- Home
- Films
- Yuke Yuke Nidome no Shojo
- Filtered
Yuke Yuke Nidome no Shojo (1969)
Genre: Drama
Speelduur: 65 minuten
Alternatieve titels: Go, Go Second Time Virgin / ゆけゆけ二度目の処女
Oorsprong:
Japan
Geregisseerd door: Kôji Wakamatsu
Met onder meer: Michio Akiyama, Mimi Kozakura en Yôko Yamamoto
IMDb beoordeling: 7,1 (2.690)
Gesproken taal: Japans
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Yuke Yuke Nidome no Shojo
De plot draait om de bizarre relatie tussen twee ernstig getroebleerde tieners, Poppo en Tsukio. Poppo wordt op gewelddadige wijze verkracht door vier tieners, ergens op het dak van een flatgebouw in Tokio, terwijl Tsukio passief toekijkt. De twee zoeken toenadering en vinden gemeenschappelijkheden in hun zelfhaat, obsessie met de dood en een verleden vol seksuele mishandeling en geweld.
Externe links
Acteurs en actrices
Video's en trailers
Reviews & comments
Koert
-
- 251 berichten
- 2556 stemmen
Aparte film. Ik vond de twee tieners wel heel erg verknipt. Werkelijk alles wat ze doen is abnormaal. Ze lijken dood te willen en ook weer niet. Ze lijken van elkaar te houden en ook weer niet. Vond ze daarnaast ook niet al te denderend acteren.
Muziek en camerawerk daarentegen zijn prachtig. De trage jazznummers passen erg goed bij de depressieve sfeer. De weinige shots in kleur vond ik wel verfrissend.
Toch 3* daardoor.
Derekbou
-
- 281 berichten
- 3590 stemmen
Jongeren, verkrachting en zelfmoord; onderwerpen die vaak terug te vinden zijn in Japanse films. Wakamatsu weet met een laag budget een heel intrigerende film te produceren. De zwart/wit film, met enkele flashbacks in kleur, levert mooie beelden die zich bijna allemaal op het dak van een flatgebouw afspelen. Ook de jazzy muziek valt op, zoals al vaker vermeld hier, en vond ik erg toepasselijk. Het geeft de film veel sfeer mee. Wat ik wat minder vond waren de random uitbarstingen van Poppo. Af en toe begint ze als een dichteres ineens de meest vreemde zinnen op te rakelen. Dit vind ik niet echt passen bij haar personage en komt wat artsy-fartsy over.
Desalniettemin 4* voor deze verfrissende film, met toch een zwaar onderwerp. En dan te bedenken dat de film toch al 40 jaar oud is.
Tayama
-
- 1102 berichten
- 522 stemmen
Ik kan er niks meer aan doen, maar verhalen en opinies van mensen over films die woorden als zwarte humor, perversiteiten, geweld, vreemd en bizar bevatten moet ik gewoon zien. Nu kennen de films van Wakamatsu zulke omschrijvingen wel vaker, maar deze film stond voor een veel groter publiek wel bekend als een film in zijn extremere vorm. Moest ik ook maar eens zien dan!
Een verhaal dat werkelijk op geen punt een vorm van logica lijkt te volgen, maar wel ontzettend weet te fascineren. Intrigeren, wellicht. Shockeren, ongetwijfeld. De openingenscène waar we toekijken hoe een groep jonge gasten een meisje op het dak van een flat verkracht liegt er niet om. Eén van de jongens doet niets, maar kijkt wel toe. Nadat de jongens vertrekken blijft hij achter, lijkt zich aangetrokken te voelen door dit meisje dat de volgende ochtend wakker word.
Dit meisje is ook de gelukkigste niet; Haar moeder werd verkracht waardoor zij verwekt werd, een incest relatie met haar vader, welke daarop zelfmoord pleegde, waarna ook haar moeder volgde. Zelf was ze ook al eens eerder verkracht. Verteld ze ons. Direct kijkend in de camera, overigens - dat is ook apart. Het meisje en de jongen lijken zich beide tot elkaar aangetrokken te voelen; Lijken eenzelfde akelig verleden te dragen, lijken ook eenzelfde toekomst te willen. Namelijk het liefst zoveel mogelijk donker voor ogen.
Wakamatsu brengt zonder twijfel een paar angstige thema's aan de dag. De manier waarop de twee personages hun problemen bepraten is bevreemdend en onlogisch. Visueel weet Wakamatsu wederom wat leuks te toveren. Sommige scènes op dit flatgebouw zijn fenomenaal. Een flashback scène in het blauw is één van zijn beste die ik zag. Zelfs zijn kleur-scène kwam harder aan als ik eerder zag. Dit shot kwam bijna exact in dezelfde vorm ook voor in zijn Violated Angels (1967), maar weet dat hier toch met veel meer overtuiging te brengen.
Goeie film. Weet wat te laten zien, maar nog niet zo indrukwekkend te zijn als ik gewild zou hebben. Wakamatsu wil wel gezien worden als iemand die zich niet laat ompraten, daar houd ik wel van. Maar in 1988 bracht Yoshihiko Matsui met dergelijke thema's in zijn film Noisy Requiem toch een veel indrukwekkendere en meer shockerende film. Maar Wakamatsu was in zijn tijd - en zelfs nu nog - toch lekker bezig. Beste die ik tot nu toe van hem zag.
Takeshi Kitano's eerste rol ooit in deze film is trouwens wel super hilarisch. Al duurt het maar een paar minuten.
4.0/5.0
Inland Rabbit
-
- 3286 berichten
- 2159 stemmen
Erg mooie film. Het begint nogal rauw en dat moet je maar willen, Irriversible is er niets bij, al is het daar toch een stuk indringender. Hier is het desalniettemin nog steeds niet echt prettig. Een drama aspect blijft en de film bijlft hard, maar de film kent ook zeker zijn grappige momenten. Naja grappig, situaties zijn vaak gewoon zo droog, hard en/of bizar dat het een komisch aspect kent. Qua verhaal hoef je niet veel te zoeken, maar dat is ook helemaal niet boeiend.
Wat verder wel boeiend is, is het visuele aspect. De film ziet er werkelijk prachtig uit en is ook geweldig geschoten. Prachtig zwart-wit en vooral de scenes op het dak zijn erg knap gedaan. Als we tijdelijk op kleur overgaan is het even wat minder, maar daar gebeurd dan weer genoeg bizars om het leuk te houden.
Minder is de muziek. Hoewel het best bij de film past soms, vind ik het gewoon niet klinken.
Bizarre, erg zwarte, maar vooral mooie film. Tnx Niethe, voor deze mooie tip!
Baggerman
-
- 10577 berichten
- 7977 stemmen
Een zeer bekijkenswaardige en voor die periode originele film, mede ook door de korte speelduur. De stukjes kleur en de muziek vind ik zeker meerwaarde hebben hier.
Doet zeker niet onder voor het werk van b.v. Oshima, Suzuki of Imamura, vind ik. Doet me wel wat denken aan Shuji Terayama en Katsu Kanai, al is dit hier nog iets minder bizar allemaal. Vast studiegenoten van elkaar geweest?
Takeshi Kitano's eerste rol ooit in deze film is trouwens wel super hilarisch. Al duurt het maar een paar minuten.
Ik heb ècht naar hem uitgekeken, maar hem toch niet herkend. Wie speelt hij, één van de punks?
wendyvortex
-
- 4980 berichten
- 7109 stemmen
Begint nogal statisch met lange shots van stilzwijgende personages.
Poppo wil na verkracht te zijn dat Tsukio haar vermoordt. Niet omdat ze verkracht is, dat is ze namelijk gewend, maar omdat ze het leven maar niks vindt.
Tsukio lijkt daar echter veels te zachtaardig voor.
Maar in zijn kamer blijken de nodige verse lijken te liggen, maar dat waren een stelletje varkens.
En dat blijkt niet de enige verwijzing naar de Manson-moorden, want later worden er foto's van Sharon Tate ingemonteerd.
Wat de regisseur hier mee wil zeggen: Het eind van de vredige hippie-tijd??
Nihilistisch met de gebruikelijke Japanse pre-occupatie met sex en geweld, maar dan wel op de arty manier.
wibro
-
- 11590 berichten
- 4098 stemmen
Ik had nog nooit van deze film gehoord totdat ik vanmorgen in een bericht van Onderhond las dat de regisseur van dit drama op tragische wijze was overleden. Nu ben ik niet zo weg van de Japanse jaren zestig films maar de positieve waardering van Onderhond voor deze film maakte mij nogal nieuwsgierig. Daar dit ruim zestig minuten durend filmpje makkelijk van het internet te plukken was heb ik hem daarom ook vanmiddag maar gelijk bekeken.
Een nogal pervers filmpje dat moet gezegd worden hoewel die verkrachtings-scène toch ook weer niet zo heftig was. Die Poppo (Mimi Kozakura) hield er trouwens wel van naakt rond te huppelen net zoals onze vandaag overleden Sylvia Kristel in haar films placht te doen. Best mooi om te zien vond ik, mooier althans dan die moordpartijen die Tsuko aanrichtte. Erg wreed allemaal maar wel iets dat kenmerkend is voor de Japanse cinema, ook in de jaren zestig dus. Ondanks dat laatste vond ik dit op visueel vlak best een mooie film en ook de soundtrack vond ik redelijk. Misschien moest ik toch maar eens meer Japanse films gaan bekijken uit de jaren zestig en zeventig, met uitzondering dan van films die gaan over het feodale samurai tijdperk. Die films liggen mij op een enkele uitzondering na doorgaans niet.
3,5* met kans op verhoging.
Leland Palmer
-
- 23742 berichten
- 4699 stemmen
Lang geleden dat ik een Japanse film had gezien, dus heb me maar weer eens aan één gewaagd; deze 'Go, Go Second Time Virgin' kwam ik tegen en sprak me direct aan. Toch anders dan verwacht.
En dat bedoel ik positief, want wat een indrukwekkend, meeslepend, donker en uiterst bevreemdende film zeg. Ik zat er direct in. Had niet zoveel seks, naakt en moord verwacht, maar dat kreeg ik wel. Op een zeer effectieve, indrukwekkende manier gebruikt door regisseur Wakamatsu.
De setting is machtig, wát een sfeer, mooie beelden en een zeer apart verhaal wat zich hier afspeelt. Twee ongelofelijk getroebleerde tieners, die beide ernstige littekens hebben opgelopen uit het verleden. Tsukio heeft zelfs net nog lopen slachten. Gek genoeg kent de film ook nog een redelijke portie zwarte humor. Het past precies in deze intrigerende belevenis. Speelduur is ook precies goed.
Het is apart allemaal, enige logica is ver te zoeken, het stel wil dood, vooral het meisje, groeien de twee nou naar elkaar toe, of niet.. uiteindelijk eindigt het allemaal net zo duister als het begint. Zeer sterk.
Onslaught
-
- 591 berichten
- 1160 stemmen
Erg goede film.
Bij de vele positieve reactie boven mij kan ik mij zeker aansluiten. Wakamatsu weet met weinig toch erg mooi werk af te leveren.
Verkrachting en extreem geweld staat ook in deze film weer centraal en dat weet hij telkens toch weer op een interessante manier te brengen. Toch kun je je op geen enkele mogelijke manier identificeren met de personages. Ze zijn totaal ontspoort en levensmoe, maar toch vrolijk.
Leuke jazzy muziek doet de film goed en is erg gepast bij sommige scènes.
4.0*
Spetie
-
- 38582 berichten
- 5499 stemmen
Een lekker bizar filmpje dit zeg. In eerste instantie lijkt de ene tiener vrij normaal en de andere niet, maar dat blijkt toch allemaal net even iets anders te liggen. Ik kon het wel waarderen.
Het verhaal speelt een ondergeschikte rol en de nadruk ligt op de geschifte personages en de visuele aanpak. Die vond ik niet verkeerd. Het zag er goed uit, met een interessante setting, die vrij goed benut wordt. Het stukje kleur tussendoor vond ik dan weer vrij lelijk en ook de zwarte humor werkte soms niet altijd even goed.
Maar verder is het zeker een leuke wegkijker. Lekker lomp en grof soms, vrij origineel en geen moment saai, mede ook omdat de speelduur erg aangenaam is.
3,5*
Black Math
-
- 5390 berichten
- 1735 stemmen
Bijzondere film, met name omdat het rauwe gevoelscinema neigend naar nihilisme is, wat ik vooral tegengekomen ben bij veel latere films. Ik denk bijvoorbeeld aan Irréversible, maar ook aan Aoi Haru. De personages zijn zwaar beschadigd, en lijken bevestiging bij elkaar te zoeken, en deze zoektocht is behoorlijk interessant, ondanks dat alles misschien wel erg zwaar aangezet is.
Visueel sterk, mooie zwart/wit contrasten en aardige belichting. De kleurbeelden op het strand ware ook in orde, maar de andere kleurbeelden waren matig met het tomatenketchupbloed. Het is het enige mislukte visuele experiment, waar het strip lezen weer tegenover gezet kan worden.
Muzikaal enigszins apart. Ik hou best van jazz, maar bij dit soort films vind ik het wat minder gepast. De punkgitaren zoals bij Aoi Haru zijn wat mij betreft meer op hun plaats, maar punkrock bestond nog niet in die dagen. Voor die tijd was dit wellicht de beste keuze, want het werkt zeker niet slecht.
Uiteindelijk zit de film tussen 3,5 en 4* in. Een aantal puntjes waaruit blijkt dat de film wat verouderd is, maar vooral qua sfeer voelt het behoorlijk modern aan. Om die reden toch 4*.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
Fijne herziening.
Ik had er in het begin wel een beetje schrik voor. Klassiekers blijven een lastig iets voor mij en hoewel de film mij de eerste keer zeker wist te bekoren, heb ik ondertussen ook veel meer Wakamatsus gezien, en is de nieuwigheid er ook wel een beetje af.
Maar kijk, dankzij de mix van contrastrijke zwart-wit cinematografie met hier en daar een streepje kleur, en een soundtrack die veel te modern klinkt voor de tijd waarin de film gereleased is, blijft het qua stilering een sterke film. Die andere mix (harde thematiek met een vleugje poëzie) zorgt dan weer dat het meer is dan enkel een stijloefening.
Wakamatsu blijft een redelijk taaie regisseur, en zeker niet alles wat hij gemaakt heeft is even goed, maar deze film blijft ook bij herziening overeind. Het is dus meer dan enkel verrassing of shock value. Duurt verder ook geen second te lang, dus absoluut niks te klagen, waardige classic.
4.0* en een uitgebreide review
Fisico (moderator films)
-
- 8358 berichten
- 4698 stemmen
Hoogst boeiend die Moviemeter watchlist top 1000. Geen film die stand hield in 2021 of 2023 en zo te zien naar het aantal stemmen en wanneer deze geplaatst zijn, eentje die de oude garde hier heeft aanbevolen. Wel, ik sluit me hierbij aan. Een erg nihilistische film van twee verloren zielen die elkaar ontmoeten op een Japans flatgebouw. Eentje waarvan ik gezien de inhoud ook niet verbaasd ben dat het een Japanse film betreft. Geheel in zwartwit, met uitzondering van de twee kleine flashbacks die in kleur geschoten waren.
De flashbacks (en nog zoveel meer wellicht) hebben de ziel getekend van deze twee tieners. De verkrachtingen hakken erop in, niet zoals in Noé's Irréversible, maar toch, we spreken hier van 1969. De jongeman is erg passief en ondergaat alles. Hij observeert vooral tot hij terugdenkt wat bij hem eerder de stoppen deden doorslaan.
Het meisje wil alleen maar dood. Zelfmoord vindt ze zielig. Haar ouders deden het haar voor, maar ze verkiest om vermoord te worden. Alleen nu nog iemand vinden die hiertoe bereid is. Het geheel wordt ondersteund door een jazzsound die ik wel vond passen bij de film. Bijzonder en zeker aan te bevelen. Veel naakt ook in de film. Zeker niet voor tere zieltjes.
Het laatste nieuws
Oscarwinnaar Louis Gossett Jr. (87), die historische prestatie neerzette, overleden
Netflix-gebruikers streamen massaal nieuwe misdaadfilm 'Rest in Peace', kijkcijfers stijgen snel
Misdaadfilm 'Catch Me If You Can' met Tom Hanks en Leonardo DiCaprio vrijdagavond op televisie
Kijkers ontdekken 'Too Old to Die Young' met Miles Teller op Prime Video: 'De beste serie van dat jaar'
Bekijk ook
Bara no Sôretsu
Drama, 1969
35 reacties
Tanin no Kao
Drama / Sciencefiction, 1966
29 reacties
Seom
Drama, 2000
148 reacties
A Zed & Two Noughts
Drama, 1985
17 reacties
Buta to Gunkan
Drama, 1961
9 reacties
Kûki Ningyô
Drama, 2009
90 reacties
Gerelateerde tags
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.