Memorias del Subdesarrollo (1968)
Genre: Drama
Speelduur: 97 minuten
Alternatieve titel: Memories of Underdevelopment
Oorsprong:
Cuba
Geregisseerd door: Tomás Gutiérrez Alea
Met onder meer: Sergio Corrieri, Daisy Granados en Eslinda Núñez
IMDb beoordeling: 7,6 (4.738)
Gesproken taal: Engels en Spaans
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Memorias del Subdesarrollo
Sergio, een rijke schrijver uit een gegoede familie, besluit in Cuba te blijven, ondanks dat zijn vrouw en vrienden naar Miami zijn gevlucht. Sergio kijkt terug: op de veranderingen in Cuba, van De Castro revolutie tot de Cubaanse raketten Crisis, het resultaat om te leven in een onderontwikkeld land en zijn relatie met zijn vriendinnen Elena en Hanna.
Externe links
Video's en trailers
Reviews & comments
FisherKing
-
- 18696 berichten
- 0 stemmen
Een van de best gewaardeerde films van Tomás Gutiérrez Alea, de grote, vrij onbekende, Cubaanse regisseur.
stephan73
-
- 6202 berichten
- 13912 stemmen
Komt, als alles goed is, in Oktober uit op DVD via het Britse Mr. Bongo!
maksler
-
- 5 berichten
- 0 stemmen
Ik weet nooit zo goed wat ik met dit soort films aanmoet. De film heeft me eigenlijk geen moment geboeid. De combinatie van het gefragmenteerde plot, rustig verhaal en geen spectaculair camerawerk maakte het voor mij moeilijk te volgen.
Misschien dat ik de film later nog een keer moet kijken als ik mij beter weet te concentreren en echt moeite wil doen om de film me te laten boeien, maar tot die tijd blijft mijn oordeel negatief.
pippo il buffone
-
- 2745 berichten
- 0 stemmen
Nouvelle vague goes Cuba,logisch dan ook dat deze film erg populair is bij de kritiki.Bovendien is de figuur van de anti-held(Corrieri die we ook kennen uit soy Cuba) voor de gemiddelde criticus erg herkenbaar:uitgebluste dertiger met voortijdige midlife crisis die als schrijver is mislukt,gedumpt door zijn vrouw,zich verveelt,minderjarige grietjes probeert te versieren en eigenlijk alleen met zichzelf bezig is.
Ik noemde de NV,en hoewel malle Pietje hierboven het blijkbaar niet met me eens is doet deze film me toch wel sterk aan Godard denken.Vooral dan de toevoegingen van stock footage,referenties aan andere films(eg EDCLF) en de politieke actualiteit,inclusief een mini-college dialectisch materialisme .
Ook NV is de losse structuur,film is eigenlijk een verzameling tableaux,en ook hier veel handheld camerawerk.Aardig wat getrek en gezoem ,maar in een bedaagd tempo dat goed past bij de tropische setting.
De boodschap is wat ambigu:enerzijds is Sergio duidelijk een ci-devant en objectief gesproken een nare man,maar doordat de POV voortdurend bij hem ligt en hij ook optreedt als voice over(wederom NV achtig)krijg je toch een soort sympathie voor deze "overbodige mens".
Goede soundtrack weer van Brouwer.
Spetie
-
- 38582 berichten
- 5499 stemmen
Goede Cubaanse film, die op sommige momenten overkomt als een documentaire,wat op zich best knap is. Op sommige momenten kun je goed zien dat de film een aanklacht is tegen het communisme, maar tevens lijkt het ook een soort van ode aanCuba te zijn en dan vooral aan de manier, waarop men met het zware leven van die tijd daar om wist te gaan.
Soms gaat het iets teveel van de hak op de tak en is het wat te fragmentarisch, maar over het algemeen is het best boeiend. Het liefdesverhaal is ook vrij intrigerend en heeft bijna hele grote gevolgen. voor de hoofdrolspeler.
Ik snap wel dat ze in Cuba trots zijn op deze film. Het zit goed in elkaar is op momenten best sterk, maar soms wel wat onsamenhangend. Het past in ieder geval goed bij de warme temperaturen van de zomer, die hier ook net begonnen is.
3,5*
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Samen met I am Cuba is dit de bekendste film uit Cuba van de jaren '60. Ze zouden een leuke double-bill maken, want ze zijn bijna tegenovergesteld van elkaar. Allebei hebben ze wel een zeer opvallende audio-visuele stijl, maar die konden niet meer verschillen. Waar I am Cuba de kijker probeert te overweldigen met groots opgezette, long takes die de aandacht naar zich toe trekken, heeft Memories of Underdevelopment een wat meer realistische stijl die enerzijds aan documentaires en anderzijds aan de essay-films van Godard doet denken. I am Cuba gebruikt de ritmes van Cubaanse muziek om op te zwepen, Memories alleen als ironisch contrast. Ook inhoudelijk lijken ze totaal niet op elkaar: ondanks dat ze beiden in bepaalde zin over de revolutie gaan is I am Cuba enthousiast hierover terwijl Memorie duidelijk z'n twijfels heeft. Nu ik er zo over nadenk zouden de twee films misschien zelfs verplicht met elkaar vertoond worden. Ze vullen elkaars zwaktes aan en geven een mooi totaalbeeld van Cuba in die tijd.
Dat terzijde vond ik Memories of Underdevelopment aanvankelijk taai om in te komen. We hebben hier te maken met een wel heel onsympathieke hoofdpersoon, die constant iedereen bekritiseerd en die zichzelf ziet als de enige verlichte mens in de omgeving. Het probleem hiermee was dat ik aanvankelijk dacht dat we bewondering moesten hebben van Sergio, dat Tomás Gutiérrez Alea hem als een held zag. Pas in de tweede helft of zo werd het me duidelijk dat hij net zo dubbelzinnig gezien moet worden als het land waarin hij leeft, al zijn z'n plus- en minpunten waarschijnlijk het tegenovergestelde van het Cubaanse volk in het algemeen genomen. Hij ziet hen als dom en zichzelf als intelligent. Echter zij zitten vol passie en leven, waar hij dat niet meer kan opbrengen.
Dat is een mooi uitgangspunt en de film zit ontegenzeggelijk vol rake observaties. Niet alleen over Cuba, maar misschien wel over intellectuele elites over. Dat element vond ik sterk, maar tonaal gezien vond ik het allemaal wat te droog om echt pakkend te worden. Ik geloof dat, mede door het gebruik van poëzie her en der, er gepoogd werd een melancholische ondertoon in de film te krijgen, maar gevoelsmatig kwam bij mij niet aan. Iets te afstandelijk nog. I am Cuba is inhoudelijk veel meer simplistisch dan Memories of Underdevelopment, maar ik voelde daar wel altijd het land zelf. Tomás Gutiérrez Alea is wellicht te veel als zijn hoofdpersoon en kan alleen analytisch naar Cuba kijken. En net als voor Sergio is dat het plus- en het minpunt van de film.
3*
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Toch een wat zuinige waardering voor de #108 aller tijden.
tbouwh
-
- 5650 berichten
- 4966 stemmen
Have I changed or has the city? De adelaarsblik van Sergio (Sergio Corrieri) vangt alles, maar de herkenning ontbreekt. De montage volgt een vast stramien: hij kijkt - alleen hij – de camera correspondeert. Zien we de blik, dan kunnen we vergif innemen op het volgende shot. Vrouw in het vizier!
Om de subtiliteit is het Gutiérrez vast nooit te doen geweest. Dat hoeft ook niet, want de theorie der onderontwikkeling heeft maar één bewijsstuk: Sergio zelf. Voor de nihilistische en belerend cynische protagonist (antagonist?) is dat meer dan voldoende. De Woody Allen van Annie Hall zou instemmend knikken.
Genoeg male gaze? Sergio’s verlangens en reflecties gaan immers verder dan een verwrongen genderbeeld. Voice-overs en fotocollages vertellen alles over een gevangen land. Cuba in de houdgreep: buiten zijn de fabriekspijpen, binnen de newsreels. Kapitaal of revolutie? Sergio ziet veel, leest veel, maar in de bibliotheek pakt hij toch het liefst Lolita erbij. Protagonist ontmoet literair alter ego.
Ook Elena (Daisy Granados) is een verwijzing: de Brigitte Bardot in de fles, de intertekstualiteit zelve. Bezie hoe ze poseert voor de muur van Sergio’s appartement, hoe ze rondjes draait. Haarmodel – aha! Gutiérrez zal Le Mépris (1963) meer dan eens hebben bekeken. Ook in Godards magnum opus (of toch Vivre sa Vie?) beseft het mannelijke hoofdpersonage niet dat zijn muze eens zal gaan. Desinteresse is dodelijk. Daar is de ándere blik – je ziet het in Bardots ogen – ze is er wel, lichamelijk tenminste, maar Waterloo is nabij. Ergens weet ze het al.
Voor Elena gelukkig geen tragisch ongeval. Ze vertrekt, terwijl Sergio haar nakijkt vanuit zijn imperiale vesting. Perspectief is alles.
Het grootste ongemak van Memorias is metaforisch van aard. Je kunt gemakkelijk klagen over Sergio: zijn ideeën misogyn, zijn patent op de camera dubieus. Veel pijnlijker is echter dat ‘onderontwikkeling’ in de film twee betekenissen heeft. De titel slaat op de staat van het land, maar ook op Sergio’s White Man’s Burden. Geloven dat alleen masculien intellect verlichting kan brengen in een duisternis van ‘objecten’…. Zulke nonsens creëert mentale vertigo, de protagonist ís bijna Vertigo. De obsessie met het ideale isoleert de filmtekst tot een wereld van subject – subject, verder niets. Ook niet buiten de film. Kunnen (mogen?) we bij dit soort personages überhaupt wel over eventuele empathie spreken?
Een scherpe tegenstem roept nu dat moraal en kunst gescheiden domeinen zijn – zeker, maar op de balans mag, of moet zelfs worden gereflecteerd. Uiteindelijk is de kloof tussen tekst en publiek net zo subjectief als de blik van de camera.
Het laatste nieuws
De tien best beoordeelde films van de jarige Brendan Gleeson (69)
Rebel Wilson doet boekje open over wangedrag 'Borat'-acteur Sacha Baron Cohen, Austin Butler speelt alcoholverslaafde oud-honkballer | MovieMeter Recap
'Red Oaks' op Prime Video snijdt serieuze onderwerpen aan met veel humor: 'Dit verdient een cultstatus'
Welke films worden vanavond uitgezonden op televisie?
Bekijk ook
Obchod na Korze
Drama / Oorlog, 1965
31 reacties
The Look of Silence
Documentaire, 2014
21 reacties
El Verdugo
Komedie / Drama, 1963
14 reacties
Nostalgia de la Luz
Documentaire / Drama, 2010
22 reacties
The Salt of the Earth
Documentaire / Biografie, 2014
18 reacties
Cría Cuervos
Drama, 1976
52 reacties
Gerelateerde tags
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.