Forty Guns (1957)

Forty Guns: Blu-ray review.

Slechte saaie western..........2,0

Goede dialogen en voor het jaar waar die uit komt zat er ook veel tempo in deze film. Heb me er prima mee vermaakt.

Fijne opening zeg, deze vierde Fuller die ik inmiddels zag. En alle vier die films zijn ook bevallen, dat maak ik wel eens anders mee.

Forty Guns Blu-ray - Barbara Stanwyck - dvdbeaver.com

De Criterion blu-ray is iets lichter van kleur.

Barbara Stanwyck in FORTY GUNS - The Criterion Collection - YouTube

'After three decades in the industry, Hollywood icon Barbara Stanwyck delivered one of her fiercest performances in Samuel Fuller’s western FORTY GUNS. Critic Imogen Sara Smith talks about the role in the context of the actor’s career in this excerpt from a supplement on our edition of the film.'

Damn, Samuel Fuller is echt een held. Toch maar die mooie box van Arrow kopen ...

Wat een rommelig onsamenhangend plot. Had eigenlijk vrij vaak geen idee waar het over ging. En die Amerikanen lijken ook allemaal zo op elkaar. Cinematografisch echter wel verrassend sterk. De soundtrack daarentegen...

Forty Guns is een onderhoudende western die er mooi uit ziet in zwart wit.

Het verhaal zit aardig in elkaar maar weet mij niet de gehele film lang altijd te boeien .

Het jongere probleem broertje van Stanwyck vond ik niet echt overtuigend overkomen.

De 40 ruiters leveren zo nu en dan indrukwekkende plaatjes op.

Maar jammer genoeg word er ook niet meer mee gedaan dan dat.

Naar mijn gevoel had hier dan ook meer ingezeten.

Met een titel als deze verwacht je wel wat wapengeweld maar dat blijft uit. Je krijgt wel veertig man te paard, alsook veertig man met de benen onder tafel maar verder reikt het niet. De plot draait helemaal niet rond de veertig man maar rond ice queen Barbara Stanwyck en gun fighter Barry Sullivan. Beiden zijn overlevers van een voorbijgestreefd tijdperk, uitgedaagd door het aanbreken van een nieuwe tijd. Is die plot de moeite waard? De vrij plotse transformatie van Stanwyck van manwijf naar meer vrouwelijk type, de hoofdintrige met haar wilde broertje John Ericcson, de finale alliantie van twee eigenwijze mensen, konden mij eigenlijk niet echt overtuigen.

Wat hebben we aan pluszijde? Visueel een prachtige en krachtige film. Barbara Stanwyck paradeert als een volleerde amazone over het scherm. Volledig in het zwart gekleed op een wit paard, komt ze indrukwekkend uit in de b&w cinemascope. De openingsscène met de veertig man te paard doet ook wat hij moet doen: indruk maken. Het getal veertig doet me daarbij wat denken aan Ali Baba en de veertig rovers. De mythe lijkt hier belangrijker dan de realiteit erachter. En dat gevoel heb ik wel wat bij het hele opzet van de film. Zoals eerder gezegd vind ik de plot niet geheel overtuigend maar niettemin was ik toch ergens geboeid van begin tot eind door het verhaal dat bijna iets weg heeft van (western) fantasy/fairy tale. En dat is dan zeker te danken aan de schitterende regie en het camerawerk van Samuel Fuller & co. Meespelende dolly shots, pov’s, lage camerahoeken, het subtiele spel met schaduw en licht, die ferme close ups van de ogen van Barry (die Sergio Leone nadien misschien geïnspireerd hebben). Dat alles maakt deze film voor mij zeer de moeite waard om te (her)bekijken.

De details maken deze film tot een heel bijzondere western. Het begint al bij de schitterende openingscene. Fuller is er wel vaker goed in maar zo goed als hier zag ik het nog niet. Verderop in de film is er een scene in de storm die bijna meer lijkt op Bela Tarr dan op een mainstream-Hollywood western als deze film. Uit 1957! Zo extreem is de film niet overal, maar ook voor lliefhebbers van films die de censors plagen is dit leuk want de dialogen zitten vol innuendo's en dubbele bodems zonder dat ze plat worden. En dan combineert de film ook nog het feminisme van een al even unieke film als Johnny Guitar met een neerslachtigheid over het stervende westen die zijn tijd vooruit was. Bijzonder en elke liefhebber van Westerns in het algemeen en vooral van degene die zich niet aan alle regels houden moeten dit zien. Fuller trekt alles open in deze film. Met dollyshots, close-ups en nog meer fraais.