3-4x Jûgatsu (1990)

Kan iemand mij misschien vertellen waar ik Boiling Point kan kopen? Het liefste in Nederlands.

Een van de Kitano's die ik al ZO lang wil zien, maar het komt er steeds niet van. Daar gaat nu echt verandering in komen, ik ga er achteraan.

Wel grappig hoe de film door de meeste mensen hier als een komedie wordt omschreven terwijl hij hier en op IMDb als Actie/Misdaad staat omschreven. Dat klinkt heel erg Kitano. Office Kitano! Heil!

Ik deel deze mening.

Gortdroge humor. Weinig actie zoals gebruikelijk, en de actie die er in zat was koud, hard en goed in beeld gebracht. Op en top Kitano.

Erg leuk maar niet Kitano's beste film.

Wel erg grappig(vooral Kitano's personage). En ja het is voornamelijk een comedy.

However mijn favo Kitano's blijven: Sonatine, Kikujiro, Hana-bi en Dolls(no particular order).

Vind ik een vreemde uitspraak. Zijn stijl is toch ook al zeeeer herkenbaar in Violent Cop. Waarom is dat geen echte Kitano film?

Omdat hij daar pas later als regisseur is bijgehaald, ter vervanging.

Ja ok, neemt niet weg natuurlijk dat hij met die film toch duidelijk zijn stilistische handtekening heeft achtergelaten. Ik weet niet vanaf wanneer Kitano dan juist de leiding heeft overgenomen, maar ik vind wel dat er duidelijke stilistische parallellen te trekken zijn met zijn ander werk. Hij was dan ook al vroeger actief bezig met de film. Als acteur heeft hij het verhaal zo goed als volledig geschreven, en;

Zeer vermakelijk Kitano. Het ontbreken van de muziek valt op, maar is niet storend, zeker met het cheesy Satie muziekje uit Violent Cop nog in het achterhoofd.
Kitano zelf is gortdroog in deze film. Wat een ongelooflijk grote idioot, meer nog dan in zijn andere films lijkt het. Toen hij homoseksuele neigingen vertoonde in de film had ik wel zoiets van "wtf?" omdat ik het totaal niet had verwacht, het leverde hilarische taferelen op.
De beelden waren maar matig, zeker met zijn latere films in gedachten. Erg mat en het leek ook niet altijd even vloeiend te zijn. Desondanks een leuke film.

Volgens mij niet. Ik heb meteen na afloop de eerste keer dat die gast naar het veld terugslenterde vergeleken met die keer op het einde (waar hij rent!). Grappig, want toen ik later het Koionbori-boekje las, las ik dat de recensent daar precies hetzelfde heeft gedaan! Het is een typische Kitano-truuk.

Dit soort droge humor is aan mij wel besteed. De kerel op de motor en 1 seconde later op de grond, de punks die de pompbediende en zijn liefje scheldend inhalen en bovenop een geparkeerde auto knallen. Schitterend!

De film deed met denken aan Sonatine (de strandscènes op Okinawa!) en qua droogkloterigheid en stilzwijgende personages aan de films van Aki Kaurismäki. Ook bij Aki Kaurismäki gezapig gedoe en dan inèèns (kort) actie!

Kitano zelf vind ik prima in zijn rol. Een enorme lul, maar toch vind je het klote als hij zo patsboem wordt afgeknald.

Gelukkig heb ik nog een aantal Kitano's om me op te verheugen!

Deze film van Takeshi Kitano viel me ietwat tegen, omdat ik dezelfde soort humor verwachtte die volop aanwezig was in films als Sonatine en Kikujiro. Die humor was er wel, maar bijzonder zelden was het écht grappig (het grappigste was allicht nog wel hoe Kitano's personage zijn vriendin constant bleef slaan) en bovendien was de humor net iets te weinig aanwezig om het flauwe verhaal te verdoezelen.
Er zit wel minstens één prachtige scène in, de scène in de karaokebar met de ingebouwde "flashback" voelde erg bizar aan en is voorlopig één van de beste scènes die ik al in een film van Kitano zag. Ook de manier waarop de moord op de twee gangsters op de parking van de luchthaven in beeld gebracht was (bijzonder afstandelijk in het tweede deel), was bijzonder efficiënt.

Over de hele lijn is Boiling Point wat mij betreft nog een beetje zoeken naar de juiste toon, al heb ik nog te weinig films van de regisseur gezien om deze stelling echt te kunnen onderbouwen. Het verhaal heeft weinig om het lijf en wordt in horten en stoten verteld. Onderweg is er net iets te weinig visuele pracht en vooral humor aanwezig om het geheel op te tillen, daarom blijft de film net steken op een erg dikke 3*.


3*

Een erg grappige Kitano, alleen duurde me de eerste helft (zonder kitano) echt iets te lang, en was het wat aan de saaie kant.
echt geweldige hoeveel flessen er sneuvelde in al die bar scenes!
3.5*

Redelijke Kitano waarvan de scènes waarin de sadistische Uehara (Kitano) constant patsen uitdeelde naar zijn vriendin bij mij wel de nodige hilariteit opwekte. Die vriendin die die "slome" pompbediende versierde mocht er best wel wezen trouwens. De actiescènes - typisch Kitano - waren zonder meer goed maar wat ik echter miste in deze film is toch die wondermooie muziek van Joe Hitashi. Hierdoor miste deze film die sfeer die zo kenmerkend is in Kitano's latere films.

3,0*

Ongeveer even sterk als Kitano's debuut en dus wederom een leuke film. Mist nog de sfeer en de muziek van zijn latere films. Maar bijvoorbeeld de scenes op het honkbalveld en die in de karaokebar zijn erg tof. Erg leuk einde. En Kitano speelde zelden een fouter type, maar is ook weer zo dwars om zijn rol maar in minder dan de helft van de film te laten optreden.

3.5*

Eigenaardige film van de heer Kitano. De regisseur komt zelf pas na dik drie kwartier opdraven en dan gaat het echt los in de film. Hij speelt deze keer geen man van eer, maar een psychopaat met homofiele neigingen, bijzonder. De humor is het sterkste onderdeel van de film, het verhaal is wat vreemd.

Leuke film van Kitano, die filmisch nog niet zo goed is als veel van zijn latere werk, maar de vaak erg droge humor maakt veel goed.

Het mooiste moment is al een paar keer genoemd hier, maar ik wil het ook graag nog een keer vermelden. Heerlijk om te zien dat die treiterende gasten in de auto naast de brommer, tegen een stilstaande auto aanrijden. Echt zo’n moment dat ik even hardop zat te lachen. Zo zijn er wel meer leuke momenten, waarbij er een glimlach op mijn gezicht werd getoverd. Het eerste gedeelte is nog zonder Kitano. Ik dacht al, dat ik hem ergens over het hoofd zag, maar ineens is hij daar. Zijn rol is leuk en het zet zichzelf trouwens ook behoorlijk te kijk hier, maar dat kon ik wel waarderen.

Qua regie schort er hier en daar nog wel wat aan. Het ziet er in de dop goed uit, maar mist op sommige momenten duidelijk de finesse en souplesse, die er in zijn latere films wel inzit. De typische geweldsuitbarsting en de soort humor is overigens wel heel herkenbaar en zien we later ook vaak terug. Boiling Point is absoluut een fijne wegkijker met een aantal erg leuke momenten. Filmisch kan het nog wat beter, maar ook op dat gebied is Kitano’s talent toch al wel duidelijk zichtbaar. Die scene, waarbij Kitano op het strand constant de bal tegen zijn vriendin aan gooit, is trouwens ook erg komisch.

3,5*

Leuke film hoor. Nog wat onevenwichtiger en visueel nog niet zo strak als zijn latere films. Boiling Point is echter minstens zo geestig, warm en heeft net zulke sterke. Meesterwerken als Sonatine en Hana Bi borduren hier enkel op voort. 4 sterren.

Vandaag geen zak te doen dus ik dacht , maak er een kitano dagje van. Lang geen kitano meer gekeken en vroeger was ik er gek van. Zelfs sonatine gekeken wat altijd een van mijn favorieten was. Als echte filmliefhebber moet ik wel toegeven dat alhoewel kitano zeker zijn charme heeft hij ook enorme valkuilen heeft en dat geldt zeker voor deze film.

De montage is ronduit echt slecht en amateuristisch. Om eerlijk te zijn vond ik de hele film totaal bagger. Vreselijk slechte acteurs (inclusief kitano) en achterlijk script. Vind Kitano sowieso baggeracteur omdat ie altijd precies dezelfde expressieloze vent is.

Gelukkig heeft ie gaandeweg veel bijgeleerd zodat ie zatoichi en brother kon maken die ik nooit had willen missen.

Een wat tegenvallende Actie / Misdaad film van Japanse bodem. De film doet nogal gedateerd aan en heel veel actie is er niet te zien. Verhaaltechnisch was het daarbij ook niet veel soeps. Autowasser/pompbediende krijgt te maken met een gangster en wordt het van kwaad tot erger om zichzelf te redden. Nu ben ik gewend om Aziatische films te kijken maar bij deze had ik af en toe het gevoel dat het allemaal wat fragmentarisch gebeurde. Hierdoor raakte ik soms de weg wat kwijt. Een ander nadeel is de humor, ik ben niet gek van humor en die is bij deze film nadrukkelijk aanwezig. Zelden ook echt grappig. Voor mij viel daarom de film nogal tegen.