End of the Line (2007)

Deze film is de meest lugubere die ik in tijden heb gezien. Het bevat een moordende sekte, een opkomende apocalypse en demonen.

Het mooie aan deze film vind ik hoe je het als een psychologische thriller kan zien. Het effect dat religie kan hebven op labiele mensen, massale hallucinatie's door drugs in muffins, etc maar ook als een gruwelijk doomsday achtige film, waarin geen greintje hoop te bespeuren valt. .

De vraag (hoewel het standpunt van de director enigszins duidelijk is gemaakt in interviews: is er hoop op de toekomst buiten het metro station, of vindt Armageddon daar plaats? Zijn de mensen die worden omgelegd werkelijk 'gered'? Zijn de demonen 'echt' of een bijwerking van de mogelijke drugsmuffins? .

Het enige minpunt van deze film vind ik dan toch wel het einde; dat was net iets te plots

Dit vond ik toch wel een vermakelijke film, ik heb zeker genoten. Alleen het einde snapte ik niet.

Wat is er nou eigenlijk gebeurd?

Spannende film van begin tot het einde. Het einde was helaas in een keer; beeld weg en begon de aftiteling. Daar hou ik persoonlijk niet van en dit was dan ook een figuurlijk koude douche !

Voor de rest is het een film die niet een echte diepgang betreffende het verhaal kent maar wel de aandacht vast houdt in de anderhalf uur dat de film duurt. En daar gaat het toch om?

Beetje wilde en onbehouwen horrorfilm, waarvan de structuur niet echt mee zit. De opening is iets om er eens goed voor te gaan zitten, ik schrok me ook even de pleuris, maar daarna vervalt het in een iets te eentonige jacht van op hol geslagen sekteleden, die met een dolk hun missie proberen te voltooien.

Dan wordt het zo'n afvalrace van een onbeduidend groepje die moet teren op de moorden. De blonde creep en de oude vrouw geven het wel wat jeu, echt opzienbarend wordt het met dit snij- en hakwerk daarentegen niet. Met een baby is het natuurlijk al snel scoren, maar dat had best wat groffer gekund.

Niks mis met de setting, maar veel sfeer weet Devereaux het niet mee te geven. Daarvoor is het wat te druk. Meer demonen had het middenstuk beslist goed gedaan. Ik zie dit ook niet zozeer als spannend, maar vermakelijk met een licht komische toon is het wel. Ik heb me er in ieder geval niet mee verveeld.

Brothers, sisters hear the voice, hope is God, and God is love!

Prima Canadese horrorfilm waarbij de setting nog altijd een van de beste keuze's is in dat project: De ondergrondse. Het plot is prima uitgewerkt en die schrikmoment in de eerste 5 minuten was echt sick! Helaas wist ik bij het begin al dat de soundtrack al behoorlijk verkeerd is gekozen en dat wil nog wel eens de stoorzender zijn; in plaats van dat ik duistere ambient had verwacht, iets wat totaal niet zou misstaan in deze film, krijgt de film continu weer de neiging om er bombastische orkestische troep in te kwakken dat overduidelijk niet zo misstaan in een Hollywood-film, echt een dikke minpunt, maar uiteindelijk moet je wel de kaf van de koren kunnen scheiden en dan is dit toch nog best een erg geslaagde horrorfilm met prima acteerwerk van Elkin als Karen en de overgebleven reizigers van de laatste metro, met 2 losbandige macho's, een stoere redhead, de doorzetter Mike die zelfs na meerdere keren gestoken te zijn gewoon nog vrolijk doorhobbelt een verlegen katholiek meisje en 2 medewerkers, die gecomfronteerd worden met een zwaargestoorde sekte onder leiding van dat totaal verknipte ouwe wijf die de mensen willen "redden" (lees doden), en nou moeten vluchten voor hun leven nadat de metro is stilgezet, door de eindeloze gangen en tunnels van de ondergrondse. Het is en blijft moeilijk, want de opzet, het survivalgam, de kills en de sekte zelf zijn erg overtuigend neergezet, en de uitkomst/twist dat uiteindelijke apocalypse-thema en de misleiding onder sommige personages in de film is ook erg indrukwekkend, maar helaas word de spanning en de momenten dat je je in principe moet zinderen van de angst gewoonweg, zoals ik hierboven al zei, vaak gewoon zwaar verneukt door de totaal misplaatste soundtrack; bij bijna elke ontsnapping wordt er weer als een gek op de toeters en violen geramd, wat ook gewoonweg de spanning vaak totaal ontneemt en inperkt. Zo jammer gewoon, want het ging zo de goede kant op met enkele toffe en mooi getimede schrik/hallucinatie momenten in het begin... ook daar zie je in de loop der tijd maar steeds minder van terug. Het einde daarentegen vond ik wel erg goed!

En kwa gore en kills zit deze film weer wel helemaal goed, en er word ook nergens om geschuwd, zelfs niet om een baby.

Een film waar je echt moet filteren en moet proberen om dat bombastische weg te denken, dan heb je nog wel een toffe survival slasher voor de kiezen met een sterk plot.

4,0* (zou een 4,5* zijn geweest als de soundtrack anders was)

PS: De film gisteren (24 december) gezien, en het was best paranormaal grappig dat de kerstklokken gingen luiden bij de scene dat ze op de tv konden zien dat het apocalypse is aangekondigt.

Blijkbaar ben ik niet de enige die het einde geweldig dom vond alsof de makers niet meer wisten hoe het te laten eindigen. Alleen daarvoor al een halve ster minder. Ik vond deze best wel vermakelijk, een aantal kills wel enigszins creatief. Het verhaal is er een uit de duizend. Diepere betekenis zoek ik er niet achter. Vond het best amusant voor één keer te bekijken.

Trailer.

End of the Line (2007) is een doorsnee horrorfilm met een geschreven script die

bij mij helaas overkomt als 'te gewoontjes', maar dat neemt niet weg dat de cast

en het acteerwerk mij tijdens de bezichtiging met enige regelmaat toch wist te

overtuigen, waardoor een aangename filmavond toch een feit is geworden.

3 sterren van mijn kant.

Een heerlijk verrassend geflipte horror film.

De film begon al gelijk met een aantal lekkere schrikmomenten en een goeie, spannende sfeer. Vanaf dat moment waren mijn verwachtingen al gelijk best hoog en was ik zeer benieuwd hoe de film zou gaan verlopen.

Niet snel daarna kreeg ik toch zo mijn twijfels, en dit kwam puur alleen door het vreselijk slechte acteerwerk. Maar gelukkig kon ik dat toch door de vingers zien. Door het gestoorde verhaal (wat ik persoonlijk altijd heel vermakelijk vind om naar te kijken) en de heerlijk bloederige scene's en lekkere sfeer heeft dit filmpje mij toch erg goed weten te vermaken. Ook het einde vond ik absoluut niet slecht. Ik lees daar veel negatieve berichten over, maar zelf vond ik het prima. Niks mis mee.

Kleine 3,5*

Ik zal het maar onmiddellijk toegeven: het einde van de film verpestte veel en brengt mijn eindoordeel een stuk naar beneden.

Niet dat het nu zo denderend (net als een metro, snap je?) begon, want de eerste minuten waren zowel de dialogen als de acteerprestaties ongelooflijk slecht. Foute, niet enge schrikmomenten in de eerste minuten, dat werkt ook niet, tenzij je George Romero's Day of the Dead bent. Nee, na tien minuten was ik bang voor een afgang.

Totdat de godsdienstfanaten iedereen begonnen te vermoorden...

Op het moment dat de sekteleden op hun pieper (welk jaar was dit? 1995?) keken en het bloed begon te vloeien had de film mijn aandacht te pakken. Als iemand die religie walgelijk vind, vond ik het leuk dat de makers karikaturen maakte van deze mensen. Het was enorm uitvergroot, maar het zat naar mijn mening allemaal niet al te ver van de waarheid af; kijk maar naar de Bible Belt in Amerika, en hoe sommigen deze extreme opvattingen ook hebben, dan wel zonder het bloedvergieten. En natuurlijk Moslim-extremisten, hoewel dat een erg heikel punt is waar ik niet te diep op in wil gaan. Dit is ten slotte een filmwebsite en geen politiek forum.

Het werd op een gegeven moment trouwens erg naargeestig; de notoire scène waarin een man opgedragen wordt zijn ongeboren kind en vrouw te "redden", en de daaruit voortkomende aanblik van een doodbloedend stel en hun (levende?) baby was erg heftig, en er waren nog een paar intense scènes. De special effects waren trouwens akelig realistisch, en een absoluut hoogtepunt van de film.

Technisch gezien zit deze film trouwens erg goed in elkaar; de sets, de effecten en de cameravoering waren allemaal strak. En in het middelste gedeelte werd er wonder boven wonder erg sterk geacteerd door vrijwel iedereen: vooral de sekteleden waren echt goed neergezet; wat kreeg ik een hekel aan die lui.

Maar dan nog, dat einde. Ongeacht of de waanzinnigen nou gelijk hadden of niet vond ik het een typisch geval van je geen raad meer weten en een "ambitieus" einde als uitweg kiezen. Ambitieus en ambigu vind ik prima, maar niet altijd: deze film had zeker een definitief einde moeten hebben.

Nu was het voor mij totaal onbevredigend, en zo keldert mijn eindcijfer naar onder een voldoende. Ik had het kunnen weten met een film over religie, ongeacht welk genre; ik kan er gewoon helemaal niks mee

Een zeer vermakelijke horror. De film heeft een goed concept waarbij een dominee een oproep doet om ongelovigen/anders gelovigen te redden door ze te doden. De sekteleden volgen hem in het algemeen zonder vragen te stellen. Maar er zijn ook sekteleden die niet vrij sterk in hun geloof zijn; die krijgen het in deze film ook niet makkelijk; iets wat het geheel geloofwaardiger over laat komen. Dit alles in de metro en zijn gangen. (fijne setting! )

De casting is leuk en ze hebben de rollen aan de goede acteurs en actrices gegeven. (een van de leidsters.. )

Op momenten ook grof.

Daarbij blijft de gehele situatie die zich afspeelt in de buitenwereld een mysterie. Iets wat ik zelf wel fijn vind.

3,5*

Leuk om een keertje gezien te hebben, al vond ik het niet allemaal echt geweldig.

Soms kan het geen kwaad om met wat context te beginnen. Stephen Kings/Frank Darabonts The Mist (2007) is een doodenge film. Natuurlijk is er dat einde, en die fucked up shit in de mist, maar dat is niet wat die film voor mij zo angstaanjagend maakt. Wat ik echt doodsbenauwend vond, is dat in die situatie een gek opstaat, die haar radicale interpretatie van een religieus geschrift dusdanig toepast, dat ze een massa met religekkies kan commanderen die niet langer zelf nadenkt, maar simpelweg doet wat er wordt gevraagd. Wat het ook is. Terrifying.

End of the Line speelt met dat idee, waarbij een sekte die overtuigd is dat de Dag des Oordeels eraan komt, meent dat ze weten wat het beste is voor het zielenheil van de rest van de ongelovige mensheid: kapot steken, zodat hun ziel behouden blijft voor God. Stuk voor stuk blijven er mensen op de slachtoffers afkomen, van oude vrouwtjes tot overtuigde adolescenten. ‘God loves you’, roepen ze met een glimlach, terwijl hun mes het lichaam van de andersdenkenden binnendringt. Getverdemme. Daar kan ik dus wakker van liggen. Deveraux verklaarde in interviews dat het massaal bashen van moslimfundamentalisten na 9/11 een directe aanleiding was voor dit verhaal, aangezien radicalisme uit elke religie voort kan vloeien, maar men zich dat in het Westen liever niet altijd lijkt te willen realiseren. De media kan echter een grote rol spelen in onze perceptie van dit soort daden, en de dekking die ze krijgen in het nieuws. Zo dacht ik tot vorig jaar dat het boeddhisme een strikt vreedzame overtuiging was.

Maurice Devereaux heeft hierna (2007) helaas geen film meer gemaakt, en dat is mensen opgevallen. Als ik zie wat hij doet met een mini-budget van $200.000, dan betreur ik dat de man niet meer kansen zijn gegeven. Devereaux heeft ook gewoon nog een eigen Facebook pagina, die teruggaat tot de tijd dat hij deze film nog aan het pushen was. Er gebeurt weinig op, maar toen ik hem een zojuist een berichtje stuurde met wat ik van zijn film vond, kreeg ik binnen een minuut een ontzettend aardige reactie. Dat is toch wat wrang, eigenlijk had ik liever gehad dat hij te druk was voor dat soort dingen… En er staan helaas nog steeds geen films op stapel, meldt hij. Overigens heeft de film ook een bovennatuurlijk horror element, waarover ik niet teveel wil verklappen.

3,5*

niet veel bijzonder, 1,5*

Tja, voor mijzelf vind ik het vreemd dat een aantal best hoge beoordelingen hebben gegeven hier. Want eerlijk, dit was me toch een stuk belabberd filmwerk en acteerwerk zeg. Maar goed, ieder zijn recht op een mening natuurlijk, net als die van mij. Maar meer dan 2** kan ik er echt niet uitpersen, totaal geen gevoel bij dit werk gehad. Kon er dus echt helemaal niets mee en heb het een zonde voor het verdoen van mijn tijd gezien.