Empire of Light (2022)

Vanaf 2023 in de bioscoop (Walt Disney Studios Motion Pictures)

Deakins en Mendes, ja dit wil iedereen in de bios zien toch?!

EDIT: vanaf 9 maart 2023 in de bioscoop.

Al 5 reviews? Waar is deze film te zien geweest?

EDIT: vanaf 6 april 2023 in de bioscoop.

Door cameraman Roger Deakins prachtig in beeld gebracht, maar inhoudelijk valt er helaas wel het één en ander op deze goedbedoelde maar soms nogal naïeve film aan te merken. Plot en personages zijn erg karikaturaal en worden op voor de hand liggende wijze uitgewerkt, waarbij zoveel thema's de revue passeren dat het een wonder is dat de film een zekere rust weet te behouden. De mooie ingetogen score van Trent Reznor en Atticus Ross draagt daar absoluut aan bij.

Het is December 1980 en Hilary [Olivia Colman] werkt als manager bij Empire Cinema in Margate waar haar affaire met haar getrouwde baas Donald Ellis [Colin Firth] een publiek geheim is. De komst van Stephen [Micheal Ward], een ambitieuze jonge man met een Caraïbisch achtergrond, resulteert in een nieuwe vriendschap die echter onder druk komt te staan nadat Hilary meerdere keren niet doet wanneer Stephen slachtoffer wordt van racisme. Mendes’ neemt teveel hooi op de vork en slaagt er niet in om alle thema’s op een samenhangende en effectieve wijze te verweven. Dat is ook merkbaar aan het wat zoekende spel van met name Colman. Zoals altijd is de cinematografie van Roger Deakins van buitengewoon hoog niveau.

Hoewel vooral bekend van haar televisiewerk timmert Olivia Colman de laatste jaren aardig aan de weg met in het oog springende vertolkingen in belangwekkende bioscoopfilms. Dat geldt ook voor dit psychodrama, dat lief en warm begint maar van lieverlee een grondige sfeerwisseling ondergaat. Een uitstekende film met een niet mis te verstane boodschap.

Een warme film van Sam Mendes, die ondanks de toch overduidelijke gebreken me wel wist te raken. Empire of Light speelt zich af aan de Engelse zuidkust zo ergens rond de begin jaren '80, en volgt de medewerkers van de Empire bioscoop. Aan de ene kant is het een ode aan de film en de magie van de cinema, maar de hoofdmoot van de film gaat om het wel en wee van twee collega's: Hilary, vrouw van middelbare leeftijd die eenzaam is en een geschiedenis van psychische problemen heeft en nieuwe collega Stephen, een talentvolle jongen van Trinidadiaanse afkomst. Zoals ik al zei, het is een warme film die bij mij de juiste snaar wel wist te raken wat betreft de boodschap voor acceptatie, en het scheelt natuurlijk ook dat er ijzersterk geacteerd wordt door met name Colman (maar ook Ward is goed, en Toby Jones is altijd wel leuk). Én Deakins maakt er ook nu weer een plaatje van. Maar na al deze positieve woorden zat niet alles in de film me helemaal lekker, met name de best wel karikaturale personages (eigenlijk echt iedereen in de film) en ook gerelateerd het wat simpele en dik aangezette plot. Ik rond 'm alsnog naar boven af, want genoten in de bios heb ik wel.

Not my cup of tea. Zeker geen slechte film maar zo niet boeiend. Persoonlijk zou ik hier nooit voor naar de bios gaan.

Deze film verraste me eigenlijk nog positief na alle slechte recensies. Ja, het is allemaal wat teveel Britse degelijkheid, met personages en een wereld die wat plastic overkomen, maar ik vond het daadwerkelijk een ontroerende film als ode aan de bioscoop en escapisme, ook al is de film uiteindelijk wat te ambitieus om het allemaal te laten werken. Het breekbare spel van Colman en de weer fantastische cinematografie van Deakins houden het allemaal overeind.

Deakins zorgt niet alleen voor wat van de mooiste shots van het filmjaar, maar zijn werk maakt de film daadwerkelijk nog enigszins effectief in de stemmingswisselingen die het bevat. De locatie is ook een bijzonder prettige natuurlijk, met die badplaats en het oude bioscoopgebouw. Als de twee hoofdpersonages wat meer vorm hadden gekregen had dit een echt goede film kunnen zijn.