Een bijzondere film die zonder meer weet te ontroeren. Jeremy Reed wordt geboren als albino en krijgt de bijnaam Powder mee. Mary Steenburgen is met haar immer bezorgde blik natuurlijk de aangewezen persoon zich te ontfermen over de zonderlinge tiener, die al jaren in de kelder van zijn grootouders leeft. Ze haalt Powder over om met haar mee te gaan, naar buiten, want ja, Powder moet wel een beetje onder de mensen komen hè.. Vervolgens zet ze hem doodleuk af bij een jongensinternaat, waarvan je op voorhand al weet dat dat hélemaal uit de hand gaat lopen, maar vreemd genoeg ziet de goedgelovige Steenburgen er geen enkel onheil in en zoals verwacht wordt Powder al snel het mikpunt van pesterijen. Door de pesterijen ontwikkelt hij bovendien superkrachten; zijn bijnaam slaat dus niet alleen op zijn poederwitte huid. De film mist enige diepgang, er had wat mij betreft meer in kunnen zitten. Het is vooral een zielige film, vooral omdat Powder zo zielig kan kijken op de momenten dat hij gepest wordt. Goed gespeeld trouwens door Sean Patrick Flanery. Typische jaren negentig film die een kruising is tussen Carrie, The Green Mile en Edward Scissorhands, maar zo maatschappijkritisch als laatstgenoemde wordt het nergens, met uitzondering van die ene opmerking tegen die bekrompen sheriff: I never thought we'd find a man too white for you Harley.