Reptilicus (1961)

Deze film was een paar jaar geleden het hilarische hoogtepunt van de derde editie van de "Nacht van de Wansmaak". Volledig terecht, overigens, want Reptilicus is dermate brak, dat je gewoon niet geloofd dat iemand het ooit een goed idee vond om deze film in de zalen de brengen.

Reptilicus is nog het best te omschrijven als een soort Scandinavische Godzilla, met grootste verschil dat dit onding zich in Kopenhagen afspeelt en de volledige cast, in plaats van Japans, een soort fonetisch Engels spreekt, dat voor de veiligheid nog maar eens werd gedubd door de meest ongetalenteerde voice-actors uit de geschiedenis.

Het script is uiteraard ook een lachtertje; het gaat zelfs zo ver dat de Amerikaanse legergeneraal (die de opdracht heeft gekregen om Reptilicus af te maken) op een gegeven moment zegt:

"Oh boy, this monster-hunt has made me tired. What do people do for fun in this town?"

Waarop zijn secretaresse antwoordt:

"Well, Sir, Copenhagen is a very interesting city. Why don't I give you a tour?"

En wat hierop volgt is echt onbeschrijfelijk: het publiek wordt namelijk getrakteerd op een tien minuten durende reclamefilmpje voor Kopenhagen, en alsof er helemaal niks aan de hand is, zet het tweetal lustig de bloemetjes buiten in het 'bruisende en immer gezellige hart van de stad'.

De uiteindelijke verschijning van Reptilicus blijkt natuurlijk ook een flop, en ik kan me niet voorstellen dat (ook al waren het de jaren '60) de filmkijkers zich lieten foppen door een handpop die door een gat in de tafel wat maquettes platmept.

Het blijft echter zowel triest en hilarisch om te zien, en gelukkig behoedt de naïeve charme de film van de totale afgang.

Al is Reptilicus die ene ster natuurlijk van harte gegund.

Auw, auw, AUW! Het leukste aan mijn kijkbeurt was nog wel het feit dat we een Deense versie zonder ondertiteling hadden waardoor de dialogen nog knulliger overkwamen dan de Engelse versie. Daarnaast kregen we hier het monster in volle glorie VLIEGEND te zien en konden we 'genieten' van een tenenkrommend musical-lied, gezongen door Deens komiek Dirch Passer. Jammer dat ik op deze manier de scene waar Reptilicus groen slijm spuugt heb moeten missen, dit kwam alleen voor in de Engelstalige versie.

Het monster uit de titel stapt een keer per ongeluk op een huis, maar doet verder eigenlijk geen vlieg kwaad. Het voelt dan ook voornamelijk droevig aan dat men alles inzet om hem af te maken, terwijl hij vrij weinig kwaad in zin lijkt te hebben. Qua special effects is het geen wonder dat men in de Amerikaanse versie wat gesneden heeft, het is namelijk een behoorlijk droevig geheel met een monster wat alleen maar zijn hoofd wat heen en weer kan bewegen zonder zijn ogen of mond te bewegen. Het is niet eens leuk slecht, het is zielig slecht.

Acteerwerk is matig, gelukkig zijn er enkele schone Deense dames te aanschouwen die het geheel wat meer draagbaar maken. Meest vreselijke moment is de scene waarin men besluit Kopenhagen te prijzen, aan de hand hiervan heb ik besloten dat Denemarken een heel erg saai land moet zijn.

De ene ster is voor het feit dat de film absoluut vermakelijk is, maar verder in ieder opzicht een complete ramp.

Reptilicus is in in mijn beleving een soort voorloper van de Mockbuster. Als The Asylum in de jaren 60 had bestaan dan waren ze verantwoordelijk geweest voor deze film.

Het monster was bijzonder vertederend en zou na deze film best in de Efteling terecht kunnen. Het werkelijke schandaal van deze film is het waardeloze acteerwerk met als absoluut dieptepunt de conciërge, zelden een slechtere vertolking gezien.

Oh en dit moet me als schaakliefhebber ook nog van het hart. Er kunnen geen pionnen op de eerste rij staan. Er is niets zo belachelijk als twee mensen die ingespannen naar een stelling op een schaakbord zitten te kijken waar werkelijk niets van klopt.

Maar alles bij elkaar is Reptilicus zwaar cult en een trendzetter voor de Europese monsterfilms.

Slecht maar wel heel leuk.

Dank aan de televisiezender AMC dat ze dit uitzenden.