The Majestic (2001)

Je hebt van die films die echt op het randje balanceren tussen goed en slecht. The Majestic is daar één van.

Allereerst verdient Carrey een enorm dikke veer in zn reet voor de magistrale acteerprestaties die hij in deze film levert. Het is dan ook aan hem te danken dat de film niet in duigen valt. Andere pluspunten zijn de warme sfeer die film over t geheel uitdraagt. De kleuren, kostuums, het decor en de muziek, zorgen dat je echt in de sfeer meegezogen wordt.

Grootste manco aan deze film vind ik toch wel het script. Schrijver Michael Sloane heeft er toch een x aantal 'cheesy' scènes ingeschreven.. De twee meest tenenkrommende waren toch wel de volgende:
- Wanneer Harry Trimble (Landau) op zijn sterfbed ligt en Peter Appleton (Carey) hem bijna vertelt dat hij zijn zoon (Luke) niet is, bedenkt Peter zich op t laatste moment.. Verschrikkelijk slecht moment in de film.
- Wanneer Appleton dan wel aan Adele (Holden) vertelt dat hij Luke niet is, volgt echt de meest belabberde dialoog in de film. Erg jammer!

Het is dan ook aan het script te wijten dat deze film in mijn ogen in t schemergebied tussen goed en slecht blijft hangen. Erg jammer, want het verhaal verdient een overduidelijk goede film.

Hele mooie film. Goed en sober geacteerd door Carrey. Hier en daar inderdaad cheesy maar de warmte van de film, sfeer , de kleuren, opnames en het eind resultaat valt het wat mij betreft allemaal wel mee. Een feel good movie van het zuiverste water waar wat maakt dat uit?

Door de velen goede reacties had ik van deze film best wel hoge verwachtingen.. en zeker met een hoofdrol speler als Jim Carrey en de regiseur van Green Mile..
Jammer genoeg viel dit best wel tegen.. de film is nogal langdradig.. en naar het einde toe te zoetsappig..
In een speelduur van ruim 2 en half uur kon het een stuk beter worden uitgewerkt..
Het idee is leuk.. en Jim Carrey heeft zijn rol prima neergezet!
Daarom toch nog een voldoende.. leuk voor 1 keertje..

Allereerst verdient Carrey een enorm dikke veer in zn reet voor de magistrale acteerprestaties die hij in deze film levert. Het is dan ook aan hem te danken dat de film niet in duigen valt. Andere pluspunten zijn de warme sfeer die film over t geheel uitdraagt. De kleuren, kostuums, het decor en de muziek, zorgen dat je echt in de sfeer meegezogen wordt.

Helemaal mee eens hij kan zeker meer dan alleen comedy!!! 3.5*.

van nature wss niet eens jim carrey's ding.. maar toch wel 1 van zijn beste rollen:) sterk acteerwerk en goed verhaal.. top! 3,5

Dit is een van de beste films met Jim Carrey die ik ooit heb gezien, en dan speelt hij niet eens een grappige rol. Integendeel, dit is een dramatische film met een vleugje romantiek eromheen, maar het past bijzonder goed in de prent.
Ook de boodschap komt goed over en toont wederom eens wat voor stommiteiten er in de VS soms wel gebeuren. In deze prent wordt de heksenjacht op de vermeende communisten in de jaren '50 op de korrel genomen, of hoe dom een volk wel kan zijn.
Maar de rol van Carrey is zeer sterk, prachtig zelfs, hij zou dit meer moeten doen.
En ook de andere acteurs en actrices zijn perfect gecast, er zitten trouwens wel een paar grote namen tussen, al of niet in een kleinere rol.
2,5 Uur duurt deze film, maar dat is zeker niet te lang, de tijd is voorbijgevlogen bij het bekijken van deze prachtige film.
Ik kan hem ten zeerste aanraden, topper !!!

Blijft een prachtige film, met een érg goede Jim Carrey.

Mooie prent met een toch wel innemend en verdiepend verhaal waarbij de wat langere tijdsduur zeker bij helpt (ben trouwens van mening dat een romantische film beter werkt wanneer hij wat langer duurt dan normaal). De acteurs doen het geweldig zoals wel te merken is bij alle films van Darabont. De film heeft een leuk sfeertje en speelt zich in mooie amerikaanse periode af. De oude films die in de film voorkomen brengen mooi bij aan deze film en brengt ons ook weer in die gezellige sfeer tijdens het kijken.

Kortom: knappe film met een mooi verhaal die het waard is bekeken te worden en één van de betere romantische film die ik zag.

! Ook nog : de voice-over van de brief die Peter krijgt in de trein wordt voorgelezen door de enige echte Matt Damon!

Poeff na the Truman Show, Man on the Moon en Eternal Sunshine of the Spotless Mind was ik natuurlijk al helemaal overtuigd van het talent dat Jim Carrey bezit. In the Majestic is Carrey weer fenomenaal bezig, wat is deze man veelzijdig zeg. Ik heb echt genoten.

Het uitgangspunt van het verhaal is zeer leuk, moet zeggen dat ik de hele sfeer die de film uit ademde ook erg mooi vond. Het verhaal neemt lekker rustig tijd om alles te vertellen, wat er voor zorgt dat alles wat er gebeurt in de film ook echt geloofwaardig is. Soms heb je wel is in films dat je zou willen dat iets wat meer uitgediept zou moeten worden, zulke gaten heeft deze film niet. Het laat je met een volledig tevreden gevoel achter, al kan ik best begrijpen dat mensen deze film te lang zouden vinden, hier en daar voelt het soms ook net even te langdradig aan.
Het is allemaal verder een mierzoete boel, een film als dit moet je echt liggen denk ik, het balanceert soms op het randje, maar bij mij aan de goede kant. Heb me nergens eraan geërgerd o.i.d.
Het einde is natuurlijk uit het boekje, nergens gewaagd, maar wel heel erg emotioneel, wat werkte bij mij. Dit gecombineerd met de lekkere ouderwetse muziek maakten deze film toch wel een unieke kijkervaring.
Darabont en Carrey hebben het wat mij betreft weer gefikt!

4*

Ik ben het er mee eens rep_robert. Op de een of andere manier werkt deze film wél. in tegenstelling tot een hoop andere feel good movies. Opvallend want zoals je al aangeeft: soms voorspelbaar, soms mierzoet, en cliché, maar het steekt niet.
Het einde vond ik ook geweldig, ook echt prachtig neergezet door Jim Carey.. Blijft genieten deze prent

Niet echt aan mij besteed, dit soort sprookje. Deed me wat denken aan een Big Fish, hoewel minder feeëriek. Is allemaal nogal sentimenteel, vind ik.

Op zich best degelijk, maar eigenlijk toch een duffe bedoening wat mij betreft. En dan die vreselijke finale . Darabont had waarschijnlijk een emotionele climax voor ogen na dik twee uur, maar mij beviel het allemaal niet zo goed.

Gewoon niet mijn soort cinema, maar nog net 2,5*.

Mooie film, met een bijzonder warme sfeer. de decors en aankleding zien er overtuigend uit. en de jaren 50 feel is goed getroffen. evenals de acteurs in deze prent. een prachtige acteerprestatie van jim carrey. maar ook de rollen van bijvoorbeeld martin landau zijn erg sterk geacteerd. hoewel de film wat mierezoet is op momenten, is het toch genieten van deze mooie innemende dramafilm. die overigens een goed verhaal bevat. 4 sterren.

Zeer goede prent! Zowel de regisseur (Frank Darabont) als de cast waren fantastisch. Het verhaal sleept je van bij het begin mee, en je aandacht wordt nergens verzwakt. Het is allemaal zeer realistisch, en je voelt echt de jaren 50 aan.
Jim Carrey bewijst nogmaals dat hij in staat is om serieuze rollen te spelen, en eigenlijk zie ik hem daarin veel liever!
Zeker een aanrader voor al wie van een romantisch drama houdt!

Jim Carrey is gewoon een koning, zijn serieuze rollen zijn inderdaad het prachtigst!

Dit blijft mijn favoriete film van Carrey, maar dat komt misschien ook wel weer dankzij Frank Darabont !

Aardig verhaal, enigszins een beetje voorspelbaar allemaal. Had ook wel iets korter gemogen

Juist doordat het romantiekgedeelte in deze film compleet van onderschikt belang is, is het een heel mooie toevoeging.
Idd, een prachtfilm.

Gisteren gezien op groot scherm in een bescheiden maar erg gezellig filmhuisje. De film zal me grotendeels bijblijven omwille van de nogal chaotische inleiding door Antwerpens markantste filmregisseur: Robbe De Hert. De beste man stond erop om na afloop een filmbespreking te houden met het publiek. Aangezien we maar met een hanvol waren, resulteerde dit in een vermakelijk onderonsje waarin hij op schalkse wijze allerlei interessante wetenswaardigheden uit "de cinema" met ons deelde.

De film zelf dan. Zonder de in het oog springende affiche was ik hem waarschijnlijk nooit gaan zien. De afbeelding ademt de jaren '50 en dat was in de film net zo. Kostumering, muziek, ... maar vooral de scènes die zich afspelen in The Majestic bioscoop hebben iets "magisch".
Met Darabont aan het roer weet je dat je een sentimentele film kan verwachten. Dat is met The Majestic niet anders, maar tot op zekere hoogte wordt die zeemzoete toon wel gerechtvaardigd door de drijvende verhaallijn: de identiteitscrisis van een B-filmscenarist die aanzien wordt voor een lokale oorlogsheld en zich gaandeweg gaat spiegelen aan de persoon die hij niet is, maar wel wil zijn. De metamorfose die hij vervolgens doormaakt (van zelfzuchtige lafaard tot idealist) is uiteraard geromantiseerd, maar ze levert wel een prachtige slotredevoering op. Toch verkies ik persoonlijk de nuchtere vorm, zoals bv. in 12 Angry Men.

Verdomme begint die film ik weet niet hoeveel eerder dan gepland! Tis nu nog niet eens 14.20 uur en het eerste reclameblok is al een feit, stelletje klootviolen bij NET5!!!

Erg mooie film zeg! Heeft voor mijn gevoel ook een veel te laag gemiddelde, ik vind m ook niet erg veel onderdoen voor the truman show.

Vanaf het moment dat ze hem hebben opgespoord wordt het wel iets minder, met een beetje over de top einde, maar al met al een mooi verhaal en over de gehele linie goed geacteerd, vooral Jim Carrey.

4*

Darabont kan zeker regisseren dat is goed te zien, alleen script zit een beetje tegen. Er zit nogal wat makkelijk en soms vals, maar vooral makkelijk sentiment in.
Carrey speelt goed en weet de film door enkele moeilijke te bekijken scenes te slepen.
Wel leuke muziek en mooi sfeertje

Leuk om Carrey weer eens in een serieuze rol tet zien maar verder niet meer dan doorsnee.

Van het verhaal moet de film het niet hebben want je kunt het verloop van verre al zien aankomen. Dit wordt prima gecompenseerd door de goed spelende Carrey die de film zijn verschillende gezichten geeft. Daarnaast wordt het dorp op een sfeervolle en kleurrijke wijze neergezet wat het qua dat tot een prettige kijkervaring maakt.

Door het vele sentiment wordt het psychologische aspect een beetje ondergesneeuwd, en dat is juist wat ik nu interessante aan dit verhaal vind. Hier en daar zijn er zeker wat mooie scenes te bespeuren maar was het voor mij wachten op het voorspelbare eind.

Zeker een aardige film die het vooral van Carrey moet hebben om interessant te blijven. Een tegenvaller.

3*

Gewoon een aardige drama maar meer ook niet. Normaal speelt Jim Carrey altijd komische rollen maar hier speelt hij toch min of meer een serieuze rol en hij deed het best aardig. Het verhaal is best leuk gevonden maar helaas bevat het ook ook veel clichés en is het te voorspelbaar waardoor het allemaal net niet is. Slecht is de film zeker niet en hij kijkt ook lekker weg. De cast deed het best aardig en Laurie Holden zag er niet slecht uit.

Herzien. De 5 blijft fier overeind.

Gisteren voor het eerst gezien.. Een fantastisch drama, verpakt in een romantische setting.. Soms wat onrealistisch, maar dat boeit je tijdens het kijken van deze film niet.
Het acteerwerk is super en ik vind dit samen met "The Number 23" de beste film van Carey

Eindelijk.. sinds een zeer lange tijd heb ik deze herbekeken. Jim Carrey was vroeger mijn favoriete acteur en is de reden dat ik op MovieMeter zit. Ik genoot erg van zijn komedies. Zijn serieuzere films kon ik toen nog niet zo waarderen. Ik wil ze allemaal nog eens herzien (Man on the Moon, Eternal Sunshine of the Spotless Mind en The Truman Show). Maar ik begon met die ene wat ik vroeger al goed vond.

En dat was The Majestic. Ik weet niet waarom deze me al vroeger aansprak, maar dat was wel het geval. Nu nog steeds. Jim Carrey is komisch.. maar kan ook prima het serieuzere werk aan. Dat laat hij in deze film zien. Ik vond zijn rol echt heel erg goed. Maar daarnaast is ook de rest van de cast overtuigend. Het verhaal is erg mooi en blijft boeiend. Hij duurt wel lang, en misschien wordt hij op het einde een beetje lang maar daardoor nog niet echt saai. Ik vond zelfs de rechtszaak een interessante scene. En het eine is ook leuk. Daarnaast heeft de film een bepaalde, warme sfeer die hij de hele tijd bij zich draagt. De restoratie van The Majestic is ook erg leuk om te zien. En natuurlijk een erg vreemd moment waarop Peter zijn eigen film ziet en weet wie hij is. Wederom overtuigend geacteerd door Carrey.

Misschien is de film een klein beetje zoetsappig. En hij is ook niet zo goed als de twee bekendste titels van Frank Darabont. Maar desondanks dat vind ik dit toch een bijzonder filmpje. Het simpel, maar wordt wel erg goed in beeld gebracht. Het hele verhaal kwam ook goed op me over. Ik ga hem daarom dan ook niet veel verlagen in cijfer. Want het blijft een mooie film. Dat vond ik 5 jaar geleden.. en nu dus nog steeds!

4,5*

Jim Carrey die eens niet non-stop de grote lache-bek probeert uit de hangen. Een serieuze rol waar hij zich prima mee lijkt te vermaken. Het gaat hem immers heel goed af.

Het verhaal was nog al chaotisch en niet altijd even logisch. De film is echt in drie delen verdeeld en ik vind de overloop niet altijd heel mooi.
Ik had ook het gevoel dat ik alles uit de film al een keer eerder zag in andere films, maar dat het hier is samen gevoegd.

Het verhaal is dus wel aardig, en er wordt op aardige locaties ook prima gespeeld, maar echt raken? Nee, deze film bezorgde mij geen brok in de keel.

Toch kijkt hij lekker weg.

The Majestic geniet blijkbaar minder populariteit onder de bezoekers van deze site dan Darabonts vorige twee meesterwerken. Is de glazuur misschien van jullie tanden verdwenen waardoor deze suikerbom teveel van het goede is? Ik hoop het, want ook dit is weer een dragonder van een film.

Frank tracht hier hetzelfde te doen als in de vorige films, maar het verhaal lijkt zich niet helemaal te lenen voor zijn visie.

het dorp uit snoepgoed waar Carrey zich in bevind is natuurlijk uitermate geschikt voor zijn sentimentele viezigheid, maar omdat de booswichten saaie afgevaardigden van de regering zijn werkt het contrast tussen goed en kwaad niet zo. Het is natuurlijk veel effectiever om je held van het verhaal te confronteren met een sadistische gevangenisbewaarder of een kinderverkrachtende seriemoordenaar, maar je kan niet alles hebben zeker?

Gelukkig weet Darabont de scheuren wel te lijmen door de hele film te bestrooien met een dikke laag suiker. Het maakt niet uit of het artistiek gerechtvaardigd is of niet, hij bedekt dat hele dorp met zoveel glazuur dat je je afvraagt waarom Carrey er niet in weg zonk.

Ik ga in ieder geval een afspraak maken met de tandarts.

Vind de bovenstaande post wel een erg leuke.

Dit was toch wel een aardige tegenvaller. Het plot sprak me aan, maar de kinderlijke wijze waarop feel-good momentjes gecreëerd werden was uitermate storend. Lachende gezichten, traantjes wegpinken, het heeft maar kort gewerkt. Helaas werd dit de gehele film doorgezet en zakte hij ook naarmate de minuten verder tikten in waardering.

Op zich een leuke rol voor Carrey, die over de nodige kwaliteiten beschikt.

Prachtige meeslepende geflopte film. Vind de Truman Show in het niet vallen vergeleken met de afwisseling en dramatiek van deze film. Verdient zeker meer aandacht.

De eerste serieuze rol can Carrey die ik zie en ik moet zeggen dat hij me op deze manier beter bevalt dan dat domme gedoe. Mooi verhaaltje alleen de regisseur heeft er wel voor gekozen om de zoetsappige kant op te gaan, dat is niet helemaal mijn smaak.

Wederom zien we Carrey weer eens in een serieuze rol en dat kan die zeker (wat die zeker heeft bewezen in eternal sunshine...) Mooie film, mooi en redelijk origineel verhaal en goed acteerwerk...

Naast de uitroeiing van de indianen en de oorlog in Vietnam, is de heksenjacht op de vermeend communisten binnen Hollywood de derde grote schandvlek in de Amerikaanse geschiedenis. Uiteraard zijn er meer films over dit onderwerp gemaakt, denk onder andere aan Irwin Winkllers ‘Guilty by Suspicion’ (1991) en het onlangs verschenen ‘Trumbo’ (2015) van Jay Roach. ‘The majestic’ past met gemak tussen dit rijtje historische films, hoewel de aanpak een stuk anders is.
´The Majestic`is eigenlijk twee films in een. De eerste: een jonge opkomende scenarioschrijver Peter Appleton, die een kleine hit heeft gescoord met de film ‘Sand Pirates of the Sahara’, wordt ten tijde van het tijdpek van senator Joseph McCarthy verdacht wordt van communistische sympathieën.
De tweede: een jonge man, Peter Appleton krijgt een ongeluk, lijdt aan geheugenverlies en komt terecht in een kleine gemeenschap, waar ze hem aanzien voor een van hun verdwenen oorlogshelden, Luke Trimble.
In beide films gaat het om dezelfde persoon. Even lijkt het dat de twee verhalen elkaar behoorlijk in de weg zitten. Is de eerste film een beetje op gang gekomen, dan gaat alle aandacht naar de tweede film en zien we Appleton worstelen met zijn identiteit. Hij zelf heeft het gevoel dat hij niet diegene is waarvoor hij wordt aangezien. Veel aandacht wordt besteed aan de opbloeiende romance die hij krijgt met zij ‘oude’ vriendin Adele Stanton (Laurie Holden) en de wederopbouw van ‘The Majestic”, de bioscoop die door Luke’s vader Harry Trimble (Martin Landau) gerund werd.
Hoe ‘Luke’ achter zijn ware naam komt laat zich niet zo moeilijk raden, als bekend wordt dat Harry besloten heeft om samen met Luke ‘The Majestic’ nieuw leven in te blazen. Wat dat betreft betreed het scenario van Michael Sloane de bekende paden. Toch overleeft de film deze hindernissen en enkele kleffe scènes met gemak. En dat komt mede door het geweldige spel van Jim Carrey, die na ‘The Truman show’ (1998) en ‘Man on the moon’ (1999) ook nu weer bewijst serieuze rollen aan te kunnen en wellicht de beste prestatie van deze drie aflevert.