John Carpenter's Cigarette Burns (2005)

Niet echt goed en niet echt slecht, leuk om een keer gezien te hebben al is het een wel wat vreemd verhaal.

Matige film waarin een bioscoopeigenaar een opdracht krijgt aangeboden om een zeldzame film te vinden. Een leuk gegeven voor deze episode uit de 'Masters of Horror'-reeks. De hele controverse rondom de bijna verboden film zorgt voor een mysterieus sfeertje, maar de hele zoektocht is wel wat aan de saaie kant. Het acteerwerk valt nogal tegen.

Ik kon helaas niet echt in de film komen.

Dit kwam naar mijn inzien door het lange zoekstuk naar de film.

Op het einde werd de film al wat beter, maar nog niet geweldig.

Helaas niet mijn piece of cake

2*

Begin is goed en pakt je aandacht. De mythe om de film is leuk bedacht en intrigerend.

Dan begint de zoektocht en deze wordt op den duur traag en oninteressant.

Carpenters bekende soundtrack en vreemde gasten dienen als pilaren om het verhaal te steunen. Helaas lukt dit niet in het geheel want je wilt juist meer van de film te weten komen terwijl dat maar kort gebeurt en je onverzadigd achterblijft.

Het acteerwerk schommelt tussen matig en goed in wat het soms nogal knullig doet overkomen.

Klein vermaak maar er had zeker meer uit gehaald kunnen worden.

De acteurs voor deze korte horror-flick zijn goed gekozen & op het gebied van mysterie en goorheid heb ik niks aan te merken. Dit deel van masters of horror mist alleen een beetje spanning, maar eigenlijk doet dat er ook niet toe, want ik heb het niet als storend ervaren. Over het geheel vind ik John Carpenter's Cigarette Burns (2005) mooi in balans.

Drieënhalve ster van mijn kant.

De beste van de reeks van 1. Seizoen.

Ik was hier toch wel positief verrast door. Natuurlijk, met John Carpenter weet je dat de potentie er sowieso is, maar Masters of Horror is over het algemeen van nogal wisselende kwaliteit (en als het niet wisselend is is het over het algemeen matig), in mijn beperkte ervaring ermee. Tof en intrigerend verhaal, en ook mooi donker in beeld gebracht. Ik hou wel van dit soort vage, mysterieuze doch sfeervolle verhalen. Het is jammer dat dit niet uitgewerkt is tot een iets langere film met iets betere acteurs. Het zag er af en toe een beetje goedkoop uit en niet al het acteerwerk was even goed, met name de hoofdrolspeler irriteerde me af en toe wat. Desalniettemin een erg leuk uurtje film.

Meh, ook de aflevering van de grootmeester zelf valt tegen. Cigarette Burns is niet barslecht, maar voelt zelden als een John Carpenter. Het komt nog het meest overeen met In the Mouth of Madness, zo ongeveer de laatste goede film van de grote filmmaker (hoewel Escape From LA awesome pulp is, maar dat terzijde). Deze aflevering van Carpenter voor de serie Masters of Horror doet erg denken aan The Ninth Gate. Cigarette Burns is matig op praktisch alle vlakken. Qua vertelling, qua spel, qua spanning, qua interessante personages; de film is vooral een hoop matigheid. Nu had ik dat van filmmakers als Tobe Hooper en Mick Garris nog wel verwacht, maar Carpenter bakt er helaas niet veel meer van. Memorabel is zijn aflevering in ieder geval geenszins.

2,5 sterren.

Mijn eerste kennismaking met de Masters of Horror-reeks. Aangezien Carpenter een van mijn absoluut favoriete regisseurs is maar eens met een film van hem begonnen.

Het concept van Cigarette Burns is erg goed. Een bioscoopeigenaar moet een obscure horror-film zoeken voor een verzamelaar. Er is maar één print van de film en deze heeft een vreemde uitwerking op iedereen die hem ziet. Als de film wat braver zou zijn en het plot net wat anders zou het haast een aflevering van The X-files kunnen zijn, wat natuurlijk alleen maar goed is.

Hoewel het verhaal een vrij goede opbouw had en vrij mysterieus was, vond ik de ontknoping een beetje tegenvallen. Ook 'La Fin Absolue du Monde' viel tegen, voor een film uit 1971 op echt film vind ik hem er namelijk een beetje modern uitzien.

Redelijk opgenomen. Geen Panavasion helaas en dat is toch wel opmerkelijk aangezien Carpenter een van de meest enthousiaste gebruikers van dat formaat is. Naja, misschien omdat het voor tv gemaakt is. De muziek van Coby Carpenter was wel redelijk, maar bij lange na niet zo goed als die van z'n oude heer. De gore vond ik een beetje te modern, al was het natuurlijk goed dat het geen CGI was.

Dit is pas de eerste film in de reeks die ik zie maar toch krijg ik nu al de indruk dat de 'Masters' niet heel erg hun duidelijke stijl kunnen toepassen. Nu wijkt Carpenter bij zijn laatste films überhaupt in kwaliteit enorm af van wat hij voorheen leverde.

Heel goed is het misschien niet, maar het is toch een erg vermakelijke uurtje horror. De documantaire over Carpenter die erbij zat was ook wel leuk om te zien. Beetje standaard maar toch.

Al weer een leuke, vermakelijke en zelfs boeiende korte Horror film uit de "Masters of Horror" TV-serie (die ik sinds April aan het herzien ben en nu bijna helemaal heb gezien, sowieso het volledige eerste seizoen ervan) en deze is ook niet van de minste Horror regisseur namelijk John Carpenter.

In dit verhaal draait het om Kirby Sweetman, die de de uitbater is van een klein slechtlopend filmtheater en tevens een soort detective is op het gebied van zeldzame films en wiens geliefde vriendin Annie zelfmoord heeft gepleegd. Op een dag wordt hij uitgenodigd door de rijke film verzamelaar Bellinger, die wil dat Kriby tegen flinke betaling (daarmee komt hij gelijk uit de schulden) voor hem de eenmalig vertoonde film "Le Fin Absolue du Monde" (oftewel "Het absolute einde van de wereld") voor hem opspoort, die gemaakt is door regisseur Hans Backovic. Men zegt dat wie deze film bekijkt zal veranderen in een gestoorde, moordlustige en gewelddadige kannibaal en van de film zou ooit maar één opname van bestaan hebben, die uiteindelijke vernietigd werd. Bellinger houdt echter een blauw-bleke engel gevangen, die één van de hoofdrolspelers was uit de film "Le Fin Absolue du Monde" gevangen en die bezweert dat de film nog bestaat. Kirby neemt het aanbod aan en naarmate hij steeds dichterbij het enige exemplaar van van de film komt, raakt hij ook steeds meer betrokken bij de gruwelijke en verknipte waarheid omtrent deze film.

Het originele en mysterieuze verhaal zit qua opbouw goed in elkaar en wist mij vanaf de eerste tot de laatste minuut (duurt circa 60 minuten) te boeien en te vermaken. Ook met de uitvoering van het verhaal zit het wel goed en dan doel ik vooral op de lekkere sfeer en zeker ook de goor (het gaat er soms behoorlijk heftig te keer zoals de onthoofding van een vrouw, het in de ogen steken met een soort van kleine degen door de Aziatische assistent van Bellinger, en het zelf invoeren van de darmen van Bellinger in een filmprojector) die eveneens geweldig en smaakvol in beeld werd gebracht. Het laatste heftige gedeelte van de film mocht er zeker wezen en ook het einde was goed. Van de cast had ik eigenlijk alleen gehoord van Udo Kier (in de rol van rijke film verzamelaar Bellinger), maar ze deden het wel allemaal leuk en verdienstelijk en dan vooral hoofdrolspeler Norman Reedus (in de rol van Kirby). Dat Zara Taylor (in de rol van Annie die de vriendin van Kirby was) hier en daar bloot (wel niet echt in romantische scenes) te bewonderen was, was ook mooi meegenomen.

Al met al gewoon een goede en vermakelijke korte Horror film die zich lekker wegkeek (zeker voor Horror liefhebbers) en waarvan het originele verhaal wist te boeien tot de laatste minuut. Ik heb mijn stem daarom ook verhoogd met een halfje erbij.

Deze televisieproductie geeft John Carpenter de creatieve vrijheid die hem de laatste jaren lijkt te worden ontzegd in zijn nieuwe studioproducties. Terug naar de spielerei met andere dimensies met andere wezens die onze realiteit beïnvloeden. Vlak voor deze film zag ik het soortgelijke 'In the Mouth of Madness' (1994) en dan wordt het zichtbaar dat Carpenter hier minder budget tot zijn beschikking had. Voor het grootste gedeelte bestaat Cigarette Burns namelijk uit slecht acterende mensen die het plot voortstuwen met plot exposition. Pas op het einde trekt Carpenter zijn sadistische trukendoos helemaal open om ons te geven waar we al die tijd naar hebben gesmacht. Het is een smakelijke climax, maar het gevoel blijft dat de iconische regisseur te weinig middelen had om zijn vroegere hoogtepunten te evenaren.

De eerste van de Masters of Horror reeks die ik zie, en het viel me niet tegen. Ondanks de korte speelduur is het best een behoorlijk filmpje geworden. Ik vind het meer een thriller met horrorelementen, en dat laatste geldt dan vooral voor het einde, maar het sfeertje is meer dan prima. Overigens was het acteerwerk echt belabberd, maar al met al een prima voldoende.

Verhaal viel me tegen. Een onvindbare film als geheimzinnig terroristisch wapen klinkt al niet overtuigend eng en dan verwacht je toch dat na die vrij kinderlijk eenvoudige zoektocht en vondst uiteindelijk de pleuris zal gaan losbreken. . zeker na zo'n lange aanloop.

Ik had het mooi gevonden als die blauwe engel uiteindelijk Hans Backovic bleek te zijn...

Tja, het komt toch niet zo vaak voor dat ik echt benieuwd ben naar het vervolg van een film – zelfs bij een thriller weet je dat het wel goed zal aflopen en dat de laatste achtervolging of het slotgevecht in het voordeel van de held zal eindigen zodat ik niet bijzonder "thrilled" zal worden, maar bij déze film zat ik toch de hele tijd gespannen te kijken naar wat de filmmakers aan gruwelijks zouden verzinnen om de steeds hogere verwachtingen te kunnen rechtvaardigen. En het slot was misschien niet de overtreffende trap waar ik op hoopte, maar ik werd ook niet teleurgesteld, en dat vind ik al heel wat. Ik was in het begin wel even bang voor een Angel heart-achtige clou (dat Bellinger zelf Backovic zou zijn die Kirby de opdracht geeft om de film van zijn –Kirby's– eigen dood op te sporen of iets dergelijks), en ook met wat PEN15 in de laatste zin van zijn voorgaande bericht schrijft hield ik rekening, maar de plot gaat toch een iets andere kant op en hield me lang in spanning. Blij ook met eindelijk weer eens een goede, serieuze en echt creepy rol voor Udo Kier, die ook een passend einde krijgt. (Overigens deden de fragmenten die we te zien krijgen van La fin absolue du monde mij persoonlijk denken aan de flitsen die we in Event horizon zien wanneer we weten waar het ruimteschip uit de titel vandaan komt.)

Zogenaamde "brandplekken van sigaretten" waar deze film zijn naam aan dank, zijn kleine, ronde markeringen in de rechterbovenhoek van een film en geven aan dat er een wisseling van de film-spoel aankomt. In dit achtste deel van de Masters of Horror serie toont genre-filmmaker John Carpenter een erg gave eerbetoon aan de horrorfilm. De vonken vliegen ervan af. Carpenter gaat tekeer als in zijn beste dagen met een razend spannende, tergend beklemmende film.

Het plot is bijna perfect: er was eens een film die speelde op het Filmfestival van Sitges genaamd 'La fin absolue du monde'(Het absolute einde van de wereld) die een moorddadige rel onder het publiek opriep. Sindsdien is de film een legende geworden, en een raadselachtige filmverzamelaar (Udo Kier) roept de hulp in van theatereigenaar (Norman Reedus) om het te vinden. Dit voert hem op een ​​bloederige, vreemde zoektocht vol intriges en geweld. De vergelijking met Roman Polanski's The Ninth Gate (1999) is snel gemaakt.

Stijlvol is ook het eerbetoon waarvan Carpenter zijn film voorziet.De meest in het oog springende hommage is gericht aan zijn collega Dario Argento, maar ook meesters als Jacques Tourneur of William Castle worden geëerd. En er zijn filmposters te zien van Nosferatu, Saw, en The Devil’s Rejects, terwijl Dr. Phibes ook nog even wordt genoemd. En Carpenter's eigen verleden wordt door de film heen geweven. Bovendien doorspekt hij de aflevering met, althans voor zijn doen, opmerkelijk veel bloed en gruwelijkheden die volledig dienstbaar blijven aan het vertelde verhaal.

Er is dan ook maar weinig aan op te merken aan deze film en ik als horrorliefhebber kan alleen genieten van deze erg fijne film!

Ninth Gate meets The King In Yellow (boek) is een passende omschrijving.

Blijft een erg fijne Carpenter. Spannend, origineel en best veel gore. Waar ik alle andere films uit zin oeuvre kan dromen, zag ik deze pas voor de 3e keer. Zit ook audio commentaar op de blu ray. De 4e kijkbeurt zal dan ook spoedig volgen.

De soundtrack is van zijn zoon Cody en heeft veel weg van Carpenters score voor Village of the Damned. Met de sfeer zit het dus wel goed.

Een korte film uit de Masters of Horror reeks die van 2005 t/m 2007 op de Amerikaanse televisie werd uitgezonden. Met steeds bijdragen van een uur van gerenommeerde horror regisseurs. John Carpenter nam twee afleveringen voor zijn rekening. Cigarette Burns is er één van.

Een prachtig stukje werk van Carpenter. Een spannend verhaal dat misschien nog beter tot zijn recht was gekomen als volwaardige speelfilm. De korte film kent een trage zorgvuldige opbouw vol spannende mysterie. De rust van de opbouw wordt helaas niet tot het einde toe volgehouden. Waarschijnlijk is het strakke format van 60 minuten de boosdoener. Het einde kwam me iets te snel en werkte iets te gehaast. Een half uurtje extra om de potentie van het verhaal volledig te benutten, had van mij gemogen.

Desondanks is het een bijzonder fijn werkje. Een zoektocht naar een obscure film met de naam ‘La Fin Absolue du Monde’. Een film waar nog maar één exemplaar van zou bestaan. Een film die de perceptie tussen waan en werkelijkheid aantast van een ieder die in zijn ban raakt .En nog erger: Een film die de kijker naar die film krankzinnig maakt. Hoofdrol Norman Reedus gaat er naar op zoek, raakt volledig geobsedeerd en overschrijdt tijdens zijn queeste alle denkbare grenzen. Prima acteerwerk van deze mij onbekende acteur.

Cigarette Burns deed me denken aan In the Mouth of Madness (1995), waarin een verzekeringsagent op zoek gaat naar een spoorloze horrorschrijver. Een schrijver die met zijn boeken van zijn lezers bloeddorstige moordenaars maakt. Cigarette Burns speelt met hetzelfde idee, maar doet dat met een ander medium, is wat compacter en meer gericht op actie in plaats van sfeervolle enscenering. Hoewel dat laatste gelukkig niet ontbreekt. Ook de muziek is weer typisch Carpenter en is sfeervol aanwezig. Denk Halloween. De compositie is trouwens niet van John Carpenter, maar van zijn zoon. Klein detail.

Het verhaal wordt redelijk vlot verteld. Het strakke format biedt helaas weinig ruimte voor al te veel sfeervolle omzwervingen. Toch bezit de film weer die typische Carpenter sfeer, maar je raakt er net even minder van doordrenkt dan in zijn langere werk. Verder nog wat schrikeffecten en wat gore om de opgebouwde spanning en sfeer te ondersteunen. Lekker.

Cigarette Burns zit vol goede ideeën. De film schuwt het plastische werk niet en heeft een fijne on-heilspellende sfeer. Heel jammer dat de speelduur en het tv-format de breedte van verhaal een beetje in de weg zitten.

Leuke film. Het beste bewaren ze tot de laatste 15 minuten. Op zich jammer, want daarvoor was het meer een detective film.

De gore is prima... Basisidee ging ook wel, maar het is zo ongeïnspireerd uitgewerkt.

Waar deze serie eerder nog een vermakelijk tijdverdrijf was, zit ik me nu meer te vervelen. Ik ga de reeks nog eens helemaal langs in de hoop dat er toch nog een (relatief) juweeltje tussenzit...