21 Years: Quentin Tarantino (2019)

Eén grote lofzang op het werk van Quentin Tarantino besteedt geen woord aan het erbarmelijke Four Rooms en het matige Killing Zoe, maar geeft wel inzicht in hoe Tarantino zijn liefde voor film toonde in elk shot en door zijn houding op de set. De combinatie van zijn talent en zijn enthousiasme maken hem geliefd bij de vele acteurs en crewleden die hier aan het woord komen. Grote afwezige is Uma Thurman, die tijdens opnames van Kill Bill onder druk van Tarantino een autostunt zelf deed en daar permanent letsel aan overhield. Tarantino komt niet aan het woord maar via tussentitels ontdekken we hoe hij terugkijkt op Thurmans ongeluk, maar ook hoe hij denkt over zijn langdurige vriendschap met Harvey Weinstein. Verder veel leuke anekdotes (o.a. over hoe hij Reservoir Dogs financierde) die de fans goed zal doen, maar deze documentaire was beter geweest als er ook ruimte was gemaakt voor degenen die Tarantino om begrijpelijke redenen bekritiseren.

Heb je niet goed opgelet mrklm, zowel Four rooms als Killing zoe worden zeker wel genoemd ik deze docu.

Alleen heel kort/ weinig.

Precies wat de films verdienen ...

Ik vraag me af waarom deze docu in Nederland 11 minuten langer duurt dan in de rest van de wereld.

En wat wij dan meer te zien hebben gekregen.

Leuke docu, met een aantal geinige weetjes. Echter, vanwege de overdreven - sorry voor het woord - pijperij over de koninklijke hoogheid himself kan ik niet meer geven dan 3*.

Een beetje tegenwicht was fijn geweest i.p.v. die rits van 114 minuten aan superlatieven.

Op zich allemaal leuk en aardig. Maar inderdaad totaal kritiekloos. En dus erg eenzijdig. Met andere woorden voorspelbaar en een tikkeltje saai.

Saaie en slappe docu over een man die geweldige films heeft gemaakt.

Elke film is een meesterwerk

Quentin Tarantino.. Lange tijd mijn favoriete regisseur geweest en toch iemand die met films als Reservoir Dogs mijn toen nog erg jong filmhart sneller deed kloppen. Ik heb ooit nog een spreekbeurt voor het vak Engels gedaan over de Stuck in the Middle with You scène maar daarna is de liefde een beetje bekoeld. Ik ga nog altijd netjes in de cinema zitten wanneer hij weer eens iets nieuws heeft uitgebracht, maar Inglourious Basterds is toch zijn echt laatste geweldige film, al vond ik Once Upon a Time in Hollywood ook nog wel een stap vooruit ten opzichte van Django en Hateful Eight.

Wie dan ook een genuanceerde documentaire verwacht komt hier alleszins serieus bedrogen uit. Werkelijk elke scheet die Tarantino heeft gelaten wordt als niets minder dan geniaal beschouwd en bepaalde zaken (hoe heel het Grindhouse concept flopte en dat Planet Terror van maatje Rodriguez als de betere van de twee films wordt beschouwd) worden vakkundig geminimaliseerd of zelfs gewoon compleet genegeerd. Zo wordt er niets over Four Rooms verteld maar dat ligt dan misschien eerder aan het feit dat dat maar een segment in een omnibusfilm is. Die CSI aflevering bijvoorbeeld wordt ook niet ter sprake gebracht en om over My Best Friend's Birthday maar te zwijgen. Toch kijkt dit allemaal wel erg vlotjes weg en is het enthousiasme van bijvoorbeeld Zoë Bell wel aanstekelijk. Regisseuse Tara Wood vliegt echter wel uit de bocht door op het einde heel de Weinstein affaire te vermelden (als je dat wilt doen, doe het dan gespreid aangezien de Weinstein broertjes al vanaf film numero uno in samenwerking waren met Tarantino) en ook het ongeluk van Uma Thurman op de set van Kill Bill wordt wel wat op een speciale manier gebracht. Vreemd ook dat Tarantino zelf hier niets komt vertellen maar dat je het met soms wat vreemde floating heads (die Louis Black bijvoorbeeld, die had hier weinig te zoeken) moet doen.

Ik kan me ook niet voorstellen dat hier echt nog grote verrassingen zitten voor de doorgewinterde Tarantino fan (dat Michael Madsen zijn eigen kostuum mee had voor Reservoir Dogs of dat er een soort van Tarantinoverse bestaat met personages die allemaal familie/kennissen zijn van elkaar was voor mij niets nieuws) maar ik moet zeggen dat ik me hier toch wel mee vermaakt heb en bovendien nog eens zin heb om de DVDs uit de kast te halen. Dat is toch vooral ook de bedoeling van zo'n documentaire vermoed ik.

3.5*

Het blijft een feest om de mooiste scenes van Tarantino langs te zien komen. Maar voor de ware liefhebber voegt deze docu weinig toe. Vrijwel alles wat verteld wordt heb ik al eerder gehoord in interviews op Youtube. Een paar details waren leuk om te horen (over de kleding in Reservoir Dogs bijvoorbeeld) maar verder voegde deze docu weinig toe aan mijn kennis over de Tarantino films.

Maar het allergrootste nadeel vond ik wel dat Tarantino zelf niet aan het woord komt. De man is een bevlogen spreker, en kan als geen ander het enthousiasme over films overbrengen.

Leuk om eens gezien te hebben. Maar als ik weer eens het Tarantino universum induik dan pak ik wel weer een interview met de man zelf.

2,5*

Deze docu eens bekeken en het was eens interessant om gezien te hebben. Tof om nog eens alle bekende films van Quentin terug te zien. Er zaten nog toffe weetjes in. Het mocht gerust nog wat langer geduurd hebben, vond het wel het bekijken waard.

Tarantino is een begenadigd en uniek filmmaker, bovendien een echte liefhebber en kenner van B-films, Trash en Splatter.

Deze docu laat toch een wat rommelig overzicht zien van zijn oeuvre, met heel veel ultrakorte fragmenten van zijn films. Heb je die niet gezien dan ontgaat je nogal wat. Dat is nogal een minpunt. Ook de constante lofzang van zijn medewerkers en vaste acteurs is eenzijdig. Geen kritische noot, geen mensen die zijn bloed wel kunnen zuipen. Waar was Uma Thurman? Toch zijn muze. Weigerde zij medewerking? Weinstein als grote baas achter de schermen wordt wel aangepakt, maar de rol die hij speelde in de doorbraak is ook erg groot geweest.

Elk nadeel heeft zijn voordeel. Al met al toch aardig om een keer te zien, maar weinig opzienbarend. Ga gewoon zijn films bekijken en geniet (of niet)

Leuke documentaire over Tarantino's filmoeuvre (minus Once Upon.. in Hollywood jammer genoeg), die nergens heel erg in de diepte gaat, maar wel gewoon leuk en fascinerend is om te kijken. Al was het maar om het zichtbare enthousiasme en plezier te zien van zowel hijzelf als van al zijn acteurs en crewleden. Die man ademt gewoonweg cinema, en dat laat deze docu mooi zien. Jackie Brown, Kill Bill en Death Proof worden er wat doorgejaagd, maar de stukken over zijn andere films kregen gelukkig voldoende aandacht en waren allemaal leuk om te zien. Vooral de gedeeltes van Reservoir Dogs, Pulp Fiction en Inglourious Bastards waren interessant. Leukste gastsprekers waren Jackson, Russel, Roth en Madsen, maar iedereen voegt wel iets toe. Ook een paar grote namen die ontbreken, maar dat heb je nu eenmaal altijd. Enige jammere is dat het auto-ongeval van Uma Thurman op de set wel wordt aangehaald, maar dan verder volledig geskipt wordt. Zoiets is nu wel vrij interessant, Tarantino hoeft ook niet 100% van de tijd verheerlijkt te worden en maakt ook fouten, maar dat negeren ze dan. Jammer.

Maar over het algemeen vrij fijn, en als Tarantino fan zeker geen verspilling van de tijd om eens te bekijken.

Dit korte filmpje van 20 minuten is erg leuk om naast de goede docu te kijken ! tip!!!!!

Kijkt lekker weg en je krijgt wel zin in herziening van zijn films, maar het is ook een beetje louter positivisme. Daardoor mist het wat diepgang.

3,5

Zeer onderhoudende, leuk in elkaar gezette documentaire over de carrière van regisseur Quentin Tarantino tot en met de film The Hateful Eight. Overigens zonder deelname van Tarantino zelf, maar de betrokkenen die aan het woord komen hebben gelukkig smakelijke anecdotes genoeg om dit gemis te compenseren. Voor wie een beetje kennis heeft van Tarantino's oeuvre bevat de documentaire niet heel veel nieuwe weetjes, maar de documentaire is zo vlot en vooral energiek dat de aandacht niet verslapt.