Escape from New York (1981)

Herzien. Na al die jaren nog steeds een fijn filmpje, al laten tempo en aktie te wensen over. Gelukkig is Kurt Russell stoer in de hoofdrol, de plot inventief en origineel, de vormgeving indrukwekkend en de soundtrack (uiteraard van regisseur Carpenter zelf) erg cool. Hier en daar wat scenes waar de tand des tijds flink op heeft zitten knabbelen, maar dit blijft een klassieker in het genre.

De sfeer van de straten in Manhattan (stadsdeel New York) was prima te voelen, troosteloos en zonder toekomst. Dat had John Carpenter prima neergezet, alles was uitzichtloos en een deel van een stad zonder toekomst waarin één mafkees (The Duke) het voor het zeggen had. De rest van de "kudde" volgde de man zonder een seconde na te denken. Daar leefde de groep mensen die door de samenleving was uitgekotst omdat ze een misdrijf hadden begaan of niet in het systeem pasten. Muur erom heen en bruggen die gemijnd waren en scherp bewaakt. Helaas komt in de film de president door een vliegtuigongeval aan de verkeerde kant van de muur en het water. En dan komt Snake Plissken (Kurt Russell) in beeld, een met medailles beloonde ex-militair en "voor de duivel" niet bang. Helaas wel "buiten het potje gepist" en daarom staat hij op de nominatie om afgevoerd te worden naar Manhattan, zijn toekomstige en voor levenslang nieuwe onderdak.

Deze Plissken wordt gevraagd om de president binnen 22 uur uit Manhattan te halen en als beloning worden dan al zijn zonden vergeten en vergeven. Plissken gaat erop in en gaat met een zweefvliegtuigje richting Manhattan om hier te proberen te landen op het hoogste gebouw "One World Trade Center ".

En dan begint de pret, veel actie en spanning.

Waardering een 7.

Alleen in potentie een zeer coole film. Maar er bleef voor mij weinig van over na een herziening. Voor mij was het zeker 25 jaar geleden de oude cultfilm gezien te hebben. De synth deuntjes blijven aangenaam, maar qua actie, vormgeving en kostumering (met Brain als dieptepunt) schiet de film zwaar te kort. Veel te donker gefilmd ook. Het begint nog veelbelovend met meer dan redelijke sets in het begin en het grimmige toekomstbeeld spreekt zeker aan. Maar eenmaal aanbeland in het ghetto ziet het er niet meer uit. Dan kun je wel zeggen, da's de bedoeling, maar ik zoek ook bij apocalyptische films toch zekere visuele prikkels die er te weinig waren. Neem alleen al het hoofd van het vrijheidsbeeld van de hoes...nergens te zien. Het is verder ook zeker niet de beste rol van Russell hoewel Snake Plissken een begrijpelijke aantrekkingskracht heeft als vrijbuiter met een dikke middelvinger naar "the man". En Donald Pleasance dermate aangenaam als diezelfde man dat ik het jammer vind er niet meer van gezien te hebben. Echt goeie oneliners zijn er helaas ook niet. Al met al gewoon een mager werkje van Carpenter (hij blijft hit or miss), die een jaar later keihard terugsloeg met het verbluffende The Thing.

Beter geslaagd: het veel meer recente Dredd.

Deze gister in 4K gezien. Echt geweldig! EFNY steekt met kop en schouders boven alle andere ‘post apocalyptische’ films uit. Het idee is natuurlijk briljant, maar ook met Snake Plissken heeft de film een enorm charismatische held. De ultieme Amerikaan, die alleen om zichzelf geeft. Maar de grootste winst zit in de art direction (en natuurlijk Carpenter’s regie). Ze hadden het gelukt dat er in St. Louis een grote brand had gewoed, waardoor ze een donkere en verlaten stad als decor in de schoot geworpen kregen. De film is voelt daardoor bijzonder mistroostig en authentiek aan.

Meesterwerk!

Dit is zo'n film waar niet veel acteurs meer in leven zijn. Het is ook zo'n film die erg gedateerd aanvoelt. Een satelliet telefoon groter dan een baksteen. Papieren vliegtuigen en computer graphics gelijk aan het eerste computerspelletje PONG. Ook de geluidseffecten zijn erg verouderd. Ik kan een oude film best waarderen, maar deze deed veel te niet aan de herinneringen die ik er aan had. Als iemand de naam Snake Plissken had gezegd had ik gelijk Escape from New York geroepen.

Voelde voor mij wat voorspelbaar aan, ondanks dat het concept wel origineel en zelfs actueel is. De visuele effecten zijn zeer gedateerd. Wel een beetje grappig om te zien eigenlijk, zo een vliegtuig dat neerstort bijvoorbeeld. Kurt Russell is een charismatisch iemand die deze film enigszins memorabel maakt. Zijn personage zal zowat het enige zijn dat langere tijd bijblijft en het concept misschien. Adrienne Barbeau is ook een mooie, volumineuze vrouw en dus prettig om naar te kijken. Lee Van Cleef is me niet echt bekend daar ik geweldig achtersta met westerns. Past wel in een wat norsere rol. Ook Harry Dean Stanton speelt mee in een bijrol, en het is opvallend hoe vaak ik hem de laatste tijd zie meespelen. Dit terwijl ik hem in feite pas bij naam ken door zijn dood denk ik. Zelfde heb ik bij Max von Sydow.

Al bij al kan ik dus concluderen dat dit niet Carpenter's meest geslaagde film is. Mij lijkt de film wat overgewaardeerd, soundtrack is uiteraard bovengemiddeld maar dat verwacht je al standaard van Carpenter. Het is toch vooral op horrorgebied dat hij voor mij scoort maar hij heeft altijd leuke ideeën.

Heel vreemde film. Ik had me misschien beter moeten informeren wat voor soort film dit precies is. Het feit dat het gezien wordt als cultklassieker had misschien al een belletje moeten doen rinkelen. Het uitgangspunt leek me best leuk en het eerste half uur gaat ook nog wel prima van start. Maar zodra Snake in aanraking komt met de bewoners van het eiland raakte de film me helemaal kwijt.

Noem me fantasieloos, maar ik zie dan toch een stuk liever een beetje normale personages en criminelen dan dit zooitje ongeregeld. Naast dat iedereen wel weggelopen lijkt uit een soort experimenteel theaterstuk is de film ook heel vreemd gepaced, verlopen veel actiemomenten in stilte (serieus, waarom schreeuwt of roept niemand, zorgt voor een heel uncanny onrealistisch sfeertje), en kon het me op een gegeven moment niet echt meer interesseren wat er allemaal gebeurde. Rare personages komen overal en nergens vandaan, Snake staat op een gegeven moment te vechten in een ring met een of andere spierbundel? Welja.

Qua settings en algehele visuele stijl zit het op zich wel snor, de film heeft wat dat betreft best een eigen gezicht en is op momenten best oke om te zien, maar voor de rest was dit echt totaal niet mijn ding.

2*

In mijn hoofd was ie leuker dan ie daadwerkelijk is.

De anarchistische, dystopiaanse setting en aankleding vind ik nog steeds leuk bedacht en hebben iets Mad Max-achtigs. Het is allemaal aardig in beeld gebracht, met creatief in elkaar geknutselde sets en matte paintings, maar het oogt tegelijkertijd ook enorm gedateerd en voelt soms levenloos aan.

Ter vergelijking: Blade Runner kwam een jaar later uit maar was qua sets, sfeer en special effects veel sfeervoller en levendiger.

Iets wat me deze keer enorm opviel en stoorde was de vreselijk slechte pacing. Het begon al met een lange, vrij saaie intro met Lee van Cleef en een droge introductie van Snake, die pas op gang komt zodra Snake tegenover Hauk komt te zitten.

Snakes missie heeft hier en daar wat leuke of grappige stukjes maar de actiemomenten zijn weinig aan. Dialogen gaan soms veel te lang door, personages lopen continu van hot naar her en dat haalt de vaart uit de film, waardoor het aanvoelt als dikke stroop door een trechter.

De meeste personages waren weinig memorabel en de bad guys (onder leiding van Duke, zogenaamd een charismatische superleider) stelden al helemaal geen zak voor. Hoewel de vergane straten van NY vol verwilderde gevangenen een gevoel van dreiging en gevaar moesten uitstralen, voelde het nergens onheilspellend aan.

Dat gezegd hebbende is Snake Plissken wel een stoer hoofdpersonage, maar er had meer met hem gedaan kunnen worden. Het einde was wel grappig, maar dat kan de film niet redden.

Verlaagd van 3,5* naar 2,5*

Blinkt vooral uit in aankleding, donker met veel rook en rommel. Gecombineerd met een futuristische soundtrack heeft het een lekker dystopisch sfeertje. Paar grappige vondsten ook, zoals kroonluchters in plaats van koplampen. Maar toch is het geheel niet echt aan mij besteed. Teveel b-film en Kurt Russel is me veel te lomp en niet cool.

Aparte film, maar wordt nergens echt spectaculair. Wat ik wel leuk vond is de aankleding (decors etc.) en de zgn. futuristische apparatuur. Ook nog eens mooi om te zien was de luxe cast uit die tijd.

Cultclassic die al lange tijd op mijn lijstje stond, er deed zich echter nooit een gelegenheid voor om te kunnen kijken, tot gisteren dankzij Veronica. En ik moet zeggen, dat hoewel de film me lichtelijk teleurstelde, ik het toch een prima en kenmerkend John Carpenter product vind.

Aan lange films doet deze man niet, iets dat zowel goed als slecht beschouwd kan worden. Carpenter verdoet in ieder geval geen tijd aan onnodige intro's en behoorlijk vlot zitten we in het verhaal dat uitermate simpel is, maar waar ook vrij weinig gebeurd script matig als Snake eenmaal ter plaatse is. Iets dat ook meteen een beetje de achilleshiel van de film is. Net als dat het geheel nooit heel spannend wordt.

Wel fijn de behoorlijke cast met Stanton, Van Cleef, Borgnine, Pleasence, Barbeau met haar enorme pluspunten, en Russell in een rol die hem prima ligt. Ook fijn de prima sfeer en muziek die Carpenter met zijn niet bepaald futuristische toekomstbeeld brengt. Desondanks zijn de settings van vervallen panden en ruïnes mooi net als de rest van de aankleding en enkele buitenissige karakters. Om vervolgens de cirkel weer rond te maken naar het minpunt, dat er te weinig gebeurt te midden van dit allen.

Het maakt Escape From New York tot een prima en vermakelijk filmpje maar voor mij net niet de cultklassieker die ik gehoopt had. Wel een fraaie filmposter trouwens.

Suf.

Dit is dan weer van het soort Carpenter waar ik niet van hou. Later werden zijn films nog bombastischer en lawaaieriger, maar dit vond ik in ieder geval al aardig chaotisch door al het lawaai. Het is uiteindelijk dat Carpenter zich nog wel een klein beetje inhoudt in deze film.

Russell vind ik in ieder geval totaal geen boeiend personage. Heel hard proberen stoer te zijn maar vooral overkomen als een tweedehands Rambo. Het komt totaal niet over, ik vreesde er eigenlijk al voor toen hij zijn eerste dialogen uitsprak. Ook de rest van de cast is niet bepaald beter, met enkel Pleasence als positieve uitschieter.

Visueel is de film erg groots voor zijn budget, maar mooi is iets anders. Carpenter zijn regie vind ik redelijk falend, het verhaal daarbij uitgezonderd. Het concept en de satire zijn leuk bedacht, maar leiden dus onder een vreselijke stijl. Erg slechte montage, vreselijk camerawerk en een aantal volledig adrenalineloze gevechten.

De stilte die soms heerst is wel goed gekozen, zeker tijdens de eerste beelden van dat hele gebied. Het creëert wel iets bijzonders en unieks en daar weet de film een beetje op te steunen. Eenmaal het verhaal zich vordert stort het alleen in want dan gaat de film meer over in actie. Toch vond ik de allerlaatste scenes wel geslaagd, punt is alleen dat er daar geen kogel wordt afgevuurd.

Ik mis toch wat spanning en inleving. Heel stoer allemaal dit hoor, maar zelden overtuigend. Satire of niet, ik vind dat deze film te veel leidt onder een B-sausje en daarmee vergeet uniek te zijn in zijn soort. The Terminator geeft ook niet het meest prachtige toekomstbeeld, maar weet in zijn uitwerking toch echt stukken beter te zijn.

Vond dit niet zo boeiend. Leuk concept, leuk beeld, middelmatige regie. Carpenter is zeker geen slecht regisseur, maar ik vind hem persoonlijk toch niet zo heel boeiend. De beste man heeft een aantal mooie klassiekers afgeleverd, maar het is toch even kijken of er nog een echt goede Carpenter voorbijkomt.

Dat Rambo later uitkwam en daarom eigenlijk een tweedehands is, bon. Waarom je De Terminator erbij moet halen is me wat onduidelijker. Ik vind The Terminator totaal niet lijken op EFNY, niet eens een beetje. Daarom kan ik die vergelijking persoonlijk wat makkelijker maken. Het idee vond ik er verder ook niet zo op lijken. Een gebied met allerlei criminelen vs een robot uit de toekomst. Nee toch? Ik heb verder de visual effects niet afgekraakt en ik twijfel er niet aan dat Cameron heeft meegewerkt. Ik maak die vergelijking enkel op afwerking, en dan vind ik The Terminator erg geslaagd.

Vond het camerawerk erg klassiek verder. Mooie shots kwamen vooral via de belichting zoals de intro van Plissken. Welke scène vind jij precies zo mooi geschoten eigenlijk? Ik vond letterlijk bijna alles klassiek. De bewegingen door de stad, de standpunten etc. Het wilde me niet overtuigen.

Qua look, veel blauw licht, donkere straten vind ik Terminator toch veel overeenkomsten hebben. De missie van Plissken en Reese is dezelfde. Werden in de jaren 80 ook regelmatig samen vertoond. Eenvlucht door de nacht is een een gezamenlijk thema. Evenals de punk look van de garderobes. Ben ervan overtuigd dat Cameron

Camerawerk mag dan niet bijzonder zijn qua shots en beweging, ik vind het buitengewoon sfeervol en prachtig gekadreerd. Sowieso een sterk punt van Carpenter /Cundey.

Lang uitgegeven om deze klassieker te kijken. Ik stapte er helemaal blind in. Avondje alleen thuis. Kaasplank en borreltje op tafel, kom maar op!

Het begin vond ik zeer sterk. Ik was positief verrast van de goede cast. Die soundtrack was geweldig. Heerlijke 80’s sfeer waar ik steeds meer van begin te houden. De reis naar NY was boeiend. Ik kreeg er veel zin in!

Maar eenmaal aangekomen in NY, werd het eigenlijk alleen maar minder. Heel rommelig. Van de hak op de tak, en nergens diepgaand op personages. Geen spanning, en ook weinig mooie actie. En uiteindelijk zeer voorspelbaar.

We vermaakt, maar ik had er meer van verwacht. 3*

Wederom deze klassieker eens bekeken, en heb er nu opnieuw meer plezier aan beleefd dan de vorige keer.

Prima film met een cast om 'U' tegen te zeggen, helaas zijn velen ervan reeds lang overleden.

En van de remake waarvan sprake in mijn vorig commentaar is nog steeds niets te vinden.

Heel aangename verrassing! Het gemiddelde hier op Moviemeter is niet al te denderend hoog, maar op veel lijstjes zag ik Escape from New York toch vaak staan bij Carpenter's beste films. Met dat sentiment ben ik het eens; ik heb er echt 100 minuten heel veel plezier mee beleeft. De film komt heel snel op gang, en houdt daarna steevast de voet op het gaspedaal. Om de haverklap vindt er wel een inventieve of spannende actie-scène plaats. Echt een leuk tempo dus. Voornamelijk de grootschaligheid van het alles vond ik best indrukwekkend; de gedetailleerde sets van het verwoeste New York, maar ook het enorm aantal figuranten dat vaak aanwezig is; qua scope toch wel de indrukwekkendste film van Carpenter die ik tot nu toe zag. Visueel heel mooi ook. Bon, sommige vechtscènes zien er natuurlijk zwaar verouderd uit, maar vooral qua overzichtsbeelden van de stad is het heel sfeervol allemaal, met al die blauwe kleuren.
De onbetwiste ster van de film is uiteraard Kurt Russel als de übercoole anti-hero/anti-villain Snake Plissken. Wat een enorm coole rol. De rest van de cast doet het ook uitstekend (veel grote namen ook), maar er is maar één iemand de ster in dit geval.

Hoewel de film nooit vaart verliest, vond ik het gedeelte wanneer Snake gevangen genomen is wel iets minder tof. Gelukkig sluit de film hierna wel nog af met een stevig laatste kwartier, hoewel ik het einde dan weer iets te abrupt vond. Er komt nu dus waarschijnlijk een nucleaire apocalyps, of heb ik dat totaal verkeerd geïnterpreteerd? In ieder geval is Escape from New York een sfeervolle, actievolle film met vooral een heel origineel en tof concept. 4*.

Vanmorgen weer eens bekeken. Blijft een sterke film, ook de tand des tijds goed doorstaan. Topper.

Herkijk en opwaardering na een 3,5. De eigenzinnige en donkerder sfeer van Carpenter beviel met deze twee keer beter. En ja, die muziek hé, ook erg herkenbaar voor Carpenter.

Voor de zoveelste keer herzien. Dit keer viel me vooral op hoe ontzettend goed de art direction is. Het lijkt wel of de camouflage broek van Plissken als moodboard heeft gediend. Alles is grijs grauw of donker, hetgeen enorm bijdraagt aan de troosteloze apocalyptische sfeer. Maar ook de cast is natuurlijk geweldig.

Het is misschien wel de beste b-film ooit gemaakt.

Enig minpuntje is dat ik de 4k transfer van Studiocanal toch echt iets te donker vind. Heb de film ook een paar maal op 35 mm in de bios gezien en daar zag je toch echt iets meer.

5* blijven stralen en ik ga m nu toch maar eens vast in mijn top 10 opnemen.

Het idee is prima; de uitwerking laat te wensen over en Snake is wat mij betreft geen figuur waar ge sympathie voor krijgt. Maar dat ligt wellicht aan de ouderdom van de film?

Dat heet een anti-held. Maar in het huidige woke-tijdperk moet natuurlijk alles positief en pijnloos zijn….

Het uitgangspunt is vet, de decors zien er goed uit, maar zoals wel vaker bij Carpenter blijft het daar voor mij bij. Ik kan moeilijk m'n vinger erop leggen wat dat dan precies is, de dialogen?, het ontbreken van achtergrond bij de karakters?, het tempo dat alle kanten op gaat? Ook de door iedereen bewierookte muziek en sounddesign vond ik, zoals wel vaker bij Carpenter, eerder vervelend of misplaatst dan goed.

Ik weet het niet... ik verveel me niet tijdens het kijken, maar het pakt me ook totaal niet.

Dat kan jij dat zo ervaart.

Deze film hoort in het rijtje grootste cult films uit de eighties.

Misschien moet je uit die tijdsperiode komen.

Om deze film echt te kunnen begrijpen.

Want deze film is een masterpiece.

Met cult status A en de muziek die jij ook niet goed vind.

Is magistraal.

Maar ik lees ook positieve punten bij je,over deze film.

Maar goed smaken verschillen.