
Los Sin Nombre (1999)
Alternatieve titel: The Nameless
Spanje
Horror / Thriller
102 minuten
geregisseerd door Jaume Balagueró
met Emma Vilarasau, Karra Elejalde en Tristán Ulloa
Claudia krijgt na zes jaar een mysterieus telefoontje van haar verdwenen, dood gewaande dochter. Geholpen door een ex-politieman en een journalist start ze een onderzoek naar de ware toedracht van de verdwijning. Dit onderzoek leidt naar duistere gebeurtenissen in het heden en verre verleden. In een verlaten motel vinden ze aanwijzingen die lijken aan te tonen dat Claudia's dochter nog leeft. Maar zijn ze in staat de dochter uit de handen van de duistere machten te redden en het ultieme kwaad te trotseren?
Ook Los Sin Nombre is weer uiterst sfeervol. Ditmaal erg mooi kleurgebruik en fijne edits. Visueel ziet het er allemaal puik uit. De soundtrack wordt ook weer ten volle aangewend, wat de spanning op de juiste momenten weet op te drijven.
Uiteindelijk is dit meer een mystery/thriller dan een echt horrorfilm, maar wel typisch een filmpje waar ik makkelijk van kan genieten. Erg sfeervol en aangenaam om volgen. Daarbij ook een leuk en passend einde dat weinig afdoet aan al het voorgaande.
Mooie opener voor Balagueró, zo'n beetje het beste wat Spanje op filmgebied al heeft voortgebracht.
4.0*
De zoektocht duurde net wat te lang om echt boeiend te blijven. Tussendoor bleef het gelukkig wel net boeiend genoeg, dankzij montagerushes en het subplot van die vriend die even samen leek te spannen met de sekte maar uiteindelijk bruut vermoord werd. Helaas wel teveel normaal aangewende paadjes waarin ' vrouw op zoek gaat naar verloren dochter en allerlei aanwijzingen interpreteert '. Als de spanning tijdens zulke scenes ontbreekt is het toch wat behelpen en heeft het geheel meer weg van een Duitse krimi.
De climax is gaaf maar komt te laat om de film in zijn totaliteit te redden. Wel ijskoud hoe die dochter haar moeder pijn weet te doen. 3,5*


hadt het zweet zelfs in mn handen staan.
Echt een mega spannende mystery thriller, want het hier boven aan gegeven horror is het namelijk absoluut niet.
een geweldige film
Ook de acties van de characters kwamen zo nu en dan erg gemaakt over...
--De ex-politieman die zijn vrouw heeft verloren en daarom Claudia ook zo graag wil helpen? Nee, het slaat totaal de plank mis, ook zijn zogenaamde tranen bij de conversatie met Claudia voelden gemaakt en nutteloos aan.
--Het verhaal achter de sekte is ook te gedetailleerd naar voren gebracht met talloze nutteloze feitjes.
--En dan hebben we nog Toni.. Waardeloze toevoeging. Maarja we moeten toch even geforceerd op een dwaalspoor worden gezet, wat overigens totaal mislukt, plus nog een stuk vlees die rondloopt voor de slacht is altijd mooi meegenomen.
--Ex-politieman Massera, die Claudia geforceerd blijft aangeven, dat ze hints heeft gekregen van Santini.. Joh? Totale faal in dialogen.
--Quiroga? Totaal nutteloos. Ze hadden schijnbaar iemand nodig die in beeld gemarteld wordt, wat overigens weinig indruk maakt.
Haalt de vaart uit de film en maakt de conversatie met Santini nutteloos.
Mede dankzij dit alles verliest de film zijn kracht, focus en geloofwaardigheid.
Het plot van de gehele film? (Waarbij het einde natuurlijk het cruciale moment van de film is) Zoals iemand deze in één van de voorgaande posts uitgebreid uitlegd, komt deze interessant over, maar maakt in praktijk in deze film totaal niet impact die je zou verwachten.
Super film,...
Nooit vervelend maar ook niet echt spannend.
3*
Sfeer is grotendeels in orde, maar echte spanning wekte het niet op bij mij. Vind het verhaal net te lang uitgerekt en gevuld met onnodigheden om daadwerkelijk te blijven boeien.
Ook de acties van de characters kwamen zo nu en dan erg gemaakt over...
--De ex-politieman die zijn vrouw heeft verloren en daarom Claudia ook zo graag wil helpen? Nee, het slaat totaal de plank mis, ook zijn zogenaamde tranen bij de conversatie met Claudia voelden gemaakt en nutteloos aan.
--Het verhaal achter de sekte is ook te gedetailleerd naar voren gebracht met talloze nutteloze feitjes.
--En dan hebben we nog Toni.. Waardeloze toevoeging. Maarja we moeten toch even geforceerd op een dwaalspoor worden gezet, wat overigens totaal mislukt, plus nog een stuk vlees die rondloopt voor de slacht is altijd mooi meegenomen.
--Ex-politieman Massera, die Claudia geforceerd blijft aangeven, dat ze hints heeft gekregen van Santini.. Joh? Totale faal in dialogen.
--Quiroga? Totaal nutteloos. Ze hadden schijnbaar iemand nodig die in beeld gemarteld wordt, wat overigens weinig indruk maakt.
Haalt de vaart uit de film en maakt de conversatie met Santini nutteloos.
Mede dankzij dit alles verliest de film zijn kracht, focus en geloofwaardigheid.
Het plot van de gehele film? (Waarbij het einde natuurlijk het cruciale moment van de film is) Zoals iemand deze in één van de voorgaande posts uitgebreid uitlegd, komt deze interessant over, maar maakt in praktijk in deze film totaal niet impact die je zou verwachten.
Ben het helemaal met je eens. Top hoe je het allemaal perfect beschrijft!
Lukte eigenlijk geen moment de aandacht vast te houden, verhaaltje is te slap en een tikkeltje afgezaagd (soort kind van een verre neef van The Wicker Man en het zusje van Seven), en qua personages is het allemaal wel erg over the top bij momenten zodat het allemaal niet echt overkomt. Einde was ook erg suf en voorspelbaar.
Niet echt slecht maar weet gewoon niet te boeien, ondanks dat er flink wat ingrediënten inzitten die tot een goede film hadden kunnen leiden. Sfeervol, visueel prima, aardige soundtrack, maar dat is niet altijd genoeg zo blijkt maar weer. Het is scripttechnisch soms allemaal ook niet best, en uiteindelijk (ondanks wat dwaalsporen) erg voorspelbaar hoe het uitdraait. Jammer.
2.0*


De subliminale beelden en de onnodige 'simultaan montage' waar de regisseur gebruik van maakt zorgen vooral voor verwarring.
Personages zoals de bibliothecaris worden niet geintroduceerd en de informatie die hij geeft dient eerder het plot dan de logica.
De dialogen klinken potsierlijk omdat ze steeds vooral iets over het plot moeten zeggen ipv dat ze op een geloofwaardige manier een gesprek weergeven. Dan krijg je gedrochten als: 'Ik ging toen naar zijn woning; ik herinner me het adres nog steeds.' De ontknoping heeft dan ook nauwelijks nog effect. Voor de rest duurt hij, zoals zoveel Spaanse films, veel te lang.
Die weet *wel* te overtuigen,
Na het vinden van een kinderlijk in een put blijkt al snel dat het kind zwaar gemarteld is voor haar overlijden. Door identificatie van een armband wordt aangenomen dat het om de vermiste dochter van Claudia gaat. Na een aantal jaren krijgt Claudia een telefoontje met daarop de stem van haar doodgewaande dochter die haar verteld dat ze naar het sanatorium bij het strand moet gaan. Hier begint de zoektocht voor Claudia naar haar dochter, samen met een oud-agent en journalist bijgestaan probeert ze te achterhalen wat er nu echt gebeurt is.
De mysterie is daar, het puzzelwerk is gestart. Bruno, de ex-agent, heeft een verleden en daardoor gaat hij meteen aan de slag. Al snel heeft hij een aanwijzing die hij volgt, dan blijkt dat de vermissing van Claudia's dochter opeens waarschijnlijk niet een op zichzelf staande misdrijf is. Al snel leidt het spoor naar een esoterische cultsekte, via dit kanaal komen ze ook de journalist Quiroga tegen. De geestelijke vader van de sekte blijkt een Argentijn te zijn onder de naam Santini. Zelfs de Thule-sekte wordt erbij gehaald en dat trok mijn aandacht, had kort geleden wat docu's hierover gezien en creepy is het toch wel.
De film doet traag aan en veel van het beeldmateriaal doet je weinig. Eng wordt het niet echt, deze prent is meer een mysteriethriller dan ze het genre horror mag dragen voor wat mij betreft. Het sentiment is niet erg sterk en vond de prent soms met paardensprongen door het verhaal vliegen. Toch heeft het verhaal met de sekte iets wat de aandacht trekt en je daardoor de film uit wilt zitten. Het acteerwerk verschilt per moment, op bepaalde momenten loopt het gewoon niet maar dat komt ook doordat het script niet altijd even sterk is.
Ach het is het beste zeker niet wat ik binnen dit genre vanuit Spanje heb mogen bekijken. Laat ik het simpel ontspanning noemen, maar het einde is gewoon slecht. Ik kom niet hoger uit dan 2,5**
Ja, het debuut van REC-regisseur Balaguero sloeg toch wel in als een bom; veronderstellend dat dit slechts een simpel thrillertje zou worden. Maar nee... De Spanjaarden hebben eten er wel kaas van. En dat taaltje blijft toch ook altijd zo leuk.
The Nameless is echter wel een film die er vrij gewoontjes ingaat, maar later toch wel onder je huid gaat zitten. En het kan alle kanten opgaan: We volgen Claudia, die na zes jaar een telefoontje krijgt van haar doodverklaarde dochter. Inmiddels geen kind van zes meer, de leeftijd dat ze op een gruwelijke, rituele manier vermoord werd. Ja, erg creepy. Je zou haast weer denken dat dit een geestenhorror gaat worden, maar tevergeefs.
Claudia krijgt meteen hulp van rechercheur Massera. Ook een man die kampt met de dood van zijn vrouw en ook de sarcastische Quiroga wordt op de zaak gezet. Telkens wordt je als kijker op het verkeerde spoor gezet en beseffen we dat we te maken hebben met een wel hele zieke psychopaat, aangezien de (kinder)lijken zich door de jaren heen blijven opstapelen en Claudia nu ook erg interessant begint te worden voor deze onbekende kracht. Dat moment dat ze in de bezoekkamer van de gevangenis oog in oog komt te staan met de zekere Santini; die verantwoordelijk is voor de moorden/vermissingen is waarschijnlijk nog wel één van de sterkste en confronterende scene's die ik ooit heb gezien. En daar blijft het niet bij. Dat we nog wel eens te maken kunnen hebben met een Sekte.
En dan het einde... Haar dochter... althans wat er met haar is geworden... Brrrr...
Nee, dit is echt beter dan ik had verwacht. Erg sterk, verzorgt, intelligent en sterke hoofd en bijrollen. Met name ook Claudia's ex-man en die heethoofdige politiebaas. Aan te raden. Jammer dat hij in de vergetelheid is geraakt; gezien de vele Spaanse Netflix producties.
4,5*
Een onherkenbaar gefolterd kinderlijk wordt gevonden en de ouders worden op de hoogte gesteld aan de hand van enkele fysieke kenmerken. Niet veel later krijgt de moeder een telefoon van de dochter die blijkbaar nog leeft en gaat op eigen houtje op zoek, geholpen door een detective. De wendingen zijn wat ver gezocht en het eindigt met een sisser. Jammer dat die laatste tien minuten zo ontgoochelend zijn, want dit was vanaf de eerste minuut een echte nagelbijter.