The Hustler (1961)

Zelden zo `n onsfeervolle film gezien. De zwart - wit scenes in de poolhal waren veel te donker en zonder enig gevoel voor contrast gefilmd, wat pijnlijk duidelijk werd toen de buitenscenes nauwelijks verschilden van de scenes die zich binnenin afspeelden.

De film opent met 30 minuten poolen. De film kon zich geen groter fiasco wensen. De dufheid wint het nipt van de lamlendigheid. Ik ben al geen fan van poolen als ik met vrienden aan zo `n tafel sta, laat staan om 30 minuten passief naar dit tafereel te gluren.

De regisseur beseft na ruim 30 minuten ook dat hij niet op dezelfde voet verder kan blijven gaan en gelukkig maar al is het hele verhaal, van 2 dolende zielen die beiden kampen met een alcoholprobleem en zich in elkaar lijken te vinden, niet veel beter.

George C. Scott brengt wat meer leven in de brouwerij al blijft het niveau erbarmelijk. De regisseur neemt zijn hoofdpersonage te opzichtig bij de hand om zijn verhaal te sturen, een voorbeeld hiervan is het moment waarop George C. Scott voorspelt dat Eddie spoedig in elkaar zal worden geslagen en jawel hoor, nog geen 5 minuten later.....

Op basis van het verhaal had ik tenminste een vlot verhaal verwacht, maar zelfs dat kan de film amper waarmaken. Het 1ste uur was bedroevend slecht, waarna de 2de helft ondanks de geforceerde karakterontwikkeling beter te doen was. 1,5*

The Hustler is een meer dan aardige film, waarin Paul Newman weer eens laat zien wat een goede acteur hij toch is. Ik heb de DVD met kleurenhoes in bezit en was op het begin dan ook even verrast dat het hier toch een zwart-wit film betrof. Qua regie is het allemaal niet zo heel bijzonder, maar het zijn naast Newman vooral de andere acteurs, die deze film de moeite waard maken. George C Scott is altijd goed en speelt hier ook een heerlijk geniepig personage. Ook Piper Lauri is goed als de vriendin van Newman. Toch is het uiteindelijk Newman, die de show steelt. De verandering die zijn personage gaandeweg de film ondergaat, zijn fascinatie en verslaving aan het poolen en het winnen, komen door zijn goede spel op een boeiende en sterke manier naar voren. De karakters zijn daarnaast lekker grimmig en iedereen heeft wel zijn goede en slechte kanten, waardoor de film in ieder geval in de figuurlijke zin van het woord zeker niet zwart-wit is. Jammer is dan dat de regie hier en daar dus wat te wensen overlaat, en het pool spel zeker niet altijd even spannend en boeiend in beeld wordt gebracht, anders had een nog hogere score er zeker in gezeten. Nu rest er dankzij de goede acteurs “slechts” een ruime voldoende.

3,5*

Uiteindelijk wel een goede film. Ik moet echter wel zeggen dat ik al erg genoten had van deel 2 (The Color of Money). Ik vond Paul Newman in deze film wel een stuk beter trouwens.

Mooi geacteerde film dat een klein beetje vecht tegen de langdradigheid, maar het goede acteerwerk van iedereen en in het bijzonder Newman slepen je toch met gemak door dit pool epos van ruim 2 uur heen.

3,5*

The Hustler begon op een goede manier en ging gelijk ten volle over het poolen wat ik ook al verwachte.
De pool scene mag dan bijna een half uur duren, door de manier van monteren blijft het erg boeiend en spannend om naar te kijken.
Na het eerste half uur neemt de film een andere wending en zien we Eddie verliefd worden op Sarah die net als hij een drank probleempje er op na houd.
Normaal vind ik dit soort verhalen wel boeiend, een stel wat eigenlijk gelijk al ten dode is opgeschreven omdat ze beide met het zelfde probleem leven en hier in elkaar natuurlijk alleen maar aansteken.
Maar toch kwam het hier voor mij persoonlijk wat minder uit de verf, ik heb eigenlijk weinig kunnen meevoelen met Eddie & Sarah omdat ik toch wel de chemie miste.

Vind het erg jammer dat The Hustler niet meer gedaan heeft met het personage van Fats. Die pool wedstrijd tussen Eddie en Fats was erg interessant en sfeervol.

The Hustler heeft een paar erg goede pool wedstrijden met op het begin toch wel gelijk de beste.

Na alle goede positieve reacties had ik toch meer verwacht van deze film, vond het echt harstikke jammer dat we maar weinig pool scenes zagen en des te meer sentimentele scenes.
3*

Deze film heeft dan ook (een beetje ten onrechte) de naam een pool-film te zijn. Het us meer een drama over een poolbiljarter. Dus logisch dat er pool in voor komt, maar de hoofdzaak blijft het drama over de drankverslaving en de slopende drang on de beste te worden. Het had iedere willekeurige sport kunnen zijn, zelfs dammen. Aangezien er vrij weinig (laat staan goede) films over poolen zijn gemaakt is deze film door veel pool spelers omarmd als 'pool-film'.

In de opvolger 'The Color of Money' ligt de nadruk dan wel weer meer op het poolen, alleen is straight pool daar vervangen door 9-ball.

Degelijk.

The Hustler kent behoorlijk wat ups en downs. Sommige stukken duren te lang en als karakterstudie kan de film niet de volle speelduur boeien. En toch. Naast die manco's kent The Hustler best wat sterke stukken, waarbij vooral de vlot geschreven dialogen in het oog springen.

Paul Newman is aardig op dreef in een rol die hem op het lijf geschreven lijkt; hij kan arrogant en egoïstisch overkomen zonder zijn aaibaarheid te verliezen.

Maar niet alleen hij is sterk op dreef. Ook de bijrollen worden stuk voor stuk sterk vertolkt. George C. Scott, maar zeker ook Piper Laurie (die misschien wel de meest ondankbare rol heeft) bieden Newman genoeg weerstand.

Het zwart-wit wordt af en toe oneer aangedaan door slechte verlichting, maar over het algemeen is The Hustler vrij sfeervol. Scène-overgangen e.d. zijn hipper dan in andere generatiegenoten.

De biljartduels zijn echter saai en ongeïnspireerd in beeld gebracht. De resem trucjes die voorbijkomen zijn uiteindelijk een maat voor niks.

3

In de herziening!

Beginnend met een marathon-poolwedstrijd tussen Fast Eddie en Minnesota Fats.

Vervolgens ontmoet Eddie Piper Laurie en dat gaat redelijk goed tot George C. Scott het paar meeneemt naar Louisville, Kentucky.

Prachtige zwart/wit-beelden met de bijna er doorheen schijnende blauwe ogen van Paul Newman.

Poolhalls, slijterijen, bars, busstations, hotelkamers en beautiful losers.

Meesterwerk!

Prachtfilm. The Hustler is gewoon uniek in al haar briljante opzichten: het is nou eenmaal geen traditionele sportfilm en ook de dramatiek wordt niet neergezet in de traditionele zin van het woord; het hoofdpersonage is geen stoere bink die de vrouwtjes wel weet te krijgen, nee sterker zelfs: het is eigenlijk een loser. Maar acteur Paul Newman brengt leven en diepte aan dit karakter. Wat kan die man acteren zeg! Het verhaal is verre van inspirerend; het is precies het tegenovergestelde. De pool-wedstrijden zijn ijzersterk neergezet, en ook daadwerkelijk spannend. Verder is het zwartwit kleurgebruik precies passende bij de emotie van de personages - -> de fysieke acties weggelaten voor het grote gedeelte. The Hustler is een briljante, thematische en ijzersterke film.

Prachtige film over zelfdestructieve talentvolle jongen die wat rondzwerft en als hij geld nodig heeft poolers uitdaagt voor een potje 8-ball. Hij ontmoet een andere nachtvlinder, zeer goede rol van Piper Laurie, die in hem al niet meer verwachte prins op het witte paard ziet, maar zij krijgt zijn liefdseverklaring pas als het te laat is.

De marathon wedstrijd met Fats is lang maar ik vond het zeker niet saai (maar ik kan dan ook uren naar een snookerpot op de BBC kijken), ook al omdat het verval van Newman zo mooi geleidelijk in beeld wordt gebracht- van bravoure en sportieve bewondering naar misplaatste arrogantie naar wanhopige bluf en uiteindelijk de totale nederlaag.

Prima film die vooral wordt gedragen door de geweldig acterende Paul Newman, een acteur die me eigenlijk nooit teleursteld. De film komt halverwegen in erg rustig vaarwater en kabbeld langzaam voort. Gelukkig zorgt de koppige hoofdpersoon er voor dat de film nergens verveeld en prettig weg kijkt. En wie kent er niet zulke types als Eddie Felson. Arrogant, drankprobleem en een loser zonder dat ze het zelf door hebben. Einde was ook erg goed. Toch vond ik de poolwedstrijden niet echt spannend en laat de regisseur daar toch wat steken vallen ondanks dat ze wel mooi gefilmd waren. Een dikke 7

The Hustler

Fat man, you shoot a great game of pool

So do you, Fast Eddie

Mijn eerste kennismaking met Paul Newman als acteur, moet zeggen dat het best wel een gaafe film is.

De grootste minpunten van The Hustler zitten hem met name in het tempo (wat bij vlagen best wel sloom en saai is) en een gebrek aan karakter-samensmelting. Want hoewel de relatie tussen Eddie en Sarah helemaal in de film past greep het me ook nergens aan. Dit had dus wel wat beter uitgewerkt mogen worden. En nou schreef ik net dat het tempo redelijk sloom is en om die reden traag, ga ik daarmee in de wee met de sfeer. Want hoewel het tempo sloom is, wordt er wel een geweldige sfeerschepping opgebouwd, het heeft bijna iets noire-achtigs: die vunzige cafeetjes, die donkere pool-tafels die dan helemaal in de hoek van de ruimte staan en die felle hotelkamers.

Het acteerwerk is geweldig. Paul Newman, een charmante acteur naar mijn idee, speelt briljant als Fast Eddie Felson. En ondanks al die charme en zijn prachtige pool-talent is zijn personage de grootste loser ooit. Het zwart-wit gebruik in beeld helpt ook mee om zijn kleurloze bestaan nog geloofwaardiger te maken. Dat heeft natuurlijk ook deels met het acteertalent van Newman te maken, maar ook deels natuurlijk met de montage. Die is prachtig, maar ondanks dat zat ik niet helemaal geboeid in de film. En dat is jammer, want ik zie er wel potentie in deze film.

Zeker geen onaardige, zelfs gaafe film maar The Hustler is er toch nog wel eentje waar ik aan moet wennen.

*3,5

Gemengde gevoelens bij The Hustler. Het acteerwerk van Newman en Scott is prima. Newman zet zijn personage, Fast Eddie Felson, uitstekend neer. De poolscènes zijn ook zeer boeiend en sfeervol. Het liefdesdrama is echter een stuk minder boeiend, ondanks dat het er wel voor zorgt dat het personage Eddie Felson nog wat meer diepgang meekrijgt. Al te boeiend waren de dialogen tussen Newman en Laurie echter niet. Degelijke en sfeervolle film.

Somber relatiedrama over een getalenteerde biljarter, die door zijn eigenzinnige karakter op beslissende momenten steeds aan de verliezende hand is en dat niet alleen aan de biljarttafel.

Een boeiende acteursfilm met uitstekende rollen van Paul Newman, Piper Laurie en Jackie Gleason en prima camerawerk.

Tis een goed neergezette film.. Alleen het onderwerp doet me echt niks.. Dus veel hoger kan ik ook niet komen

Zoals velen met mij: Newman = top.

De karaktertekening in de rollen van Paul Newman en George C.Scott zit goed terwijl in deze van Piper Laurie weinig houvast zit, in dit typisch wit-zwart Amerikaans drama uit die periode, met psychologische inslag, maar in zijn geheel wat onecht, geforceerd en soms overgeacteerd (zeker Piper Laurie).

Jackie Gleason lijkt mij een echter biljarter. De sfeer in dit poolwereldje lijkt mij goed weergegeven.

Vooral de eerste pool-match was goed gebracht, daarna kabbelt de film een beetje, om nooit meer het niveau van de eerste scènes te halen.

Wat een charismatische man is Paul Newman toch, hij speelt deze rol perfect. Hij is een boef die iemand anders terug wil pakken. Kijkt lekker weg maar wordt nergens fantastisch.

Ik zag laatst Days of Wine and Roses en dat was al net zo'n verrassend sombere film als deze. Dan krijg je toch een wat ander beeld van die jazzy, voorspoedige periode begin jaren '60

Newman zet een ijzersterke rol neer. Zijn scènes met George C. Scott zijn bij vlagen memorabel.

Leuke bijrol van Jackie Gleason trouwens ook

Over winnaars, verliezers, prijzen en de prijs die je daarvoor moet betalen. Dat staat dan weer voor iets groters, want anders was het natuurlijk geen klassieker geworden. Een alom geprezen rol van Newman en dat is verder prima, al ervaar ik dat realistische niet zo. Bij uitstek een geschreven personage die een verandering moet ondergaan, daar wordt ook een paar keer flink op gehamerd, al wijkt het gaandeweg gelukkig wel af van wat je doorgaans in sport gerelateerde drama's tegenkomt.

Niet dat de romance knettert, maar Sarah is een wrak, waarmee Rossen vasthoudt aan z'n neerslachtige toon. Als Scott dan eindelijk wordt gebruikt, hangt hij als een donderwolk boven de twee. Dikke min voor zijn waarschuwing en de duimen meteen daarna, maar op dat vlak scoort de film wel. Andere uitblinker is Gleason. Voorziet de pool scènes wat extra glans met zijn formidabele uitstraling. Verder bevatten ze wat te weinig brille en de film wil nog wel eens te nadrukkelijk z'n stof serveren.

Aardige film, maar geen meesterwerk.

Film doet cult achtig aan, hetgeen dan weer een pluspunt is.

ik weet niet wat dat cult achtige dan zou moeten zijn. The Hustler is eerder een oerdegelijk drama waar niemand een buil aan zal vallen.

George C. Scott Speelt de rest van de cast bijna helemaal weg met zijn fantastische rol als slijmerige regelaar. Laurie is prima op haar plek, evenals Newman en Gleason maar steken er niet echt boven uit. Jammer dat de film na een tof begin in het midden in romantisch gekibbel en zowaar een drank misbruik drama verzand. Schiet dan niet echt meer op. Tegen het eind herpakt de film zich wel weer wat. Verder mooi geschoten in cinemascope wat de film veel ruimte geeft.

Goed gemaakt en vermakelijk maar zeker niet meer dan dat.

3 1/2*en

Vreemd. Ik ben gek op een spelletje pool, ik vind Newman en Scott goede acteurs en Bob Rossen heeft een aantal geweldige films gemaakt, maar ik hier niets mee. De pool scenes zijn sfeervol en leuk gefotografeerd en ik houd enorm van z/w films. Er is iets aan deze film dat mij tegenstaat en dat is het verhaal; of beter het gebrek eraan.

Het is niet alleen dat ik het verhaal oninteressant vind, maar ook verschrikkelijk moeizaam opgebouwd. Newman speelt een poolspeler die niet alleen wilt winnen, maar zichzelf constant wilt bewijzen. Dit brengt hem in problemen met zijn omgeving. Pas nadat zijn vriendin zelfmoord heeft gepleegt, ziet hij het licht. Deze relatie vind ik ook vreselijk dramatisch weergegeven en feitelijk pretentieus in zijn zwaarmoedigheid. Het middenstuk vind ik behoorlijk saai doordat alles op de relatie is gefocust met de gedrevenheid van Newman om Minnesota Fats te verslaan als splijtende kracht. Scott speelt aardig, maar zijn rol is behoorlijk standaard geschreven; hij verbeeld feitelijk de geharde en gehaaide "zakenman" die een soort van spiegel voor Newman is. Beetje cliche.

Oninteressant verhaal, veel te lang uitgesponnen en overdramatisch. Af en toe leuke plaatjes, pakkende sfeer in rokerige kroegen en aardig acteerwerk, maar daar is alles mee gezegd. Scott en Newman hebben veel beter werk afgeleverd. Bij deze wil ik toch even kwijt dat ik Jackie Gleason wel meesterlijk vind. Zelf een aardig goede poolspeler en dat is te zien. Al met al een onvoldoende voor deze film. Jammer.

Het blijft een briljant portret van een ritselaar die zich af en toe laat afdalen in de hel, de poolhal. Genotsmiddelen (incluis cash) en biljart, onder toeziend oog van de duivel himself die zich over Fast Eddie ontfermt. Ik denk dat dit een lastige film is voor mensen die proberen te stoppen met roken of drinken.

Schitterend gefilmd, ge-edit, prachtig geacteerd. De balans tussen rust en stress die in de film zit, is echt goed. Superieur aan de latere film van Scorcese, die ook genietbaar is.

Aardig drama dat te lang nodig heeft om op gang te komen. Het verhaal is redelijk summier en daarom lijkt er aan de 2.5 uur geen einde te komen. En dat is jammer, omdat de film tegen het einde toe steeds boeiender werd.

“Fat man, you shoot a great game of pool.”
“So do you, Fast Eddie.”

Paul Newman is één van de meest charismatische acteurs die ooit bestaan heeft. Ook in The Hustler is hij weer geweldig, en de film zelf is ook sterk. Iets te lang en niet alles is boeiend, maar de film is opvallend donker en dramatisch. Iets wat ik eigenlijk niet verwacht had. Op het laatst wordt het echt een diepgaand verhaal over persoonlijk verlies en een identiteitscrisis, en Newman (en de altijd geweldige George C. Scott) acteren het weergaloos.

It's like he's, uh, like he's playin' the violin or somethin'

Het was me de laatste tijd opgevallen dat ik wat in een oud-Hollywood dipje zat en ik begreep eigenlijk niet waarom. Het is een subgenre aan films dat me nog altijd mateloos boeit, maar blijkbaar zat de laatste tijd de interesse in andere genres. Dan maar eens terug proberen om de liefde aan te wakkeren via één van mijn favoriete acteurs: Paul Newman. Vreemd genoeg eigenlijk niet de link gelegd dat The Color of Money een vervolg is op deze The Hustler.

Kan me dan ook niet meer herinneren of Martin Scorsese's film eigenlijk naar deze film verwijst, maar het is sowieso al te lang geleden dat ik die film überhaupt heb gezien. Niet dat dat ook veel uitmaakt trouwens omdat The Hustler echt wel genoeg in huis heeft om op zijn eigen benen te staan. De opening met de poolwedstrijd tussen Fast Eddie en Minnesota Fats is heerlijk om te zien (iedereen die al eens een partijtje pool heeft gespeeld ziet ook de moeilijkheid van die shots) en nadien ontvouwt de film zich als een boeiend relatiedrama. Onverwachts eigenlijk, want ik had het gevoel dat het spelletje veel meer centraal ging staan. Goede zet in ieder geval van regisseur Robert Rossen om zich veel meer te gaan focussen op de driehoeksverhouding tussen Eddie, Sarah en Bert om dan uiteindelijk te eindigen met een rematch tussen Eddie en Fats. Fascinerend van begin tot einde in ieder geval. Het nodigt in ieder geval wel uit om eens wat meer van Rossen te gaan zien, want dit is een aangename kennismaking met zijn oeuvre.

Veel coole shots dus en het wordt nog indrukwekkender wanneer blijkt dat Paul Newman (Eddie) en Jackie Gleason (Fats) ze nagenoeg zelf hebben gedaan. Bij Newman moest er af en toe iemand anders aan te pas komen, maar Gleason blijkt een begenadigd speler te zijn geweest. Beiden zijn ook begenadigde acteurs en zeker Newman speelt (wederom) één van de beste rollen in zijn carrière. Het is en blijft toch een indrukwekkende acteur die zich een rol compleet kan toe-eigenen. Rest van de cast moet hier niet voor onderdoen trouwens. Piper Laurie zet een heerlijke Sarah neer (alleen wel wat jammer dat haar manken soms vergeten lijkt te worden) en ook George C. Scott mag niet onderschat worden als Bert. Let vooral ook nog op een ietwat vreemde bijrol van Jake LaMotta als de bartender die enkel "Check" zegt. LaMotta is vandaag de dag vooral nog gekend vanwege de Raging Bull verfilming, maar daar was ten tijde van The Hustler nog lang geen sprake van.

Ik vraag me af hoe hij hier eigenlijk in is terecht gekomen. Soit, toffe film, zoveel is duidelijk! Veruit de populairste film in het oeuvre van Rossen maar hij heeft precies nog wel wat kwalitatieve - doch niet zo zo gekende - films gemaakt. Vraag me af of hij dit niveau nog heeft weten te benaderen, maar zelfs dan nog is dit een erg mooie film om in je oeuvre te hebben. Ik ben nu al benieuwd wat een herziening ooit gaat doen.

4*

Hollywood is er in geslaagd om een sport als boksen in verschillende films tot iets spannends te maken. Iets wat me anders nooit interesseert. Met pool lukt het echter niet. De focus ligt op het gokken en niet op de pool en dat maakt die scènes weinig boeiend. The Hustler kent enkele leuke personages en Paul Newman is een goeie acteur, maar het wordt nergens interessant en het geheel oogt nogal saai en langdradig. De film heeft de tijd niet helemaal doorstaan. Ik had hier toch meer van verwacht.

de eerste wedstrijd tussen Eddie en fats is eigenlijk het hoogtepunt van de film en helaas weet het eind dat niet meer te evenaren laat staan te overtreffen .
Tussendoor krijgen we nog een hoop drama met zijn nieuwe vriendin maar dat voelt op momenten soms wat te veel gedramatiseerd aan tot op het punt dat het niet meer overtuigend overkomt .
Waarom ze dan uiteindelijk zelfmoord pleegt is mij een raadsel en lijkt meer een middel om het dramagehalte geforceerd nog verder op te voeren .
Jammer want verder heeft deze film een hoop om te genieten ( zeker het begin ) .

Paul Newman had nog nooit een keu aangeraakt voordat hij deze rol kreeg. Toch voert hij zelf enkele mooie shots uit. Hij kreeg les van topspeler Willie Mosconi, die een cameo heeft. Wanneer bij een moeilijk shot enkel Eddie's handen in beeld komen, zijn het die van Mosconi. Ook driebanden komt er in voor, met een straffe carambole via vijf banden.

De protagonist - geïnspireerd door "Fast Eddie" Parker - heeft talent maar ook een neiging tot zelfdestructie. Zijn stoere manier van spreken en bewegen maskeert z'n innerlijke onzekerheid. Hij heeft een nonchalante stijl, zonder das, met een saffie in z'n mond. Z'n rivaal Minnesota Fats is een imponerende verschijning met een omvangrijke buik, een anjer in z'n knoopsgat, brillantine in z'n haar en gepoederde handen. In pool zijn intimidatie en psychologische oorlogsvoering even belangrijk als speeltechniek. George C. Scott speelt de wolf die geld slaat uit andermans talent. Afro-Amerikanen zijn enkel te zien als schoonmaker of dienstmeisje; het was de tijd van de segregatie.

Na het eerste halfuur verspringt de aandacht naar Eddies privéleven, wanneer hij Sarah (Piper Laurie) ontmoet. Dan krijg je een relatie tussen twee dipsomanen die elkaar beurtelings naar boven en naar beneden trekken. Zij verlangt veel tijd en aandacht van hem, maar stelt vast dat ze niet kan concurreren met z'n ware liefde, de pooltafel.

In die speelzalen moet een ongezonde geur hangen van alcohol en sigaretten. Rook, schaduwen en spiegelschrift roepen een noirsfeertje op. De jazzy muziek van Kenyin Hopkins beaamt deze groezelige stemming.

Versleten biljartzalen, vervallen hotels en kleine appartementen. Het lijkt wel de tijd van de depressie en is een mooi tijdsbeeld van de slechte economische toestand. Personages zijn dan ook mensen die aan de rand van de maatschappij leven, hebben fysische beperkingen en zijn eenzaten met troebele relaties. Mooie menselijke portretten, prachtig zwart wit maar het drama is niet overtuigend en zelfs warrig. Waarom Piper een affaire met Scott begint en daardoor de zelfmoord begaat ? Waarom het einde met de confrontatie tussen Newman en Scott (Newman weet toch niet wat er tussen de twee is gebeurd ?) ? Vraagtekens op het moment dat alles een dramatische climax moet worden, is nooit goed. The hustler wil zeker iets vertellen maar slaagt er in het laatste half uur niet in om aan de driehoek Scott - Newman - Piper enige logica te geven. Scorsese deed het stukken beter toen hij een vervolg (met Newman die het zelfde personage 25 jaar later weer opnam) maakte met The color of money.

Topfilm met een steengoede Paul Newman, maar eigenlijk de hele cast. Klassieker die de echte filmliefhebber gezien moet hebben. Op moment van schrijven een te lage waardering op dit forum en ook weinig stemmen voor zo'n film. De imdb waardering van 8.1 doet veel meer recht aan deze geweldige film.

Dramafilm met goed acteerwerk van Paul Newman, maar een oeverloos breed uitgesmeerd verhaal vol met oninteressante dramatiek. Specifiek de relatieopbouw tussen Newman en Piper Laurie duurt eindeloos lang en vertraagt het tempo nodeloos vaak. The Hustler is namelijk op z'n best wanneer de grimmige poolscenes naar voren komen, die opvallend geduldig in beeld worden gebracht. Het inhoudelijke moraal kan ik tot op zekere hoogte ook waarderen, maar om daar nu zo'n speelduur voor te nemen lijkt me onnodig. Een aantal onverwachte wendingen richting de finale zorgen voor bonuspunten, maar deze klassieker van Robert Rossen is geen film die me lang zal gaan bijblijven. Meer valt er voor mij dan ook niet over te zeggen.

Eén van de beste films van Paul Newman die hier toch de pannen van het dak speelt als de flamboyante poolspeler. Zijn talent combineert hij met doortraptheid en een grote mond door zich voor te doen als een sukkel om nadien met hoge inzetten geld uit de zakken te slaan van zijn tegenspelers.

Leuk zo dat poolen, maar na goed een half uur verlegt de film de aandacht naar de persoon Eddie Felson. Een wat bizarre relatie komt naar voren met Sarah (Piper Laurie), aantrekken en afstoten ... De film krijgt een psychologische insteek en dat is best boeiend.

Sowieso uitstekend acteerwerk van de hele cast met Newman op kop. Lekker sfeertje ook met die jazz-soundtrack. Prima camerawerk ook wat hierboven al werd beschreven met die typische trucjes met de focus op de handen waarbij de kijker denkt dat het Newman zelf is die achter de pooltafel staat.