• 13.054 nieuwsartikelen
  • 169.544 films
  • 11.118 series
  • 31.844 seizoenen
  • 630.237 acteurs
  • 196.320 gebruikers
  • 9.177.923 stemmen
Avatar
 
banner banner

Dual (2022)

Sciencefiction / Thriller | 95 minuten
2,57 70 stemmen

Genre: Sciencefiction / Thriller

Speelduur: 95 minuten

Oorsprong: Verenigde Staten / Finland

Geregisseerd door: Riley Stearns

Met onder meer: Karen Gillan, Aaron Paul en Beulah Koale

IMDb beoordeling: 5,8 (13.799)

Gesproken taal: Engels en Duits

Plot Dual

"The only thing that can stop you is you."

Een terminaal zieke vrouw ondergaat een kloonprocedure om het leed van haar vrienden en familie te verzachten. Wanneer de vrouw alsnog op wonderbaarlijke manier geneest, doet ze er alles aan om haar kloon onschadelijk te maken, maar dit mislukt. Dit leidt tot een door de rechtbank opgelegd duel tot de dood.

logo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimage

Externe links

Volledige cast

Acteurs en actrices

Sarah / Sarah's Double

Robert Michaels

Official with Flags

Sarah's Mother

Emergency Room Receptionist

Two Identical Men

Alle Media

Video's en trailers

Reviews & comments


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van Bubblez

Bubblez

  • 1983 berichten
  • 2374 stemmen

Dit had net zo goed een aflevering van Black Mirror kunnen zijn. Wel een slechte dan.


avatar van Jynxter

Jynxter

  • 445 berichten
  • 383 stemmen

Ik kon hier heel weinig mee.

De sociaal-absurdistische momenten en dialogen waar de film van aan elkaar hangt, pogen denk ik grappig te zijn. Of misschien schrijnend. Of misschien wel allebei. Maar ze zijn suf en knullig. En ondanks dat Gillan en eigenlijk ook Paul het prima doen, is Dual vooral saai. Terwijl het basis gegeven best potentie biedt.

Voorbij de helft hoopte ik een beetje dat er nog een amusante thriller in het laatste deel verscholen zat, maar ook dat was niet het geval. Dual is niet grappig, niet spannend, en eigenlijk gewoon simpelweg niet leuk.


avatar van Solipsis

Solipsis

  • 80 berichten
  • 105 stemmen

Ik ben verbaasd dat het zo ondergewaardeerd wordt of tenminste vrij laag.

Opmerkelijk dat iedereen zich zo robotisch gedroeg, het leek wel gedirigeerd door een achterlijke AI oid. Misschien moet je zo autistisch zijn als de regisseur is (ik zeg maar wat, maar ben ik wel) om dit leuk te vinden.

Lekker beetje absurd en eigengeestig ik mag dat wel. Maar ik snap ook zeker dat het niet iets voor iedereen is.


avatar van macrobody

macrobody

  • 2232 berichten
  • 1850 stemmen

Niet onaardig, maar ook weer geen topper. Een kloon klaar binnen 5 minuten is ook weer eens wat anders.


avatar van Shadowed

Shadowed

  • 10032 berichten
  • 5993 stemmen

Ach.

Een soort Black Mirror-episode maar dan een volledige film. Dual kan profiteren van een uitgekauwd concept (klonen) door deze op een manier in te zetten die je tot nadenken aanzet. Het eerste halfuur komt aardig futuristisch over ondanks dat de omgeving juist heel erg hedendaags is. De toekomstige visie is er wat saai mee, maar niet onaardig.

Grootste probleem van de film is dat het allemaal maar dom wordt uitgewerkt in termen van regie. Waarom iedereen als een soort robot moet acteren kan ik niet achter komen. Totaal onnodig, maar het helpt de toonzetting ook niet vooruit. Ik kan snappen dat het de bleke toon moet ondersteunen, maar ik vond het vooral een beetje belachelijk overkomen. Het is eerder afleidend dan treffend.

Verder is de tweede helft juist erg het tegenovergestelde van de veel sterkere eerste helft. De toon blijft nagenoeg hetzelfde, maar vanaf het moment dat Gillan gaat trainen komt de voorzichtige humor de film niet ten goede. Vervolgens krijgen we een nogal teleurstellende finale die wellicht wel in de film past, maar persoonlijk als een nogal makkelijke uitweg overkomt.

Het is dat het eerste halfuur je een beetje tot denken aanzet, anderzijds is het vooral een film die graag slim wil zijn maar vooral ongemakkelijk is. De personages missen ook teveel flair om echt indruk te maken. In het algemeen ontbreekt het de film vooral aan durf. De sciencefiction wordt te veel geïmpliceerd om indruk te maken, maar ook het acteerwerk weet de film niet bij te houden. Het is dat het verhaal zelf wat slimme manieren vindt, maar daar gaan dan ook de voornaamste punten naartoe.


avatar van Cinzano

Cinzano

  • 62 berichten
  • 155 stemmen

Toch een vraag: was het nu wel of niet de originele die overleefde???

Denk het niet maar twijfel toch


avatar van blurp194

blurp194

  • 4829 berichten
  • 3787 stemmen

Leuk.

Vooral omdat het al vrij maffe idee ook zo maf uitgewerkt wordt - daarmee heeft Stearns best een leuke gimmick bedacht. Wellicht ietwat ingegeven door alle beperkingen van de coronaregels, maar toch - een leuk idee. De volstrekt absurde manier waarop sommige dialogen uitgesproken worden, tsja, het zal niet iedereen liggen. Maar het werkt wel voor mij, het geeft een bevreemdende sfeer die goed past bij het verhaal. En waar het ook prima voor werkt, ik was er van te voren niet gerust op dat Aaron Paul niet teveel in zijn Breaking Bad personage zou zitten, maar daar is - wellicht juist ook daardoor - absoluut geen sprake van.

Wel is aan veel van de duale (kuch) scenes wat te goed te zien dat het budget niet astronomisch was. Hoewel, 4.5M volgens imdb, dat is toch wel genoeg om wat extra takes te doen zou je denken.

Het einde vond ik overigens niet geweldig - misschien ook vooral ingegeven door het budget, maar dan toch. Het had wel wat (alweer, kuch) dualer gemogen.


avatar van umbra

umbra

  • 3902 berichten
  • 3625 stemmen

Zeer pover drama'tje, dat maar weinig wegheeft van een scifi-thriller Dit was een enorm lange en saaie zit, ondanks dat Gillan me normaal wel kan boeien...hier was het verhaal, de uitvoering gewoon zwak n m'n ding niet. En m'n maakt hier de vergelijking met 'Black Mirror' tsja vond ik de episodes vd serie meestal goed tot zeer goed en de film vond ik pak minder (5/10).


avatar van joolstein

joolstein

  • 9911 berichten
  • 8187 stemmen

“a gift for your loved ones.”

Deze film stelt zich een nieuwe wereld voor die lijkt op de onze, maar waar het heel gewoon is om een kloon het leven over te laten nemen zodra er een terminale diagnose wordt vastgesteld. Hoewel het begint met een actievolle, mysterieuze opening, kiezen de makers verder niet voor actie. In plaats daarvan zie je de originele Sarah haar laatste maanden doorbrengen met het inprenten van haar bestaan ​​op kloon oftewel Double (zoals ze in de hele film wordt genoemd) van het bedrijf "Replacement" Wanneer Sarah op wonderbaarlijke manier geneest heeft het nieuwe 28e amendement van de Amerikaanse grondwet een verrassing voor haar...

Het is een uitgangspunt dat ruimte biedt voor tal van absurditeiten. Maar de meest opvallende aspect is hoe regisseur Riley Stearns dit verhaal benadert. Zo is er een opzettelijke nuchterheid in de manier waarop het personage Sarah spreekt (Ze spreekt op een afgekapte en nuchtere manier, bijna robotachtig) en speelt. En er is een bizarre satirische ondertoon. Dit alles geeft de film een ​​vreemde, buitenaardse uitstraling die bij de toon past. Echter kan deze presentatie-aanpak misschien ook een beetje onaangenaam zijn voor sommigen kijkers.

Karen Gillan (Nebula in Guardians of the Galaxy, Jumanji: Welcome to the Jungle, The Bubble) is uitstekend in haar beide rollen. Het enige minpuntje was dat men de uitkomst aan het einde als spannend wil presenteren maar is dit voor de kijker wel duidelijk. De titel kan je ook op verkeerde been zette nwant dit gaat niet over een duel zoals te zien is aan het begin maar over de dillema's van een origineel mens en de kloon. Die belofte maakt het dus nooit helemaal waar. Maar over het algemeen gebeurt er genoeg, waar ik van heb genoten. Kortom een goede, enigszins ongebruikelijke Sci-Fi die meer vertrouwt op zijn verhaal en niet op speciale effecten.


avatar van james_cameron

james_cameron

  • 6467 berichten
  • 9418 stemmen

Het duurde aanvankelijk even voordat ik doorhad naar een komedie te zitten kijken, maar met die wetenschap wordt deze satirische science fiction-film helaas niet beter. De plot heeft zo zijn momenten en Aaron Paul is grappig als vechtsport-instructeur, maar hoofdrolspeelster Karen Gillan is erg eenzijdig in de dubbele hoofdrol en de situaties en dialogen missen vaak doel. De toon van het geheel is simpelweg te droog en afstandelijk.


avatar van schumacher

schumacher

  • 4077 berichten
  • 3795 stemmen

Saaaaaaaaaiiiiiiiiiiiii.

Man zeg, ppff.


avatar van scorsese

scorsese

  • 12466 berichten
  • 10592 stemmen

Goeie film over een vrouw die besluit zichzelf te klonen nadat ze te horen krijgt nog maar kort te leven. Een leuk gegeven dat hier behoorlijk droog en serieus wordt gebracht (maar daardoor niet minder grappig). En dat levert een nogal eigenaardige film op met absurdistische dialogen. Karen Gillan zet een prima dubbelrol neer.


avatar van mcdaktari

mcdaktari

  • 6713 berichten
  • 0 stemmen

Het verhaal op zich vind ik wel aardig bedacht. Een vrouw die tegen haar kloon moet duelleren. Je moet er maar op komen


avatar van Collins

Collins

  • 6734 berichten
  • 4011 stemmen

De synopsis klinkt niet eens waanzinnig interessant. In Dual laat de doodzieke Sarah zich vlak voor haar dood vervangen door een identieke kunstmatige variant. Een kloon zogezegd. Het fenomeen van het alter ego is in verschillende uitvoeringen vaker in films voorbijgekomen. Heel opgewonden word ik daar niet per se van.

Interessant is echter wel dat de film zich nu eens richt op het vrouwelijk perspectief. In het middelpunt van de film bevindt zich een vrouw terwijl de mannelijke personages zich ergens aan de rand ophouden. Interessant is ook de kwestie die de film opwerpt of de nabestaanden troost putten uit de existentie van de kloon en hoe naturel zij omgaan met de exponent van de overledene. Een kwestie die juist dan aan fascinatie wint als het doodzieke origineel opeens weer gezond wordt verklaard.

Schrijver en regisseur Riley Stears snijdt in zijn derde film duistere thema’s aan, omringt deze met humor en laat het verhaal absurde wendingen nemen. De film trapt af met een scène die in een actiefilm niet zou misstaann, maar is absoluut geen actiefilm. Het accent in Dual ligt vooral op het gegeven dat de kloon blijkbaar in staat is om het bestaan van Sarah heel gemakkelijk uit te wissen. Dual bevat vooral nijdige en melancholische scènes, die op een lijdzame manier zijn gekaderd. Scènes lokken maar weinig emotie uit. Gelukkig onttrekt de film aan de absurde situatie bevrijdende komische momenten. Verder is het met de emotionele beleving maar dun gezaaid.

De film heeft naast de genreaanduiding thriller, de genreaanduiding science fiction meegekregen. Het onderdeel science fiction heeft echter geen prominente rol. De kloon is niet meer dan een probaat middel om een verhaal te vertellen. Ook visueel doet de film niet futuristisch aan. Zou je de film los van de context bekijken, dan zou je geen futuristisch scenario herkennen. Ik zou Dual eerder een verontrustend drama noemen.

Veel emotionele beleving levert het verontrustende drama zoals gezegd niet op. Stears maakt een film waarin maar weinig gebeurt. Bovendien toont hij een emotieloze wereld waarin niemand in staat is om oprecht geluk en blijdschap te voelen en te belijden. Het is een wereld waarin emoties zijn bedekt en vreugde en verbittering nog nauwelijks van elkaar te onderscheiden zijn. Een boeiend gegeven dat zijn weerslag heeft op de inleving in de personages. De band met de personages is vooral zakelijk en heeft nauwelijke emotionele kantjes.

Dual is een intrigerende film die worstelt met de thema’s identiteit en zelfontplooiing en dat tamelijk cerebraal doet. Daarvan moet je houden. Ik heb het normaliter liever wat emotioneler, maar kon me desondanks in het verhaal goed inleven. De zwarte humor beviel goed. De personages bevielen goed. Het verhaal boeit. Emotionele beleving tijdens het kijken is er echter weinig en weerhoudt je van hele innige inleving. Zo ervaarde ik dat althans.


avatar van Fervet opus

Fervet opus

  • 194 berichten
  • 327 stemmen

Collins schreef:

De synopsis klinkt niet eens waanzinnig interessant. In Dual laat de doodzieke Sarah zich vlak voor haar dood vervangen door een identieke kunstmatige variant. Een kloon zogezegd. Het fenomeen van het alter ego is in verschillende uitvoeringen vaker in films voorbijgekomen. Heel opgewonden word ik daar niet per se van.

Interessant is echter wel dat de film zich nu eens richt op het vrouwelijk perspectief. In het middelpunt van de film bevindt zich een vrouw terwijl de mannelijke personages zich ergens aan de rand ophouden. Interessant is ook de kwestie die de film opwerpt of de nabestaanden troost putten uit de existentie van de kloon en hoe naturel zij omgaan met de exponent van de overledene. Een kwestie die juist dan aan fascinatie wint als het doodzieke origineel opeens weer gezond wordt verklaard.

Schrijver en regisseur Riley Stears snijdt in zijn derde film duistere thema’s aan, omringt deze met humor en laat het verhaal absurde wendingen nemen. De film trapt af met een scène die in een actiefilm niet zou misstaann, maar is absoluut geen actiefilm. Het accent in Dual ligt vooral op het gegeven dat de kloon blijkbaar in staat is om het bestaan van Sarah heel gemakkelijk uit te wissen. Dual bevat vooral nijdige en melancholische scènes, die op een lijdzame manier zijn gekaderd. Scènes lokken maar weinig emotie uit. Gelukkig onttrekt de film aan de absurde situatie bevrijdende komische momenten. Verder is het met de emotionele beleving maar dun gezaaid.

De film heeft naast de genreaanduiding thriller, de genreaanduiding science fiction meegekregen. Het onderdeel science fiction heeft echter geen prominente rol. De kloon is niet meer dan een probaat middel om een verhaal te vertellen. Ook visueel doet de film niet futuristisch aan. Zou je de film los van de context bekijken, dan zou je geen futuristisch scenario herkennen. Ik zou Dual eerder een verontrustend drama noemen.

Veel emotionele beleving levert het verontrustende drama zoals gezegd niet op. Stears maakt een film waarin maar weinig gebeurt. Bovendien toont hij een emotieloze wereld waarin niemand in staat is om oprecht geluk en blijdschap te voelen en te belijden. Het is een wereld waarin emoties zijn bedekt en vreugde en verbittering nog nauwelijks van elkaar te onderscheiden zijn. Een boeiend gegeven dat zijn weerslag heeft op de inleving in de personages. De band met de personages is vooral zakelijk en heeft nauwelijke emotionele kantjes.

Dual is een intrigerende film die worstelt met de thema’s identiteit en zelfontplooiing en dat tamelijk cerebraal doet. Daarvan moet je houden. Ik heb het normaliter liever wat emotioneler, maar kon me desondanks in het verhaal goed inleven. De zwarte humor beviel goed. De personages bevielen goed. Het verhaal boeit. Emotionele beleving tijdens het kijken is er echter weinig en weerhoudt je van hele innige inleving. Zo ervaarde ik dat althans.

Ben het (groten)deels met je eens.

Maar waarom zou het opeens interessanter zijn omdat het "zich nu eens richt op het vrouwelijk perspectief" ?


avatar van Collins

Collins

  • 6734 berichten
  • 4011 stemmen

Fervet opus schreef:

Ben het (groten)deels met je eens.

Maar waarom zou het opeens interessanter zijn omdat het "zich nu eens richt op het vrouwelijk perspectief" ?

Na meerdere kloonfilms gezien te hebben met veel mannelijke inbreng, vond ik een film waarin het perspectief bij een vrouw ligt, wel verfrissend. Verandering van spijs. 't Is allemaal wat dramatischer. Sommige mensen zouden het saaier noemen, vermoed ik.