The Raven (1963)

ik heb wel een aantal films met boris karloff gezien,maar deze helaas nog niet

Met een nog erg jonge Jack Nicholson. Van de Poe-films van Roger Corman is deze de grappigste, met opzet. Wacky fun. Toen deze film geschoten was hadden ze nog een paar dagen over en heeft Corman op dezelfde zet the Terror(ook met Jack) improvisorisch nog even gemaakt.

Alle grootheden van lang geleden in een film, met een geweldige sfeer en leuke momenten. Dikke 4!

Jack Nicholson speelt erg goed in deze film net zoals iedereen die erin zit. het verhaal stelt niet veel voor maar is een redelijk leuke film

Jack Nicholson in een film met Peter Lorre en Boris Karloff?!

Wow, dat is een boel filmgeschiedenis bij elkaar! Ik zou de film daarom al graag zien.

Zag dat ik een 5sterren had gegeven, maar dat was niet de bedoeling. Vandaar stem aangepast naar 3,5ster

Leuke film.

Een lekker luchtig verhaaltje met enkele leuke momenten en gepaste personages, Price, Lorre en Karloff zitten heel goed in hun rol en dat kan ook gezegd worden van de rest van de cast, trouwens leuk om de babyface Jack Nicholson nog eens bezig te zien, 3 sterren.

Inderdaad Jack Nicholson speelt echt werkelijk prachtig in deze Film en net als de rest maar Goed over het algemeen is de Film niet Top maar wel erg mooi om te zien soms humoristisch maar grotendeels Griezelig

Hahahaha .

3.5*

Had deze graag dit IFFR tijdens de Drive-in gezien, maar helaas, ik heb geen auto...

The Raven is het eerste Roger Corman exploot dat me te beurt valt. En de kennismaking ging welvarend van start: Vincent Price zet de dichterlijke toon voor een bijwijlen smakelijke, ofwel heerlijk knullige ‘comédie-macabre’ in de lijn van Polanski’s The Fearless Vampire Killers. Toch heeft Corman het moeilijk om een vaste toon te houden. Het licht gaat stelselmatig uit en na afloop overheerst het gevoel dat Corman niet voluit is gegaan.

2*

Oubolligheid troef.

Een oude film mag best gedateerd zijn, maar de grappen mogen langer mee dan het decennium van productie. Zo is hier helaas niet het geval. Al is een en ander best vermakelijk en onderhoudend, de humor is belegen. Sommige grollen werken nog wel, al verliest de film halverwege het goede niveau en de sfeer van de eerste helft.

Price, Lorre en Karloff schmieren er met zichtbaar plezier lustig op los, maar Nicholson heeft duidelijk niet zijn draai gevonden en hangt er een beetje bij. Direct hierna mocht hij opnieuw opdraven in een productie van Corman. Met hetzelfde decor en wederom Karloff, in het mindere 'The Terror'. Een product waar vijf regisseurs aan te pas kwamen.

Redelijk.

Erg fijne film met aanstekelijk en goed acteerwerk en komische situaties. Een heerlijk sfeertje, een mooie soundtrack en uitstekende effecten maken het af. De acteurs hebben er duidelijk plezier in wat ook mijn kijkplezier vergrootte.

Dikke 4*

Erg geestige film van Roger Coreman, niet dat de grappen zo ontzettend goed zijn maar het waanzinnige acteerkwartet van Peter Lorre, Vincent Prize, Boris Karloff en Jack Nicolson weten met hun heerlijk onderkoelde spel toch een luchtige leuke toon te zetten. De sfeeropbouw en decors zijn ook erg geslaagd alleen jammer dat het verhaal niet zo veel om het lijf heeft. Hoe dan is The Raven een erg sfeervolle en geslaagde film van Coreman.

Een erg flauwe film die met vlagen vermakelijk is. Deze humor is niet voor mij weggelegd

Quoth the raven, nevermore

Ik ben helemaal niet bekend met het werk van Edgar Allan Poe. Het gedicht van The Raven ken ik half en half van eens gehoord te hebben en ik meen ook wel een paar verfilmingen van zijn werk te hebben gezien maar daar stopte het eerlijk gezegd. Het was om een andere reden dat de film eigenlijk mijn aandacht trok en dat was de aanwezigheid van drie iconen op de poster, en een vierde icoon in wording zou ook nog in de film verschijnen. Ik heb het natuurlijk over Boris Karloff, Vincent Price en Peter Lorre met Jack Nicholson als onbekende beginneling. Daarstraks na The Eagle maar eens opgezet maar eerlijk gezegd, ik had er iets meer van verwacht.

De achterkant van de DVD roemt regisseur Roger Corman als een horror legende maar hoewel de naam me iets zei, kon ik geen titels opnoemen waarvan ik zeker wist dat hij ze had geregisseerd. Een vluchtige blik hier op MovieMeter leert me ook dat die status nogal onterecht is, althans toch afgaande op mijn score voor een aantal van zijn films. Ook hier weet hij me dus niet compleet te overtuigen doordat The Raven een mengeling is van verouderde horror en erg flauwe komedie. Geen enkele grap komt echt voluit tot zijn recht en het is alleen maar even grinniken bij het gevloek van Bedlo op zijn zoon. Wat rest is een film die een omslachtig plot introduceert waarin twee magiërs de strijd aangaan om een bepaalde status te krijgen en dit resulteert in het afvuren van een soort van elektrische magie stralen. Het duel op zich heeft te weinig vaart om een echte climax te zijn maar gelukkig zorgt de korte speelduur ervoor dat de film snel voorbij gaat. Ik moet er niet aan denken dat dit 2 uur zou duren.

Waarom dan toch nog een voldoende? Wel, de film krijgt zelfs iets meer dan dat vanwege de aanwezigheid van de 3 klassebakken uit vervlogen tijden. Karloff is ideaal gecast als de slechte Scarabus en Vincent Price zet meteen de toon als Erasmus Craven. Dit duo wordt dan ook nog eens bijgestaan door een erg vermakelijke Peter Lorre en de drie hebben schijnbaar veel plezier op de set want ze lijken zich goed te amuseren. Het duurde een 10 minuten na de introductie van Rexford, de zoon van Bedlo, eer ik doorhad dat het hier om Jack Nicholson ging maar algauw valt zijn bekende kop op. Hier nog piepjong en hij lijkt wel wat geïntimideerd te zijn door de status van zijn medespelers. Of hij was het gewoon beu vanwege het feit dat de raaf continu op zijn schouder scheet wanneer hij een scène met het beest had, dat kan ook natuurlijk. Dit soort films moet het vaak hebben van de vrouwelijke schoonheid die er nog aan wordt toegevoegd en met Olive Sturgess en Hazel Court heeft Corman toch wel wat goeds te pakken.

Interessant om eens gezien te hebben vanwege de aanwezigheid van een aantal groten der cinema maar over het algemeen is dit me iets te tam. Het verhaal stelt niet bijzonder veel voor en qua humor is de film te belegen en zijn de grappen te verouderd. Toch heeft het duel op het einde wel zijn charme.

3*

Alleen voor het laatste tovenaars-duel is the Raven al de moeite van het bekijken waard.

De film is zeker de meest komische van Corman's Poe films. Price en Lorre hebben samen een paar leuke scènes met subtiel leuke momenten, en Karloff heeft een paar schitterende teksten die hij met verve brengt. Er is nooit echt en gevoel van spanning aanwezig, maar dat is niet zo erg, want vermakelijk vond ik het allemaal wel. En om het af te maken waren Hazel Court's deinende boezem ook niet verkeerd trouwens.

Leuk voor de ochtend, deze luchtige 'horror'-komedie.

Zeker niet de beste Poe verfilming van Corman maar dankzij de aanwezigheid van Price,Karloff,Lorre en Jack Nicholson in een vroege rol toch wel de moeite waard.Wel weer erg sfeervol gefilmd maar de komedie elementen vind ik niet zo goed passen bij Poe's werk.De versie uit 1935 (heel anders maar ook met Karloff) vind ik een stuk sterker.

Vier grootheden aan tafel! Jack Nicholson had ik er zo snel niet tussen verwacht, ook al weet ik dankzij The Terror dat hij in zijn jongere jaren ook meedeed in dit soort horrorfilms. Aan acteertalent geen gebrek dus. Stiekem vind ik Peter Lorre in deze prent de beste van het stel. Vincent Price is altijd wel genieten, maar in deze humoristische film, had hij wat mij betreft wel beter gekund, althans met Tales Of Terror in mijn achterhoofd.

The Raven is een erg leuke bewerking (of vervolg) van het gedicht van Edward Allen Poe. Leonore speelt nauwelijks een rol, maar het spel tussen de drie tovenaars is erg leuk om te zien. of het nou Lorre is die random Latijnse quotes roept (pas op voor de hond! pas op voor de hond!) of het hilarische duel tussen Price en Karloff, The Raven is een vlotte horrorkomedie, waarbij de decors er ouderwets gaaf uit zien. Het is lichtvoetig met leuke, kneuterige effecten. Niet eng, wel leuk!

Decor erg geslaagd maar de acteerprestaties leden onder het verhaal wat ons niet erg raakte.

Ondanks dat hebben we de film uitgekeken en als een gemiddelde beoordeeld. De dames en heren acteurs in veel betere films gezien wat dat betreft en dan hebben we het weer over de prestaties. Ook meer een komedie dan een horrorfilm.

Gebaseerd op het gelijknamige gedicht van Poe, dat een stuk serieuzer is dan deze verfilming. Met Price, Karloff en Lorre in een film heb je wel een hele brok (horror)filmhistorie bij elkaar. Helaas werkt dat niet ten alle tijde.
De film is best vermakelijk, al moet de humor wel een beetje je ding zijn. Ik kon me er in ieder geval wel redelijk mee vermaken. De tegenslag is wel dat de serieuzere kant van de film hierdoor een stuk minder goed uit de verf komt.
De face-off Karloff vs. Price is dan wel weer best tof gedaan. Dat is ook het moment waarop de verweving van magie in het plot werkt.
Leuk om eens gezien te hebben, maar ik geef meer de voorkeur aan de wat serieuzere House of Usher en Pit and the Pendulum.

Een verfilming van werk van Edgar Allan Poe met in de hoofdrollen Vincent Price en Boris Karloff. Kan toch vrijwel niet mis gaan zou je denken en dat gaat het dus ook zeker niet. Het is een degelijke film met ook nog een rol van Jack Nicholson. Aan acteertalent dus geen gebrek en deze heren maken dan ook een goede indruk in deze productie. Een Horrorkomedie die eigenlijk meer een komedie is. De humor is leuk en er zitten een aantal leuke oneliners in. Het heeft zijn spannende momenten en is vrij sfeervol, de scenes in en rondom het kasteel van Dr. Scarabus zijn daar het beste voorbeeld van.

Indrukwekkende cast , Vincent Price, Peter Lorre, Boris Karloff en zelf een zeer jonge Jack Nicholson. Helaas geen indrukwekkende film. Het geheel was te frivool en de horror was ver te zoeken. Toch was de film best vermakelijk. Hier en daar waren de grappen ook zelfs best komisch. Voor wie geïnteresseerd is in het gedicht hier een fijne bewerking: Omnia - The Raven (Lyrics) - YouTube

Geweldige film, het begin alleen al. Dat gedicht is echt creepy.

Het is een beetje een mix van comedy en horror en zeker wel geslaagd.

Als je goed kijkt zie je ook nog een piepjonge Jack Nicholson, geweldig.

Aardige film over een magiër die op een avond bezoek krijgt van een raaf die hij terug transformeert naar een man. Qua verhaal stelt het allemaal niet veel voor, maar de enigszins zelfbewuste humor maakt dit wel een vermakelijke film. Ook de cast maakt het nog zeker de moeite waard en de hele aankleding is ook prima gedaan.

Leuke film met veel legenden, leuke komedie, beetje horror. Vincent Prize speelt altijd goed. Al enkele films van hem gezien. Wel altijd voorspelbare films, altijd in een kasteel of er rond, iets dat behekst is en op het laatst gaat alles in vlammen op...

Wow, de cast is sowieso al fenomenaal. Price, Karloff en Lorre in een soort sprookjesachtige film over tovenaars. De piepjonge Jack Nicholson had ik zelfs niet eens herkend. Och, het duel zag er een beetje gedateerd uit en flauwtjes, maar al bij al was dit toch een plezante film. Wel grappig dat men voor het afbranden van de abdij in "The Tomb of Ligeia" het beeldmateriaal uit deze film heeft gebruikt.

3*

Bij de derde of vierde herziening steelt voor mij Peter Lorre de show, met zijn perfecte uitbeelding van het gepikeerde, mopperende keffertje tussen grote mannen. Wat een genot om deze legendarische namen bij elkaar te zien. Jammer dat het duel niet uit de verf komt, er zit te weinig opbouw in om het tot een werkelijk hoogtepunt te maken. Niettemin: ik heb opnieuw genoten van lekker acteren. Cormans huzarenstukje: een luguber gedicht van Poe als uitgangpunt en dat omtoveren tot een geslaagde komedie - klasse!

Aardig filmpje. Meer humor dan horror. Dat laatste zie ik niet terug. Alleen in de sfeer. Af en toe ook een beetje een vreemde film. Leuk om een keer gezien te hebben.