Oxygène (2021)

Degelijk, maar Aja heeft in mijn ogen heel wat betere films al gemaakt. Nu sowieso een dikke pluim voor het camerawerk en de overtuigende rol van Mélanie Laurent. Het verhaaltje is voldoende mysterieus en eigenlijk ook wel origineel uitgewerkt gezien het bekende thema van ergens in vast zitten en proberen eruit te geraken. De uitleg naar het einde toe tijdens de mooie visuele voorstelling is prima. Toch mist de film de nodige spanning en vooral de uiteindelijk ( in een paar seconden ) wel zeer gemakkelijke oplossing via de hulp van computer Milo is een afknapper. 6/10

vrouw in cocon wordt geteisterd door de bureaucratische HAL 2.0. Begon nog wel aardig als een 'detective', maar eenmaal in space wordt het hopeloos, onbegrijpelijk en verzint de film telkens nieuwe regeltjes om wel/niet te mogen overleven.

melig.

Ademnood

Alexandre Aja is lekker op dreef in Oxygène in deze vlotte sciencefiction thriller. Op enkele momenten werd ik enigszins uit het verhaal getrokken. Dit was op het moment dat de onthulling kwam dat de hoofdrolspeelster zich in de ruimte bevond, in een wel erg overduidelijk geanimeerd ruimtevaartuig . Ook het weliswaar korte moment [spoiler dat Liz haar oudere zelf terugzag in een Youtube video waarbij ze dezelfde actrice door middel van make-up op een hele ongeloofwaardige manier ouder wilden lieten lijken, vond ik rampzalig uitgevoerd. Ik kreeg bij dit soort momenten het gevoel dat met nog iets meer tijd en aandacht dit mooier gladgestreken had kunnen worden. Maar wellicht was er een druk vanuit Netflix om de titel op een bepaalde datum uit te laten brengen?

Bovengenoemde irritatiepunten volgen wanneer het verhaal al een aardig eind onderweg is en gelukkig is de verdere uitvoering sterk en spannend genoeg dat ik hier wel doorheen kon kijken. Hoewel het tempo soms een tikkeltje hoger had mogen liggen stelt de uiteindelijke ontknoping niet teleur en zit deze ook nog eens erg goed in elkaar. Dit is hierdoor daadwerkelijk een must-see voor alle sci-fi liefhebbers. Een solide 7 heeft deze dan ook zeker verdiend.

3,5*

Dat was niks voor mij.

Sry.

Frans en over wat het ging enz ... Njah.

Deed me niks.

Een verrassende goede film. De film kon mijn aandacht en nieuwsgierigheid goed vasthouden. De acteer prestaties vond ik goed. Soms kon de CGI wel wat beter, ondanks het goede camerawerk.

Het einde vond ik uiteindelijk te voor de hand liggend en dus een beetje jammer. Maar goed, het blijft een Sci-Fi film.

Aja, een regisseur met goede en minder goede films. Was benieuwd naar deze, want een film die zich afspeelt in slechts een zeer beperkte ruimte is eerder bewezen een lastige opgaaf te zijn. Ik hoopte dat Aja hier wat mee kon doen. De onduidelijkheid over de situatie waarin de hoofdrolspeelster zich bevind is wel aardig. Helaas wordt dit door een akelige stem van Milo (om computer) overstemt. Tijd is een belangrijke factor, Liz moet proberen met Milo een weg naar buiten te zoeken.

Maar de zoektocht die Liz ondergaat wordt al snel steeds iets minder interessant en na 30 minuten hoopte ik bij mijzelf dat er snel een flinke draai in het verhaal zou plaatsvinden. Zeker mistte ik echte spanning, die momenten die er waren deden me op een gegeven moment niet veel meer. Het elastisch vermogen van een dun verhaal werd hier voor mij zeker op de proef gesteld. Ook had ik het gevoel dat het allemaal niet origineel was, dat het zich zou afspelen in de ruimte had ik redelijk snel door.

Nou dat was voor mij niet een goede prent, matige spanning en een taai maar redelijk dun verhaal deed het bij mij aanvoelen als trage zit. En dan maar te zwijgen over het einde, of geen einde?. Nou ja zeg, een diepe teleurstelling rijker in mijn leven. Kom niet verder dan 2,5**.

De Franse regisseur Alexandre Aja is nu niet direct een favoriet. Zijn eerste Franse film was wel aardig maar de remakes, satire met een horrorsausje, melodrama of krokodillen bevielen me minder. Te gelikt, te glad of gewoon te vervelend. Nu Aja min of meer terugkeert naar Frankrijk voor een vlot geregisseerd Sciencefiction-thriller weet hij mij gelukkig weer een beetje te overtuigen. Al is veel hiervan misschien meer te danken aan actrice Mélanie Laurent want ze houdt zo ongeveer in haar eentje de aandacht vast! De film is eigenlijk niets anders dan een dikke meeslepende negentig minuten een jonge vrouw die plotseling ontwaakt in een cryogene-hightechcapsule zonder herinneringen, op een paar flashbacks na, die praat tegen besturingssysteem M.I.L.O. Maar het feit dat ook jij als kijker helemaal niks weet maakt dat dit een goed onderhuids spannend verhaal met een flinke dosis claustrofobie was. Er wordt slechts van een hele kleine ruimte gebruik gemaakt, maar het camerawerk is opvallend mooi. Alle hoeken en bewegingen die gemaakt kunnen worden in deze beperking worden gebruikt. Ja het acteerwerk en de cinematografie zijn de absolute pluspunten die film zeer aangenaam maken!

Op zich redelijk leuk bedacht deze film maar helaas komt hij toch niet helemaal lekker uit de verf. Ook heeft de film een net wat te lange speelduur waardoor ik op het eind een beetje mn interesse verloor.

2.5*

Deed me eigenlijk behoorlijk denken aan de film Buried. Volgens mij heet die film zo, en die vond ik een stuk boeiender. Deze is eigenlijk ronduit saai te noemen.

Het klikt maar zelden tussen mij en films uit het sciencefiction genre. Zo ook deze film, waarbij ik ruim anderhalf uur heb zitten kijken naar een vrouw die in een soort doodskist met allerlei technologische snufjes vecht voor haar leven. Mélanie Laurent doet haar best, maar kan er ook weinig van maken. Niet mijn ding.

Fraai. Van te voren had ik hier niet heel veel zin in, want films die zich in één enkele kleine ruimte afspelen maken me een beetje claustrofobisch. Al is dat vaak ook de sfeer die zo'n film wil oproepen, wat natuurlijk niet geheel ongepast is.

Deze film heeft echter veel meer te bieden: mooie beelden en een prettige etherische soundtrack die erg sfeerverhogend werkt. En verder een sterk en interessant plot, waarbij we eerst geen idee hebben wat er aan de hand is, maar gaandeweg steeds meer puzzelstukjes op hun plaats vallen met de nodige verrassende wendingen, die niet geforceerd aanvoelen. 4*.

De moeite waard.

Door de grotendeels beperkte omgeving doet het vrij low budget aan maar de productiewaarde is toch hoger dan hij lijkt, zeker door de fraaie beelden die de film in petto heeft. De ambient soundtrack beviel me erg goed. Het acteren is een tour de force voor hoofdrolspeelster Laurent die goed uitpakt. Verder fijn om eens een keer een franstalige productie te zien. Aangezien er toch veel wordt gepraat tussen Omicron 267 (bijzondere naamkeuze in 2021, nota bene naar aanleiding van een virus...) en de computer, MILO, is het wel prettig om dat in een fraaie taal te horen.

Maar de film blijft vooral ook boeien omdat je toch benieuwd bent hoe het af gaat lopen. De voornaamste bezwaren die ik tegen kan werpen zijn: te lang, had makkelijk een kwartier afgekund en vooral: te serieus en zwaar op de hand. De film is in hetzelfde bedje ziek als Gravity en Interstellar en bevat dus geen enkele humor. Enfin, verder goedgekeurd, ca va.

SF-versie van bijvoorbeeld Buried.