Homecoming (2005)

Geen echte horror, en ook absoluut geen zombiefilm zoals we die kennen.

Wat dan wel? Een film over de politiek in Amerika, zombies die willen stemmen en humor waar ik niks van moest hebben. Voordat je deze film kijkt moet je je even goed inlezen over de politiek van Amerika, want ik snapte eigenlijk geen enkele grap.

Het overtuigd allemaal geen moment, en de hoofdrolspelers zijn maar saaie figuren. Dat alle zombies terugkomen om te stemmen sloeg natuurlijk alles, maar ook dat ze werden opgeroepen door een wens...

Niet grappig, geen horror, niet leuk.

1*

zeer matige film, ,ik had van de hele reeks masters of horror veel meer verwacht, de regisseurs bekeken de masters of horror volgens mij als een tussendoortje, die niet echt goed moet zijn. heb er al 5 gezien en ze blijven allemaal op hetzelfde matige niveau,deze film is nooit spannend, veeeeeeel te weinig horror, geen enkel schrikmoment. geen aanrader. de helft van de tijd wordt er in de studio gepraat over de politiek, de rest wordt er gestemd. logisch is het allemaal niet, heb me niet verveeld, maar ook niet vermaakt.ik ken wel niks van de amerikaanse politiek. ben ook niet echt fan van genre komedie/horror. verwacht nog een topper in de reeks MOH, maar vrees ervoor

2.5/5

Joe Dante speelt vals! Bij een reeks die Masters Of Horror heet verwacht ik namelijk geen hilarische politieke satire, maar gruwelijke gebeurtenissen en dat is iets wat hier (buiten overduidelijke republikeinse daden) niet aan de hand is. Geen echt gore of bloed en de zombies zien er vooral grappig uit, waar deze film echter wel goed in slaagt is het zich compleet focussen op humor.

Het acteerwerk is zo goed, dat ik de hoofdpersonen ook compleet geloof in hun gemene politieke machtsspelletjes en de manier hoe er op goedkope wijze wordt ingespeeld op de emoties van het Amerikaanse publiek. Dat de gebeurtenissen zelf verder te stupide voor woorden zijn met de weer tot leven komende militairen maakt allemaal niet zo veel uit, het is overduidelijk satire.

Nu weet ik dat Dante goed overweg kan met humor, maar ook zijn horrorfilms waren erg goed, ik had daarom toch liever gehad dat hij nog wat meer gore in deze film gestopt had, dan was het allemaal net wat beter geweest.

In een reeks als deze Masters of Horror, had ik niet direct verwacht een politieke getinte film tegen te komen, maar niets is dus minder waar, zo blijkt hier wel.

Het idee van de stemmende zombies vond ik eigenlijk wel leuk. Dante weet er geen eng, maar wel een leuk filmpje van te maken. De hoofdpersonages worden lekker overdreven neergezet en Dante weet zijn punt uiteindelijk wel te maken. Ook mooi om te zien hoe die vervelende kauwgom kauwende gast even goed neer gebeukt wordt door een zombie.

Verder is de tijdsduur ideaal om zoiets te maken. Anderhalf uur was waarschijnlijk wat teveel van het goede geweest. Een prima voorbeeld dus, dat een horror niet altijd eng hoeft te zijn, om te kunnen vermaken.

3,0*

Van Zombiefilms had ik wel wat anders verwacht dan dit saaie, vervelende prul dat me geen moment kon boeien.

Leuk verhaal, zwarte humor en wat subtiele verwijzingen naar de Illuminati.

Ook deze korte Horror / Drama film is afkomstig uit het eerste seizoen van de leuke "Masters of Horror" TV-serie, maar van Horror is eigenlijk geen sprake van en dat ondanks dat het in deze korte film draait om Zombie soldaten. Maar deze Zombie soldaten hebben het niet gemunt om mensen aan te vallen, maar ze willen juist hun mening uiten, door te gaan stemmen

Ondanks dat dit geen echte horrorfilm is, is het originele verhaal wel leuk gevonden, want in dit verhaal draait het om de presidentverkiezingen tijdens een vieze oorlog, die volgens velen niet legitiem zou zijn. Daarbij doet de conservatieve presidentskandidaat voor het publiek een belangrijke wens (met grote gevolgen) op de televisie, namelijk:

"Als ik één wens mocht doen... één grote wens...dan zou ik de dappere gesneuvelde Amerikanen terugbrengen"

Deze gesneuvelde Amerikanen in de actuele oorlog, grijpen deze kans en komen dan terug als zombies om hun mening te uiten (ze vinden namelijk dat ze gestorven zijn door leugens van presidenten), door te gaan stemmen. Ze stemmen dan echter massaal op de presidentskandidaat die tegen deze vieze oorlog is en dat is natuurlijk tegen het zere been van de conservatieve presidentskandidaat, die juist voorstander is voor deze oorlog.

De uitvoering van het verhaal was best aardig en dat komt ook door de leuke strijdbare (die opkomt voor de conservatieve partij) vrouw Jane Cleaver (leuk gespeeld door Thea Gill, die helaas niet bloot te bewonderen is), die ik een leuke en sexy verschijning vond. Ook bevat het verhaal wat zwarte humor en het einde was natuurlijk zeer leuk. Want de conservatieve partij pleegt dan fraude bij de definitieve stemuitslag, zodat ze alsnog winnen, en dat pikken de gesneuvelde Amerikanen niet en nu komen zelfs de gesneuvelde soldaten uit de Eerste Wereldoorlog, Twee Wereldoorlog, Korea en Vietnam weer tot leven en dan om wraak te nemen (dus dan hebben ze het wel gemunt op de mens). Daarbij ook dan de vader van hoofdrolspeler Jon Tenney (in de rol van woordvoerder David Murch van de conservatieve presidentkandidaat), die vroeger als kind per ongeluk zijn teruggekeerde vader uit Vietnam heeft doodgeschoten (terwijl hij het maar bedoelde als een spelletje). Ondanks dat deze korte film maar iets van 50 minuten duurt, vond ik het toch wat saai en eigenlijk zelfs wat langdradig.

Gewoon leuk om eens gezien te hebben, maar het is jammer dat dit eigenlijk geen echte horrorfilm (zit ook maar één harde scene in) is en er eigenlijk ook weinig in gebeurt. Maar al met al past deze film wel goed bij regisseur Joe Dante, die vooral bekend is van de populaire jaren 80 Horror / Komedie film "Gremlins (1984)".

MOH aflevering 6.

Bizar is het juiste woord om dit korte filmpje te omschrijven. Want wie verzint het om dode soldaten tot leven te wekken, om te laten stemmen? Laten we eerlijk zijn, dit heeft helemaal niets met horror te maken, maar het verhaal is best vermakelijk. Als komedie werkt het redelijk goed, want ik heb best wel een aantal keer moeten lachen. Spanning is nauwelijks aanwezig, onderhoudend is het wel. Credits ook naar Tenney, die uitstekend speelt. Qua acteerwerk worden we niet erg verwend in de Masters of Horror serie, maar Homecoming onderscheidt zich op dat vlak in positieve zin. Een dikke 6.

Tikkeltje gedateerd, deze politieke satire over oorlogsveteranen die terugkeren als zombies om hun democratische stem op te eisen. Niet echt grappig. Niet echt eng. Origineel is het wel, maar op zich heb je daar weinig aan als het niet vermaakt. 'The Screwfly Solution' (2006) van Joe Dante was een stuk scherper. Die had tenminste nog een veelheid aan ideeën om je steeds op het verkeerde been te zetten, terwijl deze eerste bijdrage weinig doet met het minimale uitgangspunt.

"Holy Mother of Hip-Hop Jesus !" Satirische horror heeft niet per se mijn voorkeur, maar met zulke snelle dialogen, zulke leuke one-liners en zulke volvette vertolkingen als die van Thea Gill als Jane Cleaver en Robert Picardo als Kurt Rand is deze film toch uitstekend te doen. Qua botheid zijn die twee personages prima aan elkaar gewaagd, maar Jane wint het misschien nipt vanwege haar nietsontziende uitspraken, bijvoorbeeld over de (Amerikaanse) zombies : "far be it from me to offend members of a loser religion, but if I were an Islamic fascist, right now I'd have to take this as an omen. I mean, talk about our God is bigger than your God !" Mooie zwarte humor ook : als Gordon Hofstadter met zijn verbrijzelde oogkas een verklaring moet lezen zet hij zijn bril op – en één van de glazen daarvan is kapot, want daardoorheen kwam natuurlijk de kogel die een einde aan zijn leven maakte. Allemaal misschien geen horror, maar wel heel vermakelijk, met Jon Tenney als uitstekende "alter ego" van het publiek en met een mooie plotafwikkeling.
        Overigens ben ik wel blij dat ik deze film bekeek vóórdat ik de berichten hier las, want meerdere mensen verklappen hier gewoon de oplossing van wat de personages lange tijd voor een raadsel stelt, namelijk waarom de zombies zijn teruggekomen – als dát geen spoiler is weet ik het ook niet meer. En Theunissen, het is maar een detail. maar de man die door de jonge David werd doodgeschoten is niet zijn vader maar zijn oudere broer.
        Nou, nog ééntje dan, weer van Jane en weer over de zombies : “They’ve studied these creatures and they have no higher brain function. Their intelligence level is basically that of a liberal.”

Vond hem erg vet beginnen, maar daarna vond ik het maar een hoop gezeur eigenlijk. Van mij mag er best politieke satire in, maar vond het niet scherp, geestig, spannend of vermakelijk na 5 minuten. Had liever gewoon dat de boodschap een terzijde was, nu slokt het de film op. Vind de MoH tot nu toe eigenlijk wat tegenvallen.

Nee, dit vond ik helemaal niets! Een horrorfilm met een politieke boodschap? Regisseur Joe Dante grijpt met dit deel uit de Masters of Horror de gelegenheid aan om een politiek statement te profileren. Maatschappijkritische boodschappen (George A. Romero) komen vaker voor in horrorfilms maar als dit op deze bloedeloze drammerige manier gebeurd, is dat gewoon teveel van het goede. Subtiliteit is niet te vinden in deze film. De regisseur gebruikt een moker-hamer om zijn visie bij je naar binnen te stampen; Bush is fout, de regering is door- en door verrot en de gesneuvelde soldaten zijn zielig. Pover acteerwerk en effecten die buitenbeeld gebeuren maken van deze film een enorme teleurstelling. Een film met pacifistische zombies? Nee dank je wel! Daarnaast is het heden ten dage domweg gedateerd.

Kan Joe Dante misschien in de toekomst kijken? Dit lijkt verdacht veel op de verkiezingen van dit jaar. Doden die stemmen. Machtshebbers die zeggen: Wij tellen, maakt niet uit wat het volk gestemd heeft.

Knap!

Verder heeft dit totaal niets met horror van doen maar is het wel een grappig filmpje

Met afstand de slechtste 'Master of Horror' die ik tot dusver heb gezien. Waardeloos politiek verhaal en geen goede acteurs. Joe Dante onwaardig.

Geinig verhaaltje. Leuke draai aan het zombiegenre en z’n tijd ver vooruit. Je zou namelijk zweren dat het over Trump ging, zoals er met de verkiezingen werd omgegaan. Al heeft die natuurlijk wel juist de soldaten naar huis gehaald.

3 t

Homecoming is echt een product van z'n tijd: een anti-Republikeins statement tegen George W. Bush en de oorlogen in Irak en Afghanistan met de subtiliteit van een moker. Niet met de effectiviteit van een moker trouwens, dit verhaal over dode soldaten die weer tot leven te komen om de oorlogsstokers weg te stemmen, daar mist het finesse en kracht voor. De film kan er niet zoveel aan doen dat het op een bepaalde manier wat gedateerd is, gezien het inmiddels complete gebrek aan respect voor democratie of stemrecht wat de Republikeinen tegenwoordig laten zien. En waarbij je soms terugdenkt aan die goeie ouwe tijd toen Republikeinen nog gewoon oorlogszuchtige, materialistische egoïsten leken in plaats van fascistische Q-Anon wappies. Maar politiek daargelaten, met horror heeft dit weinig te maken, maar het keek wel luchtig weg.

En toen kwam ik bij de kringloop een box met twee films tegen genaamd Masters of Horror en die besloot ik mee te nemen vanwege de naam Argento. De tweede film op de disc genaamd Jenifer was van de hand van Dario Argento, nou die laat ik dus niet liggen en daar zat deze Joe Dante bij inbegrepen en daarmee een net zo bekende naam vanwege Gremlins, The Burbs en Beverly Hills Cop 3 om maar eens wat te noemen en daarmee eigenlijk prima films.

Dat dit geen garantie voor ander werk betreft bleek wel weer, want wat Homecoming nu precies voor moest stellen weet ik niet maar horror was het zeker niet. Homecoming lijkt daarentegen een soort van politieke satire waar de zombies willen stemmen en de politici juist onmenselijks zijn wat op zich dan wel weer heel toepasselijk is na de verkiezingen van gister. Satire dus, maar dan zou het grappig moeten zijn, iets dat het ook niet is. Het uiteindelijk resultaat is een flauwe film met zombies, op zich niet iets waar ik mijn hand niet voor omdraai, maar hier had ik toch eigenlijk heel weinig mee. Dan zag ik bijna nog liever hoe Dominique Swain gisteren naakt opgekauwd wordt in Nazi Overlord ware het niet dat dat een abomiabel slechte film was. Maar deze Dante scoort ook erg slecht.