Powder (1995)

Voor de liefhebbers van dikke knuffels, traantjes en emotionele extases is dit waarschijnlijk een echte topfilm. Toch stoorde me deze opzettelijke feelgood show omdat het er zo fake uitziet. Feit is dat het script nogal een ramp is en de personages nauwelijks uitgewerkt worden. Geen uitwerking van een groeiende relatie met dat roodharig meisje, over integratie in school zie je ook al niet veel en ook de interactie tussen Powder en Jessie (gespeeld door Steenburgen) blijft miniem.

Waar de film dan wel op een onredelijke wijze de tijd voor neemt is waar Powder de emoties van de stervende vrouw van de sheriff onder woorden brengt en de steeds weerkerende melancholische strijkers van de Jerry Goldsmith big band.

Een mooie film om eens te zien, ongetwijfeld en ik kan deze film iedereen wel eens aanraden, maar een film als Mask is stukken beter uitgewerkt wanneer het over jongens gaat die "anders" zijn. Hier kiest de regisseur te makkelijk voor goedkoop sentiment.

Een super goede film als je ook van de Green Mile houdt!!!

Misschien is The Green Mile wel van deze film afgekeken........

Heerlijke film.....

Prachtige film die mij telkens weer raakt. Dat de special effects niet zo geweldig zijn als dat we ze tegenwoordig gewend zijn is logisch. Het is immers een film uit 1995. Het idee van de film is mooi. Niet alles hoeft te worden voorgekauwd. Deze film is en blijft uniek, ondanks het gegeven dat mensen de film vergelijken met The Green Mile; een film die overigens veel later uitkwam.

toen ik de powder in 1995 voor het eerst ging kijken wist ik helemaal niks van de film af.

maar na afloop van de film blij verast.

voor mij blijft powder een mooie film met prachtige muziek van jerry goldsmith .

Sean Patrick Flanery speeld goed.

aardige film maar ik moet het toch met het kritiekpunt van filmkriebels enigsins eens zijn .

de uitwerking had veel beter gekund , wel vind ik dat de jongen zijn rol prima neerzet .

Een goede film, maar na afloop had ik het idee dat er nog meer in had gezeten. Af en toe had er meer vaart in de film moeten zitten. Dan was het een echte topper geweest.

Geweldige film.

Aardige film over een albino jongeman die de wereld nog niet kent, totdat zijn grootouders overlijden. Een mooi en ook wel origineel verhaal dat echter niet overal even goed is uitgewerkt De eerste helft van de film is het beste, voornamelijk omdat tijdens de tweede helft het sentiment de overhand krijgt. Sean Patrick Flanery doet het goed in de titelrol.

Een bijzondere film die zonder meer weet te ontroeren. Jeremy Reed wordt geboren als albino en krijgt de bijnaam Powder mee. Mary Steenburgen is met haar immer bezorgde blik natuurlijk de aangewezen persoon zich te ontfermen over de zonderlinge tiener, die al jaren in de kelder van zijn grootouders leeft. Ze haalt Powder over om met haar mee te gaan, naar buiten, want ja, Powder moet wel een beetje onder de mensen komen hè.. Vervolgens zet ze hem doodleuk af bij een jongensinternaat, waarvan je op voorhand al weet dat dat hélemaal uit de hand gaat lopen, maar vreemd genoeg ziet de goedgelovige Steenburgen er geen enkel onheil in en zoals verwacht wordt Powder al snel het mikpunt van pesterijen. Door de pesterijen ontwikkelt hij bovendien superkrachten; zijn bijnaam slaat dus niet alleen op zijn poederwitte huid. De film mist enige diepgang, er had wat mij betreft meer in kunnen zitten. Het is vooral een zielige film, vooral omdat Powder zo zielig kan kijken op de momenten dat hij gepest wordt. Goed gespeeld trouwens door Sean Patrick Flanery. Typische jaren negentig film die een kruising is tussen Carrie, The Green Mile en Edward Scissorhands, maar zo maatschappijkritisch als laatstgenoemde wordt het nergens, met uitzondering van die ene opmerking tegen die bekrompen sheriff: I never thought we'd find a man too white for you Harley.

Mooie film

Een waar meesterwerk !

Een sensationele film met een spirituele boodschap.

Dit is niet echt mijn ding, je moet het leuk vinden.

Aardige film, die met momenten zeker wist te ontroeren en de sterke prestatie van Sean Patrick Flanery als 'Powder', zat daar zeker voor veel tussen. Van bij het begin vd film, bij de geboorte van de albino baby (Powder), is er al meteen triest en hartverscheurend moment, wanneer de vader zegt, dat dat zijn zoon niet is en waarbij je de hartslagmetingen vd baby tekeer ziet gaan. Het verder verloop van de film wist me ook te boeien.

Wel zaten er redelijk wat zaken en gebeurtenissen in de film, waarbij ik me wel afvroeg, waarom in hemelsnaam en naah dit klopt ook niet echt, vb waarom moet ie naar tuchtschool, wat heeft ie misdaan? Ook lijkt iedereen in het dorp nogal traag te beseffen hoe speciaal Powder wel niet is. Ook bij de scène waar Duncan, de intolerante plaatsvervangende sheriff en fervente jager en hert heeft neergeschoten en meteen zegt tegen Powder, dat het hert er nauwelijks wat van voelt en toch fungeert Powder als een kanaal om de angst en leed van het hert over te brengen naar Duncan, die zo getransformeerd is dat ie zijn wapenverzameling verkoopt, maar toch speel ie verder in de film de harde, intolerante zak tov Powder, waardoor Powder door hem en de pestkoppen het moeilijk blijft hebben. Sommige mensen hebben blijkbaar meer dan één les nodig.

Na een IQ-test zegt een psycholoog bijvoorbeeld tegen hem: "Alle tests geven aan dat je het meest geavanceerde intellect in de geschiedenis van de mensheid hebt. Begrijp je wat dat betekent?" Als Powder zo slim is, waarom moet hij het dan vragen?

Van dergelijke fouten zit de film wel redelijk vol mee, waardoor ik toch niet anders kan dan, hiermee rekening te houden bij mijn score. Want de film had echt heel veel om met gemak een 8/10 te geven, dat blijft nu toch steken op een 6/10.