Tit Sam Gok (2007)

coole poster

Damn, een film van Tsui Hark, Johnnie To en Ringo Lam. Ik ben benieuwd of het wat wordt

Eén van de meest geanticipeerde films uit HK van de laatste jaren. Op MM ook erg duidelijk te merken.

Zou normaal in de bios komen, maar na een jaar (!) lang uitstel kunnen ze daar weer de boom inkruipen. Gewoon gedownload en gekeken.

Opvallend concept dat opvallend consistent is. De drie regisseurs nemen enkel één deel onder handen, maar afgezien van een aantal typische zaken is het bijna onmogelijk te achterhalen wie welk deel geschoten heeft. Verwachtte eerst een echte opdeling in de film, maar alles gaat naadloos in elkaar over.

Tsui Hark opent en weet een erg mooi en complex verhaal te schetsen, met driehoeken op meerdere niveaus. Erg knap in beeld gebracht, erg sfeervol en duister. Wanneer Lam overneemt daalt het niveau een klein beetje all-round. Sowieso de minste van de drie wat mij betreft, en hoewel de personages iets meer ruimte krijgen en de stad meer in de film wordt betrokken mist vooral het donkere van de andere twee segmenten. Wél erg gave scene op het verlaten terrein (met de dans).

To rondt af en doet dat zoals de laatste tijd eigenlijk altijd in stijl. Prachtige climax, mooi, duister, sfeervol en weer voorzien van een aparte maar geweldige score.

Erg geslaagde film die zowel binnen als buiten de film het driehoekconcept goed aanhoudt en uiteindelijk meer dan gehoopt consistent uit de verf komt.

Verder ook leuk om Yam een keertje in zo'n seutenrolletje te zien, en ook de antiqair overtuigt. Aanradertje, ook voor niet-fans. Al bestaat de kans dat het verhaal geweldig complex is als je de ene Chinees niet van de andere herkent.

4*

Drie regisseurs die min of meer onafhankelijk van elkaar aan een half uurtje hebben gesleuteld. Elk met hun eigen toon en interpretatie. Alhoewel het niet uit elkaar valt, zijn de verschillen te proeven. Ik kan me voorstellen dat als je het moet hebben van een doortimmerd en consequent misdaadverhaaltje, je hier niet helemaal op je wenken bediend wordt. Ook omdat er nogal wat aan de hand is in deze driehoek.

Aan Hark de ondankbare taak om die kluwen plot in de steigers te zetten. Zodanig veel dat hij er eigenlijk niet genoeg voor tijd voor heeft, maar met de nodige visuele flair en narratieve schwung legt hij toch een stevige basis. Bij Lam komt dat enigszins tot rust, is er wat actie en met het dansje heeft hij een van de opvallendste scènes in huis, maar om daar te komen, is hij nogal driftig in de weer met de personages.

Sam en Ling met name, maar niet alles valt even goed met elkaar te rijmen. To gooit het daarna ook nog eens over een andere, eigen boeg. Daarbij heeft hij het leukste segment te pakken met de witte zakjes, de nodige wapens en donkere bosjes om in te vuren. Typisch iets voor hem. Stijlvol en ongetwijfeld met een ironische grijns vastgelegd. Ondanks enkele gebreken, best een fijn filmpje met een zwart randje.

Coole herziening.

Zo'n project waar er niet al te veel van zijn, al helemaal niet in Hong Kong, toch niet meteen een "prestige" industrie daar. Maar één film waar Hark, Lam en To samen aan werken is toch wat aparts. Zeker wanneer ze elk los van elkaar 30 minuten voor hun rekening mochten nemen.

Het resultaat is een stuk coherenter dan je zou verwachten, maar dat komt omdat soundtrack, cinematografie en acteurs wel gedeeld werden. De narratief loopt ook naadloos in elkaar over, waardoor je vooral als fan van de drie regisseurs de verschillen kan oppikken. De kans dat mensen die deze zonder voorkennis kijken het opvalt is volgens mij heel wat kleiner.

Visueel aangenaam, sterke soundtrack, een geweldig centraal trio en enkele scenes die er goed uitspringen. Vooral dat To's einde. Ook niet toevallig, want ondanks de aanwezigheid van Lam en Hark is deze film toch vooral een ode aan zijn stijl. Lekkere Hong Kong crime noir, niet het beste wat Hong Kong te bieden heeft, maar wel kwaliteit in elke porie.

4.0* en een uitgebreide review