American Madness (1932)

Wie in 1932, tijdens de naweeën van de Wallstreet Crash, zijn financiële en waarschijnlijk ook zijn mentale depressie probeerde te bestrijden met een bioscoopbezoekje en de
film "American Madness" van Capra zag moet opgemonterd zijn geworden door deze prachtig geschoten film: wat een prachtige kluisdeur! En wat een heerlijk levensgevoel straalde er van het doek af...!

In een hoog tempo worden de sociale verhoudingen in het bedrijf tussen het personeel uitgelegd: de directie onderling, de werkvloer onderling en tussen hoog en laag.
Hier moet de bankdirecteur tussen personeel, de klanten en zijn... vrouw "bekvechtend" zichzelf bewijzen: toverwoord is dan ook (zelf)verrtouwen. Maar (zelf)wantrouwen ligt altijd en overal op de loer. En dan de massascénes....prachtig opgebouwd! En natuurlijk de (bijna dodelijke) liefde! Maar het echte vetrouwen komt van diegene die in een bankcrisis direct gewantrouwd wordt. Zelfs Dickson wordt hierdoor even besmet. Als een echte kluis zwijgt Matt, hij beheert het "bankgeheim", redt uiteindelijk de bank, de directeur en.... het huwelijk?

Een heerlijke frisse film die zeker niet verouderd is! Er waait een eerlijke spontane (Amerikaanse) wind in Capra's film (s). Het bruist, de mensen zijn vlot. Zeker als je hem met films van Fritz Lang (die ik zeer waardeer) vergelijkt: Capra heeft een vooruitstrevende visie op een goede publieksfilm: hij onderschat de mensen niet! Fritz Lang heeft nog iets pedagogisch. Hitchcock is nog niet zo "helder" als Capra: hij heeft zijn stijl pas echt (in Amerika!) in de 40er jaren gevonden.

Capra's op realisme gestoelde optimisme wordt door bankdirecteur Thomas Dickson perfect gesymboliseerd. Zijn investering door een positieve en speelse benadering van mensen wordt op het eind met sociaalkapitaal terug betaald: het helpt hem uit zijn accute mentale en financële depressie.

De "Frank Capra Collection" dvd-box is nu al absoluut een aanrader! (en de mooisten schijn ik nog niet gezien te hebben)

Dit is mijn tweede Capra film ik ben een gelukkig mens: 5*!

Een goed uitgewerkt plot, waarbij de film naar een climax toewerkt die de titel ''American Madness'' eer aan doet. Matt Brown komt in uiterst vreemde situatie terecht, waarbij hij zo integer als hij is niet de waarheid kan vertellen. Je wilt het bijna zelf uit zijn strot knijpen, al was het alleen maar om het uiterst onsympathieke personage Cluett de das om te doen. Met zijn geepileerde wenkbrauwen, lijkt hij een soort voorloper van Boy George.

Maar zoals zo vaak in Capra's films, komt een miracel uit onverwachte hoek. Wie veel vrienden heeft zoals Mr. Dickson, heeft geluk. Het zij Capra ook hier weer vergeven, want hij wist als briljant filmmaker hoe hij acteurs naar een hoger niveau kan tillen en je telkens weer weet te raken met zijn films.

Voor Capraliefhebbers biedt American Madness meer van hetzelfde. Volgens mij is dit de eerste film waarin Capra het verhaal van een gewone sympathieke man die voor een groot probleem komt te staan in gebruikt. Caprafans weten uiteraard al hoe dit afloopt. In feite is American Madness een beetje een prototype voor latere meesterwerken als Mr. Deeds Goes to Town en vooral It's a Wonderful Life. Met die laatste zijn een groot aantal overeenkomsten te vinden.

Dit doet echter nauwelijks af aan de film zelf, want Capra maakt er weer een uitstekend geheel van; ook al is de verrassing er al lang af (toendertijd niet natuurlijk). De hele bank is net als Bedford Falls uit It's a Wonderful Life een plaats waar veel leuke personages voorkomen die steeds weer terugkeren. Ze zijn hier nét niet zo goed als in de latere film, maar zeker nog van goed niveau. En Walter Huston is een uitstekend acteur en sleept ons met gemak door de film heen.

Ik vond de film ook opvallend goed ogen. De film voelt niet zo 'oud' aan als City Light en M van een jaar eerder en King Kong van een jaar later. Niet dat Capra echt iets bijzonders lijkt te doen op cinematografisch gebied. De vele massascènes zijn zeer sterk in elkaar gezet. Er ontbreekt ook opvallend genoeg een score. Zelfs op momenten als waarop iemand een mep krijgt, wat in de meeste klassieke films een moment is om ineens keihard verschillende blaasinstrumenten te laten klinken, blijft hier achterwege.

Gek dat deze film niet wat bekender is. Waarschijnlijk omdat Capra deze film later zou perfectioneren (al is geen van zijn films een remake, bepaalde elementen keren slechts terug). Dit is dan ook geen meesterwerk zoals eerder genoemde films, maar 'slechts' een ijzersterke film. Maar voor echte Capra-fans (nog niet gezien Fisherking?) een must.

4 sterren, dik verdient.

Is ie uit op DVD ? Van deze titel had ik nog niet echt gehoord, maar bedankt voor de tip. !

Hij zit in de Frank Capra Box, maar ik weet niet of hij ook los te verkrijgen is.

Waar Frank Capra toch vooral bekend staat om het "feelgood-gehalte" in zijn films, dacht ik met American Madness een van zijn mindere films te zien te krijgen.
Wat een heerlijke vergissing!

Zoals The One Ring hierboven al schrijft, is de Capra-stijl onmiskenbaar. En dat terwijl ik slechts 's mans It's a Wonderful Life heb gezien. Hij lijkt hier inderdaad wat ideeën in zijn film te verwerken om ze later te perfectioneren.
Wat mij vooral aan bovengenoemde film deed denken, was het feit dat waar mensen bij andere banken geen geld kregen, ze het wél kregen bij deze hoofdpersoon. En ook het idee dat iedereen die vrienden heeft, altijd het geluk vind. Prachtig natuurlijk.

Daarnaast zijn de dialogen geweldig, en bij vlagen zelfs hilarisch. Ik heb meerdere keren moeten lachen om deze toch subtiele humor. Verder zijn de dilemma's waar de karakters op een vlugge maar effectieve wijze voor worden gesteld erg goed uitgedacht. Wat is belangrijker: Je vriend in het ongewisse laten over het vreemdgaan van zijn vrouw, of niet onschuldig voor een misdaad opdraaien?

Verder was de cinematografie erg goed. Niet opvallend interessant, maar ook niet dat je moeite moest doen om te zien wat er gebeurde. Ook geinig is het stukje waarin je ziet hoe zo'n 'Run on the Bank' ontstaat. En de montage doet daar ook zeker geen afbreuk aan.

Eigenlijk schadalig dat deze film maar 5 stemmen heeft. Hij is heel wat meer het bekijken waard dan menig film met veel meer stemmen.

Al met al dus een heerlijke Capra, met een onmiskenbare stijl die in zijn latere films terugkomt. Met aan het einde het heerlijke stukje optimisme waardoor deze juist perfect past in het rijtje Capra's.

4*, heerlijke film.

Now be honest; Where were you last night?

Crisisfilm voor Wouter Bos.

Crisis what crisis? Deze film zou, als het niet al gebeurd is, apart op de markt moeten komen en dan wel zo goedkoop mogelijk....

DSB the movie: "Hollandse Gekte" zou een prima titel zijn voor een soort van remake geïnspireerd op deze film van Capra....alleen moet de bankdirecteur als "good guy" vervangen worden door een "bad guy'". De bankdirecteur van Capra wilde klein blijven. Trouw aan eigen waarden. 'DSB Dirk' wilde de wereld veroveren dus zocht 'Provisieboef Dirk' slim partners in oudpoltici om een betrouwbaar imago te creëeren. Uiteindelijk zocht hij ook hulp bij andere banken. The rest is history....De bankdirecteur van Capra, die weigerde te fuseren, vond een betrouwbare man uit wiens imago het tegendeel sprak.....

Deze klassieke film van Frank Capra zal niet snel verouderen....er zitten nog steeds waardevolle idealen in de kluis.

Dus nu nog een mooie zin bedenken......en mijn contact in Hollywood bellen.....misschien ligt er een gevulde kluis in het verschiet. Even bij Paul Ruven informeren..... Dit is een mooie test voor de 'filmgemeenschap': kijken of ze integer genoeg zijn om niet mijn ideetje te jatten.

http://dewerelddraaitdoor.v...

Over jatten... eh "crowd sourcing"... gesproken : DSB The Movie

Een voorproefje van "It's a Wonderful Life" en de eerste komedie waarin dialogen elkaar in hoog tempo opvolgen. Walter Huston speelt een integere (!) bankdirecteur die voor een probleem komt te staan wanneer een werknemer met gokschulden [Gavin Gordon] gedwongen wordt mee te werken aan een bankroof. Wanneer het nieuws van de bankroof zich verspreidt komen de rekeninghouders massaal opdraven om hun spaarcenten te redden. Capra's geloof in de goedheid van de mens grenst hier aan het naïeve, maar dit is de moeite waard dankzij de vlijmscherpe montage, het hoge tempo en het innemende spel van Huston.

De 12e film uit de Capra at Columbia begint erg sterk met een bankiersdrama dat overgaat in een misdaaddrama. De film oogt vrij modern met een vlot tempo en iverlappende dialoog. Opmerkelijk ook hoezeer de rol van de bank in 100 niet veranderd is.

Het is jammer dat Capra een voor de handliggend zakelijke ontknoping inruilt voor een meer sentimentele oplossing. Dat kost de film toch een half puntje wat erg zonde en eigenlijk onverdiend is. Verder echt prima film.

Dikke 3,5