Bambi (1942)

Zeer zeker!

Een klassieker van het zuiverste water. Ik heb deze prachtige, ouderwetse en tranentrekkende animatiefilm maar weer eens van stal gehaald en na het bekijken mijn stem verhoogd naar 4 sterren. Het uitgebreide en trage verhaal weet onmiddellijk te pakken en te ontroeren: de animaties doen je smelten, de figuren zijn beeldig en de muziek is prachtig.

Ook voor mij mijn eerste bioscoopervaring. Ik herinner me nog dat ik zwaar geëmotioneerd was door de dood van de moeder van Bambi. Fijn dat mijn moeder wel levend de bioscoop verliet.

Tot zover mijn tere kinderzieltje. Van de rest van de film herinnerde ik me slechts flarden. Mijn zus en ik hadden vroeger als kind zowat alle Disney films op VHS, en deze zat daar ook bij, maar we hebben deze blijkbaar nauwelijks bekeken. Bij herziening valt daar wel iets van te begrijpen, want echt veel gebeurt er niet in de film. Aan het begin een hoop vallen en op staan met een hoop schattigheid, die me al snel een beetje de keel uit ging hangen. Personages zijn op de uil na, die nog wel iets koddigs had, nauwelijks interessant. Het gehele plot laat zich in grove lijn vergelijken met dat van The Lion King alleen dan zonder politieke intriges. Oftewel, geboren worden, opgroeien, vrouwtje tegenkomen, kindjes maken. Het is allemaal wat aan de magere kant.

Grootste kracht om toch de film door te komen is de muziek, of beter gezegd: de wisselwerking tussen beeld en muziek. Net als bij Snow White was die wisselwerking erg sterk, maar de muziek hier was wel over het algemeen minder irritant. Dat komt omdat voor mijn gevoel er wat minder werd gezongen, vooral die koorzang uit die tijd vind ik typisch en niet altijd even aangenaam. Ik moet wel zeggen dat de koorzang tijdens de storm erg gaaf klonk, zoals dat de wind imiteerde. De smierende klarinet tijdens het verliefd worden was erg passend. En verder leek de instrumentale muziek op sommige momenten zelfs een beetje op Tsjaikovski (gezegd moet worden dat ik al uitkijk naar de herziening van Sleeping Beauty, waar de soundtrack alleen maar uit Tsjaikovski bestaat. Helaas moet ik nog even wachten, gezien mijn voornemen om de Disney films zoveel mogelijk op chronologische volgorde te kijken).

De animatie was overigens ook behoorlijk goed, maar ook hier niet echt de leuke visuele details zoals je in Pinocchio de klokken had die allemaal op verschillende manier het uur slaan. Ik heb er op zitten letten bij scènes met neerslag, volgens mij is er wel degelijk sprake van herhaling, maar dan wel van lage frequentie, want ik vond het maar moeilijk om het echt goed te zien. Oftewel, daar zat ook wel de nodige moeite in.

Al met al vond ik het te mager. Aardig geanimeerd, sterke integratie met de muziek, maar verder niet veel. 2,5*.

Wat is het toch vaak teleurstellend om oude jeugdfilms terug te zien. Ik vond Bambi nog wel even goed als toen ik kind was maar ik werd niet meer emotioneel bij die bosbrand

Disney Classic #5

Voor mijn gevoel is dit zo'n beetje de grootste klassieker van Disney maar toch heb ik Bambi maar weinig gekeken vroeger. Nu het na vele jaren eindelijk weer eens terug te hebben gezien ben ik in ieder geval van mijn mening dat die status terecht is. Het heeft een warme uitstraling en ook volwassen onderwerpen als liefde en de dood komen aan bod. Ik vond de scene waarin de uil uitlegde wat verliefdheid precies inhoudt ronduit hilarisch.

Bambi lijkt daarnaast de eerste Disney te zijn die echt kritisch is richting de mensheid. Natuurlijk hadden Pinocchio en Dumbo ook al een serieuze kant maar daar wordt geen directe (natuur)schade aangericht door mensen. Maar buiten alles blijft Bambi natuurlijk uitermate geschikt voor kinderen. De karakters zijn aanstekelijk en het verhaal eenvoudig doch prima uitgewerkt. Ook is het interessant om Bambi in meerdere gedaanten tegen te komen. Met sprongen van enkele maanden wordt zijn jonge leven in beeld gebracht. Een vermakelijk en tijdloos avontuur.

4*

Wederom een klassieker van Walt Disney. Het is een verfilming van het boek “Bambi. Eine Lebensgeschichte aus dem Waldevan” van de Oostenrijkse schrijver Felix Salten. De productie startte reeds in 1935 en het was oorspronkelijk de bedoeling dat Bambi de 2e avondvullende tekenfilm zou worden. Maar omdat het tekenen van de bosdieren behoorlijk ingewikkeld was, werd dit idee uitgesteld, zodat de tekenaars eerst voldoende konden oefenen. Daarna ontstonden er enkele problemen met de filmrechten van het boek waardoor de film uiteindelijk pas in 1942 het levenslicht zag.

Op animatiegebied is Bambi fantastisch en zette ze de standaard voor de vele animatiefilms waarin dieren de hoofdrol spelen. Helaas is Bambi inhoudelijk wat minder geslaagd. De film is voornamelijk gericht op het wat jongere publiek en er gebeurd betrekkelijk weinig in de film. Toch bevat de film enkele klassieke scènes, waaronder de scène waarin Bambi probeert te lopen op een ijsbaan en de climax waarin Bambi en zijn vader proberen te vluchten voor een vlammenzee die het bos langzaam maar zeker opslokt. De dood van Bambi’s moeder is één van de meest droevige scènes in de filmgeschiedenis en dat is opmerkelijk omdat de scène zelf vrij kort duurt en eigenlijk niet in beeld wordt vertoond. Hier toont Disney dan ook z’n kracht als filmmaker. Het zijn die kleine scènes die van Bambi een klassieker maken. Het is misschien niet de meest boeiende film die Disney ooit gemaakt heeft, maar wel één van de meest vertederende.

Ja, dat is weer eens heel wat anders. Als verse papa heb ik een hernieuwde interesse in Disney-tekenfilms, omdat ik in mijn jeugd de echte klassiekers eigenlijk heb gemist. Voor ik het wist, was ik al van de Transformers-generatie en kon je een "Cinderella" al niet meer aan mij kwijt. Hoewel ons zoontje met zijn twee maanden nog een héél klein beetje te jong is voor tekenfilms, of überhaupt voor alles wat niet te maken heeft met melk en poep, bedenk ik alvast welke classics leuk zijn om aan hem te voeren als hij eenmaal oud genoeg is. Bambi, die laatst toevallig op TV was, slaat papa dus keihard over.

De film Bambi staat bekend om Die Ene Scene. Het mag geen spoiler zijn wanneer je weet dat Bambi's moeder wordt neergeknald door "de mensen". En het blijkt dus dat je helemaal niets ziet van wat er precies gebeurt. Dat is misschien maar goed ook voor de kleine kijkertjes - maar wat je wel ziet is Bambi's vader die ineens ten tonele verschijnt, iets mompelt van "nu moet je sterk zijn" en enkele seconden later is Bambi het alweer allemaal vergeten en loopt hij Meneer Uil te plagen.
Daarna ontmoeten alle vriendjes een vrouwelijke equivalent, komen er jagers, planten ze zich voort en leefden ze nog lang en gelukkig. Het is een samenraapsel van scènes. Als je je al over de vreselijk aanwezige, drukke filmmuziek en de gedateerde olieverf-achtergronden heen kan zetten, dan is het het fragmentarische verhaal dat vreselijk gaat irriteren. Er zit geen opbouw of spanningsboog in. Het allerergste is nog wel Bambi's vader, die slechts anderhalve keer aan komt kakken, wat tegelwijsheden oplepelt en er daarna weer tussenuit glipt - Bambi geheel aan zijn lot overlatend.


De eerlijkheid gebiedt me wel te zeggen dat ik vermoedelijk het eerste kwartier of 20 minuten heb gemist, maar ik kan me niet voorstellen dat er in dat deel van de film iets geniaals te zien was dat mijn kijk op deze film radicaal zou doen veranderen.

Wat wel leuk is om te zien: het gedrag van de vrouwelijke diertjes, blozend, wegkijkend en met de ogen knipperend, lijkt erg op hoe echte actrices in die tijd genegenheid tot uitdrukking brachten: met grote gebaren en zeer expressieve mimiek. Sowieso waren acteurs in de jaren 30 en 40 nog van de toneelschool, waar iedere subtiliteit ver te zoeken was. Immers moet een toeschouwer achter in de zaal ook begrijpen hoe een personage zich voelt. Subtiliteit - en daarmee een meer natuurlijk acteerwerk - kwam pas later, toen generaties acteurs ook echt opgeleid werden voor film en niet meer primair voor toneel met film als bijzaak. Maar dit terzijde.

Nee, de film Bambi is een aaneenrijging van losse scènes en laat je achter met een huizenhoog "was dit het nou" gevoel. Leuk filmpje voor de allerkleinsten en de allersenielsten, maar de status klassieker echt onwaardig.

2 sterren

Ouderwetse kinderfilm, die "maar" 70 minuten duurt....traag en langdradig. Aanvankelijk genoot ik er erg van, van die lieflijke tafereeltjes met groepjes dieren, en die blijven de gehele film wel terugkomen. Maar ben die cartoons gewend en die duren zo'n 7 minuten. Zodra ze de wei in gaan wordt het langzaam minder. Er zit maar 1 treurig moment in gelukkig en verder is het hoofdzakelijk een vrolijk, nietzeggend filmpje die ongeveer een jaar bestrijkt. Dit had ook wel in een half uur gekund. Maar louter gelet op het tekenwerk is het vaak toch wel heel mooi gedaan. Hoogtepunt voor mij is het regengedeelte, ook muzikaal. Het ijsgedeelte lijkt me het meest bekendst gebleven gedeelte van de film. Ik had liever andere muziek erbij gehad maar aan de andere kant stemt het toch goed af op de beelden die je ziet. De stemmen zijn goed. Heb maar weer de Engelstalige versie bekeken, hoewel de dvd heeft meerdere keuzes ook in geluid. En er staan wat extra's op. Disney was in 1937 al begonnen met deze film. Stampertje is dan wel plagerig maar het is tegelijkertijd ook een maatje voor Bambi. Ben eigenlijk geen liefhebber van die Disney lange tekenfilms, liever kijk ik naar die oude cartoons waarin het tempo vaak ook veel hoger ligt. Maar deze film blijft dan nog wel een uitzondering daarop. 5.0/3.0

Maar is dat op latere leeftijd terugkijken niet altijd het geval?

De film die wij in met onze kinderen in de bioscoop zagen was begin jaren ’90 waarbij de Nederlandse nasynchronisatie opnieuw was ingesproken en het taalgebruik was aangepast aan de moderne tijd. Er werd flink wat gesnotterd in de zaal, ik zag veel moeders hun kinderen een zakdoek geven of een arm om de schouders leggen. Volgens mij hebben we deze later nooit meer gezien. Niet op video gehad en in het DVD tijdperk waren ze te oud. Misschien dat we deze ooit met de kleinkinderen opnieuw gaan zien. Vier sterren voor de jaren negentig versie.

Wie weet Maar ik hou personelijk niet zo van nasynchronisatie in films. Geef mij maar de oorspronkelijke taal. En of je een film bij het uitkomen in de bioscoop ziet op een groot scherm, of veel later op DVD op je tv maakt natuurlijk ook een groot verschil op je emotionele beleving

Wie weet Maar ik hou personelijk niet zo van nasynchronisatie in films. Geef mij maar de oorspronkelijke taal. En of je een film bij het uitkomen in de bioscoop ziet op een groot scherm, of veel later op DVD op je tv maakt natuurlijk ook een groot verschil op je emotionele beleving

Ik ook niet maar het is wel een verschil of het om tekenfilms gaat of om speelfilms. Neem nu Frozen (2013). In weet ik hoeveel landen nagesynchroniseerd. Zangeressen zingen Let it Go uit Frozen in 25 talen te zien op You Tube. Willemijn Verkaik de Nederlandse versie. Laat het los laat het gaan Het roer moet om ja dat moet Laat het los laat het gaan. Onze kleindochter geniet met volle teugen. Als ze dat alleen in het Engels zouden maken missen miljoenen mensen bijvoorbeeld de Disney films. Lees eens hier: Lijst van animatiefilms van Walt Disney Studio's op Wikipedia. Ik denk dat als er niet in de taal waarin je opgroeit gesproken zou worden we hier in Nederland heel veel niet zouden kunnen kijken. Want wat heb je aan een film die je niet kunt volgen omdat je het niet verstaat

Het vijfde deel uit de Disney classics reeks over een klein hertje dat uiteindelijk een volwassen hert word. Vanaf de geboorte van Bambi is het een film die zijn hartverwarmende momenten kent het lopen over het ijs maar ook droevige momenten de dood van de moeder van Bambi . Ook bevat de film genoeg humor en leuke bijrollen waardoor dit een film is die prima vermaakt.

Een van de Disney klassiekers die ik nooit als kind heb gezien. En dat zijn er nogal wat.

Werkelijk een prachtige film in elk aspect. De animatie is werkelijk verbluffend mooi. De achtergronden zijn nogal grof weergegeven, maar de illusie dat je echt in het bos bent komt erg goed over. Bij de karakter animatie wordt elk klein detail weergegeven en is erg goed gedaan. De bewegingen, de tekenstijl, de persoonlijkheden die er in zijn gestopt. Geweldig hoe "The Nine Old Men" dit konden doen en ook met zoveel liefde al die jaren hebben gedaan. Deze vorm van kunst en manier van verhalen vertellen laat me 2D cell animatie heel erg missen.

Bambi is een Disney klassieker die ik als kind ontelbaar vaak gezien heb. Laatst heb ik hem weer gezien, maar hij viel mij toch een beetje tegen op een of andere manier. De Disney vibe is natuurlijk wel aanwezig en de animatie is echt geweldig voor die tijd. Ik ben nog steeds de grootste fan van Stampertje, maar toch vond ik eigenlijk dat er niet zo veel gebeurde in de film. Misschien ligt het aan het feit dat mijn inlevingsvermogen lang niet zo intens is als toen ik kind was, maar ik had bij best veel stukken moeite om mijn aandacht erbij te houden.

Een Disney klassieker die toch enigszins tegenvalt. Het verhaal gaat hoofdzakelijk over de levenscyclus van Bambi. Bambi is echter niet bepaald een sterk hoofdpersonage. Hij maakt nauwelijks een noemenswaardige ontwikkeling door gedurende de film, hetgeen overigens geldt voor alle personages. Er gebeurt ook eigenlijk niet al te veel in de film en de schaarse noemenswaardige gebeurtenissen maken weinig indruk. De animatie is wel zeer behoorlijk, maar al met al valt het zelfs met deze geringe speelduur wat tegen.

Disney-klassieker waar ondanks zijn korte speelduur geen eind aan lijkt te komen. Er gebeurt dan ook weinig noemenswaardig, je krijgt de verschillende seizoenen in het bos voorgeschoteld met wat stemmige muziek. Wel knap gemaakt natuurlijk, maar het was allemaal wel heel lieflijk en schattig. De animatie was slechts een enkele keer dynamisch, zoals bij het gevecht tussen Bambi en zijn rivaal, de jacht en de vuur-scene. Animatie is prachtig maar ik vond de neervallende sneeuw er opvallend lelijk uitzien- in plaats van dat de sneeuwvlokken leken te landen in het landschap leek het op een effect dat er later op was geplakt.

Verder vond ik het opvallend dat Disney, toch een boegbeeld van conservatief Amerika, enigszins kritisch lijkt te staan tegenover de jacht.

Moeilijk te beoordelen omdat het natuurlijk bedoeld is voor jonge kinderen. Ik houd het op 3 sterren.

Bambi is een klein kunstwerkje.

Ik ben als kind altijd al fan geweest van deze film. Voor mij is Bambi nog steeds de perfecte benaming voor reetjes en heb hier nog altijd een Bambi knuffel liggen die ik weiger weg te doen. Er valt hier een mooie vergelijking te maken met Dumbo. Beide verhalen hebben een dier in de hoofdrol, er is niet echt een schurk aanwezig (buiten dan de aanwezigheid van de mens) en het is een soort coming to age story van een vrij korte speelduur.

Dumbo vond ik ook een geweldige film maar Bambi heeft net dat ietsje meer. Het is allereerst prettig om de verschillende levensfasen mee te maken van het kleine hertje. Bambi is natuurlijk een fijn personage, eerst onschuldig met nood aan bescherming, later komt hij zelf op voor belangrijke gebeurtenissen in zijn leven. Stamper en Bloempje zijn een leuke factor voor de kinderen, de moeder heeft iets meer persoonlijkheid dan die van Dumbo en alhoewel de vader niet veel zegt , geeft het telkens een imposant en machtig gevoel als hij in beeld komt. Zonder al te veel screentime kan Disney dus een memorabel personage tevoorschijn toveren.

Het intronummer is hartverwarmend. Liedjes van de personages zelf zijn er niet echt aanwezig maar de muziek zelf is dik in orde. Waar Dumbo heel bombastisch was (past perfect bij die film en het circusgebeuren uiteraard) , is deze muziek meer ingetogen. Ik vind vooral het stukje wanneer de mens 'in beeld komt' heel spannend net als het gevecht met Bambi en een ander hert.

De animatie is zo fantastisch in deze film. Je voelt je echt in een bos aanwezig. Vooral dat stukje met de regen is zo gedetailleerd. Dikke pluim ook voor de transitie die naar het einde toe werd gemaakt. Bambi leert zijn geliefde kennen, is blij, springt rond in een droomwereld van wolken en opeens worden de beelden terug werkelijkheid als hij een ander hert tegen komt die met hem de strijd wilt aangaan. De kleuren worden donkerder, het gevecht zelf is prachtig geanimeerd. Topwerk!
De film is over de hele lijn , net als Dumbo, zeer schattig en lief maar schrikt er niet van terug om een paar emotionele scenes in te steken. Het overbekende moment wanneer de moeder van Bambi sterft is uiteraard ongelooflijk triest maar wel een beetje abrupt naar mijn mening. Ik vind de scene waar een kwartel wordt neergeschoten veel pakkender. De film zelf heeft een van de mooiste Disneyfinales tot nu toe. Bambi en zijn vader op een rots kijkend naar de geboorte van zijn zoon en dochter ... wow

Bambi is een vertederende film en persoonlijk toch wel een van mijn favorieten. De opbouw heeft daar veel mee te maken. Het bouwt langzaam maar zeker op naar enkele spannende momenten en keerpunten in de jonge prins zijn leven. Toppertje! Mocht van mij veel langer duren. 4,5*

Als Quentin Tarantino deze film had geregisseerd was de titel waarschijnlijk geweest: Bambi (They Just Killed My Motherfucking Mom).

“Faster! Faster, Bambi! Don't look back! Keep running! Keep running!”

Sterke klassieker. Vooral de animatie ziet er na 70 jaar nog steeds verbluffend mooi uit, en het verhaal is voor jong en oud. Bambi behandelt serieuze onderwerpen, maar heeft ook zijn luchtige en humoristische momenten. En is nog steeds actueel. Vooral de kritiek op hoe wij als mens omgaan met dier en natuur is niet te missen. Ook het 'circle of life' gevoel, met Bambi die geboren wordt, opgroeit, zijn moeder verliest en zelf kinderen krijgt, is schitterend gedaan. Kort maar ontzettend krachtig. En tijdloos.

Nu mijn oudste spruit langzaamaan tv begint te kijken, gooi ik er op deze zaterdagochtend een Disneyfilm in. Bambi is altijd al een van de makkelijkste Disneys geweest. Zelf kwam ik er te laat mee in aanraking. Ik geloof dat ik een jaar of 8 was en toen waren Robin Hood en Aladdin mijn favoriete films. Daar zit veel meer actie en humor in en dus vond ik Bambi vooral saai.

Inmiddels kijk ik heel anders naar Bambi en kan ik de sterke kanten van deze animatie goed waarderen. Terwijl mijn dochter haar aandacht al verliest na enkele minuten, laat ik de film gewoon aan staan en spiek ik regelmatig wat momenten naar het scherm. Het is namelijk een heel charmante film. De vertelstijl is heel traag en simpel. Er zit niet echt een verhaal in, maar als kijker volg je de ontwikkelingen van de reeënprins Bambi. Voor kleuters is het een ontzettend leuke film, maar voor ieder ander zou de animatie tijdloos moeten zijn. Door het soms wat fletse kleurgebruik, krijgt het bos en de hei een heel dromerige sfeer. Ik krijg er direct zin in om een boswandeling in de mist te maken. Dat betoverende wordt nog eens extra aangedikt met het koor dat hoge tonen zingt. Wat de tekeningen betreft is Bambi een meesterwerk. Wat ik ook erg leuk vind, is het spel tussen het orkest en de animaties. Zeker de regenbui is geweldig gedaan, maar ook de mars onder de sprintende herten. Een mooie manier om kinderen in aanraking te laten komen met klassieke muziek. Een kleine 25 jaar later komt dan alsnog de waardering. Over een half jaar probeer ik het wel weer een keer met mijn dochter.

Over de disneyficatie van hoe er naar de natuur wordt gekeken in Bambi. Arme, lieve Bambi – De Groene Amsterdammer

Prachtfilm in alle opzichten, zelfs voor criminelen haha. Elke maand moet deze jager Bambi kijken terwijl hij in de cel zit om zijn zonden te overdenken. Had honderden herten gedood en nam alleen de koppen mee. Hopelijk zorgt Bambi (of de cel) ervoor dat ie zijn leven betert

Disney maakt liveactionversie van tekenfilmklassieker Bambi | NU - Het laatste nieuws het eerst op NU.nl

Ben benieuwd. Vond de tekenfilm wel mooi, maar ook niet overdreven spectaculair zoals The Lion King, Aladdin of de komende Mulan die visueel in een nieuw jasje iets extra's brachten. Niet elke Disney remake vind ik een succes of zelfs een meerwaarde.

Disney is zich zelf ook bewust dat het aantal klassiekers dat zich leent voor een live action remake beperkt is. Maar deze leent zich er prima voor. Kan na 80 jaar wel een update gebruiken.

Benieuwd of de sterfscène er in komt.

Wie kent Bambi nou niet zou je zeggen? Ik denk de meesten onder ons wel, maar hebben ze het verhaal ook gezien? Nou uh de meesten niet denk ik. Zo had ik Bambi ook nog nooit gezien terwijl het wel DE klassieker onder de Disney films is. Het is zeker niet de beste Disney film geworden. Dacht altijd dat Bambi de eerste Disney film was, maar daar gingen nog 4 films vooraf. Sneeuwwitje (1937) Pinokkio (1940) Fantasia (1940) Dombo (1941) en dan deze Bambi uit 1942. Midden in oorlogstijd. En gek genoeg is dit verhaal geschreven door een Oostenrijker. Bambi heette eerst overigens Eine Lebensgeschichte aus dem Walde.

De film is natuurlijk vooral voor de jonge kinderen bedoeld, maar ik was toch heel nieuwsgierig wat ik er van vond. Ik zou zeggen voor de kleinste is dit een verplichte kost! Wie Bambi (dat overigens een mannenhert is of bok) heeft gezien kent zowat het hele dierenrijk in het bos. We missen nog wel wat dieren zoals de vos of de wolf en de bruine beer. De laatste met de wolf de natuurlijke vijand. Maar Bambi mocht natuurlijk niet te wreed worden voor de kleinste. Toch maakt Bambi van alles mee. Hij leert vooral van de dieren met als leukste personages het konijn Stampertje. Dat beest maakt de film beslist leuker en grappiger. Stampertje wordt eigenlijk zijn gids met als hoogtepunt het ijsdansen. Natuurlijk gaat niet alles koek en ei en wordt zijn moeder vreselijk vermoord door een jager . Dit zien we uiteraard niet en ik denk dat elk kind zich gelijk afvraagt wat er mee is gebeurd. Gek genoeg zien we dan gelijk Bambi's vader in beeld als reddende engel.
Wat mooi is aan Bambi is niet alleen het kennen van de dieren in het bos. Maar ook de vier jaar getijden. The Circle of Life komt hier vandaan en is later gekopieerd door The Lion King, maar in Bambi komt dit veel meer naar voren toe. We zien lente, zomer, herfst en de koude winter. Bosbranden, we horen jagers en hun afschuwelijk honden die Bambi's vriendin (Feline) te lijf gaan dus we komen zo'n beetje alles tegen in het leven van Bambi die als Yearling begint tot zijn volwassenheid. Over The Yearling gesproken deze film uit 1946 had ik wel ooit wel eens een keer gezien. Wellicht de eerste life act movie

En nu las ik dat Bambi ook een live act movie krijgt. Tja nou ben heel benieuwd! De extra's zijn trouwens zeer de moeite waard in deze Bambi.

Film 3.5 (voor de jongste kinderen een dikke 5)
Beeld 4.5
Geluid 4.5
Extra's 4.5

Mijn allereerste bioscoop film, 5 of 6 jarige Gish samen aan het handje van zijn vader.

Ik dacht dat het in Cineac AD was in Rotterdam. Toen natuurlijk erg indrukwekkend, we hadden immers 1 televisiekanaal in die tijd. Grappig, spannend en mooi gemaakt. En het is nog steeds een erg leuke animatie, zeker voor kinderen. Voor mij de start van het zien en herzien van duizenden films.

Ultraklassieker van Disney. Gisteren sinds lang nog eens gezien. De mooie fauna en flora valt meteen op. Gebruik van vele kleuren en de talrijke dieren die vreedzaam in het bos leven zorgen voor een idyllisch tafereel.

De animatiefilm doorloopt de vier jaargetijden met elk hun specifieke kenmerken. Ook het jachtseizoen passeert de revue met de overbekende gevolgen van dien. Later ook enkele spannende scènes met de jachthonden en de bosbrand.

Ook hier weer een paternalistisch moreel oordeel waar Disney zo doorspekt mee is. Fijn om nog eens terug te zien alvast!

Blijft een heel mooie film, geweldig getekend, in deze tijd kan hij niet echt meer boeien, maar je moet hem gezien hebben, een monument