Sono Otoko, Kyôbô ni Tsuki (1989)

Prima regi-debuut van Kitano waarin ie al gelijk uitpakt. Voor zich zelf zet hij opnieuw een erg mooie rol neer (zoals in al zijn films) en word er weer eens lekker op los getimmerd. Kitano is en blijft meester der Japanse cinema. De Kitano-sfeer zat er weer goed in, alleen hierin ietsje minder. Violent Cop heeft toch meer weg van een standaard-politiefilm. Maar ach...van Kitano kan je altijd genieten. Ook deze was doordrenkt met lekkere harde bloederige scenes met dertussen scherpe sarcasme. Die lange achtervolgingsscene met die vent met die honkbalknuppel, die locker-room scene en die scene in de loods en vele andere waren de hoogdepunten. Ook als Kitano der weer eens eentje om het minste geringste in elkaar slaat of trapt blijft ook altijd leuk.

Prima regiedebuut van Takeshi Kitano, wel jammer dat bij deze film de muziek van Joe Hasashi ondbreekt.

De ondertiteling van de Engelse dvd-uitgeve "Tokyo Bullet" is ook niet altijd aanwezig. Maargoed.

4,0* Met mogelijke kans op verhoging.

Gestilleerde Japanse ultra violence. Lekker toch?

De kwaliteit van de engelse dvd is vrij matig, op sommige momenten zou ik de film zelfs 10 jaar ouder inschatten. De ondertiteling was bijna voor de helft niet eens aanwezig...

Maar toch weer een aardige film van Kitano, mijn tweede. Veel geweld en weinig plot. Toch is het weer Kitano die de show steelt als een soort van Dirty Harry, alleen dan veel rustiger en gewelddadiger. Ik meen zelfs dat hij enige psychologische trekjes vertoonde, maar dat terzijde. Verder kon ik op een aantal handelingen na, weinig humor ontdekken. Maar dat is iets wat in zijn latere films meer naar voren komt, heb ik begrepen.

Niettemin, aardige film (alweer) en ik kijk uit naar Kitano's volgende films, waar mijn verwachtingen veel hoger zijn. Een nette 3.5* voor Violent Cop.

By far de minste Kitano die ik gezien heb. Het verhaal is simpel maar nog redelijk vermakelijk. Het probleem zit in de personages, die zonder uitzondering totaal niet interessant zijn. Waardoor het verloop van de film me maar weinig boeide.

Kan iemand mij misschien vertellen waar ik Violent Cop kan kopen? Het liefste in Nederlands en ondertiteling erbij. Alvast bedankt.

Ik weet niet waarom maar de films uit Japan kunnen me lang niet zo bekoren als de films uit Zuid-korea.

Omdat Zuid-Korea de Aziatsche brug tussen Hollywood en arthouse is misschien? Japanse cinema is doorgaan veel eigener.

Dat is niet alleen in film zo trouwens.

Vrij goede politie/misdaad film.

Rustig op sommige momenten, uiterst geweldadig op andere momenten.

Ondanks de lengte en het goede tempo van begin tot het mid-eind, vond ik het verhaal in het latere gedeelte van de film soms iets te snel voorbij schieten. In het laatste half uur ongeveer werkte deze zich wel erg snel naar de climax toe.

Voelde tegenstrijdig ten opzichte van de eerste 75 min.

Muziek vond ik erg sfeervol en passend.

3,5*

De film verschijnt met Nederlandse ondertiteling in de loop van dit najaar (op het Koinobori-filmlabel).

Begon wat traag maar eindigde heerlijk naargeestig.
De sfeer heeft erg veel weg van die gritty nihilistische jaren '70 vigilante films imho. Alles is heel kil en rauw.
Nou heb ik doorgaans wel wat moeite om de personages uit elkaar te houden bij Japanse films(hier geen uitzondering) en ik moet hem nogmaals kijken om alle verhaal lijntjes duidelijk te krijgen maar desondanks erg cool.

Wat betreft die nieuwe DVD van Koinobori. Geweldige improvement wat betreft ondertitels. Ik had deze film al op UK & US DVD maar kwam er bij beide niet doorheen omdat zo ongeveer maar 20% van de dialogen werden vertaald.
Deze nieuwe uitgave is echt een vooruitgang. Vrijwel alles(op een losse zin her en der na) wordt netjes vertaald. Ik ken dan wel geen Japans maar alles was goed te volgen.

Anyway. Ondanks de trage start erg genoten. En heerlijk messed up einde.
Alle goodguys gaan dood of lopen over Dat zie je niet vaak.

De oude Ukdvd ja, de nieuwe is gewoon goed hoor.

Eindelijk dan het debuut van Kitano gezien, en die is me toch ook goed bevallen.

Altijd leuk om te zien hoe een regisseur is begonnen. Dat is ook het geval met Violent Cop. Het is nog niet helemaal wat we natuurlijk vandaag de dag van Kitano gewend zij, maar het begin is er. De stijl waarop het geschoten is sprak me wel aan. Lekker grauw en donker allemaal. Het verhaal is redelijk simpel, en heeft vaak wat weg van een Dirty Harry film, al vind ik Kitano op de een of andere manier veel cooler overkomen. Grote kracht ligt vooral weer in de momenten zelf die lekker casual/relaxt en soms (plotseling) gewelddadig overkomen. Al meteen een stijl eigenschap van de regisseur. Ook de bekende scène aan de zee komt hierin weer voor. Helaas weet de film niet de gehele speelduur constant je aandacht erbij te houden. Gelukkig is het een niet te moeilijk verhaal, dus er veel bij nadenken is niet nodig. Ook de muziek was het gewoon niet, ik mis dan toch wel de muziek van Hisaishi.

Al met al wel een meer dan degelijke 1e Kitano, met een geweldig einde.

3.5*

Mijn tweede Kitano na Dolls. Ik had gezien het feit dat het zijn eerste film is en vanwege de titel niet echt hoogstaande verwachtingen. Ik had een soort Dirty Harry verwacht met meer geweld. Het eerste gedeelte stelde me erg teleur. Een beetje mensen schoppen en bitch slappen verkopen met als hoogtepunt iemand aanrijden is nou niet bepaald hoogstaand. Pas nadat hij werd ontslagen werd het echt leuk. Had dat niet eerder gekund? Een bijstander die per ongeluk in het hoofd wordt geraakt, de zus die ook wordt afgemaakt, daar zat ik nou meer op te wachten. Uiteindelijk niet op tijd om de film te redden, maar zorgt ervoor dat ik zeker meer films van Kitano wil zien. Wat was die muziek trouwens verschrikkelijk cheesy.

Kitano's regiedebuut waarin al meteen duidelijk is dat je hier te doen hebt met een getalenteerd man. Dit is mijn 4e film van Kitano en ik zie vooral toch wel parallellen met Hanna-Bi. Natuurlijk leent het onderwerp zich er wel voor, de fatalistische hoofdpersoon, het plotse grove geweld maar vooral ook Kitano's gevoel voor ritme en het oog voor het maken van mooie plaatjes. Beidde erg fijn uitziende en trage films waarbij Hanna-Bi mij wel wat meer deed uiteindelijk, denk vooral omdat ik de personages daar wat fascinerender vind.

Grappig trouwens die vergelijkingen met Dirty Harry en Bad Boys want echt verder dan dat de 'coppers' in kwestie er een nogal onorthodoxe werkwijze op na houden is er verder weinig overeenkomst te vinden.
Daar waar de Amerikanen hun politie neerzetten als helden die met een portie flink geweld alles wel even oplossen als een paar vrije cowboys is Azuma totaal geen held eerder een volledige 'Fuck up'.

De consequenties van zijn idiote impulsieve handelen zijn zonder regel negatief. Op het einde van de film staat ook niemand uit zijn directe omgeving overeind. Zowel zijn vrienden en collega's als vijanden hebben het loodje gelegd, zijn zus heeft ie een kogel door de kop gejaagd en ironisch genoeg loopt zijn protegé over naar de Yakuza...

In die zin is het verre van een standaard politiefilmpje. Geweldige non conformistische shoot-out op het einde, kon zo uit een Leonne western komen

Moet zeggen dat ik niet iedere scene even goed vind uitgewerkt. Vooral in de eerste helft vind ik de gewelddadige uitbarstingen van Azuma niet altijd even geweldig in hun uitgevoering en choreografie. Echter vanaf de achtervolging gaat de film duidelijk een tandje omhoog en de climax is , zoals ik al zei, geweldig sterk.

Mooie 3.5* ( wellicht nog met een verhoging in het verschiet).

Ik moet maar eens wat meer Kitanofilms bekijken, want ik genoot best wel van Violent Cop (terwijl velen hier het als één van zijn minste films beschouwen). Soms vond ik de shots niet echt denderend gekadreerd en voelden bepaalde personages lange tijd ietwat overbodig aan.
Maar voorts was ik onder de indruk van enkele scènes vol onderkoelde agressie, enkele prachtige shots het shot waarin Azuma dood op de vloer ligt, met achter hem zijn zus en de gangster en vooral de spanning die wordt opgewekt door ijzige stiltes tussen personages lang aan te houden. Goede vondst!
Ook enkele originele "twists" het koelbloedig neerschieten van de grote baas in zijn kantoor - alvorens eerst al zijn andere handlangers te hebben aangepakt - was een mooie afwisseling in het genre van de politie/gangsterfilm vond ik maakten Violent Cop interessant om uit te kijken, en Kitano doet het lang niet slecht als de ietwat geflipte agent Azuma. Vermakelijke Japanse film, benieuwd naar ander werk.


3,5*

1e Kitano,

En toch wel goed en briljant in sommige opzichten, maar toch mist hij de perfectie hier nog die volgens velen andere gebruikers hier nog moet komen in zijn volgende films.
De eerste paar scenès zijn geweldig, vooral de scene waar hij de brug oploopt! Toch is deze film qua cinematografie erg wisselvallig, we zien geweldig scenes maar ook zeer slordige shots.

Over Kitano zelf gesproken: ik ben nog niet volledig overtuigt van zijn acteerkunsten. Er is werkelijk waar geen emotie op zijn gezicht af te lezen op een glimlach na. Wat trouwens ook zijn charme heeft. Had ook het idee dat sommige acteurs zich niet altijd op hun gemak voelden. Kateshi speelt echter in een paar andere scenes weer wel erg sterk.

De film is wel lekker direct en draait er niet om heen zoals in veel politiefilms. Er komt flink wat bloed naar voren en men is niet bang om het geweld vol in beeld te brengen.
De climax deed me erg denken aan The Departed. Geen cliché kills waarin iedereen nog even zijn laatste woorden zegt. Gewoon pats, boem dood. En dan tot de conclusie komen dat het niet uit maakt hoeveel je er vermoord. Er staan altijd nieuwe op. En zo zit de wereld precies in elkaar.

Ruime 3.5

De achtervolging was geniaal .

Mooi debuut van Takeshi Kitano, waarin hij gelukkig het geweld niet schuwt, net als in de meeste van zijn andere films.

De titel Violent Cop geeft precies weer waar de film over gaat, namelijk een agent die het geweld niet schuwt. Kitano speelt het personage zelf en doet dat niet onverdienstelijk. Hij zet een keiharde agent neer, die in feite totaal onvoorspelbaar is en er richting het einde zelfs niet voor terugdeinst, om zijn eigen zus van het leven te beroven. Sowieso zitten er in deze film lekker veel harde scènes, iets wat ik in films als deze altijd wel kan waarderen.

Hoewel de regie niet de gehele speelduur even strak is, is de stijl wel mooi, al kun je in latere films van hem wel duidelijk zien dat Kitano zich nog meer ontwikkeld heeft. Hana-Bi doet namelijk heel erg denken aan deze film, maar daar is alles nog net wat beter uit en afgewerkt. Toch is Violent Cop gewoon een behoorlijk fijn filmpje met een paar erg sterke momenten. Het begin en einde is erg sterk en de lange achtervolgingsscène, is ook erg vermakelijk.

Een bovengemiddelde film in het genre.

3,5*

Violent Cop. Hoewel de lolbroek Takeshi de bedenker is van de hilarische Japanse spelshow Takeshi's Castle zie ik hem toch als gewelddadig karakter die hij in verschillende films heeft gespeeld. De oorspronkelijke regisseur was ziek geworden en Takeshi besloot plaats te nemen op de stoel. Wat dat betreft slaat zijn regiedebuut een pad in die hij vaker in zijn carrière zou gaan bewandelen; die van gewelddadige rotzak.

Violent Cop zegt genoeg. Kitano speelt een gewelddadige cop die geen enkele vorm van geweld uit de weg gaat. Met zijn sadistische methoden maakt ie de verdachten klein, wat natuurlijk niet strookt met de handelingen van zijn collega's. De film kent weer een paar erg harde scenes zoals we inmiddels gewend zijn. Die klappen op de wc vond ik ook heerlijk, dat was geniaal hoe lang dat doorging! Ook leuk om een jonge Endô te zien.

Visueel stelde de film teleur, zeker vergeleken bij zijn latere werk en van een leuke soundtrack was ook geen sprake. Gelukkig zitten er wel een paar sterke scenes in zoals de achtervolging die de boel interessant houden. Buiten dat is de film geen uitschieter, maar een goed begin voor zijn latere gewelddadige werk.

In visueel opzicht misschien wel Kitano's minste film, maar als actiefilm vind ik dit debuut van Kitano bijzonder geslaagd. Kitano speelt hier de rol van doorgeslagen cop met verve. De sadistische wijze zoals Kitano in deze film te werk gaat zal ook in zijn volgende films altijd zijn kenmerk blijven of hij nu de rol van een good guy of een bad guy speelt.

Over de soundtrack ben ik wat minder enthousiast. Voor een deel was het niet meer dan een bewerking van een compositie van Satie. Ik mis dus duidelijk de sfeervolle muziek van Joe Hisaishi.

4,0* na herziening

De DVD van deze film heb ik ooit bij de FRS in de uitverkoop gekocht, ik dacht voor € 5,00. De kwaliteit van de beelden vind ik overigens niet al te best.

Goede reviews schrijf je altijd, wibro

Een stuk beter dan ik verwacht had eigenlijk. Ik had in mijn hoofd zitten dat omdat dit de film was waarin Kitano de regie overnam van Fukasaku en dat dit een vrij rechtvooruit genrefilm zou zijn. Maar Kitano drukt toch echt al heel flink zijn stempel op deze film. In het boekje bij de Nederlandse DVD lees ik dat Kitano het script al regisserend bewerkte door scenes gewoon niet te filmen.

Wat er wel gefilmd is een observerende film, die eerst een typische "onorthodoxe politieman die buiten zijn boekje gaat maar met het geweld wel boeven vangt"-film lijkt te worden, maar zo makkelijk is het niet. Het geweld van Kitano's personage zet uiteindelijk een keten van geweld in gang waar naast onschuldigen ook hijzelf en zijn zus aan ten onder gaan en de handel in drugs gaat in de eindscene met een paar andere poppetjes gewoon weer verder.

De achtervolgingsscene uit de eerste helft is een hoogtepunt. De achtervolging is niet heroïsch maar eerder klungelig, de muziek is totaal anders dan normaal, geen adrenaline-spanningsmuziek, maar een rustig saxdeuntje wat de scene juist vertraagd in plaats van het standaard versnellen. Dat maakt dat de scene een tikje ongrijpbaar wordt. Dat soort scenes die de film laten afwijken van wat waarschijnlijk ooit echt een rechtvooruit genrefilm was maken Violent Cop en dat lijkt me vrijwel geheel aan Kitano te liggen.

Het is nog lang niet zo goed als latere Kitano-misdaadfilms Sonatine en Hana-Bi, maar je ziet hier wel degelijk een filmmaker geboren worden.

3.5*

Jaaa, heerlijk filmpje van Kitano. Droge humor, acting cool (as usual) en best te pruimen voor dit oudje.

Erg van genoten!

*3.5

Laatste tijd wat meer van Kitano aan het kijken, en dan pak ik ook graag zijn debuut mee. Het is bekend terrein, de ogenschijnlijk relaxte maar gewelddadige gangster of in dit geval cop met zelfdestructieve trekjes. Wat ontbreekt is de relativerende humor die zijn latere films zo kenmerkt, al zitten ook in deze Violent Cop wel wat geinige momenten. De film opent vrij standaard en lijkt zelfs even richting buddyfilm te gaan maar gelukkig wordt al snel duidelijk dat Kitano’s personage niet zozeer het afgezaagde “ruwe bolster blanke pit” type agent is, maar eigenlijk alleen een ruwe bolster.

Het hoogtepunt van de film is wel de achtervolging, vooral het sukkeldrafje, de jazzy muziek en het ontbreken van doodlopende steegjes/ fruitkraampjes en brandtrappen, toch redelijk standaard achtervolging-te-voet attributen, bevielen wel. De scène daar vlak voor sloeg dan weer nergens op, drie agenten die in elkaar geslagen worden met een lachende Kitano als toeschouwer.

Het einde vond ik dan weer iets tè, als hij recht op een kogelregen afloopt en daarna zijn zus omver knalt, zijn zusje was misschien sinds een paar dagen verslaafd en was toch nog wel te redden zou je zeggen.

Geen indrukwekkend debuut, wel een onderhoudend filmpje met al een behoorlijk eigen smoel.

Vergeleken met Violent Cop is Dirty Harry net Tom Hanks.

Wat een heerlijke anarchistische en brute film is dot toch. Kitano’s eerste op de regiestoel. Hij naam die job last minute over. Had dus minder invloed op het script, zoals bij zijn latere films. Maar wat een fantastisch debuut!

Woo mocht dan al het heroic Bloodshed in Hong Kong uitgevonden hebben. Deze is nog steeds drie jaar eerder dan Reservoir Dogs en tapt uit hetzelfde vaatje. Kitano, tot deze rol Japans favoriete komiek, speelt een heerlijke foute agent die er zijn eigen methodes op nahoudt en zich nergens wat van aantrekt. Het is alsof Andre van Duin zo’n rol op zich had genomen. Denk overigens dat hij dat heel goed had gekund.

Maar je ziet ook wel zijn komisch taken in zijn mimiek en het ‘underplayen’ van zijn rol.

Erg fijn deze. Ga de komende tijd naar wat meer Kitano’s herzien.

Hele dikke 4*