Crazy Love (1987)

Een van de betere Vlaamse films

Indrukwekkend portret waarin vooral Josse de Pauw schittert. Maakte grote indruk op me. 4 sterren. Een van de beste Vlaamse films van de Tachtiger jaren.

deze film moet dringend in de top25 van Belgie komen te staan (en liefst op 1), nog 1 stem is daarvoor nodig

Indringend protret van een persoon die snakt naar liefde. In het begin als onschuldige jongensdroom. Naderhand is hij, door toedoen van een jongen (Stan), geobsedeerd door het vrouwelijke lichaam en het 'vogelen'.

Prachtige rol van Josse de Pauw, vooral als 18-jarige. Voor deze rol is hij flink afgevallen en het resultaat is verbluffend. Hij ziet er totaal anders uit dan in het derde deel van de film. Er werd lang getwijfeld of hij wel de juiste persoon voor die rol was, maar de wilskracht van De Pauw en het feit dat rimpels ed. met behulp van de acné weg gewerkt konden worden, gaven de doorslag.

Visueel ziet de film er fantastisch uit. Prachtige shots met als hoogtepunten de scenes aan water (de vijver, de zee). Prachtig spel met het licht.

Misschien leuk om te weten dat het derde deel al in 1985 opgenomen is, bedoeld als korte film "Foggy Night", die onderdeel zou gaan worden van een compilatiefilm. Er waren echter veel problemen rondom deze compilatiefilm en toen kwam men op het idee om van "Foggy Night" een langspeelfilm van te maken. De eerste twee delen zijn er dus naderhand bijbedacht.

Let trouwens goed op tijdens het kijken, de film bevat veel symboliek en verwijzingen naar andere films.

Heb gisteren eens gekeken en weet eigenlijk niet echt wat ik er moet van vinden. Eerste deel vond ik een beetje boerenfilmachtig. Tweede deel was wel goed maar een beetje té. Toen ie dat wc-papier rond z'n hoofd deed moest ik trouwens sterk denken aan The Elephant Man. Laatste deel was ook niet mis. Met op het laatsta nog enkele mooie beelden van de zee. Acteerwerk was wel OK, alleen jammer van het soms geforceerde algemeen nederlands. Geef hem 2.5*

Over hoe je moet 'neuken' en wat je moet doen als het begint te 'jeuken' is de beste uitspraak die ik over deze film gehoord heb.

Een verhaal over eenzaamheid, afgewezen worden, adolescentie en onschuldige kinderjaren. Zeer gedurfde prent en dit zeker in het conservatieve Vlaanderen van de jaren '80. Hoofdrolspeler Josse de Pauw is toen in onze contreien bij de 'ouderen' nogal negatief onthaald, terwijl hij bij de jeugd als held werd onthaald omdat hij een 'durver' was.
De film is vrij gebaseerd naar een verhaal van Charles Bukowki. Deze samenwerking leidde later tot de film 'Wait Until Spring Bandini', die zoals iedere cinefiel weet, ook internationaal zeker niet slecht ontvangen is.
Werd in 1987 bekroond met vier Plateau-prijzen (Belgische 'Oscars') voor beste hoofdrol, beste regisseur, beste film en Raymond van het Groenwoud voor de beste Belgische score. Ook is de film in 1990 tot beste Vlaamse film uitgeroepen tussen 1965 en 1990, wat toch een prestatie op zich is.
Ik moet in elk geval toegeven dat ik mij bij bepaalde scenes 'ongemakkelijk' voelde, wat niet wegneemt dat dit één van de betere Vlaamse produkten is. Als ik de kans krijg om deze DVD te kopen, doe ik het onmiddellijk. Makkelijk een 4* met een optie om later te verhogen.

Het liedje: 'En aan de tetten van ons Mariet daar hebben ze knoppekes aangezet, om mee te spelen', is sindsdien bij ons, iets oudere kijkers, een hit geworden.

http://www.filmarchief.be/nl/dvdmain.htm
Intekenen op de hele reeks is echt aan te raden (ook veel goedkoper dan wanneer je ze allemaal los zou kopen). Het zijn stuk voor stuk prachtige dvd's. Uitstekende beeld en geluidkwaliteit, interessante extra's, etc. Pronkstukjes uit mijn collectie. Als het goed is valt volgende week Malpertuis hier op de mat!
Daarna in oktober Louisa: Een woord van liefde, gevolgd door Het Sacrament (datum nog te bepalen).

Hartelijk bedankt Quido, ga ik zeker doen.

Een volgens mij persoonlijk veel betere poster van Crazy Love. Volgens mij geeft deze veel meer de sfeer van de film weer dan die met de kleine jongen. Maar ieder zijn smaak. Klik op de foto om te vergroten.

Welke rol speelde Marcel Vanthilt trouwens. Heb hem niet echt opgemerkt...

Marcel Vanthilt speelt een rolletje als student. Hij was toen haast nog onbekend en blijkbaar herkennen er hem nu nog niet veel.

Hij was wel grappig. Al had hij maar een klein rolletje.

Superfilm met supersoundtrack!

Vond dit meer dan een redelijke film.
Geert Hunaerts als 12-jarige is leuk om zien samen met de nog jonge Michael Pas.
Een pluim voor de soundtrack.

Al met al toch knap, een film boeiend houden terwijl ie tegelijkertijd inderdaad ongemakkelijk aanvoelt. De plot heeft niet echt een stuwende drijfkracht, je moet het hebben van de tableaus, de individuele scènes - die zijn even aardig als deprimerend. Over dit alles ligt gelukkig een sausje tragische humor.

CRAZY LOVE is zo'n film die blijft nazinderen, en dat zegt genoeg.

Een beetje teleurgesteld was ik wel op het einde, op de dvd staat 170 min. speelduur, maar dat bleek mét alle extra's te zijn - ik zat dus nog te wachten op Harry als veertig-, vijftig- en zestigjarige, maar toen was de film ineens gedaan
Eens de teleurstelling gezakt, uiteraard vooral positieve gevoelens: heel knap geacteerd van Josse en ook het kleine ventje vond ik meer dan behoorlijk, net als Gene Bervoets (hoewel ik hem haast niet herkend zou hebben). Personage van Michael Pas vond ik een echte eikel...
Dat de film geen meesterlijke score haalt komt vooral door het verhaal, dat wel mooi, maar al bij al toch redelijk simpeltjes is. Nu ik gelezen heb dat het derde deel eigenlijk als kortfilm bedoeld is, snap ik het ook beter: dat deel steekt er mijlen bovenuit en is echt goed, de andere twee zijn wel ontroerend en waarschijnlijk best taboedoorbrekend, maar al bij al toch een beetje gemakkelijk.

Aangrijpend, de vrolijke speelse kinderjaren zijn overgegaan naar een nachtmerrie...

Tja, wat moet je met deze film... Anno 1987 was dit uiteraard zeer progressief. Niet alleen het thema, maar ook de combinatie met de toen zeer jonge Geert Hunaerts. Toch is dit allemaal nogal langdradig voor een film van bijna drie uur. Ik lees hier dat het laatste deel (van wat uiteindelijk een verweven trilogie geworden is) origineel een kortfilm was. Kwalitatief is dat ook het beste deel van de film. Al zal vooral het eerste deel qua controverse langer bijblijven. Dat is ook het meest luchtige, terwijl de delen daarna vrij donker zijn. De delen zijn ook te verschillend van elkaar om er echt een geheel in te vinden.

Josse De Pauw acteert zeer goed hier en trekt de film naar omhoog. De randfiguren doen het wat minder, en dat doet de film niet echt goed. Geert Hunaerts doet nog wel z'n best, maar op dat ogenblik is hij ook niet echt een hoofdpersonage. De scènes worden getrokken door Michael Pas.

Crazy Love is een mooie film geworden die best korter mocht. En in plaats van het kortverhaal te verlengen had dit echt herschreven moeten worden tot een lang verhaal. Ik mis een geheel. En de toestand van Harry in het 2e deel is wat surrealistisch. Het komt wel voor, maar het maakt dat dit deel ook verschilt van de 2 andere.

En toffe muziek natuurlijk.

Bizar maar mooi verhaal, prachtig qua fotografie en stijl.

Indertijd (1987, in een Nederlands filmhuis) een overdonderende indruk gemaakt. De openingsscène van het tweede deel, met de meanderende camera die tenslotte uitkomt op het onbeschrijflijk gehavende gezicht van Josse de Pauw, doet me nog altijd huiveren. Een briljante De Pauw --ter plekke een soort idool geworden-- draagt de film. Voor mij nog altijd de beste Nederlandstalige film die ik ooit heb gezien.

Wees gewaarschuwd dat de momenteel in Nederland verkrijgbare DVD van Eyeworks enkel de film zelf bevat (in een overigens prachtige transfer), maar niet de Crazy love archieven-documentaire van 36 minuten, en al evenmin Deruddere's twee korte films Killing joke en Wodka orange, helaas.
 

Toch wel met afstand de beste Charles Bukowski verfilming - qua sfeer en rauwheid komt die het dichtst bij 's mans werk (met name de 'jeugdroman' Ham on rye).

Een vreemde, akelige, groteske, experimentele, provocerende, in de kern weerzinwekkende en artistieke fantasiefilm, in drie bedrijven, over de achteruitgang van een in het begin onschuldige twaalfjarige jongen naar een stuurse dronkenlap en necrofiel, die verteld werd met zwarte humor.

Inmiddels is het aantal stemmen vier keer over de kop voldoende voor die landlijst, maar is het gemiddelde teveel gezakt. Helaas, ik zal ik het hiermee ook niet echt opkrikken.

Niet echt goed en niet echt slecht, leuk om een keer gezien te hebben.

Heel rauwe film (toch voor het jaar 1987) die ook op mij een apart gevoel heeft achtergelaten (ook de eerste keer ik hem heb gezien)

Film begint allemaal leuk met de piepjonge Geert Hunaerts die word bijgestaan door acteur Michael Pas die het beide zeer goed deden. Ook die helft van de film heeft het meeste komische want jaren laat als Harry gespeeld wordt door De Pauw is de humor ver zoek, maar genoeg plaats voor drama waar de regisseur zeker zijn weg mee wist te gaan.

Wel goed bedacht een film te maken over een man die nooit liefde/seks zal hebben, en uiteindelijk met een lijk gaat vrijen om toch dat gevoel te krijgen (in mijn ogen waarom ging hij gewoon niet naar een hoer?)

Maar goed toch een zeer zeer goede vlaamse film. 3,5

Bukowski op zoek naar liefde

Van mijn recente ontdekking van de Vlaamse cinema, moet Josse De Pauw denk ik toch wel het hoogtepunt zijn. Zelden een acteur geweten die me zo van de eerste seconden wist te overtuigen. Dat gebeurde indertijd met Iedereen Beroemd, wat zowat denk ik Dominique Deruddere's meest bekende film moet zijn, en ik was dan ook blij dat ik gisteren eindelijk Crazy Love te pakken had gekregen. De eerste samenwerking tussen beide heren en dan bovendien ook nog een versie met Vodka Orange op, een kortfilm van Deruddere. Beetje jammer dat er blijkbaar een uitgebreidere versie bestaat met nog meer extra's, maar misschien vervang ik mijn versie wel eens.

Want Crazy Love heeft indruk achter gelaten. Ik weet nog altijd niet goed wat ik er juist van moet denken, daarvoor moet dit nog wat bezinken vermoed ik, maar dit is een erg interessante episodefilm geworden. Beetje jammer alleen dat dit niet meteen aanvoelt als één geheel. De twee segmenten met De Pauw zijn het interessantste, daar kan Deruddere zich precies visueel helemaal laten gaan, en hoewel het eerste stuk met de jonge Harry nog wel interessant is, vind ik het niet helemaal stroken met hetgeen dat volgt. De voornaamste reden is daarvoor eigenlijk de evolutie van Geert Hunnaerts naar Josse De Pauw. Vooral eigenlijk vanwege het feit dat je anno 2017 weet hoe Hunnaerts er zou gaan uitzien en dat strookt gewoonweg niet met hoe De Pauw eruit ziet. Een kromme redenering, waar bovenal Deruddere/Hunnaerts/De Pauw niets aan kunnen doen, maar dat was de voornaamste reden waarom het eerste deel wat uit de boot lijkt te vallen. Het doet me qua stijl ook meer denken aan de boerenfilms van weleer zoals een De Witte en ook dat vloekt wat met de donkere vibe die in de twee andere delen zou volgen.

Maar wat een geweldige rol van Josse De Pauw alweer. Je ziet het wel vaker dat een dertiger opeens een tiener/twintiger moet gaan spelen en bijna altijd loopt dat serieus mis. Niet bij De Pauw blijkbaar, want die weet zowel de 19-jarige alsook de 33-jarige Harry geloofwaardig te spelen. Wel een beetje vreemd dan weer dat hij ook zijn eigen vader speelt maar bon. Toch ook wel een pluim voor de make-up dienst, die acne van De Pauw ziet er wel erg realistisch uit. De jonge Hunaerts bewijst hier dat hij ook al wel wat in zijn mars had en de ook altijd degelijke Michael Pas doet ook weinig verkeerd. Sowieso weinig op deze cast aan te merken. Kleine bijrollen voor Karen van Parijs, zonde eigenlijk dat die zich is gaan toeleggen op flauwe series zoals Verschoten en Zoon, en onder andere Amid Chakir en Gene Bervoets.

Erg leuke titeltrack ook van Raymond van het Groenewoud, de eerste keer dat ik hem volledig in het Engels weet zingen. Moet dringend maar eens op zoek gaan naar het overige werk van Deruddere, dit smaakt in ieder geval naar meer en dan moet ik ook maar eens werk maken van het oeuvre van Marc Didden, de films waar hij mee het scenario voor schreef zijn al erg degelijk.

3.5*

Fantastische Vlaamse film zoals ik ze graag zie! Je hoort ook nog een aantal nummers die ook nog in Back To The Future te horen zijn, ook leuk om te zien is de acteur die de domter speelt, dat is de hoofdpersoom uit Brussels By Night die ik ook erg goed vind!

Ook leuk om Gene Bervoets zo jong te zien in deze film! Hij speelde later de hoofdpersoon Rex in de film spoorloos wat ik persoonlijk de beste Nederlandse film ooit gemaakt vind.

4*

Een aparte, originele film. Het hield mijn aandacht vooral vanaf het tweede deel makkelijk vast. Het eerste deel vond ik vooral erg veel gepraat over seks. Als hij groter is gebeurt er meer en komt er meer gevoel bij, naar mijn idee. Vooral het stuk waar hij zijn hoofd in wc-papier verpakt heeft en met het meisje danst, en de zangeres Love Hurts zingt kwam echt bij mij binnen. Het laatste stuk heeft een beetje iets vervreemdends en, net als het tweede deel, iets verdrietigs. Ik vind het leuk dat je een deel van de ontwikkeling van Harry meemaakt, van kind naar volwassene. Dat vind ik vaak wel interessant, zo’n levensloop over de jaren. Goed gespeeld ook. 4*

Een wat bijzonder/opmerkelijk verhaal over een jongen/man en de liefde. De Vlaamse film bestaat uit 3 tijdsperiodes en alle drie hadden ze wel hun charme. Ook nog een mooi einde.
De cast deed het prima en de film had nog een leuke soundtrack.
De eerste keer dat ik deze heb gezien, maar heb het me zeker niet beklaagd.