The Adventures of Ichabod and Mr. Toad (1949)

Vrolijke film. Maakt het verhaal van Sleepy Hollow iets leuker om te zien, en is vanwege de hoofdpersonen helemaal niet eng. Het verhaal is echter hetzelfde en er is niets nieuws aan toegevoegd (hoeft ook niet aangezien het jaartal van de maak) het tweede verhaal is wel vrolijker en lolliger. Heeft iets meer de leukigheid die je ook in tv-series ziet. Als ik me niet vergis is hij al vaak alleen uitgebracht en op tv geweest, dus als hij bekend voorkomt....de DVD is niet de moeite waard om aan te schaffen. Bevat niets extra's en is misschien alleen om te verzamelen een hebbeding. Toch leuk om een keer te ien, maar niet echt voor herhlaing leuk genoeg. Dus een 3,5 is wel goed.

Beetje vergeten Disney-compilatie, maar wel een hele leuke. De animatie is niet altijd even af (vooral het segment van Mr. Toad is soms wat kaal) maar het hoge tempo en goede voice-overs maken het geheel toch weer erg genietbaar.

Erg grappig is ook hoe de twee verhalen in de overgangssegmenten tegen elkaar worden uitgespeeld. The Wind in the Willows is natuurlijk een Britse klassieker (en krijgt in de film een voice-over van Basil Rathbone), terwijl Sleepy Hollow op een typisch Amerikaanse manier wordt verteld (en gezongen) door Bing Crosby.

Toch is het verhaal van Ichabod wat mij betreft net iets geslaagder. De animatie is beter, de sfeer iets donkerder en het oorspronkelijke verhaal van Washington Irving wordt zowat tot op de letter gevolgd.

Prima old-school Disney dus. En best jammer dat zo weinig mensen dit hebben gezien.

3.5 sterren.

Vroeger ooit in stukjes gezien, maar boeide me niet echt.

Onbekende Disney Classic uit de vroegere jaren. De film is een tweeluik met twee losstaande verhalen met elk hun eigen specifieke sfeer.

In "Wind in the willows" maken we kennis met Mr. Toad, een pad die helemaal gek is van automobielen. In trance doet hij een ruil met de verkeerde lui. Het verhaaltje is nogal simpel en de figuurtjes zijn geen echte bijblijvers. Leuk om gezien te hebben, maar that's it.

"The Legend of Sleepy Hollow" is dan weer een erg a-typisch Disneyverhaal over de hoofdloze ruiter die onschuldigen het hoofd afhakt. Gebracht door middel van een verteller en geen verdere dialoog is even wennen, maar de figuur van Ichabod is erg leuk uitgewerkt. De sfeer in dit verhaal is eerder duister en het einde is beslist ongewoon voor een Disneyverhaal. Deze episode vond ik de beste van de twee.

Geen van beiden zijn echter grote meesterwerken, hooguit interessant om eens gezien te hebben. Leuk om je Disney Classics collectie compleet te maken, maar eigenlijk mis je niets als je ze nog niet hebt gezien.

Niet echt een leuke Disney. Beide verhalen konden mij niet boeien. Beetje saaie bedoening, alsof er nog snel iets uitgebracht moest worden. 2 sterren.

Een leuke 'double bill' binnen de collectie klassieke Disneytekenfilms.
Wat deze film zo heerlijk ouderwets maakt, zijn de mooie vertelstemmen tijdens beide verhalen en de live-action segmenten in de bibliotheek (met een mooi eindshot): het voelt aan als 'goede oude Disney', wat ik zeker en vast waardeer.

'The Wind in the Willows' blinkt vooral uit dankzij het kleurrijke halfgeschifte figuurtje Mister Toad (en ook wel zijn paard) en het heerlijke lied "Are we on our way..." Net als Bioscoopzaal vond ik de animatie binnen de scènes soms een beetje aan de magere kant, maar ik heb wel met veel plezier het leuke verhaaltje gevolgd. Voor mij, dankzij de leuke figuurtjes, de originele inhoud en enkele leuke ideetjes (bv. de krantenkoppen die elkaar tijdens het proces van Mr. Toad opvolgen), de leukste film van de twee.

'The Legend of Sleepy Hollow' is prima, maar wanneer de film ten einde loopt heb je het gevoel dat de aanloop naar de finale eigenlijk te lang duurt en niet zo veel om het lijf heeft. Je kijkt met gemak naar de entree van Ichabod Crane in het dorpje Sleepy Hollow en zijn charmante capriolen die het gros van de bevolking kunnen bekoren, maar an sich gebeurt er eigenlijk bitter weinig.
Wanneer Ichabod op het einde van de film het feest verlaat en door het donkere bos naar Sleepy Hollow terugkeert, breekt het onbetwiste hoogtepunt van de film aan. Het hele segment in het donkere bos is zo bijzonder sfeervol, met de wolken in de vorm van klauwen die de maan vangen en het bos dat zich 'achter Ichabod sluit', bijzonder mooi geanimeerd. De confrontatie met de Headless Horseman is tegelijk spannend en grappig en behoorlijk uniek binnen het tot dan toe eerder zeemzoetige oeuvre van Disney. Na de confrontatie sluit de film iéts te snel af, waardoor je weer het gevoel krijgt dat het hele stuk dat aan het donkere bos voorafging toch iets te veel aandacht opeist.


Ik heb het niet zo voor 'double bill'-films, het komt wat magertjes over (in dit specifieke geval te wijten aan de nasleep van WO II).
Wél heb ik tijdens de hele film me goed kunnen vermaken en vind ik beide verhalen erg leuk aangepakt. Een 3,5* zou ik graag willen geven, maar gezien mijn kritiek en de aard van de film in zijn geheel zou dat misschien niet echt fair zijn tegenover andere 'grotere' Disneyfilms die ik met 3* bedeeld heb. Daarom nét geen 3,5*, maar toch wel een dikke 3*.

3*

Je merkt heel goed dat deze film vlak na de oorlog gemaakt is als snel tussendoortje. Qua stijl is dit niet te vergelijken met Dumbo of Bambi van begin jaren '40. Door besparingen is de kwaliteit tijdens de oorlogsjaren er op achteruit gegaan. Dit had evengoed 2 kortfilms kunnen geweest zijn en hoogstwaarschijnlijk ook in de vergeethoek geraakt. De enige troef is het verhaal, dat twee klassiekers zijn. Maar daarmee is ook alles gezegd.

Best leuke "double bill", die met een speelduur van iets meer dan een uur lekker wegkijkt.

Het eerste verhaaltje is een erg ingekorte versie van "the Wind in the Willows", en neemt net als het tweede verhaal een paar vrijheden met het verhaal: bepaalde dingen zijn aangepast vanwege de korte speelduur. De animatie is koddig: niet spectaculair, maar de personages zien erg grappig uit. Mister Toad is het leukste personage. De narratie van Basil Rathbone geeft het filmpje nog iets extra's.

Het tweede verhaal is een vrij getrouwe hervertelling van "the Legend of Sleepy Hollow". Het hoogtepunt is hier de muziek en de leuke liedjes. De laatste scène is nog best een beetje eng voor de allerkleinsten, en het verhaal loopt gelukkig hetzelfde af als het boek: geen geforceerd happy end en geen definitieve antwoorden. De animatie is leuk en Ichabod is grappig.

Dit is natuurlijk neit de beste Disney-film, maar de animatie is grappig en de korte speelduur zorgt ervoor dat de tijd voorbij vliegt en je je nooit verveelt.

Crooner Crosby.

Het eerste deel kent aanstekelijke liedjes en mooie animaties. Toch zijn het vooral de grappige characters die zoveel jaar na dato nog steeds voor vermaak zorgen. Dat geldt helemaal voor het bekendere tweede deel van de film, dat de mooie animatie-adaptie van het beroemde Sleepy Hollow-verhaal omvat. Ook de schitterende liedjes en vertelstem van crooner Crosby tillen dit sfeervolle werk omhoog.

Goed.

Beetje povertjes.

Had me zelfs niet aan een double bill verwacht (geen flauw idee waarom deze film ging), ik schrok er dus even van toen het eerste verhaal na een half uurtje al afbrak.

Het stuk rond Mr Toad was het leukst, al was het dan niet om Toad zelf, dan wel om de aangename vertelstem en wat leuke bijpersonages. Vooral het molletje is grappig, maar de ook de Badger is vermakelijk.

De bewerking van Sleepy Hollow deed me iets minder. Misschien omdat ik na een half uur ook niet zoveel zin meer had om aan een volledig nieuw verhaal te beginnen, maar vond ook de tekenstijl wat minder aantrekkelijk van het tweede deel. En ook de verdeling tussen melig bezig en wat duisterder einde is redelijk zoek.

Mnee, in alle opzichten redelijk pover uitgewerkt. Voelt wat goedkoop aan en bevat maar weinig dat bij zal blijven.

2.0* voor het eerste filmpje, 1.0* voor het tweede.

1.5*

Dit was een van die klassiekers die 'k nog nooit had gezien, dus daar moest 'k dan ook dringend eens verandering in brengen. 'k had niet echt verwachtingen bij deze film, maar gelukkig ook, want 'k vond het eigenlijk niet zo bijzonder.
Bij het eerste verhaal was 'k niet zo onder de indruk. Niet zo'n boeiend verhaal, al werd het wel beter naar het einde toe. De personages vond 'k ook niet zo geweldig. De animaties waren mooi, maar zeker niet super speciaal.
Het tweede verhaal vond 'k beter. Een leuk verhaal en redelijk griezelig voor een tekenfilm. Ook de personages waren interessanter.
Niet meteen een must-see en waarschijnlijk zal het bij een keertje blijven. Toch wel een van de mindere Disneyfilms.

Op zich best wel een leuke film.
Je moet deze -denk ik- een beetje zien als Fun and Fancy Free (1947), twee aanelkaargelulde Disney-cartoons. Bij Fun and Fancy Free (1947) is het aan elkaar geluld door Japie Krekel en dit keer door Bing Crosby (Geloof ik )...
Op zich vond ik deze film niet slecht. Ik vond het verhaal van The Wind In The Willows (Mister Toad) leuker. Bij Sleepy Hollow was alleen de laatste scene leuk.

Twee verhalen in één stem brengen, lastig, zeker aangezien er niet heel duidelijk is waarom deze twee verhalen zijn samengevoegd. En de één is beduidend beter dan de ander,

Het verhaal van \mr. Toad is dan wel aardig verteld, maar is wat kaal en saai in het begin. Pas tegen het einde zit er vaart en plezier in. Ook de animatie is niet heel bijzonder. Het verhaal van Ichabod is veel leuker en de animatie is veel mooier, vooral de achtergronden met mooie herfstkleuren en pogingen tot abstractie. Het deed me zelfs denken aan Van Gogh, wat prima kan gezien de Nederlandse tint in het verhaal.

Verder had van mij wel wat meer samenhang mogen zitten tussen beide verhalen. Nu zie je gewoon twee korte films aan elkaar geplakt. Toch net een voldoende, 2,5*.

Het is toch Bing Crosby - MusicMeter.nl die het verhaal van Sleepy Hollow vertelt?

Ja zeker dat is hem.

Twee klassieke verhalen aan elkaar geanimeerd door de Disney-studio. Het eerste verhaal Wind in the Willows met Mr. Toad (wat een belhamel!) vond ik overduidelijk het beste. Het heeft erg leuke animatie en actie. Het tweede verhaal (Sleepy Hollow) vond ik in het begin erg mager. Het schiet maar niet op met Ichabod. Maar gelukkig kwam daar het het einde met de Headless Horseman. Dat was zowaar nog puik uitgevoerd met huiveringwekkende animatie!

Een combinatie van 2 filmpjes die in mijn opzicht helemaal niet bij elkaar passen. Als je de titel leest lijkt het alsof Ichabod en Mr. Toad vrienden zijn die samen avonuren beleven, niet dus. Geen van de verhalen konden me boeien, leken me vrij haastig in elkaar gezet om snel nog wat geld in het laatje te brengen. Het einde van het tweede filmpje vond ik dan ook oerdom zeker voor een Disney-film.

Dit is één van de laatste klassieke Disney’s, die ik nog nooit had gezien. Het is geen langspeelfilm, maar twee korte animatiefilms, die allebei ongeveer een half uur duren.

De eerste is die van Mr. Toad. Ik heb het verhaal vroeger ooit wel eens in een andere versie gezien, wat mij wel als leuk bijstaat, maar dit vond ik toch wat tegenvallen. Vooral de eerste twintig minuten zijn uitermate zwak. De animatie is niet bijzonder goed en ook het verhaaltje is niet heel bijzonder. Op het laatst, als de wezels erbij komen wordt het wat leuker en beter. Toad zelf is ook een uitermate vervelend personage. Gelukkig was er nog de mol, om de boel enigszins te redden.

Het tweede verhaaltje is iets beter. Ik heb nooit geweten dat het Sleepy Hollow verhaal ook al eens door Disney verteld was, maar dat is dus blijkbaar wel het geval. Ik vond vooral de animatie hier wat mooier, de personages iets leuker en de humor ook wat meer geslaagd, al houdt het ook hier allemaal niet over. Op het eind wordt het zelfs nog ietwat duister en de kleine vond de ruiter zonder hoofd ook nog best spannend om te zien.

Al met al is het niet heel geweldig. Het tweede verhaal is het leukst, maar ook niet meer dan redelijk, en daar is alles dan ook gelijk wel mee gezegd.

2,0*

Als Disney Classic vind ik deze samen met Melody Time, Three Cabaleros, Fun And Fancy Free, Make Mine Music niet echt passen in de bekende Classic Collection. Deze films zijn dan ook uitgebracht in de tijd dat het slecht ging met de studio de films na Sneeuwwitje brachten de eerste keer weinig op en de oorlog speelde ook mee daardoor kwamen films als deze in de bios totdat Cinderella uitkwam en de animatie studio een flinke boost kreeg.

Deze titels zijn leuk om een keer geezien te hebben maar niet voor herhaling vatbaar voor de rest natuurlijk voor de verzamelaar een must have om de collectie compleet te krijgen en leuk voor de kinderen.

Disney Classic #11

Nog altijd een 'opgeknipte' film maar de weg omhoog lijkt te zijn gevonden. De animaties zijn een stuk preciezer en het totaal aantal sketches is net als bij Fun and Fancy Free teruggebracht tot twee. Hierdoor is er eindelijk weer eens wat ruimte om karakters uit te kunnen werken en met een echt plot voor de dag te kunnen komen. De muziek en voice over zijn daarnaast ook prima in de verhalen verweven.

Het eerste filmpje is vrij druk maar heeft absoluut zijn grappige momenten. De tweede heeft echter mijn voorkeur. Apart is dat sommige achtergronden sterk doen denken aan de schilderen van Vincent van Gogh. Er zijn gelukkig slechtere inspiratiebronnen om de mosterd vandaan te halen. Ook is de toon vrij volwassen waardoor het niet alleen als kind vermakelijk is. Twee karakters die een dame het hof proberen te maken en welhaast niet meer van elkaar kunnen verschillen: dat is natuurlijk voer voor de ene botsing na de andere.

3,5*

Erg matig. Het eerste verhaal over een personage dat het meest boeiende personage ooit zou moeten zijn kon me maar weinig interesseren. Het tweede is een sprookje dat op de gebruikelijke melige wijze van vroege Disney filmpjes uitgebeeld kon worden. Ook niet bijster boeiend. Uiteindelijk was de eindscène van het tweede filmpje met de ruiter nog wel aardig, hoewel ook dat ook zo z'n melige momenten had.

Qua animatie verder ook niet erg opzienbarend, het heeft allemaal erg weinig om het lijf. Ik kan er uiteindelijk niet meer dan 1* aan kwijt. Op naar de grotere Disney films.

De 11e disney classic is na een aantal matige films toch gelukkig weer een stuk beter. Net zoals met Fun And Fancy Free bestaat deze film uit twee verschillende verhalen.
Qua muziek is het gelukkig niet meer zo erg als de vorige films waar de nadruk daar meer op lag. Deze verhalen bevatten het nodige humor, maar de verhalen zelf zijn helaas niet even leuk.

Nog een behoorlijke misser van Disney.

Zo gecharmeerd als ik van het eerste verhaaltje was, zo vervelend vond ik het tweede verhaal. Hoewel beide verhaaltjes gewoon veel te lang duren om een half uur echt goed mee te vullen, is het verhaal van Mr. Toad erg leuk. Het verhaaltje is goed, leuke personages en ook de animatie stijl is prettig om naar de kijken. Als er dan een einde aan het eerste verhaal is gekomen, is het gewoon er moeilijk inkomen in het verhaal van Sleepy Hollow. Daarnaast mist het ook veel van de fun die Mr. Toad wel heeft. Een enkel leuk moment tussen veel vervelende momenten. Ook de liedjes en muziek in dat segment stonden me behoorlijk tegen.

Gelukkig de laatste avondvullende compilatie film van Disney. Gelukkig keert na dit de echte Disney magie weer terug in Cinderella.

Behoorlijk zwakke Disney film. Twee bekende boeken worden hier omgezet naar animatie, maar dat levert twee nogal flauwe en vervelende verhaaltjes op. Nergens wordt het leuk of boeiend en ondanks de korte speelduur gaan beide verhalen al snel vervelen. De animatie zelf is niet slecht, maar verder stelt het erg weinig voor.

Nergens echt slecht (hoewel mr Toad wel irriteerde), maar nergens het niveau dat je van Disney gewend bent. Tweede verhaal is wel iets beter.