Odd Man Out (1947)

Niet echt een volledige misdaad film alleen het begin.

Rest is eigenlijk gewoon drama / thriller zoals ik het zie.

Verhaal was best goed en acteurs ook.

Einde was best heftig.

3,5 ster

Mooie Belfast noir over een zwaargewonde, ijlende man op de vlucht, verteerd door schuld. Zijn lot lijkt bezegeld, iets dat wordt onderstreept door de invallende duisternis, het steeds guurder wordende weer en een klok, terwijl Johnny steeds dieper wegzakt. De fotografie is bij tijd en wijle prachtig, zeker wanneer de nachtelijke straten, stegen, schaduwen en sneeuw aan bod komen.

De verschillende reacties van de mensen die tegenkomt, voeden het innerlijke conflict, ook bij de kijker wellicht, maar daar schiet de film zichzelf onderweg toch een beetje in de voet. Alle goede bedoelingen ten spijt, zodra de schilder zich ermee gaat bemoeien, kraakt het de toon meer dan dat het toevoegt. De dubbele verlossing in het slot is dan weer van poëtische schoonheid.

”In my profession there is neither good nor bad. There is innocence and guilt. That's all.”

Een erg mooie film noir, die vooral erg stijlvol en mooi geschoten is. Qua cameravoering wordt er goed gebruik gemaakt van de donkere steegjes en schaduwen, wat direct ook bijdraagt aan de sterke, soms zelfs onheilspellende sfeer van Odd Man Out. Het is in dat opzicht erg vergelijkbaar met The Third Man, die ook al zo mooi is in dat opzicht en ook van de hand van Reed is, die een duidelijke en sterke regie heeft.

Het verhaal is niet eens zo bijzonder, maar de uitwerking is erg goed. De acteurs spelen goed. James Mason speelt een uitstekende hoofdrol als de man op de vlucht, die ondanks zijn daad toch erg sympathiek weet over te komen. Hij is afhankelijk van de mensen die hij onderweg tegenkomt en dat maakt het verloop niet alleen onvoorspelbaar, maar ook nog eens behoorlijk spannend. Verder oogt het allemaal erg realistisch en zijn de keuzes die gemaakt worden verdedigbaar en vooral ook erg geloofwaardig.

Jammer van het onvermijdelijke trieste einde. Wel weer prachtig gefilmd, dat dan weer wel, maar stiekem hoopte ik dat Mason het zou redden. Het maakt de film er echter niet minder om. Het is prachtig gefilmd, met prima acteerwerk, een goed uitgewerkt verhaal en een groots einde.

4,0* dik

Dank! Gelijk eens wat meer films waar die Krasker aan meewerkte gaan kijken -edit- ah tof Billy Bud is ook van zijn lens.

Fantastisch, Criterion komt met een bluray.

Benieuwd of deze nog mooier wordt dan de Network release

Criterion release is fantastisch. Geweldige kwaliteit.

Mooie film over een gewonde man die een schuilplaats zoekt. Je ziet mensen die er een slaatje uit willen slaan en zijn vriendin die naar hem op zoek is. Mooie film.

Fijne film-noir hoor, al leek ie qua looks wel erg veel op The Third Man en heb ik bij al die film-noir-truken (schuine camerastandpunten, donkere straten) dat ik het wel allemaal eerder gezien heb. Wat dat betreft wordt dit genre soms een parodie op zichzelf, maar ik reken het Odd Man Out niet te zwaar aan. Vond het dus wel een aardig filmpje met eerst een zeer koel uitgevoerde overval en daarna een lange kwelling van James Mason, die gewond is geraakt bij die overval. Hij is continu op de vlucht en dat levert wat mooie scenes op. Goed, het deed wat theatraal aan, maar met zo'n dramatisch einde mag dat ook allemaal wel.

Edit: Ah ik ontdek nu dat deze film van dezelfde regisseur is als The Third Man. Dat verklaart

Als ik al wist dat Belfast een Blitz had meegemaakt, dan was ik het weer vergeten. Maar het ziet er bijna even haveloos uit als in de Italiaanse neorealistische films van vlak na de oorlog, of de Duitse Trümmerfilme. Schaduwrijk vastgelegd door een fijne DoP, Robert Krasker.

Jammer dat er geen Netflix is die bol staat met dit soort films in Nederland, iets als FilmStruck. Je moet echt aan de fysieke schijfjes als je dit wilt zien, of aan het pindakazen. Niet on demand te kijken hier, zo te zien.

Al ligt het in lijn der verwachting dat hij eerdaags weer eens op BBC2 komt. They're overdue

Odd Man Out is op het eerste zicht een simpele misdaadfilm, die naarmate het verhaal vordert steeds meer tekenen geeft van diepgang en symboliek. Het begint allemaal met het plannen van een overval door enkele leden van de 'organisatie', om daarna te veranderen in een dromerige vluchtpoging doorheen een in duisternis gehulde stad. De regie en het camerawerk zijn uitstekend. Reed weet perfect welke perspectieven hij moet hanteren om de uitgeputte Johnny en de vele typetjes die hem omcirkelen te onderstutten. Er zijn vele prachtige shots te bewonderen die het stedelijke landschap volledig tot zijn recht laten komen. Het doorlopend gebruik van low-keybelichting, gecombineerd met de vallende sneeuw resulteert in opvallende contrasten. De ongure steegjes straalden nooit eerder zoveel dreiging uit. Het is een goed voorbeeld van de Duits-Expressionistische stijl die vaak doorheen film noir zit verweven, al zou ik deze film niet in die categorie durven plaatsen. Er ontbreken te veel kenmerken om hem als noir te bestempelen. Ik moet toegeven dat ik het eerste uur weinig interessant vond. Pas na de introductie van de drie paria's steeg het niveau exponentieel en wordt het zwaard van Damocles dat al een tijdje boven het hoofd van Johnny hangt volledig zichtbaar. Ik kreeg tijdens de scènes in het kraakpand ook een onverwachte 'Blade Runner' vibe. Heel mooi vormgegeven. De soundtrack was bij momenten geweldig en versterkte het gevoel van wanhoop en de naderende dood. Het einde vormde een passende conclusie, al waren de motieven van de vrouw niet geheel duidelijk. Een aanrader.

Schitterende film ! Fabuleuze fotografie van Robert Krasker waarin doem en noodlot visueel oogverblindend mooi voorbij komen. Maar ook inhoudelijk zetten we koers naar een fatale afloop dat reeds na het eerste kwartier (een bankoverval die verkeerd afloopt) voelbaar is. Geniale film momenten : de dood van de twee leden voor het huis van de oude mevrouw, het einde natuurlijk, de scene waarin Mason in de drankbellen de gezichten ziet (één van de openingsshots in de monumentale docu The story of film van Mark Cousins), de wandeling in de sneeuw ... enfin, genoeg om in vervoering te geraken van de zevende kunst. Ondanks de setting (IRA leden die in Belfast hun underground protest willen financieren door een bankoverval te plegen) is dit geen politiek portret van een periode. Ook gaat het niet over de verleidingen van misdaad (roem en geld) die de personages ten val brengen. Deze twee evidente thema's zitten ergens ver op de achtergrond. Voornaamste bedoeling van het scenario zijn de morele acties van de burgers tonen die toevallig met een misdadiger worden geconfronteerd? Hun dilemma ; helpen of negeren ? menselijk gevoel of burgerlijke plicht ? Daardoor wordt de film af en toe afgeremd (lange conversaties tussen priester en Anna, de sequentie met de schilder bv) maar toch is dit meesterlijke cinema. De circel structuur met de klok (eerste en laatste beeld is de klok die een etmaal omvat), de locaties in Belfast, de regen en later de sneeuw ... een mooie scene is die subtiele droomscene waarin Mason een jongetje met de bal voor een politie agent aanziet. Lange tijd blijft dit ambigue, mysterieus. Odd man out ademt een zeer grote authenticiteit uit en vertelt over universele waarden nl gewetensconflict waardoor goed en slecht een grijze zone worden. Iedereen heeft immers een reden om te doen wat ze doen. Wie heeft dan gelijk ?