Beetle Juice (1988)

Ik vond het maar een matig geheel. Ik vond het de humor met name flauw en gemakkelijk, acteerprestaties waren zozo, irritante personages, voor mij bleef er niet veel meer over.

Ik kom niet verder dan *2.0

Deze film zit aan de cocaine.

Vroeger in mijn basisschooltijd keek ik deze film wekelijks, maar op de een of andere manier heb ik hem daarna nooit meer gezien. Nu zo'n 15/16 jaar later is het in ieder geval duidelijk dat ik deze film keek vanwege het feit dat Burton uit alle macht probeert om de aandacht erbij te houden met kleurtjes, hoempapamuziek van Elfman, rare typetjes en vreemde grappen, want een goed script is nergens te vinden. Sterker nog... deze film is wel uitzonderlijk Burton in bijna ieder opzicht, het enige dat ontbreekt is Johnny Depp en Helena Bonham Carter.

Visueel is het allemaal uitzonderlijk kitscherig en lelijk. Felle kleuren worden afgewisseld met crappy belichting en slechte make-up en stop-motion effecten. De acteurs proberen er nog het beste van te maken, maar krijgen alsnog weinig te doen door de absurde dialogen en scenes. Het is quirky en daardoor ben je geneigd om het snel te vergeven, maar het is duidelijk dat Beetlejuice vooral een hit-and-miss film is.

Gelukkig is daar Keaton als het titelpersonage, die zo verdomd veel lol in zijn rol heeft, dat het allemaal prima uit te houden is. Vergelijkbaar met Jim Carrey's uitvoering van The Mask is iedere seconde pure lol, helaas zit hij net te weinig in de film om het allemaal goed te maken. Zodoende kijkt Beetlejuice wel degelijk lekker weg, maar goed zou ik het zeker niet meer noemen.

Classic !!!!! 3.5 stars.

Ik heb amper moeten lachen en je ziet echt wel dat het budget niet hoog was want de decors buiten het huis zijn een beetje lachwekkend als je dat vergelijkt met de effecten die nu mogelijk zijn. Het eerste halfuur vond ik best aangenaam maar dan wordt het best een vreemde film dat ik weer begon te denken waar ik naar aan het kijken was. Beetlejuice dus. Ook zo'n titel die pas aan het einde verklaard wordt. Keaton speelt nog wel best leuk, al wordt het na een tijdje irritant dat ik me echt moest forceren om het einde te halen.

Beetlejuice is een beetje dé stereotype film waar Tim Burton om bekend staat; hysterische sprookjesachtige horrorkomedies met een grote knipoog naar de oude B-films, dus met een hoop stop-motion en karton. Terwijl hij - als je zijn hele oeuvre bekijkt - maar relatief weinig van dit soort films maakte, is dit toch typisch Burton. Het is creatief en krankzinnig, maar tegelijkertijd ook doodvermoeiend. Qua stijl is de film interessant, de stop-motion en de score van Danny Elfman geven de film bijvoorbeeld iets magisch. Maar qua verhaal en vertelling doet de film maar wat en presenteert ons vooral schreeuwerig een hoop 'dingen' zonder duidelijke lijn. Dansnummers, grote wormen in de woestijn en een zeer hyperactieve Michael Keaton wisselen elkaar steevast af en dat is even leuk, maar begint op den duur goed te vervelen en ben je na de 85 minuten toch blij dat de film is afgelopen. De film is wat dat betreft vergelijkbaar met het personage van Betelgeuse; eventjes is hij interessant en vermakelijk, maar niet veel later ben je er ineens echt klaar mee.

3 sterren.

7 Things You Didn't Know | BEETLEJUICE - YouTube

Vond er eigenljk niets aan.

[quote]Eric001 schreef:

Vond er eigenljk niets aan, het is me niet gelukt hem af te kijken.

Lang geleden ooit eens gezien, nu weer opnieuw.

Vermakelijke zwarte komedie, licht humoristisch en typische extravagante stijl van Burton uiteraard. Het ziet er allemaal niet zo best uit maar ach. Keaton kon zich in ieder geval wel helemaal uitleven, dat is wel duidelijk. Verder gewoon vermaak, leuk om weer eens te kijken.

Though I know I should be wary
Still I venture someplace scary
Ghostly haunting I turn loose.
Beetlejuice, Beetlejuice, BEETLEJUICE!!!!!!!

Fantastische jeugdherinneringen aan de animatie serie, die volop het personage Beetlegeuse en diens humor in de spotlight zette. In deze film gaat het 'em vooral om de Maitlands en komt Keaton relatief weinig aan bod. Ik was als kind dan ook danig teleurgesteld in de film. De enige momenten waar je een vleugje Beetlegeuse humor krijgt, zijn de kever- "hey, how are you doin'?" en bordeelscene "Nice thinking Adam".

In de dertig jaar die voorbij gingen, heb ik o.a. geleerd dat de serie gemaakt werd na de film. Gisteren de film met die insteek nog eens bekeken en dan komt 'ie er wat beter uit.

De special effects zijn voor die tijd best ok. De zandwormen hadden misschien iets beter gemogen, maar goed. Qua verhaal start 'ie goed, maar ploft naar het midden en einde toe in mekaar:

- waarom komen de Maitlands in de maquette als ze Beetlejuice noemen en Lydia niet?
- de plot - Beetlegeuse overkomt de vloek door te trouwen - is wel erg dunnetjes en staat niet in relatie tot de aanleiding
- waar komt die zandworm op het einde vandaan en hoe heeft Barbara die getemd ?

Ach wat, waarschijnlijk is dit allemaal wat veel gevraagd van deze film. Final thoughts = grappig om te zien dat dit de Oscar won voor beste make-up (in vergelijking met huidige mogelijkheden) en hoe het schoonheidsideaal (Geena Davis) er in de late jaren 80 uitzag. Lang leve de permanent!

Filmhistorisch interessant als vroege Burton, sympathiek gemaakt, maar in zijn eenvoud toch wat schreeuwerig en lelijk gekleurd.

Het moet geleden zijn van mijn prille tienerjaren dat ik deze nog eens zag. Al bij al een vermakelijkeTim Birton vol fantasy en rare dingen. Het script is zeker boeiend met een leven na de dood en de moeilijkheden die daarmee gepaard gaan. Het was best fijn om naar Geena Davis en Alec Badwin te kijken in hun cosey plattelandshuis. Ook de nieuwe eigenaars waren leuk met Winona Ryder, Catherine O’Hara en Jeffrey Jones, die laatste twee toch vrij bekend in de jaren 90. Het enige personage dat me irriteerde was de overactieve Beetlejuice zelf.

Hier en daar leuke spitsvondige fragmenten zoals we die gewoon zijn van Burton. Vaak wel sterk gedatteerd zoals die draak of slang. Bij momenten ook grappig, maar niet altijd en overal. In zijn geheel genomen dus matig, maar heb me zeker vermaakt. Alleen naar het einde toe was ik blij dat het erop zat.

Beetlejuice gaat over het echtpaar Barbara en Adam, dat om het leven komt bij een auto-ongeluk. Vervolgens blijven ze als geest rondzwerven in het oude huis waar ze woonden. Hun rust wordt verstoord als een nieuw gezin in het huis wil trekken. Omdat ze zelf niet eng genoeg zijn om de nieuwe mensen uit hun huis te verjagen, roepen ze de hulp in van het griezelige spook Beetlejuice.

Beetlejuice betekende indertijd de doorbraak van regisseur Tim Burton, maar het is zeker niet zijn beste film. De humor in de film is bijzonder flauw, en visueel stelt het allemaal ook niet veel voor: het kleurgebruik is bijzonder kitscherig en de make-up is gewoon lelijk. De irritante hoempapamuziek van Danny Elfman (sorry, ik ben geen fan) maakt het er allemaal niet veel beter op.

Het verhaal is rommelig en niet al te bijzonder, al vind ik sommige typetjes wel redelijk geslaagd. Vooral Michael Keaton lijkt veel lol te hebben in zijn rol als Beetlejuice. Helaas komt hij in totaal slechts een kwartiertje in de film voor.

Gelukkig weet ik dat Burton véél beter kan. Ik ga binnenkort zijn films uit de jaren '90 en de jaren '00 kijken, waarbij hij veelvuldig samenwerkte met Johnny Depp. Die films kan ik namelijk veel beter waarderen. 2,5*

Ok Burton.

Big Fish blijft zijn beste film. Desondanks weet Burton er weer een lekker fantasy potje van te maken, met een bijna iconische Keaton. Sowieso is alles in deze film bijna iconisch. Lekker weird in beeld gebracht en lekker non realistisch.

Fantasy is waar Burton het beste in is, en dat laat hij hier wederom weer zien. Het acteerwerk, naast Keaton, is vrij slecht naar mijn mening. De film kent geen echte horror elementen, en is daarom ook nergens spannend. Wel is het allemaal surrealistisch in beeld gebracht en daarom een leuke film om zo even uit te kijken.

Geen hoogstandje, maar een vermakelijke film. En zo is hij volgens mij ook gewoon bedoeld. Krijgt gewoon een voldoende, want ondanks alle beelden pakte hij me gewoon niet zo.

“Go ahead, make my millennium.”

Vermakelijk. Beetlejuice is echt een film van Tim Burton. Vreemd, eigenzinnig en extravagant, met uitstekend acteerspel van Keaton, Davis, Baldwin en de andere acteurs. Beetlejuice is een horrorkomedie, maar dan wel één met een aantal zeer vreemde scenes. Het laatste shot van een dansende Winona Ryder staat symbool voor de gehele film en de sfeer die Burton wil creëren. Je moet er tegen kunnen, maar ik ging er helemaal in mee. Dat komt ook door het energieke acteerspel van de acteurs, die duidelijk plezier hebben in het spelen van hun rollen.

Horrorkomedie? Dit is toch vooral een kinderfilm, lijkt me.

Film is vooral absurdistisch. Een vorm van humor die doorgaans beter begrepen en gewaardeerd wordt door volwassenen. Verder een hoop monstertjes die kleine kinderen nachtmerries bezorgen. Dus nee, het is zeker geen kinderfilm.

Sorry man... maar Beetljuice is wel echt een kids film. Tim Burton maakt de films wel iets minder zoet dan de gemiddelde disneyfilm, maar alsnog verre van horror. .

Noem ik het ergens horror? Ik benoem het absurdisme.

En misschien moeten we kinderfilm definieren. Voor mij is dat een film die zich op 6-8 jarige richt. Meen dat Beetlejuice voor 12 jaar en ouder is en in Engeland zelfs 15+. Dus geen kinderfilm lijkt me.

Ik zou zeggen dat een kinderfilm een film voor kinderen van basisschoolleeftijd is, dus ongeveer tot twaalf, dertien jaar. (Ik moet er wel bij zeggen dat een goede film een goede film is, en dus leeftijdsloos. (Kinder)films als Chicken Run en dergelijke vind ik leeftijdsloze komedies.)

Wat mij betreft past Beetlejuice prima tussen films als The Witches, Hocus Pocus en dergelijke films: ook films (uit dezelfde tijd) met een "griezel-thema" die vooral op een jeugdig publiek gericht zijn. Eerlijk gezegd verwacht ik dat de meeste kinderen niet wakker zullen liggen van die films, hoor. Zeker niet als de ouders meekijken of zo.

Maar misschien ben ik gewoon een bikkel

Eigenlijk denk ik dat een film als Coraline "enger" is dan films als Beetlejuice: in Coraline is er veel meer sprake van vervreemding, terwijl de sfeer in Beetlejuice eigenlijk continu luchtig blijft.

Overigens heb ik bij Burton sowieso het gevoel dat hij zich vooral op kinderen of "jongvolwassenen" richt. Hij pakt zelden echt door met zijn griezelspul.

In die context is de discussie of het een 'horrorkomedie' is impliciet, toch?! ...Anyway alle meningen daargelaten, kijkwijzer stelt dat iedereen onder de 16 jaar een kind is.

Bizarre film van Burton. Een macabere gothic spookkomedie vol absurde momenten en special effects. Je moet er echt wel van houden want met de doden en het hiernamaals lachen is niet voor iedereen weggelegd. Op het vlak van humor loopt het niet zo goed; het is niet echt een billenkletser en Keaton probeert tevergeefs een hoop grimassen uit om de kijker alsnog in een deuk te krijgen. Hij overdrijft teveel en bewerkstelligt hierdoor net het tegengestelde effect. De humor mag dan een misser zijn, het algehele universum rond het huis van de Maitlands en de Deetzes gaf me verder wel veel goesting om dit uit te zitten.

Helemaal mee eens. Heerlijk is het om oude films te herzien, o.a. zoals de hilarische Beetle Juice. Gewoon verstand op nul en genieten. En dat heb ik zeker gedaan. En dan te bedenken dat de Maitlands hun zakenbegeleider Juno, gespeeld door oude rot in vak Silvia Sidney, met een doorgesneden keel zwaar zit te roken, waarbij de sigarettenrook door haar opengesneden keel naar buiten komt, 11 jaar later is overleden aan keelkanker.

Daarstraks bekeken, de film is een klassieker zoals veel mensen hier schrijven.

Michael Keaton heeft geweldig werk geleverd in de film als Beetlejuice.

Hetzelfde kan gezegd worden van Winona Ryder als Lydia.

Het verhaal is boeiend en je ziet Fred en Barbara evolueren als koppel in de film.

De special effects zijn natuurlijk al verouderd en voor een film als Beetlejuice vind ik dat eigenlijk niet zo erg.

Het is een film waar je van geniet omdat het juist zo raar is.

Het is natuurlijk Halloween en daarom bekijk ik doorheen de dag nacht deze films

- Beetlejuice

The Grudge (2020

- Volledige Paranormal activity reeks

- De Humand cedipete reeks

- Train to Busan

- Halloween

We beginnen bij iets luchtig, Beetlejuice deze vond ik eigenllijk vrij tot zeer vermakkellijk.

Leuk sfeertje dat je kan kopelen aan halloween zeer fijn !!!

De film viel beter mee dan verwacht met een leuke Michael Keaton. Het is een typische 80's familiefilm, maar dan met een hoek af zoals we dat gewoon zijn van Tim Burton. Het voelt ook luchtiger aan dan de eerder geforceerde fabrieksblockbusters. De effecten zijn helemaal niet wat we nu gewoon zijn, maar langs de andere kant is de meeste CGI van tegenwoordig ook maar zielloze lelijkheid. Het is wat nostalgisch theater met doorzichtige make-up en de nodige overacting.

Sequel in de maak, met opnieuw Tim Burton in de regiestoel :

'Beetlejuice 2' wordt gemaakt met de ''ouderwetse effecten" van het eerste deel | FilmTotaal filmnieuws

Hele fijne inkijk in het creatieve jaren '80-brein van een van de meest invloedrijke en interessante regisseurs van de voorbije decennia. Burton doet met deze sterrencast helemaal zijn zin. Een compromisloze film zoals hij die voor ogen zag en wou maken. Een echte Burton, enkel Depp en Bonham Carter ontbreken, maar Baldwin en Davis zijn als sympathiek koppel ook zeker op dreef.

Aangevuld uiteraard met een uitstekende Michael Keaton die zich duidelijk prima vermaakt heeft als Beetlejuice. Een film vol met macabere en bizarre typetjes, zoals we dat van Burton kennen. Grappig is het soms zeker, maar het gaat ook naar mijn gevoel wel een aantal keer mis. Special effects zijn sterk verouderd, maar het is ook een film uit de jaren '80 dus dat stoorde me allerminst. Prima mee vermaakt!

Een classic film, die nog steeds heel erg leuk is.

En in een luchtig griezelig jasje.

Met Michael Keaton als Beetlejuice die hij hilarisch speelt.

En met een fantastische cast.

Griezelen met een luchtig tintje.

Met absurde humor een sfeervolle film, met een donker tintje zoals Tim Burton dat zo ijzersterk als film maker kan.

Deze film blijft uitstekend en genieten.