Super Mario Bros. (1993)

Schaken is wel een heeeeeel goed spelconcept ja. Dat wordt nooit meer geevenaard!

De gamers van toen waren getraumatiseerd. De laatste jaren beginnen nieuwe generaties deze film te ontdekken en hier en daar duiken lovende recensies op dat het toch een ondergewaardeerd pareltje is waar we te hard over hebben geoordeeld... ach ja, praat de haters (getraumatiseerden) niet na en geef het een eerlijke kans, vergelijk het vooral niet te veel met het legendarische video game figuurtje...

eh, ik mag het NIET met de games vergelijken? hoe tegenstrijdig klinkt dat?!!! On wacht het staat als tagline op de poster, joh. THIS AIN'T NO game. Als in: This is anything BUT the game. Nou snap ik pas wat ze daarmee bedoelen, lol!!

Het eerste dat mijn humeur al gelijk vergalt is die schorre, gromstem van Hoskins. Christus te paard man, je verwacht een koddig Italiaans accent niet een gegorgel van een showworstelaar! Maar het is niet mijn punt om het video games gehalte van deze film te overanalyseren, want dan ben ik nog tot 2020 bezig met schrijven.

Als conclusie daaruit, jeeeminee zeg. Wat ik in 1993 al hoorde was dat het niet anders kon zijn dat de makers de film zo afwijkend mogelijk wilden maken, het ab-so-lu-te tegengestelde van de Mario games. En weet ik wat ik schrijf, 1993? Er waren al meer dan zes grote games, zelfs een Mario's typing waarin de toekomstige stem van Mario al een stuk beter bedacht was.

Standalone zonder maar aan de video games te denken (wat een onmogelijke opgave is) is het net zo'n broddelwerkje als streetfighter the movie, afgrijselijk ondermaats slecht geacteerd, tenenkrommende teksten, onvoorstelbaar bezopen plot, dat geforceerde deuntje van Silvestri, onbegrijpelijke fragmenten, spuuglelijk deprimerende decors, veelvuldig onnavolgbaar script en ik wilde het tot vijf maal toe opgeven om verder te kijken. Het was gewoon zoo slecht. Ik geef een voorbeeld, als ze van dimensie naar dimensie springen, en ze zijn even terug in New York 1993, de-evolueren ze die vent in een chimp en gaan ze direct weer terug naar Bladerunnerworld. Waar was dat voor nodig?? The significance?

Erg frappant dat een van die josti's die de super koopa cousins speelde nu meer op Luigi lijkt dan die Columbiaan er ooit op zal lijken. Check zijn fotoop imdb!!!

Ik zou wel eens een Remake willen zien met Ron Jeremy als Mario.
Zou een perfecte rol voor "the Hedgehog" zijn.

Als je dit probeer los te zien van de video-game is het best een leuk geflipt zooitje. Toffe art-direction, lekkere vaart en Dennis Hopper . 3*tje

Nooit gezien maar ik denk dat het achtergrondverhaal interessanter is dan de film zelf:

'The stench of it stays with everybody': inside the Super Mario Bros movie | Games | The Guardian - theguardian.com

Zo slecht, maar zo goed

Mario Mario and Luigi Mario

Een goede gameverfilming maken, het blijft toch iets waar menig regisseur al over is gestruikeld. Vaak wordt het het soort films dat in een flop zoveel allertijden eindigt en eerlijk gezegd, ik vind dat compleet onterecht. Misschien zit er een sprankeltje nostalgie tussen (zowel voor de games alsook voor de films op zich) maar films als Street Fighter of de twee Mortal Kombat delen.. Ik kan er na al die jaren nog altijd erg hard van genieten. Dat zijn dus echter films die ik als kind ook veel heb gezien en dat was niet het geval voor deze Super Mario Bros.

En toch snap ik ook niet waarom dit weer zo enorm neergesabeld wordt. Oké, het is allemaal nogal serieus bij de haren getrokken maar Mario leent zich naar mijn gevoel niet meteen naar een groot filmisch verhaal. Het is en blijft toch gewoon maar een sidescroller waarin je de prinses moet redden uit de handen van King Koopa en dat is hier toch ook het geval? Meer zelfs, Annabel Jankel en Rocky Morton proberen het allemaal wat meer impact te geven en dat werkt verrassend goed. Natuurlijk is niet alles even goed te noemen. De speelduur bijvoorbeeld is simpelweg te lang, dit soort films moet echt niet langer dan anderhalf uur gaan duren, en er hadden meer verwijzingen naar de originele games in mogen zitten die het voor fans van het eerste uur leuker hadden gemaakt (zo'n Street Fighter doet dat wel uitstekend trouwens) maar voor de rest is dit best nog wel een leuke zit. Ze waren er blijkbaar ook volledig van overtuigd dat dit zo'n succes ging zijn en dat we een sequel gingen krijgen maar die is er uiteindelijk nooit gekomen. Die setup is wel wat gestolen van Back to the Future maar kom, ik moet toegeven dat ik eigenlijk wel zin had in een vervolg nadat de credits over het scherm waren gerold.

Blijf dan ook nog even hangen voor een kleine after credits waar Iggy en Spike worden gecontacteerd door een stel Japanners die een game over hun avonturen wilt maken maar gelukkig is dat er nooit van gekomen. Iggy en Spike zijn namelijk wel de twee meest vervelende figuren in heel deze film en de invulling van Fisher Stevens en Richard Edson is redelijk beroerd te noemen. Dat kan ook gezegd worden van Dennis Hopper trouwens die de evil King Koopa speelt maar Hopper is een goed genoeg acteur om dat toch met een zekere flair en schwung te spelen. De hoofdrol gaat echter naar het titelduo en de 2 Mario broers (erg vreemd dat ze dat een goed idee vonden om er gewoon Mario Mario van te maken...) en Bob Hoskins & John Leguizamo doen dat eigenlijk gewoon erg fijn. Beetje jammer dat Leguizamo om de een of andere reden geen snor heeft maar bon, dat is niet het vreemdste uit heel deze film. Ook fijn om Samantha Mathis nog eens terug te zien, die heeft toch de hoofdrol in één van mijn favoriete Peter Bogdanovich films op haar naam staan en is hier ook nog wel fijn als Princess Daisy.

Ik vraag me echt af wat het nu exact is dat ik fijn in dit soort films maar Super Mario Bros. mag zich scharen in het rijtje ondergewaardeerde gameverfilmingen. Dan is bijvoorbeeld zo'n Alone in the Dark of Legend of Chun-Li toch vele vele malen slechter als je het mij vraagt. Grappig dat het uiteindelijk tot Detective Pikachu heeft geduurd vooraleer Nintendo nog eens een gameverfilming aandurfde.. Niet alles is altijd even goed maar algemeen gezien toch wel een fijne zit.

3*