I Am Greta (2020)

Juist, het gaat over getallen, maar niet deze getallen. Het is zeker waar dat de ongelijke verdeling van de welvaart ook een rol speelt, maar dat betekent niet dat er minder uitstoot zal zijn, alleen dat armen minder impact hebben dan rijken en superrijken. Verder moet je heus geen wiskundig genie zijn om te vatten dat meer bevolking gelijkstaat aan meer productie en meer emissies. Iedereen heeft voeding nodig en heeft materiële behoeften, of je nu in een arm of rijk land leeft.

Volgens statisticus Hans Rosling is bijvoorbeeld vliegen voor 6 miljard mensen op onze planeet onbereikbaar (los van corona). Als je in Nederland anderhalf keer modaal verdient, dan zit je al snel bij de rijkste 10% van de wereld hoor. 1 of 2 auto's, een huis met afwasmachine en de nieuwste televisie, 1 tot 3 vliegvakanties per jaar, elke dag vlees eten, paar keer per jaar kleding shoppen. Daarover gaat het.


Feit is een blijft dat de aarde wel 7 of zelfs 10 miljard mensen kan voeden, maar niet op de manier waarop wij in het Westen leven. Ergo: het totale aantal mensen is niet het probleem maar de opgetelde som van de uitstoot. 2 miljard armen extra geeft enige toename van uitstoot, vanzelfsprekend, maar dat staat in geen verhouding tot de overmatige voetafdruk van de huidige pak m' beet 700 miljoen rijksten. Dit staat ook allemaal helder toegelicht in het artikel dat ik hierboven link, dat je gewoon op z'n merites moet beoordelen.

Deze statistieken gaan dus puur over Nederland en niet de hele wereld. Niemand zegt dat het wel haalbaar is dat 6 miljard mensen gaan vliegen. In Nederland kan je inderdaad snel tot de top 10% komen en ik zie dat wel als iets positiefs. Al is het makkelijk haalbaar voor iemand om op vakantie te gaan, of voor een stel om 2 auto's te hebben of om 7 dagen per week vlees te eten. De top 10% zal waarschijnlijk meer vliegen inderdaad en dat is dan ook niet vreemd. Mensen sparen als ze jong zijn met een bijbaan makkelijk een auto of een vakantie bij elkaar. Dus hoe meer mensen hoe meer vlees en auto's en andere producten die slecht zijn voor het milieu. Als je kijkt naar het klimaatprobleem dan denk ik niet dat de top 10% van Nederland hier een groot aandeel in zou hebben. Het is altijd beter als mensen bewuster worden en minder vliegen en vlees eten maar in het groter geheel lijkt me dat ook weer snel verwaarloosbaar. Dit moeten we samen als met de hele wereld oplossen. Want als je dit zegt dat 10% zorgt voor 50% van de problemen dan lijkt het net alsof 90% niet hun gedrag hoeft te veranderen. Je kan dat wel afschuiven op de top 10% maar die mensen zitten ook vast in hetzelfde systeem van consumeren en globalisatie. Waarom afschuiven op die 10%?

Ik begrijp weinig van je verhaal.

Ik dacht dat jij het had over globale statistieken dat 10% voor 50% van de problemen zorgt. Jij hebt het over mensen in Nederland die 2 - 3 keer per jaar op vakantie gaan en 2 auto's rijden en dat deze groep 50% van de uitstoot produceert. Ik zeg dat mensen in NL veel sneller 2 keer op vakantie gaan per jaar of 2 auto's hebben. Je hoeft daar niet voor bij de top 10% te horen.

Hoe meer mensen hoe meer mensen auto's rijden en op vakantie willen gaan waardoor overbevolking absoluut geen mythe is. Daarnaast is het wel logisch dat de top 10%, meer op vakantie gaat want ze hebben ook meer te besteden. Is globalisatie niet een groot onderdeel van het probleem? Is het niet zo dat vliegmaatschappijen aan het stunten zijn met prijzen net zoals supermarkten dat doen met vleesprijzen? Globalisatie is in mijn ogen een race naar de bodem en we zitten in die race. Jij zegt dat het probleem niet globalisatie of de consumptiemaatschappij is maar het probleem ligt aan de top 10% in die maatschappij maar hun zitten ook maar gewoon in het systeem vast. Het is niet dat de top 10% hun gedrag moet veranderen, we moeten allemaal ons gedrag veranderen maar dat kan niet in een globaliserende, kapitalistische consumptiemaatschappij.

Het is net zoals met Trump. Heel veel mensen geven Trump de schuld maar ik geef het systeem de schuld.

Jij zegt het probleem komt door de rijke 10% en ik zeg dat het probleem veel groter is dan dat en dat het enigszins simpel geredeneerd is.

Ik kan het niet anders uitleggen dan dit.

Ik heb je een PM gestuurd.

Tja toch wel een treurig portret eigenlijk. Zo'n meisje met een oprechte missie, uitgroeiend tot 'merknaam'. Lijkt mij niet echt gezond allemaal. Neigt een beetje naar exploitatie van een minderjarige t.b.v. politieke agenda's etc.

Verder als docu een niemendalletje, weinig opzienbarend.

2,5*.

Nog maar even een berichtje over de documentaire zelf. Het lijkt me dat een deel van de negatieve stemmen en berichten niet ter goeder trouw is (zie ook de stemverdeling), want dit is toch minstens een bovengemiddelde docu. Vloeiend brengt I am Greta de belangrijkste hoogtepunten in het verhaal van Greta Thunberg en hoe ze met haar protest de aandacht van de wereld opeiste. Het grote verhaal zeg maar. Alles komt wel voorbij, inclusief de bekende speech voor de VN in New York, wat helaas één van haar mindere optredens is. Maar ook het allereerste begin, een meisje dat gewoon in haar eentje met een protestbord op de grond gaat zitten tegenover het parlement in Stockholm. Dit zijn schitterende beelden. Iemand die zoiets bedenkt en doet, die heeft een oorspronkelijke geest en een jaloersmakende persoonlijke moed. Wat I am Greta tegelijk heel goed doet is het meer persoonlijke verhaal uitlichten; het gewone meisje dat Greta is, wat dit alles met haar doet en ook hoe ze langzamerhand inziet dat het systeem haar gebruikt voor pr maar niet werkelijk verandert.
De docu is behoorlijk intiem, met een camera die er telkens dicht op zit en de mimiek van Greta goed vangt (de reactie op de toespraak van Juncker is natuurlijk puur goud). Maar er zijn ook echt persoonlijke momenten, als Greta bijvoorbeeld danst of stilte zoekt bij haar dieren of zich mokkend op bed werpt. De interactie met haar vader, diep respect voor hem, is bijzonder mooi en eerlijk. Prachtig hoe hij haar volwassen laat zijn op de momenten dat ze dat aan kan, maar ook de regie voorzichtig terugneemt als het moet.

Hier bovenop komt dan nog dat I am Greta een paar beelden laat zien die volgens mij niet eerder te zien waren en die de kijker echt meer inzicht geven. Bijvoorbeeld hoe ze de speeches schrijft, een dieper inkijkje in de keuken is bijna niet mogelijk (het is als een schilder die laat zien hoe hij schildert). En misschien wel het meest indrukwekkend de bootreis. Het klinkt nog vrij makkelijk, 3 weken op een zeilboot, maar wacht maar totdat je ziet wat dat inhoudt. De boodschap die ze in haar telefoon inspreekt, wat wil je nog meer dat een documentaire vastlegt? En dan vervolgens de aankomst in New York, prachtig beeld.

Ja ik vond dit heel goed. Niet zo'n groot liefhebber van het genre documentaire maar deze behoort duidelijk tot de beteren. Als het dan ook nog over zo'n interessant figuur gaat, niet veel 15-jarigen hebben immers zoveel weten los te maken, dan maakt dat het helemaal top. Zelf vind ik Greta ook fijn om naar te kijken qua mimiek, lichaamstaal en persoonlijkheid, maar dat zal subjectief zijn. Hoe dan ook: sterk.

Trouwens, nog een momentje wat ook groots is in zo'n docu: ze loopt met haar vader in een gang op dat eerste VN-congres, weg van de camera, en dan maken ze eigenlijk in een korte dialoog dat hele circus belachelijk, inclusief alle persoonlijke aandacht. Dat is zo'n beetje toen ze net in de schijnwerpers kwam te staan. Wauw.

eRCee
Ik snap wel waar je op doelt als je het hebt over berichten en stemmen die 'niet ter goede trouw' zijn. Maar dat jij als niet-liefhebber van documentaires, juist deze film tot de beteren binnen het genre vindt horen zegt mij dan ook wel weer wat.

Zo heeft ieder zijn of haar referentiekader. Maar het is wel jammer dat politieke achtergrond zo zwaar meeweegt bij de stemmingen, dat ben ik met je eens. Al heb ik ook het vermoeden dat dat voor twee kampen geldt...

Het is natuurlijk altijd lastig om je waardering van een onderwerp te scheiden van de waardering voor de vorm waarin dit gegoten is, maar ik meen toch dat ik daar in mijn recensie wel wat dingen over naar voren haal.

Dat klopt en dat wordt gewaardeerd. Ik zie het 'gemiddelde overstijgende binnen het docu-genre' hier dan weer totaal niet in terug (vanuit iemand die wel van het genre houdt / veel docu's kijkt). En heb echt mijn best gedaan om mijn politieke smaak achterwege te laten, tijdens het kijken. Maar goed, ieder z'n visie daarop!

Hoeveel Aarde's hebben we nodig als we leven zoals de gemiddelde Nederlander? Hoeveel CO2 pompen we de lucht in als we leven als ... etc. Het gaat niet om de totalen maar om de hoeveelheden per inwoner:
CO2 footprint per capita per country
CO2 Emissions per Capita - Worldometer - worldometers.info
Ecological footprint per capita per country
List of countries by ecological footprint - Wikipedia - en.wikipedia.org

De documentaire begint bij het begin, waar anders kon zij beginnen? Bij een Zweeds meisje dat op een dag besluit om iets te doen tegen de opwarming van de aarde. Geheel alleen zit ze naast een bord met daarop "School Staking" tegenover het parlementsgebouw van Stockholm.

Een lange weg volgt, waarin langzaam maar zeker duidelijk wordt dat het hier niet gaat om zomaar een gemiddeld meisje dat de kont tegen de krib gooit. Ondanks haar handicap, syndroom van Asperger, weet ze zich moedig staande te houden. Vanuit een sociaal isolement weet ze op te klimmen tot symbool van een wereldwijde beweging, en vanuit die rol treedt zij in contact met mensen uit alle hoeken van de aardbol. Niet voor niets brak haar moeder tijdens de (mislukte) taart in snikken uit; als geen ander had zij de toekomst voor haar dochter in geheel ander daglicht gezien.

De offers die Greta Thunberg opbrengt om consequent vast te houden aan de keuzes die ze maakt, vallen samen met de ontberingen die ze ondergaat tijdens haar oversteek naar New York in een heuse zeilboot.

Als geen ander doorziet zij de hypocrisie van de moderne maatschappij; zelfs haar eigen rol analyseert zij genadeloos - "Spreek ik wel dezelfde taal?" (of woorden van gelijke strekking)

De prachtige reis, die we in de documentaire samen met Greta afleggen eindigt waar zij begon; thuis in Zweden, waar vertrouwde dagelijkse routines enig houvast bieden.

Ik vond het prachtig en vooral ontroerend om zo'n kwetsbaar meisje (alsof haar beeldtenis toevalligerwijs de aarde ook zelf vertegenwoordigt) zo te zien worstelen met haarzelf en vooral met de wereld om haar heen.

Een heleboel berichten verwijderd die bijna niets meer met de documentaire te maken hebben. Politieke discussies zijn al in het hele bestaan van Moviemeter niet toegestaan. Bij deze film is het niet helemaal te vermijden maar er moet een duidelijke binding blijven met de film. Moviemeter is niet de plaats voor discussies over klimaatverandering en overbevolking in het algemeen. Terug naar de film.