Village of the Damned (1995)

Nu heb ik deze film ook eens gezien na het herbekijken van het origineel uit 1960. Aan het plot hebben ze in wezen niet erg veel veranderd al zijn er wel een paar belangrijke verschillen zoals de kinderen die deze keer door een meisje worden geleid genaamd Mara. David die in het origineel de leider is, is helemaal niet zoals de andere kinderen en ontwikkelt zelfs gevoelens. Dat hij het overleeft vond ik wel een leuke ontwikkeling. Het beste karakter was Mara die zeker net zo kil was als David uit het origineel. De rollen voor de ouders van Mara vond ik niet goed gekozen. Vooral Reeve valt me in deze film dik tegen als ik hem ga vergelijken met George Sanders uit het origineel. Ik denk niet zozeer dat Reeve slecht acteerde, maar dat zijn rol gewoon veel te pover was uitgewerkt. De ogen van de kinderen vond ik hier te veel CGI, het leek meer alsof ze laserstralen schoten. Hoewel in zwart/wit vond ik het veel effectiever in het origineel. Al bij al is de film best vermakelijk, maar het schiet tekort in vergelijking met het origineel.

Eindelijk eens een remake die beter is dan het originele en dat gebeurt niet vaak bij mij. Dus voor deze film geef ik het Maximum en Kristie Alley kom AUB terug in horrorfilms en in andere films want je acteert haast niet meer. Deze films moet het vooral hebben van de kinderen en deze kinderen acteren beter dan in de originele film, daarom is hij beter. Dus Carpenter doe zo verder in plats dan de rommel die je nu uitbrengt !!

De poster van deze film is me altijd bijgebleven. Village Of The Damned trok altijd mijn aandacht wanneer ik in de videotheek stond. Ik keek in de tweede helft van de jaren negentig alleen liever naar actiefilms dan horror. Toch bleven die vreemde kinderen met lichtgevende ogen in mijn hoofd spoken. Niet dat het voelt alsof ik nu een grote achterstand inhaal, maar toch leuk om eindelijk eens aan zo'n film toe te komen.

Ik ben niet erg bekend met het jaren negentig oeuvre van Carpenter. Vampires heb ik wel gezien en spreekt me niet erg bijzonder aan. Het nieuwsgierigst ben ik naar In The Mouth of Madness, maar deze Village Of The Damned mag er zeker wezen. Carpenter creeërt een goed sfeertje en ondanks dat je weet dat de kinderen voor een hoop narigheid gaan zorgen, is het een leuke prent en weet je niet op welke manier het onheil zich zal presenteren. Voor de acteurs hoef je het niet te doen. Christopher Reeve en Mark Hamill zijn nooit wereldsterren geweest, maar doen het hier naar behoren. De kinderen acteren tegen het rampzalige aan, maar dat bederft de pret verder niet. Opzienbarend wordt het nergens, maar Carpenter staat zoals vaker garant voor vermakelijke horror.

Vandaag maar eens opgediept uit de collectie. Jaren terug eens gekocht als onderdeel van een "Classic Horror Box" met daarin ook nog JC's Halloween en de originele The Blob. Mede doordat ik de poster met die kinderen met lichtgevende ogen er altijd enorm cheesy uit vond zien, had ik nooit een enorme behoefte gehad om deze te gaan bekijken.

Toch moet ik eerlijk toegeven dat ik hem nog alleszins vond meevallen. Ik was niet bekend met het originele film uit 1960 en voor mij was dit verhaal dan ook 'nieuw'.

Wanneer de vrouwen allen zwanger blijken te zijn na een blackout, begint men als kijker al een vermoeden te krijgen naar wat hier aan de hand is.

Mede door het sterke acteerwerk van de kinderen en een sterke rol van Christopher Reeve blijft de film wel vermakelijk van begin tot eind.

Ook de soundtrack van Carpenter is weer best geslaagd en de sfeer die soms neergezet word doet me wat denken aan King verfilmingen als Children of the Corn en Silver Bullet. Ook hier hebben we te maken met een kleine Amerikaanse gemeenschap waarbinnen het geloof nog best centraal staat.

Over het algemeen nog een best degelijke film, ook al vond ik die gloeiende ogen vooral op het einde een beetje "too much" worden.

Leuk voor zij die Carpenter's werk kunnen waarderen.

"What is that word you're thinking? What is empathy?... So if I have felt pain I should be able to identify with others who feel pain."

Weer een remake van horror-meester John Carpenter, al had hij misschien een interessantere film kunnen kiezen om een nieuwe visie van te geven.

Op mysterieuze wijze valt iedereen in het dorp Midwich flauw. Als de mensen weer ontwaken blijken alle vrouwen zwanger te zijn, en er worden vreemde kinderen geboren...

Christopher Reeve in zijn laatste rol voor zijn paardrijongeluk waarna hij zijn verdere leven in een rolstoel zou zitten. Dit is zeker niet zijn beste rol maar ik vond hem wel prima acteren, vooral in de emotionele scènes. Kirstie Alley (Star Trek II) deed het ook prima en Mark Hamil was erg grappig om weer te zien na Star Wars. De demonische kinderen speelde alleen tenenkrommend slecht, duidelijk herhalend wat Carpenter ze een seconde eerder heeft voorgezegd.

De kinderen vond ik niet helemaal goed gelukt met hun pruiken en hun CGI-ogen. En hoe ze bezit namen van de dorpelingen was nogal lachwekkend. Natuurlijk in een 60s zwart-wit horror geen enkel probleem maar in een 90s film kan het eigenlijk niet meer.

De soundtrack van Carpenter was wel weer geslaagd en ook de beelden waren erg mooi. Vooral als er niet veel gebeurd en de kinderen niet in beeld zijn is de film lang zo slecht nog niet.

Vermakelijke film om een keer gezien te hebben maar haalt het niet bij Carpenter's eerdere werk.

Deze film deed me erg aan The Happening denken: een grappig-slechte jaren '50-stijl B-film die om de een of andere reden constant zonnig is. Als komedie is dit vaak meer dan geslaagd (de scène waarin de dronken conciërge de kinderen komt bedreigen is echt hilarisch), maar op een gegeven moment slaat de verveling wel toe. Het aantal shots van oplichtende ogen is echt niet te tellen; op een gegeven moment zit je naar je tv te roepen van: 'Ja, ik snap het, John Carpenter! Hou in godsnaam op!' De eindscène waarin Christopher Reeve als een malle aan een gemetselde muur denkt, is wel geweldig, trouwens.

M'n 17e Carpenter en die eindigt ergens onderin de middenmoot van z'n oeuvre. Slechts af en toe dat je het idee krijgt naar een film van hem te kijken. De muziek tijdens de opening is frappant genoeg het meest indringende dat je te horen krijgt. Het voelt een beetje als een verplicht nummertje. Neemt niet weg dat het verhaaltje, mits je de film blanco in gaat, voor zover dat nog mogelijk is, het enige tijd aan de praat houdt. Om de zoveel tijd heeft het in ieder geval iets nieuws te bieden.

Van een black-out naar collectieve zwangerschappen en meer, terwijl ondertussen een veel te kranige Kirstie Alley haar opwachting maakt. Kwam nogal belachelijk over, maar goed, de kids zijn best creepy. Jammer dat hun trucje wat teveel wordt herhaald en het scenario er ook geen draai meer aan weet te geven wanneer de finale zich aandient. Als dat de kaarten eenmaal heeft uitgespeeld, blijft er niet veel meer van over. Alles bij elkaar net wat te tam en te kleurloos. Ondanks dat haar.

ik vind dit een hele leuke film.vermaak me altijd prima na herzien.

Goeie film van John Carpenter, ik heb me er prima mee vermaakt. Er zit genoeg spanning in de film en een goeie sfeer. Het acteerwerk is verder ook prima. De kinderen zijn best griezelig met hun emotieloze gezichten.

Niet slecht, maar ook niet bijzonder goed.

Ze hadden de verhaallijn iets geloofwaardige moeten maken.

Met een korreltje zout, is deze film best wel te pruimen.

Kortom, een magere voldoende.

Matige film waarin alle vrouwen van een dorpje door een onverklaarbare gebeurtenis tegelijk zwanger raken. Deze remake haalt het zeker niet bij het origineel uit 1960. Voornamelijk omdat de film minder subtiel gebracht is, waardoor toch een deel van het mysterie en de spanning verloren gaat. Wel een paar aardige momenten en de sfeer komt ook redelijk goed over.

Leuk detail: in het origineel wordt helemaal niet over abortus gepraat.

Een vermakelijke horror-thriller. Misschien hielp het dat ik het origineel niet gezien heb dat ik me er mee vermaakt heb. Films met enge kinderen vind ik persoonlijk altijd spannend maar voor hardcore horrorfans is hij wellicht te mat. De film beschikt over een cast met veel bekende acteurs uit mijn jeugd. Superman Christopher Reeve , Linda Kozlowski uit Crocodile Dundee, Mark Hamill uit Star Wars, Michael Paré uit Streets of Fire en Kirstie Alley. Ook Meredith Salenger, die in The Journey of Natty Gann de titelrol vertolkte en nog altijd één van mijn favoriete films is, doet mee. Het is Christopher Reeves laatste film voor hij een dwarslaesie opliep en tevens zijn laatste film die een bioscooprelease kreeg. Hierdoor heeft hij toch enigzins een monumentale status maar als film zelf is The Village of The Damned slechts vermakelijk spannend.

Top film met een tof verhaal/concept! Moet het origineel zeker nog eens kijken!

Sowieso ben ik fan van John Carpenter zijn films. Vaak een lekker duister en mysterieus sfeertje en dat vind ik in deze film erg goed naar voren komen.

Ik vond de kinderen erg goed gecast en de rest van de acteurs vond ik ook overtuigend spelen.

Village of the Damned lijkt lekker weg en vind het een top film! Gelijk zin om meer van Carpenter zijn werkjes te kijken!

☆4,0

Village of the Damned kan ik niet écht slecht noemen, ik heb me er in ieder geval wel anderhalf uur lang mee vermaakt, maar het torenhoge niveau dat Carpenter in de jaren 70 en 80 aantikte is hier overduidelijk ver zoek. Het is af en toe té campy (als je de poster ziet, weet je eigenlijk al genoeg), en het grootste probleem is dat er wat weinig sfeer in de film zit. En dat dan met een regisseur aan het roer die toch vooral bekendstaat om zijn sfeerschepping, beetje jammer allemaal. Niettemin zitten er enkele toffe en coole individuele scènes in, zoals de black-out in het begin met al die shots van de neergevallen mensen, of telkens wanneer de kinderen iemand aanzetten tot zelfmoord. Onder de mankementen en slechte beslissingen zit er in essentie geen slecht filmpje begraven. Ook de cast is best fijn, met goede rollen voor Reeve en Mark Hamill. De kindacteurs moeten vooral heel geforceerd kijken, maar vallen niet eens in negatieve zin op. De muziek is in orde zoals altijd in een Carpenter film.

Ik ben vooralsnog niet echt bekend met het jaren 90 werk van Carpenter (op het geweldige In the Mouth of Madness na), maar als deze Village of the Damned enige indicatie is, verwacht ik geen échte meesterwerkjes meer tegen te komen van de beste man. Maar daar kan ik fout in zijn, dat zien we nog wel eens een keer. Als hier een betere spanningsopbouw en vooral meer sfeer in had gezeten, was dit zelfs erg op niveau geweest. Nu slechts een kleine 3*.

Tweede verfilming gebaseerd op het verhaal The Midwich Cuckoos van John Wyndham. De eerste was Village of the Damned (1960) Dat was een zwart-wit Britse versie en deze in kleur een Amerikaanse. Of daarom het uiterlijk van de kinderen opvallender was (of was het een verwijzing naar de zwart-wit-versie?) en David was hier buitenbeentje en meer goed...wie weet? Het maakte voor de film niet echt uit. Dat komt doordat het bronmateriaal gewoon sterk is!

Wel was het 22 minuten langer, en een deel van het acteerwerk... ondermaats Verder voelt de film ook alsof hij voor tv is gemaakt. Wat niet zo was want dit kwam uit in de bioscoop. En dat was maar verdomd goed ook, want zodra de kinderen ouder worden, want het toont in meer detail de gruweldaden van de kinderen. En het lukt zelfs soms even griezelig te zijn als de jaren '60 versie. Voor een John Carpenter -film misschien een mindere maar zelfs een mindere Carpenter is beter dan films van sommige andere filmmakers.

Horror Challenge (2024) registratie #7

Bij een horror challenge wordt natuurlijk een filmpje van John Carpenter. Zo startte mijn queeste naar een naargeestige poster binnen zijn werk. Mijn zoektocht eindigde bij deze film. Tijdens de intro leerde ik dat de film is gebaseerd op een boek en op een script van een oudere film. Deze heb ik (nog) niet gezien; dus de vergelijking kan ik niet maken.

Ik heb met plezier naar deze film gekeken. Het mysterie ontrafelt zich op een onheilspellende manier. Plots valt iedereen in slaap. Bij twee personen gebeurt dit op een ongunstig tijdstip; de een staat aan de gril terwijl de ander achter het stuur zit. Na dit fenomeen zijn ineens alle vrouwen zwanger. Die zag ik niet aankomen. Dan richt de film zich op de bevalling en de ontwikkeling van de kinderen. In het nabij zijn van de kinderen doen de dorpsbewoners zichzelf de gekste dingen aan. De algemene sfeer is iets minder dan in andere Carpenter films, maar zijn stempel is wel lekker aanwezig.

Zoals mijn schermnaam lichtelijk doet vermoeden, vind ik het altijd leuk om Mark Hamill te zien. Hij heeft niet de hoofdrol, maar zijn rol als Reverend George is wel leuk. Ook leuk om Christopher Reeve een keer in een andere rol dan Superman te zien. Wat mij betreft paste deze rol hem goed. Toen hij de muur in zijn gedachte opbouwde, kreeg ik wel flashback naar Superman IV; het moment dat hij met zijn ogen de Chinese Muur opnieuw opbouwt. Daar wil ik het liever niet over hebben.

Prima film voor iemand die het origineel niet kent. De film heeft me niet omver geblazen, maar ik heb me er uitstekend mee vermaakt. Dikke voldoende! 3*