The Last Temptation of Christ (1988)

Waarom moet de film 'echt controversieel' zijn? Vind de aanpak van Scorsese veel interessanter dan de visie van Verhoeven op Jezus zoals die in zn Jezusboek staat.

Ieder zijn ding,,maar het boek van verhoeven zal veel meer tongen los maken en aan het denken zetten over het christendom dan een wat traditionele versie van het bijbel verhaal.

Mwah. Echt wetenschappelijk is het boek niet te noemen. Niet elke andere kijk is de moeite waard

De bijbel is ook alles behalve wetenschappelijk ,,integendeel .

Dat zei ik ook niet. Het gaat hier ook niet om de discussie of het bronverhaal de norm moet zijn. Wat ik in twijfel trok was de vraag of elke visie op het verhaal filmtechnisch interessant is. (zelfde vraag kan je stelden bij de vraag hoeveel Robin Hood, Batman of Spidermanversies we nog kunnen verdragen.)

[quote]john mcclane 2 schreef:

Daarbij is de Bijbel+ Christendom wel een historisch gegeven wat je wetenschappelijk kan benaderen .:)

[quote]Matt81 schreef:

Je kan het absoluut wetenschappelijk benaderen ,,,en dan tot de conclusie komen dat we allemaal afstammen van twee mensen, en op staan uit de dood om maar twee voorbeelden te geven niet wetenschappelijk mogelijk is .

Betreft het Batman en andere bekende film verhalen ,ja een verhaal kan te vaak vertelt zijn zonder zijn meerwaarde toe toevoegen .

Werd ook wat geïrriteerd toen ik hoorde van NOG Batman film.

Bleek nolan de meest indrukwekkende comic trilogy ever te maken !

[quote]john mcclane 2 schreef:

Volgens mij begrijp je me niet helemaal. Ook niet helemaal de discussie voor op dit forum. Maakt niet uit: terug naar de film.

Deze visie op het leven ven Jezus van Nazareth kan ik zeer waarderen. Natuurlijk wordt de bijbel als de standaard beschouwd, maar dit alternatief vormt gewoon een mooi verhaal en levert een meer dan gemiddelde film op. Zo zien we hier veel van de strijd die Jezus levert met zijn eigen bestaan en hoe zijn omgeving daarop reageert. Verder is het een film die modern aanvoelt en op de juiste momenten ook nog eens stevig wordt aangezet.

Een prachtige film en misschien de meest intrigerende film over Jezus Christus ooit gemaakt. Willem Dafoe zet heel goed de menselijke kant van de Godmens neer, met het nodige afzien en de innerlijke strijd (zijn eigen leven als mens leiden of zijn goddelijke taak als redder van de mensheid vervullen).

Deze alternatieve kijk op het leven van Jezus is veel interessanter dan de zoveelste woord-voor-woord verfilming van de evangelieën. Mooie, aangrijpende muziek ook!

Jammer genoeg kan ik deze film nergens op dvd of blu-ray vinden.

???

Hij is toch gewoon bij diverse on-line aanbieders te koop hoor.

Shop4 is de goedkoopste denk ik (€ 4,49)

Ik heb eerlijk gezegd niet online gezocht. Shop4 is een nederlandse webwinkel, dus daar ben ik niets mee, toch bedankt!

Duke Nukem

Ah, woon je in België?

Dan kan het nog goedkoper

Er staat er een op 2ehands.be , voor € 2,95

Woohoo! Ik zal eens gaan kijken

Als praktiserend katholiek wilde Scorsese ooit een film maken over het leven van Christus, en die kwam er in 1988 in de vorm van het bijna drie uur durende epos The Last Temptation of Christ.

Het verhaal van Christus is al verschillende malen verfilmd. Ik heb er een groot aantal in mijn bezit, zoals The Robe (1953), The King of Kings (1961), Il Vangelo Secondo Matteo (1964, de beste volgens mij), The Greatest Story Ever Told (1965), Jesus Christ Superstar (1973, de slechtste), Jesus of Nazareth (1977), The Bible - Jesus (1999) en The Passion of the Christ (2004), en dan ben ik er vast nog wel een paar vergeten.

De eerste twee uur van The Last Temptation of Christ zijn niet zo heel bijzonder; alle clichés over het leven van Christus komen voorbij: zijn wonderen, zijn twijfels over het messiasschap, het laatste avondmaal met het verraad van Judas en de verloochening door Petrus. Wel bijzonder is de uitdieping van zijn relatie met Maria Magdalena, die in de meeste Jezusfilms wordt overgeslagen.
Uiteindelijk eindigt Jezus zoals verwacht aan het kruis, maar dan gaat het verhaal plots een andere kant op. Wanneer Jezus op het punt staat te sterven, zit er een engel in de vorm van een jong onschuldig meisje aan de voet van zijn kruis. Ze biedt hem een pijnloze, geruisloze aftocht aan en een normaal leven, waarin hij de mogelijkheid krijgt te trouwen en kinderen te krijgen. Uiteraard neemt Jezus dit aanbod met beide handen aan, en vervolgens zien we hem een gezin stichten en oud worden.

Dit is natuurlijk een interessante plotwending. Stel dat Jezus niet was gestorven aan het kruis, was dan de mensheid reddeloos verloren geweest? Ik ben geneigd te geloven van niet, er zijn de afgelopen 2000 jaar immers miljoenen mensen gestorven uit naam van Jezus Christus. Feit is wel dat de geschiedenis van de afgelopen 2000 jaar er heel anders zou hebben uitgezien. Zo is The Last Temptation of Christ al met al een redelijk interessante film die veel stof tot nadenken geeft. Toch ben ik blij dat Scorsese uiteindelijk weer misdaadfilms is gaan maken, dat gaat hem wat mij betreft toch wat beter af. 3,5*

Ik herinner me dat de film destijds erg controversieel was. Dat kun je je nu haast niet meer voorstellen. Het tweede deel vond ik aanzienlijk interessanter dan het eerste.

‘The Last Temptation of Christ’ As a Testament to and an Exploration of Scorsese's Own Faith

Iegh.

Sowieso al niet de grootste Scorsese fan, maar hier maakt hij het toch wel érg bont. Nog nooit een voldoende van hem gezien, maar af en toe zit hij er wel dicht tegenaan. Deze film is echter een complete ramp van begin tot einde.

Nu is het ook wel zo dat ik het een beetje gehad heb met religieuze films. Deze verfilming van het bijbelverhaal heb ik al in meerdere versies gezien, er is er eigenlijk geen enkel die me echt wist te boeien. Ik ben het ook een beetje kwijt waarom ik het nog op 5 andere manieren zou moeten zien, veel voegt het niet toe.

Scorsese worstelde blijkbaar wat met z'n geloof, ik worstelde vooral met deze film. Erg, érg dik aangezet, het leek bijna een parodie op zichzelf. Visueel lelijk, acteerwerk kwam ook niet uit de verf en die speelduur is ook een lachertje. Mnee, één van de slechtste films van Scorsese die ik al gezien heb, en dat begint toch al een aardig stapeltje te worden.

0.5*

Wat een slechte film, dacht ik in het begin. Maar wow, wat ben ik blij dat ik bleef door kijken. Een film die gekenmerkt wordt door zwakke scenes, nogal afwijkt van het bijbel verhaal, en die op andere punten steen en steengoed was (en meer dan de moeite waar). En het acteer werk vond ik ook erg goed. Hoe Jesus ontwikkeld in het verhaal. En wow, de soundtrack is echt fan-tas-tisch! Yayy voor Peter Gabriel.

Deze film is morgen te zien op VTM4. De film opnemen lijkt me het interessantst, want hij start pas om 22.35 u. en de vele reclames kan je dan zappen.

goldendream

De tip is helaas alleen bruikbaar voor de Belgische filmliefhebbers, aangezien de VTM zenders niet te ontvangen zijn in Nederland.

Dat is jammer. Op zich is VTM geen gemis: een rotcommerciële zender vol gedrochtelijke programma's. Sensatie ten top. Zelden spelen ze er wel eens een mooie film, die dan om de 30 minuten onderbroken wordt met 10 minuten reclame.

Is er op de Nederlandse tv geen film die past in de tijd van Pasen?

Toch wel (deze keer... bij wijze van uitzondering)

"The Passion of the Christ" is te zien op Veronica (doorgaans ook alleen grof geweld op die zender) zondagavond.

Veronica kunnen wij in Vlaanderen niet bekijken. Als het in VTM-stijl is, missen we niks.

Zoals gezegd heb ik de film opgenomen. Ik bekeek alleen de eerste 5 minuten en heb meteen sterke twijfels bij de film: niks van wat in die korte tijd getoond wordt, komt in de evangelies aan bod. Persoonlijk vind ik dat jammer. Mensen die niks of weinig van de bijbel kennen, menen dan iets te leren uit een film, maar krijgen een vervorming van de ware teksten. De rol van Maria Magdalena is in de bijbel heel klein. Als ze als een hoofdpersonage opgevoerd wordt, wordt de bal deftig misgeslagen.

Dat is ook zo bij andere films. Wie de Ilias van Homerus niet kent en alleen de film Troy ziet, kan er vanuit gaan dat Achilles pas tijdens de inname van de stad sterft, terwijl hij volgens het boek al jaren dood is vooraleer de Grieken de stad veroveren. Zulke zaken vind ik jammer. Houd je toch aan de bron zonder vervormingen.

Vreselijk saai.

Dit moet de slechtste film zijn die ik tot dusver van Martin Scorsese gezien heb. Men zou haast denken dat hij tijdens het filmen niet alleen in crisis was met zijn geloof, maar ook met film maken. Als niet-gelovige kan ik het mij ook amper voorstellen hoe echt op te gaan in films als deze, waarin het geloof en de vragen errond centraal staan. Het genre lijkt me dan ook niet te liggen - intussen heb ik toch al een paar Jezusfilms gezien en die scoren toch altijd erg laag.

Behalve dat ook deze film voornamelijk uit oninteressant geneuzel bestaat, zijn er nog wat probleempjes. Zo lijkt de film op talloze momenten een parodie op het Jezusverhaal - Harvey Keitel, zowat het cliché van een New Yorks schoffie, is een miscast van jewelste en het perfecte voorbeeld van wat er fout is gegaan met deze film. Onbedoeld lijkt dit als lachen met Jezus, terwijl het net erg serieus bedoeld is. En dit dik 2,5 uur lang. Bijna niet uit te zitten.

1

Temptation... maar dan zonder tropisch eiland en dreamdates

Alle gekheid op een stokje. In het begin had ik wel iets van oei, wat een vreemde film. Maar eenmaal in het verhaal was het toch wel de moeite om gezien te hebben. Het verhaal is geen klakloze verfilming, dus er zijn wel een aantal wijzigingen.

Ondanks de lange speelduur verveelde het eigenlijk niet, mede door de cast.

Ik had wel wat schrik van het thema, maar uiteindelijk was het toch de moeite om gezien te hebben.

Ik ben niet gelovig en "Jezus" lijkt mij een schizofrene of bipolaire man die stemmen hoorde en visioenen had. Deze film kan mij niet boeien of overtuigen. Ik vind de acteerprestaties ook te theatraal. Een no go voor mij.

Gisteravond met mijn vader deze The Last Temptation of Christ even meegepakt zo in het Pinksterweekend. Wellicht dat de film beter gepast had bij het Paasweekend maar ach, het idee is er. En dit is toch wel weer zo'n film die automatisch de aandacht trekt door de cast, regisseur en wellicht aan de controversieele kant is. En mij interesseerde dit absoluut.

Duidelijk is van meet af aan dat het grote boek, de bijbel die bovendien toch onderhevig is aan menselijke interepetatie en soms 80 jaar na de betreffende gebeurtenis werd geschreven, niet als lijdraad gebruikt wordt maar de beslommeringen en kijk gebruikt wordt van de Griekse schrijver Nikos Kazantzakis die Jezus niet als een heilige wil afbeelden en het geheel evenmin wil verheerlijken maar een menselijk beeld van Jezus wil scheppen. En daar slaagt het geheel in eerste instantie meer dan prima in met een karakter vol twijfel en angst voor de dingen die hij ziet en voelt, en bang is voor het lot dat hem wacht met een bedevaart in de woestijn tot gevolg. Dit allen wordt begeleid door een aparte soundtrack die je niet snel bij een dergelijke film zou verwachten maar wel in het tijdsbeeld van de jaren '80 past. Dan heeft het geheel een bepaalde rauwheid en smerigheid door de tijd, de omgeving maar ook de gewoontes zoals de bijna steniging van Mary Magdalena.

En zo breidt de meer dan interessante film door die eigenlijk geen minuut verveelt ondanks zijn aanzienlijke speelduur vanwege een overdaad aan bijzondere taferelen zoals de toestand rond Johannes de Doper, of de uitdrijvingen en Jezus die zijn hart geeft. Het heeft allemaal een bepaalde intesiteit qua sfeer, acteren en muziek waar ook zeker de wederopstanding van Lazarus niet vergeten mag worden. Waarop ik vooral na de monoloog van Johannes over de zeven hoofdzonden concludeer dat het nog niet veel beter met de mens gesteld is dan toen. Buiten dat allemaal wordt nog steeds het lot van Jezus niet vergeten, omgeven door lotsbestemming, een ieder die daar onwillig zijn rol in speelt, angst en twijfel en vooral de schaamte die op een gegeven moment klinkt en niet alleen van toepassing zal zijn op hoe de mens zijn geloof praktiseert maar in alles rond twijfel en of hij wel goed doet en goed genoeg is en vooral factoren buiten zichzelf verwijt van pech en tegenslag. De laatste fase met de engel is toch wel van een behoorlijk hoog mindfuck gehalte waar even de vraag is hoe we daar beland zijn maar met een klap op het einde weer bij elkaar komt en in elkaar past waarop ik toch nog wel een paar keymoments uit de bijbelleer van de basisschool mis maar die ook eigenlijk niet terzake doen.

Hoewel fictief en een vrije interpretatie blijkt The Last Temptation of Christ toch een meer dan interessante film die ongetwijfeld veel discussie kan en zal aanzwengelen maar zal dit toch waarschijnlijk in de beurt komen bij hoe het geweest zal zijn om als mens met een dergelijk lot geconfronteerd te worden. Dan zou ik nog bijna de prima cast en acteerwerk vergeten. Afijn, duidelijk is dat dit wel smaakte in het Pinksterweekend en in mijn ogen een sterke en boeiende film te noemen is.

Dit passieproject van regisseur Martin Scorsese was een zware dobber in de negatieve zin. Je wordt als kijker tenslotte uitgedaagd om 164 minuten lang tegen lelijke decoraties en idiote personages aan te kijken, ondanks het relevante en belangrijke bronmateriaal. Daar heb ik dan ook genoeg respect voor, maar de vertaling van Scorsese naar film is simpelweg niet door te komen. De acteerprestaties van Willem Dafoe en Harvey Keitel zorgen echter voor wat leven in de brouwerij en een aantal achtergrondplaatjes zien er goed uit, maar dat is te weinig om de overwegend negatieve punten te compenseren. Scorsese heeft vaker religieuze onderwerpen uitgekozen voor uitermate ambitieuze films, maar tot nu toe heeft het mij nergens weten te overtuigen. Ik geloof overigens niet dat ik Barbara Hershey ooit slechter heb zien acteren.