Point of No Return (1993)

Destijds ook in de bioscoop gezien, maar ik vond het origineel beter. Toch geef ik ze allebei 4* want ik vond het origineel niet erg veel beter.

Ik weet dar er een film bestaat genaamd Nikita, maar heb hem nooit gezien en kan dus geen vergelijk maken. Deze film vond ik heel goed. Leuke rol van Keitel als The Cleaner.

Deze 1 op 1 remake van de Franse film "La Femme Nikita" vond ik vroeger toch een stuk beter dan dat ik hem nu vond. Ik was vroeger helemaal wild van deze film. Ik had de bioscoop posters op mijn slaapkamer, en ik heb zelfs nog een set bioscoop foto's van deze film liggen. Het erge is dat sommige scénes echt identiek zijn aan het origineel. Het probleem alleen is dat het origineel vele malen beter is. Dat komt door de rauwheid van de film, dat miste deze film. Het is echt op de Hollywood way gemaakt, met acteurs en actrices die er allemaal goed uit zien. Dat was het mooie aan "La Femme Nikita", dat waren erg naturelle acteurs en actrices. Bridget Fonda vond ik een erg mooie vrouw. Maar je ziet aan haar dat het een Hollywood actrice is. Anne Parilloud uit het origineel is vrij ugly en erg naturel, waardoor alles geloofwaardiger overkomt.

Ook viel me dit keer op dat de soundtrack (op de nummers van Nina Simone na dan) echt erg slecht was. Vreemd, want ik ben normaal wel te spreken over de soundtracks van Hans Zimmer. Deze soundtrack was te veel bombarie en paste bij vele scénes niet. Teveel synthesizer op een slechte manier gemixed met klassiek. Erg jammer, want de soundtrack van "La Femme Nikita" was wel erg goed.De actie is wel prima, en het verhaal is ook erg goed. Maar net als ik al zei, het verhaal heeft een rauwe filmstijl nodig, die "Point of no Return" totaal mist. Ik raakte bij veel stukken nogal verveeld, en dat is vreemd, want zoals ik al zei: het is een 1 op 1 remake die op veel punten identiek is.

Van 4* naar 3*. Ik ben blij dat hij bij de Blu-ray aanbiedingen lag voor € 5,- bij de Saturn. Ik moet er niet aan denken dat ik er het dubbele voor betaald zou hebben.

Zo zie je maar weer, hoe ouder je wordt hoe meer je er achter komt wat echte films zijn, en dat de standaard actie films leuk zijn als je tussen de 10 en de begin 20 jaar oud bent.

Maar als je ouder wordt je gaat inzien dat deze films vaak nergens over gaan of leuk is voor een jongere doelgroep.

Een wat geliktere remake van La Femme Nikita.

Mooier in beeld gebracht, en Bridget Fonda ziet er ook een stuk aantrekkelijker uit dan Anne Parillaud - en heeft zeker een betere tandarts gehad. Maar precies waar ik me een paar weken geleden aan stoorde bij de herziening van het origineel, stoort me bij deze remake ook - de lelijke soundtrack, met de nu twintig jaar later toch wel erg gedateerde 'hippe' synthesizergeluidjes en lelijke poppige deuntjes.

Hier en daar is het dan wel weer grappig om de 8 verschillen met het origineel te ontdekken. Maar verder heeft de remake weinig te brengen - anders dan dat de beelden wat mooier zijn. Maar, net als m1chel voor mij al noemt, daar staat tegenover dat de rauwheid en de kracht van het verhaal daar wat onder lijdt.

een leuke film.heb me zeker vermaakt.een goeie cast.heb hem ook al vaker gezien.heb hem ook in mijn verzameling.zo nu en dan kijk ik hem ook.en nog steeds vind ik hem leuk.

Tenenkrommend slecht.

Met de openingsscène deed de film mij gelijk al goedkoop aan: extreem geweld met zulk beperkte motieven......het beloofde niet veel goeds. Maar.....wél een coole chick. Was benieuwd waar het heen zou gaan.
Toen kwam Gabriel Byrne in beeld, en dat beviel mij wel. Ik kon nog weinig enthousiasme opbrengen daar ik vond dat er maar weinig aandacht werd geschonken aan de inhoud van het verhaal, maar dit was wel een extra stimulans om nog even door te zetten.
Toen het (overigens niet storende) cliché zich begon te ontvouwen kreeg de hoofdrolspeelster 'een gezicht', en dáár had de film mij bij de kladden! Want die meedogenloze vrouw, die bikkelharde tante blijkt in de transformatie Bridget Honda te zijn? WTF?? Ik ken niet veel van haar, maar met wat ik van haar ken draagt ze mij een imago van een vrouw die prima in The Sound Of Music zou passen! (En dat bedoel ik allesbehalve negatief).
Ik besloot nu resoluut deze af te kijken.
Nou.....met vernoemde motivaties heb ik alles dan ook wel gezegd. Jammer. Want de film had echt potentie om iets goeds te kunnen worden. Maar alle 'waaroms' en motieven bleven achterwege.
Nu heb ik dus een film gekeken met een optelsom aan gebeurtenissen waarvan ik nog altijd niets weet.
Hoe dan ook: de film was mij geen straf, maar ook in geen geval een toevoeging van wat dan ook.
Ik houd het dus in het midden maar naar beneden afgerond: 2,5