Honey, I Shrunk the Kids (1989)

Inderdaad, overdaad schaad

Het was lang geleden dat ik deze nog eens gezien had. Ik kon me er eigenlijk nog best wel veel van herinneren. Het is echt Zo'n typische familiefilm, met een redelijk bekend verloop. Het hele verkleiningsproces is best aardig gedaan en voor de kinderen is het avontuur in de tuin zeker leuk om te zien.

Zelf ben ik net wat minder enthousiast. Slecht is het zeker niet en qua gedateerdheid viel het me ook nog wel mee. Moranis is een leuke professor, maar de kinderen zelf doen het toch wel wat minder goed.

Het is door het tempo en de degelijke regie in ieder geval onderhoudend genoeg om de anderhalf uur zonder kleerscheuren door te komen, al lukt dat de hoofdrolspelers natuurlijk niet allemaal.

2,5*

Héél aardige familiefilm die ik me vooral herinner door de uitstekende special effects en het aandoenlijke spel van zowel de jongere als de meer ervaren akteurs. Lang geleden gezien, maar de film destijds vaak gezien en ik heb er alleen maar leuke herinneringen aan.

Ik vond de special effects van toen eerder heel goed. nogal wat beter dan veel van die cgi troep die men steeds vaker gebruikt de dag van vandaag.

Leuke film! Stop Motion zag er af en toe wat zwak uit, maar voorderest goede special fx in deze film. Leuk geanimeerd intro ook

Nergens werd de film echt saai, ook leuke muziek hier en daar vond ik. Leuk werkje van Stuart en Yuzna.

Leuke familie film,niks aparts maar ik heb ze veel slechter gezien.Wel grappig dat Brian Yuzna hier aan meegeschreven heeft.

Het stelt niet heel veel voor. Maar als kind heb ik deze film regelmatig gezien, dus het was leuk om hem weer eens terug te kijken

vond dit als kind een leuke film!

Jeugd sentiment... weer gezien na lange tijd,.. blijft een leuke film.. zeker voor die periode..
2.5**

Leuke film, ja toch! Een malle wetenschapper heeft op zijn zolder hightech apparatuur staan, waardoor per ongeluk zijn zoon en dochter plus twee buurkinderen verkleind worden tot miniscule wezens. Om het avontuur op gang te brengen worden ze via een vuilniszak gedropt in de tuin en dan moeten de vier verkleinde kinderen de weg terug naar huis vinden in de hoop dat ze weer tot normaal formaat terug getransformeerd worden.

Dat gebeuren in die tuin is het allerleukste en spannendste van de film, want het is een aaneenschakeling van actiescenes met supergrote bijen, mieren, een grasmaaier en ga zo maar door! Het deed me denken aan The Incredible Shrinking Man en al die andere oude sci-fi-films uit de jaren '50 waarin of personen verkleind worden of monsters enorm uitvergroot over het filmdoek wandelen. De special effects van deze film ontstegen ook niet veel dat niveau, maar ach... Deze verder typische familiefilm heeft zijn charmes!

Heerlijke aandoenlijke comedy/Familie film
Eindelijk na heeel lang zoeken,en nadenken de dvd trilogie weten te bemachtigen.
Geen seconde spijt van de aanschaf want...wat zijn het toch een leuke films
Dit eerste deel is wel het beste,en voor mij een van de beste familiefilms ooit.
Verder valt op dat de film de tand des tijds goed doorstaan heeft vind ik dan.
De kleurrijke omgevingen,luchtige grappen,en een aandoenlijk verhaal,maken het mooi compleet

Ach.

Zo'n typische film die ik als jong jongetje in het begin van de 90s nog wel kon pruimen. Een redelijk leuk uitgangspunt, erg veel luchtigheid en netjes binnen de 90 minuten. Klassiek familievertier dus. Bijna 30 jaar later is het allemaal gevoelig minder, maar voor een keertje niet echt vervelend.

Vooral de decors zijn nog wel redelijk charmant, zeker het miertje. Maar ook de "regen" en de plantenjungle zijn best grappig op een knullige manier. Valt wel op dat er weinig aandacht aan schaal besteed is (een babymier tegen een schorpioen .. ehm) en ook qua tijdsverloop is het niet bepaald nauwkeurig (doen ze echt een dag over 5 relatieve kilometers). Maar dat zijn zaken die de film absoluut niet maken of breken.

De humor en personages zijn verder redelijk melig (type Suske & Wiske), de effecten zijn buiten hopeloos verouderd en qua regie is het allemaal weinig soeps. Voor Johnston was het een goeie film op een carriere op uit te bouwen, al stelt die kwalitatief uiteindelijk ook niet zo heel veel voor.

Geinig om nog eens teruggezien te hebben na al die jaren, maar veel kwaliteit kon ik er niet meer in herkennen. Wel nog wat charme.

2.0*

na jaren weer eens herzien, blijft leuk.

ik kan me herrinneren dat de special effects toendertijd er best spectaculair uitzagen , vooral de bijenscene was leuk gedaan .
Verder is het een aardige film en echt feelgood disney zal ik maar zeggen .

vind de score hier wel erg laag,misschien om dat het de tijds der tand niet heeft door staan ?
Vergeleken bij Ant-Man (2015 zeker niet .
Maar het is echt een leuke familie film, met wat daar bij komt kijken,,vleugje coming off age romatiek, wat (misshien) gezappig familie gedoe.
Maar het is wel dikke pret als de kids uiteindelijk klein zijn, en kijkt dan goed weg.
Rick Moranis is prima in zijn rol als science nerd en maakte na deze trilogie (ze werden wel steeds slechter ) weinig tot geen films meer ,,jammer.
Maar genoeg in zich om je met jong en oud te vergapen aan een leuk verhaal en levensgrote mieren .

Wederom een nostalgische film uit mijn jeugdjaren. Destijds vond ik hem geweldig en hem enorm tot de verbeelding spreken. Ook nu heeft hij nog steeds zijn charmes. De eighties druipen er vanaf zeker wanneer je de futuristisch ogende uitvindingen met goedkope knopjes en lampjes aanschouwt. Honey, I schrunk the kids zag ik met de kinderen en ze genoten er van. Alleen bij de schorpioen waren ze wat bang.

De verkleining is sowieso geslaagd. Best fijn om grote nagels of schroeven te zien liggen. Ook de tuin met zijn lange gras en verloren voorwerpen zijn fijn gecreëerd. En bovenal zien ook de insecten er nog best goed uit. Allemaal erg vermakelijk en fijn om nog eens terug te zien ook al klopt het qua grootte niet altijd.
Het acteren is maar zus en zo, maar ook de humor en absurditeiten maken nog veel goed. Amy vond ik geweldig, misschien ook wel omdat ik als pakweg 12-jarige er een crush op had, herinner ik me nu.

Ineens zin gekregen in één of andere agressieve giant bug movie uit de jaren 50 ev.

“I don't think we're in Kansas anymore, Toto.”

Redelijk. Als kinderfilm werkt Honey, I Shrunk the Kids wel, en de special effects zien er goed uit. Maar ik heb deze film in mijn jeugd nooit gezien, en ik heb er dan ook geen speciaal gevoel bij. En als je met volwassen ogen naar deze film kijkt valt het soms wel tegen. Ik had nog meer scenes met de kinderen willen zien, want dit is verreweg het beste gedeelte van de film. De scenes met de ouders zijn matig, en er zitten gewoon te veel onzinnige scenes in.

Goeie film waarin een wetenschapper een machine uitvindt die objecten flink kan verkleinen. Een leuk gegeven dat vermakelijk en vooral ook avontuurlijk is uitgewerkt. Prachtige decors die goed hun werk doen (ik zie dit toch liever dan CGI). Alhoewel de dynamiek tussen de vier kinderen wellicht wat voorspelbaar is, vormt dit toch een geslaagd onderdeel van de film. Puur jeugdsentiment, en mede daarom 3.5 sterren.

Geen jeugdsentiment voor mij, want dit is de eerste keer dat ik de film zag. Maar ik zie wel dat het voor die tijd een behoorlijke indruk gemaakt moet hebben op kinderen. Het gegeven is leuk, door de hoofdpersonages veel te verkleinen wordt hun wereld natuurlijk veel groter, en ga je dingen compleet in een ander perspectief zijn. De film speelt er een beetje mee, al gaat het natuurlijk niet te diep en al zien de effecten er tegenwoordig behoorlijk brak uit. Maar gezegd moet worden dat een film als Minuscule - La Vallée des Fourmis Perdues de wereld op eenzelfde schaal laat zien en dit op een veel leukere en vooral fraaiere wijze doet. Vervelend was dit toch ook weer niet waardoor ik op 2* uitkom.