Powder (1995)

Voor de liefhebbers van dikke knuffels, traantjes en emotionele extases is dit waarschijnlijk een echte topfilm. Toch stoorde me deze opzettelijke feelgood show omdat het er zo fake uitziet. Feit is dat het script nogal een ramp is en de personages nauwelijks uitgewerkt worden. Geen uitwerking van een groeiende relatie met dat roodharig meisje, over integratie in school zie je ook al niet veel en ook de interactie tussen Powder en Jessie (gespeeld door Steenburgen) blijft miniem.

Waar de film dan wel op een onredelijke wijze de tijd voor neemt is waar Powder de emoties van de stervende vrouw van de sheriff onder woorden brengt en de steeds weerkerende melancholische strijkers van de Jerry Goldsmith big band.

Een mooie film om eens te zien, ongetwijfeld en ik kan deze film iedereen wel eens aanraden, maar een film als Mask is stukken beter uitgewerkt wanneer het over jongens gaat die "anders" zijn. Hier kiest de regisseur te makkelijk voor goedkoop sentiment.

Een super goede film als je ook van de Green Mile houdt!!!
Misschien is The Green Mile wel van deze film afgekeken........
Heerlijke film.....

Prachtige film die mij telkens weer raakt. Dat de special effects niet zo geweldig zijn als dat we ze tegenwoordig gewend zijn is logisch. Het is immers een film uit 1995. Het idee van de film is mooi. Niet alles hoeft te worden voorgekauwd. Deze film is en blijft uniek, ondanks het gegeven dat mensen de film vergelijken met The Green Mile; een film die overigens veel later uitkwam.

toen ik de powder in 1995 voor het eerst ging kijken wist ik helemaal niks van de film af.
maar na afloop van de film blij verast.

voor mij blijft powder een mooie film met prachtige muziek van jerry goldsmith .
Sean Patrick Flanery speeld goed.

aardige film maar ik moet het toch met het kritiekpunt van filmkriebels enigsins eens zijn .
de uitwerking had veel beter gekund , wel vind ik dat de jongen zijn rol prima neerzet .

Een goede film, maar na afloop had ik het idee dat er nog meer in had gezeten. Af en toe had er meer vaart in de film moeten zitten. Dan was het een echte topper geweest.

Geweldige film.

Aardige film over een albino jongeman die de wereld nog niet kent, totdat zijn grootouders overlijden. Een mooi en ook wel origineel verhaal dat echter niet overal even goed is uitgewerkt De eerste helft van de film is het beste, voornamelijk omdat tijdens de tweede helft het sentiment de overhand krijgt. Sean Patrick Flanery doet het goed in de titelrol.

Een bijzondere film die zonder meer weet te ontroeren. Jeremy Reed wordt geboren als albino en krijgt de bijnaam Powder mee. Mary Steenburgen is met haar immer bezorgde blik natuurlijk de aangewezen persoon zich te ontfermen over de zonderlinge tiener, die al jaren in de kelder van zijn grootouders leeft. Ze haalt Powder over om met haar mee te gaan, naar buiten, want ja, Powder moet wel een beetje onder de mensen komen hè.. Vervolgens zet ze hem doodleuk af bij een jongensinternaat, waarvan je op voorhand al weet dat dat hélemaal uit de hand gaat lopen, maar vreemd genoeg ziet de goedgelovige Steenburgen er geen enkel onheil in en zoals verwacht wordt Powder al snel het mikpunt van pesterijen. Door de pesterijen ontwikkelt hij bovendien superkrachten; zijn bijnaam slaat dus niet alleen op zijn poederwitte huid. De film mist enige diepgang, er had wat mij betreft meer in kunnen zitten. Het is vooral een zielige film, vooral omdat Powder zo zielig kan kijken op de momenten dat hij gepest wordt. Goed gespeeld trouwens door Sean Patrick Flanery. Typische jaren negentig film die een kruising is tussen Carrie, The Green Mile en Edward Scissorhands, maar zo maatschappijkritisch als laatstgenoemde wordt het nergens, met uitzondering van die ene opmerking tegen die bekrompen sheriff: I never thought we'd find a man too white for you Harley.