Waterboys (2016)

Twintig jaar na het succes van Zusje keert Robert Jan Westdijk terug naar het "eigenzinnig en onafhankelijk filmmaken".

Het budget is (o.a.?) via crowdfunding tot stand gekomen. Wellicht ook geboren uit noodzaak vanwege het slechte financieringsklimaat voor films in Nederland.

Vanaf 1 december in de bioscoop (Paradiso Films)

Trailer geplaatst

Aangename verassing dit. Prima hoofdrollen, leuke humor en een fijn, rustig voortkabbelend verhaaltje. Vooral de scene van het concert van The Waterboys vond ik erg sterk. Dit soort films zou ik graag vaker van Nederlandse makelarij zien.

Helemaal met Justinvdk eens! Heerlijke muziek ook van The Waterboys. Best apart dat ik, en mijn vrienden, nog nooit van deze band gehoord hadden, terwijl we het allemaal wel leuke muziek vinden.

De trailer beloofde pijnlijk slecht acteerwerk en humorloze humor, maar het tripje naar Schotland en The Waterboys maakte me nieuwsgierig. Eerlijk is eerlijk... de film valt mee en kent zijn hoogtepunt in het optreden van The Waterboys. Even dacht ik dat de hele film om het concert heen bedacht was.

3*

Wat een slechte film ,acteren ging wel ,zeker geen fan van the jaren 80 muziek ,met al die New age troep.

Wat een goede film, goed geacteerd en heerlijk melancholisch. De vader is en blijft een echte loser waar je toch begrip voor kan opbrengen. Verder knap hoe veel clichés worden vermeden.

Wel mist de film natuurlijk helikopters, explosies en blote dames maar je kan natuurlijk niet alles hebben.

Is dat niet gewoon in elk land zo? Helemaal met de concurrentie van tegenwoordig.

Tjonge Slowhand, in de jaren 80 The Waterboys New Age noemen, dan ben je pas echt bejaard..

Prima vermakelijke film, met The Waterboys zelf in een keurige bescheiden rol!!

Ik denk dat hij New Wave bedoelde, maar ook dat waren The Waterboys niet.

Wanneer je deze film met al te hoge verwachtingen ingaat, zou je nog wel eens teleurgesteld kunnen raken. Waterboys heeft namelijk geen ijzersterke verhaallijn, de personages rond de hoofdpersonen hebben weinig tot geen diepte en het plot zou hier en daar te omschrijven zijn als cliché-matig.

Zelf ging ik hier echter zonder verwachtingen (én voorkennis) heen, wat de film juist tot een aangename verrassing maakte. Het gebrek aan pogingen om de film middels plotwendingen groter te maken dan hij is, biedt ruimte voor een luchtig verhaal zonder pretenties. Waterboys creëert hiermee een hoog gehalte van overzichtelijkheid, onschuldigheid en naïviteit, leidend tot een heuse feel-good. Dit is een sterke match met de vrolijke en weinig complexe folk-rock van The Waterboys, die nostalgische gevoelens oproept.

'The Big Music' van The Waterboys in een kleine film. Het werkt. De verhaallijn is dun, maar de aandacht verslapt niet. Als groot liefhebber het vroege werk van de band was ik benieuwd naar het resultaat. Ben niet teleurgesteld. Einde van de film vond ik wat afgeraffeld.

Als ik dit zo allemaal lees schijnt die Robert Jan Westdijk zich goed gerevancheerd te hebben na het debacle De Eetclub

Na de ene na de andere misser eindelijk weer een goede film van Rj westdijk.

Fantastisch. Komisch en ontroerend. Beste van Westdijk.

Westdijks beste film sinds Zusje. Uiterst sympathiek. 4*

Luisteren naar The Waterboys doet je beseffen hoe armoedig de muziek van de huidige generatie is. Mike Scott maakt muziek in de ware zin van het woord, in staat om je stemming, je geest en je ziel te verheffen.

I wish I was a fisherman

Tumblin' on the seas

Helemaal mee eens...scheelt me weer een recensie.

Klein maar fijn. Milde, prettige vertelling over een wat vastgelopen vader- zoon relatie die elkaar tijdens een trip naar Schotland weer herontdekken. Goed gespeeld ook door vooral Witte die een authentieke, sympathieke rol neerzet. Anderzijds gebeurt er niet zo gek veel in Waterboys, betoveren doet de film je nooit echt, maar de sfeer en herkenbaarheid maken dit toch een aangename kijkervaring. De muziek van the waterboys is op de achtergrond zeer nadrukkelijk aanwezig, dus mocht die soundtrack je aanspreken dan scheelt dat zeker bij de eindbeoordeling. Alles bij elkaar levert Westdijk hier één van zijn betere films af. Niet zo goed als Zusje, welke vooral inventiever en verrassender was, maar voor mij wel een eervolle tweede plaats binnen zijn oeuvre.

loose your head.. and let it spin

Morgen naar Paradiso om deze helden te zien

I wish I was a fisherman

Tumblin' on the seas

Far away from dry land

And its bitter memories....

Had dit niet verwacht. Heb hem een jaar uitgesteld en telkens opgeschoven, maar blij dat ik hem heb gekeken. Vond hem echt veel beter dan verwacht.
Ook al miste ik wat informatie, zoals waarom dat jochie zo weinig at en wat er met z'n pols was; ik ging er maar vanuit dat hij eerder een zelfmoordpoging had gedaan, maar goed waarom is hij dan zo vreselijk dun en eet niks bijv? dat begreep ik niet helemaal, maar toch een verrassend goede film.
En de band Waterboys kende ik ook niet, gelukkig dankzij deze film wel. Goede muziek.

Aangename verrassing dit. Van Westdijk kende ik zijn leuke debuut Zusje maar gelukkig wist ik vooraf niet dat ook het tenenkrommend slechte Phileine Zegt Sorry van zijn hand was, anders had ik deze wellicht overgeslagen. En dat zou zonde zijn want dit was oprecht een leuke film, beetje ontroerend zelfs, met een leuke setting, prima acteurs en een goede mix van luchtige en meer dramatische scenes, waarbij het nergens overdreven grappig of zwaar wordt. En dat bedoel ik positief. Zelf niet echt fan van The Waterboys maar hun muziek bleek een goede soundtrack voor deze film.

Vreemd dat de charmante Julie McLellan hier en op IMDb een credit heeft als Lindsay, terwijl zij toch echt Joanne heet in de film.

Ik ben wel gecharmeerd van de films van Westdijk en heb ze allemaal gezien behalve deze. Het is een kleine film die zich richt op de relatie tussen een vader en zoon. Die samen en individueel een proces doormaken nadat ze beiden op hetzelfde moment alleenstaand worden. Niet alleen moet liefdes verdriet een plaats krijgen maar moeten ze ook de vader/zoon relatie (die een knauw heeft gekregen) een plek geven.

Er zitten voor mij geen bekende acteurs in maar de hoofdrolspelers zijn degelijk (niet geweldig) het verhaal voelt soms wel een beetje geforceerd met een vrij voorspelbaar verloop. Dat is jammer want hierin waren vorige films van Westdijk juist wel sterk. Het is erg veel dialoog en ik miste soms wel eens concrete gebeurtenissen eigenlijk waren die dun gezaaid. Ook al nodigt de locatie (Schotland) daar toch wel voor uit. Al met al een prima film.

Wat een leuke verrassing dit! Een paar keer goed gelachen, met een verhaal dat niet zo gek origineel is maar waarbij ik ergens toch verrast werd door het verloop van het verhaal. Waterboys als band kende ik totaal niet - 80's muziek is niet perse mijn ding - maar ik begreep wel de aantrekkingskracht ervan. Enige waar ik wat moeite mee had was dat het personage van Leopold Witte iets te veel het archetype 'goed bedoelende maar onhandige gescheiden vader'-personage was, met een paar onlogische keuzes. Niet zo erg verder, het was een aangenaam half uurtje, met een paar prachtige shots van Edinburgh en omgeving. 4,0*

Dit is een niet al te beste film. Het scenario levert geen enkele verrassing . De dialogen zijn oninteressant . Vanaf het allereerste moment weet je als kijker al dat de echtgenote van Victor hem het huis uitzet. Alleen moet Victor daar nog zelf achter komen. En dat proces duurt te lang en is tamelijk vervelend als je de uitslag al kent. Hiermee laat de regisseur een enorme kans onbenut , want de beginscene is als de eerste alinea in een boek. Die moet boeien .

Robert Jan Westdijk weet dus niet te leveren.

Zo 'neuzelt' deze film verder. Leopold Witte, die vader Victor speelt, acteert alsof hij in een soap zit, Tim Linde, die de zoon Zack speelt is het enige lichtpuntje en valt prettig samen met zijn rol.

Een onbedoelde fout in de film levert toch nog een komisch detail op. In de badkamerscene staptt vader Victor zogenaamd naakt uit bad . Hij roept verwijtend naar zoon Zack dat hij een watje is. In de spiegel zien we Victor een grote handdoek om zijn zogenaamde blote onderlijf slaan. Als je goed ziet kun je nog net een randje zien van een zwarte onderbroek die even zichtbaar is.

Het budget van de film bedroeg 400000 dollar, maar de opbrengst was een schamele 211.834 dollar. Geen succes dus.

Deze waterboys waren wel een succes.