H.P. Lovecraft's Dreams in the Witch-House (2005)

Donkerste film die ik ooit gezien heb, ik zag amper wat. (zelfs die ronde vormen van booblady niet)

Beetje saaie film deze Dreams in the Witch-House, het wist me niet te boeien en ik had toch wat moeite mijn ogen open te houden. Heksen boeien mij eigenlijk totaal niet, zo ook deze film niet.

Totaal niet eng, en die rat was eerder lachwekkend dan eng, al was dat misschien toch de bedoeling. Het acteerwerk was niet slecht, maar ook niet overtuigend.

Het is het allemaal net niet, jammer.

Standaard aflevering in de MOH reeks die nergens door een benedengrens zakt, maar nergens ook in uitblinkt. Daarnaast wordt de heks wel erg makkelijk verslagen, wat uiteindelijk ook funeste is voor de spanning in de film.

2,5*

Blijkbaar wel dus Verder ligt het niet aan de film zelf kan ik je vertellen. Televisie te donker ingesteld? Slechte rip gepindakaast?

Na aflvering 1 ook maar meteen deze opgezet en alweer een goede film.

Deze keer een heel ander onderwerp met een redelijke sfeer. De film komt iets wat traag op gang maar éénmaal wanneer het leuk wordt, wordt het nogal spannend en een beetje creepy. Vooral het einde is geweldig.

Voor dit 2de deel ook een 3.5*.

Vrij redelijke aflevering die helaas wat ontspoord naarmate het einde in zicht komt.

Dit is denk de slechtste film die ik ooit heb gezien.

Het verhaal was zo onwijs debiel, en het acteren zo slecht.

En kom op zeg een rat met een mense gezicht, doe toch normaal hoe dom wil je het hebben.

Ik snap echt niet mensen deze film kunnen waarderen.

0,5*

Ik vond dit maar een matige film uit de masters of horrorreeks. Soms zijn ze leuk, soms zijn ze spannend, maar deze Dreams in the Witch-House is eigenlijk geen van beiden.

Het verhaaltje ging op sommige momenten wat rommelig en te afraffelend voorbij. De hoofdrolspeler is wel zo'n beetje de meest positieve factor in het geheel, daaromheen was het vrij matig. Spannend vond ik het dus niet en die rat ziet er echt niet uit en lijkt zo weggelopen uit een of andere foute fantasy film.

Gelukkig zaten er nog wel wat redelijke bloederige scenes in, maar echt blij werd ik hier eigenlijk nooit van. Een misser in de reeks dit dus.

2,0*

Aardig horrorfilmpje dat lekker wegkijkt.

Leuk griezelfimpje, voor retespannende horrors hoef je ook niet echt bij de MoH-reeks aan te kloppen. Dit is weer een typisch Gordon / Lovecraft verfilming met een leuke hoofdrolspeler (bekend van Dagon) waarin van alles de revue passeert, beetje mysterie, humor, griezelen, misleiding (wat een lijf!). En het is best verrassend trouwens dat die baby geslacht wordt ook al zie je het niet in beeld. Kindermoorden - laat staan baby's - kom je toch niet gek veel tegen in horrors.
Verder is er niets memorabels aan maar ik heb me wel vermaakt met het verhaal en sfeertje.

Dit was wel een goed deel.

Niet heel hoogstaand maar zeker wel redelijk goed.

Beetje creepy, bij vlagen redelijk spannend, goed sfeertje.

Verdient geen onvoldoende dus 3*

We gaan weer vrolijk verder met het herzien van de korte horrorfilms uit de "Masters of Horror" TV-serie en deze Horror film (inmiddels mijn 18e) van de best bekende regisseur Stuart Gordon, was best leuk en vermakelijk om naar te kijken en vooral vanwege het sterke einde en de rat met het mensengezicht, welke best apart was.

In dit verhaal draait het om de natuurkundestudent Walter Gilman (gespeeld door Ezra Godden), die opzoek is naar een goedkope kamer en daarbij uitkomt bij een sinister en vervallen huis. In dit huis maakt Walter kennis met de onaangename manager van het huis, te weten Mr. Dombrowski (gespeeld door Jay Brazeau), en ook met de andere twee bewoners. De eerste van deze bewoners woont op de begane grond en is de oude godsdienstwaanzinnige Masurewicz (gespeeld door Campbell Lane) die niet lijkt te sporen en de tweede bewoner is de aantrekkelijke Frances (gespeeld door Chelah Horsdal), die in de kamer naast Walter woont en deze heeft een baby met de naam Danny. Al snel komt Walter (die in eerste instantie denkt dat hij gek aan het worden is) erachter dat er iets vreemds aan de hand is in het huis en met name als hij inslaap valt. Daarbij komt hij dan in aanraking met een rat met een mensengezicht en een heks (gespeeld door Susanna Uchatius), die het voorzien heeft op baby Danny en Walter moet deze dan voor de heks doden.

Het sfeervolle verhaal, welke zich vrijwel volledig afspeelt in het huis, zit opzicht leuk in elkaar (dat geldt ook voor de uitvoering van het verhaal) en weet ook te boeien en te vermaken en ook zitten er een aantal leuke scenes in zoals de scene waarbij de heks zich vertoont aan Walter in de gestalte van een blote Frances (hierbij is Chelah Horsdal dan ook van top tot teen bloot te bewonderen en dat zag er best fraai uit) en Walter dan verleidt naar bed en dan zijn rug open krabt in de vorm van een pentagram (daarmee heeft de heks Walter min of meer onder controle). Ook de manier hoe de heks uiteindelijk gedood wordt door Walter, die dan o.a. de ogen van de heks indrukt, mocht er wezen en hetzelfde geldt voor de scenes met de rat met het mensengezicht die kan praten (zag er best geinig uit en werd ook leuk gespeeld door Yevgen Voronin). Die scenes zijn zowel grappig als hard/grof en bovendien speelt de rat op het einde van het verhaal een cruciale rol. Het verhaal lijkt namelijk clichématig en flauw te eindigen, waarbij baby Danny dan gedood wordt (best hard en zeker de manier waarop, namelijk door de rat die in zijn hals zit te bijten) en Walter de schuld ervan krijgt. Maar omdat het verhaal dan nog even doorgaat is het harde (de rat komt namelijk in het lichaam van Walter die opgesloten zit in een psychiatrische ziekenhuis) einde juist geweldig en sterk en misschien zelfs verrassend.

Van de cast had ik eerlijk gezegd nog nooit van gehoord, maar hoofdrolspeler Ezra Godden in de rol van natuurkundestudent Walter Gilman, deed het best goed en leuk. De fraaie Chelah Horsdal in de rol van Frances deed het niet meer dan verdienstelijk en haar hoogtepunt in het verhaal is natuurlijk de scene waarbij ze van top tot teen bloot (zowel het vooraanzicht als het achteraanzicht, zag er fraai uit) is te bewonderen. Yevgen Voronin in de rol van de rat met het mensengezicht, deed het in zijn aparte en bizarre rol overigens ook best leuk.

Al met al een leuke en vermakelijke korte (duurt circa 50 minuten) Horror film met een sterk en goed einde en bovendien kijkt deze film zich lekker weg en dat vooral dankzij de rat met het mensengezicht, die zowel grappig als hard is.

Regisseur Stuart Gordon kwam in 'Masters of Horror:The Black Cat' beter weg met de gotische horrorsfeer. Deze vertelling blijft trouw aan de stijl en sfeer van H.P. Lovecraft, maar door de jaren '80 effectjes en de cartooneske slechteriken wordt het onbedoeld lachwekkend. Ezra Godden is ook niet het acteertalent dat Jeffrey Combs was in TBC, waardoor de psychologische terreur beperkt blijft tot een hoofdfiguur die sporadisch verschrikt kijkt. Het helpt niet mee dat de beste man een jaar of vijftien te oud is om geloofwaardig de rol te kunnen spelen van een armlastige student. Zijn vrouwelijke tegenspeelster heeft als enige memorabele kenmerk dat zij, in een volstrekt overbodige naaktscène, getoond wordt met een grotere boezem dan verwacht. Dat absurde beeld past wel bij deze middelmatige bedoening.

MOH aflevering 4.

Helaas een wat minder deel. Het acteerwerk is eigenlijk best goed, dus daar schort het niet aan. Maar het werd me echt een beetje te gek op een gegeven moment. Het werd zo vlug en ongeloofwaardig verteld dat ik zo nu en dan moeite had om erbij te blijven. Het idee is goed, maar het had beter uitgewerkt moeten worden.

Enigszins tegenvallende vierde aflevering uit de Masters of Horror reeks. Het verhaal vond ik wat tegenvallen, maar de uitwerking vond ik net iets beter. Het wordt allemaal redelijk mysterieus opgebouwd en Stuart Gordon werkt het grootste deel met een vrij donkere setting, wat de sfeer alleen maar goed doet. Maar het is jammer dat er weinig horror in voor komt, waardoor er vooral de eerste helft weinig te genieten valt. Zo is de rat met het menselijke gezicht van bedenkelijk niveau. De laatste pakweg 10 a 15 minuten wordt de film beter en beter en komt er meer spanning in en zelfs een hoeveelheid bloed en wat lichte gore. Jammer genoeg is dat dan ook meteen het einde.

Horrormeester Stuart Gordon is groot fan van H.P. Lovecraft en had al vier verfilmingen op zijn naam staan:Re-Animator, From Beyond, Castle Freak en Dagon. Het is dan ook niet verrassend dat hij voor zijn bijdrage aan de Masters of Horror serie weer een Lovecraft-verhaal als uitgangspunt nam. En de regisseur flikt het opnieuw om er een heerlijk filmpje van te maken. Een natuurkundestudent die een goedkope kamer in een pension betrekt, achter de muren zit een alternatieve realiteit verborgen, waaruit een heks heen en terugreist. En ze komt niet gezellig op de koffie. Zoals het meeste van Gordon's werk, is het tegelijkertijd verontrustend, grappig, enigszins goedkoop, vermakelijk, op een vreemde manier aangrijpend en met verwijzingen naar Lovecrafts wereld (Necronomicon en de Miskatonic Universiteit) Met iets nieuws komen doet de regisseur niet maar het is zeker kwaliteit wat hij toont. En de film sluit perfect aan bij Stuart Gordons vorige verfilmingen.

En we gaan gewoon vrolijk door met de serie, en ik moet zeggen dat ik me nog helemaal niet verveel om deze serie te kijken krijg er eerlijk gezegd wel steeds meer zin in. Dit tweede deel komt van horrormeester Stuart Gordon af die ik eigenlijk om eerlijk te zijn alleen nog maar ken van ‘Re-Animator’ maar ook deze korte film heeft veel indruk gewekt. Ook ben ik nauwelijks bekend met ‘H.P. Lovecraft’ dus is het een soort gecombineerde ontdekking, ‘Re-Animator’ heb ik een tijdje geleden alweer gezien. En ja, hij was zeker leuk maar echt beter dan de film hiervoor vond ik hem niet.

Het verhaal is leuk, we volgen natuurkundige student ‘Walter Gilman’ die een kamer huurt bij een aparte man. Hij ontdekt snel dat er niet iets pluis is aan of rondom het huis als hij vreemde stemmen hoort en daarop volgend vreemde scenario’s beleefd. Zo staat zijn buurvrouw opeens naakt in zijn kamer die even later als heks om word getoverd en ontmoet hij een rat met een mensengezicht. Eigenlijk best leuk en de rat maakt de film wel een beetje af. Hij gaat vervolgens achter de heks aan om deze af te maken zodat ze geen probleem meer kan vormen waarna hij later naar het gekkenhuis word geplaatst omdat hij het dode zoontje van zijn buurvrouw bij hem had. Hier komt de muis weer uit zijn buik geknaagd en volgt Walter de dood met helse pijn. Lekker bloederig in het algemeen wel.

De setting veranderd niet vaak, en er is eigenlijk maar weinig spanning aanwezig. De buurvrouw zag er goed uit, zeker op een bepaald moment en het verhaal is leuk maar niet bijzonder. Zo sluit ik dit tweede aflevering ook best positief af, heb me wat dat betreft prima vermaakt in het algemeen.

3.0*

Wel aardig origineel qua concept. Ik kan niet zeggen dat ik al echt iets gelijkaardigs heb gezien of toch niet dat ik me herinner. Kinderen in horrorfilms zijn sowieso een nogal moeilijk onderwerp zeker in het preutse Amerika. Deze film gaat daar nog best vrij ver in. Ik ken niet direct iets van HP Lovecraft maar qua concept is het al meteen wel boeiend. De acting daarentegen is wat minder goed. Toch viel het me al bij al wel mee. Echt veel bloed komt er niet in. Verder een beetje hekserij. Mooi is ook de mix tussen geloof en wetenschap die even aan bod lijkt te komen.

HP Lovecraft is iemand waar ik me eerlijk gezegd nog niet heb in verdiept. Het concept van deze film is wel aardig. De acting is wat minder. Special effects ook. Het voelt allemaal wat low-budget en dat is het ongetwijfeld ook.

Een gemiddelde film maar had beter geweest met betere acting en betere effecten.

Prima vermaakt met deze 'Master of Horror' die op deel 2 staat. Snel verder met deel 3, want tot nu toe vind ik ze allemaal nog erg vermakelijk.

Aflevering 2 van de Masters of Horror Anthology. Ze kijken ook zo makkelijk weg. Ook deze is met Stuart Gordon (Re-animator, From Beyond) weer van een bekende naam. Ik heb er nog geen handvol gezien nu in totaal, maar het wordt al wel duidelijk wat ik kan verwachten: korte films die binnen een uur een aardig uitgevoerd horrorverhaal vertellen, met niet al te beste acteurs, en die vermoedelijk in niet al te veel tijd op is genomen. Toch is het aangenaam om dit eens te zien, al is het alleen maar vanwege de regisseurs en de aardige praktische make-up effecten.

Lief moedertje trouwens, die huisgenoot. Wederom eentje die ongeschikt bleek voor de trein (gelukkig was dit thuis). Kennelijk zit deze serie vol plotse Tits and Ass. Niets mis mee, maar dat ga ik dan niet tijdens het forenzen kijken, terwijl een medereiziger me vertwijfeld aankijkt wat ik nu in de openbare ruimte aan het gluren ben.

2,5*