The Killing (1956)

Yummie Stanley Kubricks debuut-langspeelfilm was al direct een schot in de roos. Die man had toch talent hoor. Het relaas van de planning en de uitvoering van een roof. De film is niet meer dan dat. Kubrick weet er echter meer dan dat van te maken. De planning is doordacht, tot in de puntjes en de perfectie georganiseerd, en narratief koos Kubrick voor een niet-chronologische opbouw. En het loont : door de bijdrage van iedere gangster te bekijken aan de roof, krijg je een totaaloverzicht van hoe het allemaal gelopen is.

Kubrick laat daarna de wet van Murphy spelen na de geslaagde roof in een uitstekende tweede helft. Ik zat letterlijk aan het scherm gekluisterd. Ook het einde is om je duimen van af te likken... alsook Coleen Gray

Een film noir van Kubrick, in alles is dat te zien: een alleraardigste voice-over, een femme fatale, mooie donker gefotografeerde scènes en een redelijk ingewikkeld plot, al wordt dat laatste op een haarscherpe manier verteld en uitgelegd. Het is ook een tamelijk originele film en voor die tijd ook technisch, met de camera die van kamer naar kamer zwenkt. Verder een schare aan prima acteurs met allemaal hun eigen kop erop, om ze maar een beetje uit elkaar te houden, en zeker het laatste shot is echt fantastisch. Kwaliteit te over dus. Maar ik moet ook zeggen, dat het eerste halfuur nauwelijks enige interesse opwekte. Saai gesprekken domineren die redelijk eentonig worden gefilmd. Al met al 3,5*.

een zeer goede film van een topregisseur , geeft een goed tijdsbeeld weer van de steden in amerika in de fabulous fifties
voor mij prachtig gefilmd , actie is behoorlijk en tussendoor de uitdieping van de karakters
Cook zet weer een van zijn favoriete rollen neer (de zwakkeling)
en Sterling Haydn als harde is een mooie topprestatie van hem
Zeer goede film
een van mijn favorieten
Voor mij had Kubrick deze weg mogen blijven opgaan

The Killing is de 5e film die ik heb gekeken van Stanley Kubrick. Ik ga steeds verder terug in de tijd; eerst keek ik Full Metal Jacket, toen A Clockwork Orange, dan Dr. Strangelove en daarna Paths of Glory. En ik was door al die films heel erg onder de indruk. The Killing viel ook goed in de smaak! Ik heb nog maar een paar films gezien van vóór 1970, ik probeer het zo veel mogelijk in de tijd te plaatsen en dat lukt goed want al die films zijn me toch wel goed bevallen. Met al die gebeurtenissen op non-chronologische wijze door elkaar verteld moet je goed opletten (deze film is trouwens duidelijk een inspiratiebron geweest voor Tarantino's debuut) en dit wekt een zekere spanning op, je wilt super graag weten hoe de roof nou in zijn werking gaat en hoe de acties van de vrouw van één van de kassamedewerkers al dan niet roet in het eten zouden kunnen gooien. Sterling Hayden levert schitterend acteerwerk af. De rest van de acteurs doen het ook allemaal goed en Coleen Gray zag er hier toch wel erg goed uit moet ik zeggen! En Cook als 'ie z'n vrouw uithoort over de situatie met Johnny Clay, dat gezicht wat 'ie trekt, haha! Het einde is dan niet echt verrassend te noemen maar dat doet niets af aan de kwaliteit van de film. Ik ben eigenlijk verrast over mezelf dat ik zo'n oude films toch goed kan waarderen. Smaakt in ieder geval naar meer uit deze periode!

Niet een van man's beste wat mij betreft, althans niet na een eerste kijkbeurt. Natuurlijk valt er genoeg te genieten (het blijft een Kubrick, al had ik dat er blind zonder van de film gehoord te hebben nooit uitgehaald), maar alleen die voice-over al (Kubrick opgedrongen door de studio's) trekt het cijfer voor mij naar beneden.

Wellicht ophoging bij herziening, maar voorlopig is dit voldoende wat mij betreft.

Voor de liefhebbers: Arrow brengt in februari The Killing samen met Killer's Kiss uit op blu-ray! The Killing + Killer's Kiss - arrowfilms.co.uk

Een klassieke film noir over de planning en uitvoering van een roofoverval. Het (clichématige) verhaal, waarin een aantal verschillende mannen één ding gemeen hadden: geld, werd niet lijnvormig, maar wel compact en met oog voor detail verteld. Er werd uitstekend geacteerd en de cameramensen wisten op een geweldige wijze gebruik te maken van het licht.

Prima film noir. Een roofoverval die precies liep zoals gepland, maar uiteindelijk loopt het voor niemand goed af. Het einde was typerend

Verrassend goede heist-film, door de destijds zo goed als onbekende regisseur Stanley Kubrick. Zou pas later echt een grote naam worden, maar hier is z'n talent al goed te zien. Dit steekt toch wel ver boven de gemiddelde jaren vijftig misdaadfilm uit. Noir-elementen zitten er wel in, maar camerawerk oogt een stuk moderner en minder groezelig dan we in het genre gewend zijn.
Eerste echte visitekaartje van de toen 28-jarige regisseur die één van de grote namen zou worden vanaf de jaren zestig.

Simpel boevenfilmpje (-) dat ingewikkeld wordt verteld (-), met een voice-over (-).

Ik ben noch een fan van Kubrick, noch van film noirs, maar hier was ik aangenaam door verrast. Sfeervol, met een spanning die wordt opgevoerd tot het kookpunt met een heerlijk einde.

4,0*

The Killing is voor mij tot op heden 1 van de oudste films die ik zag. Wennen aan zwart-wit doe ik meestal heel snel, maar het was niet alleen daaraan dat ik moest wennen. Het is allemaal zo stijf en gaat naar het theatrale af. Dan ook nog van die kartonnen personages die zo vlak zijn als wat eigenlijk. Er zitten enkele knappe scènes in The Killing, maar het overgrote gedeelte van de film is niet erg boeiend. De voice-over die steeds verteld welk tijdstip het is, begint na een tijdje te irriteren. Moest dit nou echt? En ook, hoewel het wellicht veel met haar personage te maken heeft, weet die Shelly na verloop van tijd erg irritant te worden. En bovendien ook haar man die helemaal niet gemaakt is voor dit soort werk.

Wat dat betreft komt het einde wel een beetje als een verrassing waarin de shoot-out heel slordig in beeld is gebracht. Ook de muziek vond ik een beetje té, uiteraard ook wat ouderwets maar voor die tijd vast modern. Krappe 2.5*

Kubrick zet hier fijntjes het verhaal van een geldroof uiteen, met oog voor de actie én voor de personages die er deel van uitmaken. Al van de eerste minuut maakt de voice-over indruk en noopt tot aandacht, mede door de precisie waarmee het gebeuren uit de doeken wordt gedaan en zo blijft het tot het verrassende slot : grappig-spottende manier om duidelijk te maken dat misdaad dan toch niet loont.
Stevige acteerprestaties, heel expressief, en met een knappe Marie Windsor als onvermijdelijke femme fatale.
Prima film in zijn tijd en genre.

Ik vond dat einde vrij onnozel. Tot iemand mij hier ergens op deze pagina's erop wees dat het gewoon niet mocht, zo'n geslaagde overval. Hayes-code of zoiets…
tja.