The Haunted Palace (1963)

Wat een prachtige verfilming van een verhaal van H.P. Lovecraft. (The Case of Charles Dexter Ward). Vincent Price is weer eens grandioos. Roger Corman regisseerde een erg sfeervolle horrorfilm die boeit van het begin tot het einde. Een must voor fans van horrorklassiekers.

Geweldige film-classic! Ik heb genoten van deze produktie, mede dankzij

Price, die weer een geweldige "villan' rol op zich neemt..

Ideale film om 's nachts te kijken met een zak popcorn en de gordijnen dicht!!

Deze film heeft een bepaalde sfeer die erg goed overkomt. De mist, het vuur, de vloek, het schilderij en het mysterieuze aan de hoofdpersoon. Toch weet de film me nooit op het puntje van mijn stoel te brengen.

De derde film met Vincent Price die ik heb gezien na House of Wax (1953) en House on Haunted Hill (1959). Die laatste film is een stuk nieuwer dan Wax maar ziet er veel slechter uit en is enkel te zien in zwart/wit. Haunted palace was weer een lekker ouderwetse griezelfilm met een klassiek sfeertje en majesteuze sets. Wel een beetje jammer dat die verminkte mensen zo'n kleine rol hadden in de film en ik had eigenlijk wel verwacht dat ze later nog in 't kasteel zouden komen om Charles Dexter te helpen. Ook het monster in die put was een beetje naar de achtergrond weggedoffeld. Op het gebied van horror had het eigenlijk meer kunnen zijn maar Palace is hoe dan ook een geweldige klassieker met een briljante performance van de heer Price.

PS: Weet iemand nog wat aanraders vergelijkbaar met films als deze en House of Wax en House on Haunted Hill?

tales of terror / fall of the house of usher /last man on earth /the fly en return of the fly zijn in ieder geval aanraders.

deze film is ook weer een echte corman je merkt dat hij vrij voordelig opgenomen is. desondanks een erg mooie en sfeervolle prent.

Getiteld Edgar Allan Poe's The Haunted Palace, behalve dan dat deze film eigenlijk H. P. Lovecraft's The Haunted Palace had moeten heten. Hij is namelijk gebaseerd op het verhaal "The Case of Charles Dexter Ward" van Lovecraft. Maar de naam Poe verkocht nu eenmaal beter in de jaren '60 en daarom hebben ze wat met de naam gespeeld. Dit boerenbedrog hebben ze trachten te rechtvaardigen door op het einde nogal krampachtig een gedicht van Poe aan de film te plakken. Maar laat u door de titel dus niet misleiden.

Betrekkelijk goede film trouwens. Vooral op audiovisueel vlak weet Corman de juiste sfeer neer te zetten. Hij dompelt zijn beelden onder in mooie kleurenpaletten, een eeuwig rondwarende mist en een resem donderslagen. Daartegen gooit hij dan een bombastische soundtrack die nadrukkelijk aanwezig is, maar toch best mooi gecomponeerd is. De gotische decors en kostuums maken het plaatje compleet.

Het verhaaltje is op zich wel leuk, al heb ik al beter werk van Lovecraft gelezen en gezien. Het mist ook een beetje vaart. Verder spelen er wel wat typische Lovecraft-elementen op de achtergrond, maar over het algemeen neigt The Haunted Palace qua uitwerking eerder naar de standaard gotische horrorfilms uit die periode. Dat is op zich niet slecht, want de daarmee samenhangende sfeer wordt ook hier weer uitstekend neergezet. Dat blijkt toch wel Corman's handelsmerk te zijn.

Binnenkort Masque of the Red Death maar eens meepikken...

Vervloekt script.

Wat allemaal best sfeervol en spannend begint, zakt gaandeweg al verder weg in een flauw verhaaltje over een vloek die de nieuwe bewoner van een spookkasteel treft. Price is vrijwel altijd aangenaam maar kan ook weinig met het slappe script en de benedenmaatse uitvoering die weinig tot geen verrassingen herbergt en vooral erg blijft hangen in middelmatigheid, waarbij met name de dialogen nogal wisselvallig zijn. Geen klassiekerstatus waardig, de aanwezigheid van de legendarische Chaney Jr. ten spijt.

Doorsnee.

Me bijgebleven door R. Stein.
wat deden ze nou in die kelder?
Gehoorzamen..


z'n maten leven nog na al die tijd, wordt tegenwoordig niet gepikt door gemakzuchtig publiek.


Klassieker.

Lekker degelijke en sfeervolle horrorfilm. Ook een vrij typische film waarin Vincent Price de hoofdrol heeft. Het oogt direct vertrouwd en eerlijk gezegd begon ik me al snel af te vragen of het decor van het kasteel niet ook gebruikt zijn voor films als The Tomb of Ligeia en The Masque of the Red Death. Roger Corman wisselt maar weinig af in zijn films, maar aan de andere kant moet je een winnend team niet wijzigen. Dit soort films zijn al snel de moeite waard. Wanneer je de mistbanken ziet hangen in de (studio)boslandschappen, weet je eigenlijk wel genoeg: Lekker achterover leunen en genieten.

Er is altijd wel iemand die tegen vloek, mysterie of een ander verhaal aanloopt. Price schittert in zijn dubbelrol. Sowieso een sterk verhaal, geschreven door H.P. Lovecraft. Wel is het jammer aan de uitvoering dat de verminkte personen en het monster erg weinig aandacht krijgen. Het draait me teveel om het personage van Price zelf. Niet dat het slecht is, want er zijn genoeg gave momenten, maar wanneer de randpersonages er meer bij betrokken waren, had het resultaat veel beter kunnen zijn. Visueel is het smullen, want alle decors, kostuums en dergelijke zijn fantastisch. Met uitzondering van het portret dan, ik zou me als geportretteerde beledigd hebben gevoeld. De muziek is eveneens in orde. Het verhaal had beter uitgewerkt kunnen worden, maar het resultaat is desondanks genietbaar.

Het is wel heel erg losjes gebaseerd op het verhaal van Lovecraft.

De sfeer die Lovecraft schept in zijn verhalen, zeker over de Cthulhy Mythos is uniek en bijzonder moeilijk te verfilmen. Als je van het changre houdt is deze film na 50 jaar nog altijd zeer te pruimen. Natuurlijk gaat het traag en is er betrekkelijk weinig actie. De kracht zit 'm in de sfeertekening en die is goed gelukt.

Vincent Price blijft op dit gebied toch een fantastische acteur.

Tja en wat deden ze nu in die kelder. Het proberen te bevrijden van een van de "Goden" of "Heren van Chaos", uit het door Lovecraft gecreerde panteon, wellicht is dat Yog-Sothoth. In het kader van de film wordt dat niet zeer duidelijk en valt het wat weg.

Ik geef er een ruime voldoende, dus 3,5*** voor.

eind verloopt wat rommelig, half afgemaakte beloftes en woedende menigte, hoe pers je dat in

krap anderhalf uur..

tijd voor een remake.

de groene multidimensionale glibber heeft onderhand lang genoeg geslapen.

Wijlen Dan O'Bannon waagde zich ook aan een verfilming van dit Lovecraft verhaal: The resurrected. Voer voor vergelijkingen?

Zeer aardige, sfeervolle Lovecraft verfilming met een zoals altijd goede Vincent Price. De decors zijn weer prachtig.

The Haunted Palace is een van de betere gotische horrors die ik al heb gezien. Het verhaal is heerlijk Lovecraftiaans, al doen ze vermoeden dat het van Edgar Allan Poe is, en wordt mooi bijgestaan door een duistere score. Visueel is het allemaal ook alleraardigst met een mooie kleurenpalet. Bovengemiddeld.

3,5*

Six Gothic Tales – blu-ray boxset recensie | It's Only a Movie - itsonlyamovie.nl

Een heerlijk sfeervolle afsluiter van de Corman Poe verfilmingen.

Een geweldige quote aan het einde dekt de lading van de film wel goed: While, like a ghastly rapid river, through the pale door. A hideous throng rush out forever and laugh - but smile no more. Aldus Edgar Allan Poe in diens boek waarop deze film gebaseerd is.

Vincent Price speelt hierin een geweldige dubbelrol als Charles Dexter Ward (de 'goede' achterkleinzoon) en de kwaadaardige Joseph Curwen.

Hij neemt op een heerlijk macabere wijze wraak op het nageslacht van zij die hem 110 jaar daarvoor levend verbranden.

Het acteerwerk van de rest is lang niet zo iconisch als dat van Price, maar het is zeker wel goed uitgevoerd. Debra Paget weet een geweldige bijdrage te leveren als de vrouw van Price's goede personage. Daarnaast zijn de twee spookachtige bediendes van Price's zijn kwaadaardige karakter ook geweldig. Heerlijk hoe ze hen en Price lekker spookachtig eruit konden laten zien door middel van wat make-up.

Verder is de soundtrack bijzonder sfeervol en weet het prima te ondersteunen bij de sfeervolle beelden in het kasteel en de in nevelen gehulde omgeving.

Wederom een dikke aanrader voor de liefhebbers van "ouderwetse" gotische horrorfilms. Een prima afsluiter van de Corman/Poe reeks waarin enkel "The Raven" een beetje het buitenbeentje is. Deze en de overige verfilmingen kan ik alleen maar aanraden voor de liefhebbers.

Oeps, nog niet de afsluiter van de Corman/Poe films. Zo te zien hoort o.a. The Tomb of Ligea ook nog bij de reeks. Binnenkort dan deze ook maar eens zien.

Het is vooral de sfeer en Vincent Price die deze film de moeite waard maken, het verhaal had voor mij persoonlijk hier en daar nog wel wat leuker uitgewerkt mogen worden maar gelukkig vertolkt Vincent Price zijn dubbel rol met volle overtuiging.

Lekker ouderwets sfeertje, niet omdat het een film is uit 63 maar omdat het huis(of het paleis) er erg oud uit ziet.

3*

"For from this night onward, you shall bear my curse."

Kon gisteravond zeer moeilijk kiezen welke film ik zou opzetten, was behoorlijk vermoeid dus wilde niet iets dat te slaapverwekkend zou zijn. Uiteindelijk maar besloten om voor een sfeervolle griezelklassieker te gaan, die zijn ook niet te lang.

Na diverse mysterieuze verdwijningen van jonge vrouwen in Arkham wordt Joseph Curwen door de dorpelingen verbrand. Hij spreekt echter een vloek uit over het dorp en zweert terug te keren. Honderd jaar later arriveert Charles Dexter Ward (die grote vergelijkenis vertoont met Curwen) met zijn vrouw om het erfgoed van zijn voorvader op te eisen, namelijk diens paleis. Het paleis heeft echter een vreemde invloed op Ward...

The Haunted Palace is gebaseerd op The Case of Charles Dexter Ward van H.P. Lovecraft, daarmee is dit de eerste verfilming van zijn werk. Hoewel de film nog steeds de zelfde aankleding heeft als Corman's Poe verfilmingen is de Lovecraftiaanse sfeer wel duidelijk merkbaar. De producent heeft de film trouwens wel uitgegeven alsof het een verhaal van Poe betrof, Lovecraft was toen ook niet zo bekend. De film wijkt ook behoorlijk af van het oorspronkelijke verhaal, maar toch is het eindresultaat zeker niet slecht (The Resurrected (1992) volgt het verhaal meer op). Opmerkelijk feitje is overigens dat Francis Ford Coppola als writer wat dialogen heeft geschreven.

De film is mooi opgenomen in Panavision-formaat, wat toch echt een plus is. Vincent Price acteerde weer heerlijk op de hem typerende manier en de rest van de cast is ook weer typisch Corman. Het kasteel zag er erg gaaf uit en de studio-mist, maté-paintings en bliksem effecten waren weer heerlijk. Het monster in de put zag er echter bijzonder goedkoop uit (bewoog niet eens). Ook was het einde een beetje afgeraffeld.

Toch moet deze film het vooral van de heerlijke sfeer hebben. Heb weer van begin tot einde genoten van deze Vincent Price film.

Viel niet tegen, toch raak ik een beetje uitgekeken op de hoofdrolspeler Vincent Price en dat zal misschien ook te maken hebben met zijn lijzige stem. Het acteren gaat de goede man prima af en daar is mijn commentaar ook niet zo op gericht. Puur de stem van het heerschap....., dat kan je soms hebben dat iemand het goed doet maar de stem niet goed bevalt. Helaas.

Film was wel goed, mooi verhaal. 7+.

Een goed verhaal met een interessante opening en sterk einde. Helaas is het tussendoor wat minder en loopt het qua spanning niet de hele film goed door. De sfeer daarentegen is zeer sterk vertegenwoordigd. Vincent Price speelt zoals (vrijwel) altijd een sterke rol, maar toch had ik bij deze film net wat meer verwacht qua inhoud.

Daar heb je hem weer Vincent Price! In tegenstelling tot zijn andere films is dit een verhaal van H.P. Lovecraft. (The Case of Charles Dexter Ward). Alleen de titel van de film is ontleent aan een gedicht van Edgar Allen Poe. Voor de oplettende kijker: er komt een boek in voor die later ook de hoofdrol speelt in de Evil Dead films. Namelijk de Necronomicon. Ook deze film is weer een lust voor mijn oog!

Na de commercieel succesvolle Edgar Allan Poe verfilmingen van Roger Corman, besloot men bij productiemaatschappij American International Pictures, dat het tijd werd voor de verfilming van ‘The Case of Charles Dexter Ward’. Een novelle van de in de jaren 60 nog niet zo bekende H.P. Lovecraft.

Onbekend maakt onbemind en dat verkoopt niet. Daarom werd besloten de film een verbinding met Poe te geven. De titel van de film is een referentie naar zijn gedicht ‘The Haunted Palace”. Zo kon de naam van de bekende schrijver op de affiches verschijnen en werd de film een stuk aantrekkelijker om door een groot publiek gezien te worden.

Het gedicht uit 1839 gaat over een geest die bezit neemt van een sterfelijke ziel. In het gedicht is een spookkasteel de katalysator voor de bezetenheid. In Lovecrafts’ verhaal ligt de sleutel voor de bezetenheid van hoofdpersonage Ward in handen van een schilderij. Een portret van een illustere voorouder die zich met duivelse zaken bezig hield. In de film worden zowel het kasteel als het schilderij als houvast voor de bezetenheid gebruikt. En zo worden door regisseur Corman onderdelen uit het gedicht van Poe ondergebracht in de novelle van Lovecraft zonder de herkenbaarheid van de novelle aan te tasten.

Prachtrol van Vincent Price als de bezeten Ward. Zijn spel illustreert de innerlijke verandering die zijn karakter doormaakt op overtuigende wijze. Daarbij wordt hij ondersteund door steeds wisselende belichting, waarbij toortsen en vuur een grote rol spelen en natuurlijk door de dreigende aanwezigheid van het schilderij dat een zeer onaangename uitstraling heeft.

De duistere Lovecraft atmosfeer is goed gelukt. Het in nevelflarden gehulde stadje Arkham waar het kasteel zich bevindt en waar de bewoners wantrouwig en vijandig zijn, is een zeer effectieve setting om een onheilspellende atmosfeer op te roepen. Het grote kasteel bovenop een heuvel ziet dreigend op het stadje neer. Zowel van buiten als van oogt het kasteel bepaald niet knusjes.

Robuuste muren, kille stenen bogen, brandende toortsen en gigantische ruimtes met een antiek interieur dat in de loop der jaren stof heeft lopen vergaren. Boven de immer brandende haard hangt dan dat afschuwelijke portret van de kwaaie voorouder, waar de camera veelvuldig op is gericht.

Alsof de duistere boodschap nog niet genoeg doorklinkt, laat Corman het regelmatig stevig onweren en bliksemen. En tenslotte wordt al dit fraais ondersteund door stemmige bombastische muzikale klanken. Het is heerlijk toeven in Arkham.

Dat de film er na zoveel jaren iets verouderd uitziet en je het krappe budget er soms wel van af ziet, is ontegenzeggelijk waar. Maar dat hoort eigenlijk ook wel bij de charme van zo’n klassieke horrorfilm. Verhaal, sfeer en Price zijn in ieder geval van grote klasse.

Aan het eind van de film verschijnen zowaar nog enkele regels uit het gedicht van Poe op het scherm. Dat de naam Poe op het filmaffiche staat, is niet onterecht, maar de naam Lovecraft had er natuurlijk prominenter op moeten staan.

De film heeft een sterk pluspunt en dat zijn de geweldige sfeerrijke kamers en ruimtes in het kasteel. Een lust voor het oog ! Daarbij wekt het mysterieuze verhaal voldoende interesse op waarbij de uitwerking iets pittiger had kunnen zijn. Bijvoorbeeld bij de aangetaste dorpsbewoners, het wezen wat je bijna niet ziet, iets meer erotisch geladen scènes bij de aanwezigheid van twee fantastische dames en een betere uitwerking van het slot. Maar niet getreurd, qua sfeer en locatie is het top. Het acteerwerk is goed : Vincent Price speelt zijn rol weer met de gepaste overtuiging en Debra Paget is niet alleen een mooie actrice maar eveneens zeer overtuigend in haar rol. En wat te zeggen van Cathie Merchant als Hester Tillinghast ...wat een présence. Niet alleen bloedmooi, maar ze heeft ook een bepaalde charisma. Dus qua looks heeft deze film heel wat pluspunten. 7,5/10

Nog zo'n Poe verfilming. Sfeervol en met het gekende theatraal acteerwerk van Vincent Price. Wat me wel is opgevallen bij al deze films van weleer, is dat er steeds een verplichte scène is waar de hoofdrolspeelster (meestal zo'n rondborstige schoonheid uit die tijd) in haar nachtjapon ronddwarrelt. Niet dat ik me daar aan erger hoor

3*

Één van de Edgar Allan Poe-verfilmingen door Roger Corman? Nou nee, niet helemaal dus. Het is een Lovecraft-verfilming, maar Corman dacht, die kent niemand dus laat ik maar doen alsof het Poe is. Wel helemaal in de stijl van zijn Poe-verfilmingen en misschien nog wel één van zijn allerbeste. Geweldige horror waarin Vincent Price zijn geërfde kasteel gaat bezoeken en steeds verder bezeten wordt door zijn over overgrootvader die meer dan honderd jaar geleden door boze dorpsbewoners op de brandstapel werd gezet.