The Last Starfighter (1984)

Gisteren gezien, heerlijke ouderwetse jaren 80achtige, slechte special effects.. 3 ster..

ook gisteren gezien , kan inderdaad niet meer voldoen aan de verwachtigen die ik 15jaar geleden had, 3*

Toch opvallende computer generated images in deze film uit 1984.

net weer gezien was wel weer leuk om terug tezien vroeger gezien op vhs........

De laatste tijd heb ik wat vergeten familie/sci-fi films uit de jaren '80 bekeken, waaronder The Last Starfighter. En ik moet zeggen dat het toch één van de leukere titels is.

Ondanks het etiket 'familiefilm' is The Last Starfighter zeker niet alleen interessant voor kinderen. De film bevat hier en daar best geslaagde humor, het cheesy verhaaltje weet prima te boeien en de B-acteurs kunnen net genoeg acteren om niet te irriteren. Verder vielen de CGI effecten op en deden sterk aan TRON denken. Uiteraard anno 2011 vreselijk gedateerd, maar daar kan ik als liefhebber van dit soort werk doorheen kijken.

Heerlijk 80ties vermaak kortom. 3,5*

Zag net een paar afbeeldingen, deze film heeft zeker de slechtste CGI allertijde??

Het is één van de eerste films die gebruik maakte van CGI, dat kan je dus niet los uit die tijd zien. Vergeleken die hedendaagse standaard zwaar verouderd, maar daarom niet slecht.

CGI voor die tijd zeker niet slecht nu gedateerd ja .
maar blijf een leuke film.

meschien iets voor een remake

Special effects was lachen, maar leuke film met voor mij onbekende cast...

"You have been recruited by the Star League to defend the frontier against Xur and the Ko-Dan armada."

Goede film. Het spel The Last Starfighter (dat op de film is gebaseerd) was immens populair rond die tijd en ik heb het ook nog veel gespeeld op mijn Gameboy.

Het acteerwerk in de film is redelijk. Robert Preston is voortreffelijk als Centauri. Catherine Mary Stewart was ook wel goed. Lance Guest is een redelijke hoofdpersoon. Goed geacteerd. Alleen de mensen in dat trailerkamp waren over het algemeen niet al te best en die neger moest de boel wel een beetje bij elkaar houden.

De Starfighter armada is een beetje afgehaald van de Alliantie uit Star Wars. Ik vond de film ook een beetje op Tron lijken.

De vroege CGI-effecten waren wel goed deze vond ik erg lijken op de effecten uit Tron. Wel vond ik dat ze iets te veel CGI hadden de ruimteschepen hadden namelijk ook gewoon met schaalmodellen gekund.

Het verhaal vond ik wel mooi en heeft een soort Star Wars/Battlestar Galactica-sfeertje.

De muziek van Craig Safan was ook wel mooi en paste erg goed bij de film.

Al met al een goede film!

Kodan Officer: What do we do? Lord Kril: We die!

Zwaar verouderd filmpje. Had TRON iets slimmer gedaan door het ook in het spel te laten afspelen. Hier kiezen ze voor diezelfde explosies als we kennen uit Star Wars maar dan met computer geanimeerde space ships. Het resultaat is hilarisch maar ook opvallend clean.

Verhaaltje is best geestig (South Park heeft het dus hieruit) maar er wordt wat weinig mee gedaan. Aan de ene kant is het best een verademing dat een film als deze maar 90 minuten duurt. Maar toch leek een korte montage waarin hij steeds beter word in het spel wel op zijn plaats. Karakters over acteren all over the place met Robert Preston voorop. Een van de slechtste rollen ooit! En de humor is zoals dit soort films betaamd van een bedenkelijk niveau.

Uiteindelijk is het vooral een curiositeit van een film. Echt sterk is het nergens maar wat losse scenes en effecten zullen wel even bijblijven.

2 sterren.

Niet echt goed en niet echt slecht, leuk om een keertje gezien te hebben.

Deze film hoeft heus niet te zwaar afgerekend te worden. Een tiener is erg bedreven in een of andere arcadeschietspelletje. Het hele trailerpark (incl. ouwe omaatjes) loopt hier voor uit als blijkt dat ie de highscore gaat verbreken. Een spetterend feest breek uit als dat gebeurt, wat overigens niet vreemd is, want voor de rest is er niet veel te beleven in het trailerpark. Vanaf toen zat ik de rest van de film met een vrolijke grijns te kijken. Onze arcadeheld wordt even later 'ontvoerd' door de wijze Centauri en ver weg in de ruimte krijgt ie de opdracht om zijn arcade-skills ook in het echt te gebruiken tegenover vijanden die het hele heelal willen opblazen. Wauw!

Goed, de CGI is natuurlijk niet verbluffend naar de huidige maatstaven, maar ik kan me voorstellen dat het in 1984 er wel ultracool uitzag. Het plot verliep ook lekker dwaas en de soundtrack deed je denken alsof je naar een quasi-Star Wars-achtige episode zat te kijken. Prima en tevens cheesy spul dus .

Een ok sci-fi/familie film en net zoals Enemy Mine, kijk ik na jaren toch heel anders tegen deze film aan. Dit is 1 van de zovele films waarmee ik ben opgegroeid uit de jaren 80 en velen blijven leuk en goed en die blijf je wel kijken. Maar bij deze was dat dus niet zo, het verhaal is wel goed bedacht, maar de cast vond ik minder en de CGI hadden ze toch gewoon in de stijl van Star Wars of Battlestar Galactica moeten doen dan was het misschien beter geworden ipv helemaal computeranimatie ervan te maken. Maar afijn het is niet anders, ik vond hem dus veel minder maar ik zeg oordeel zelf wat je ervan vind.

Verhaal mist een prettig, heldere opbouw en is op sommige momenten zwak. De eerste twintig minuten kun je gerust overslaan om te voorkomen dat je je vertrouwen al meteen kwijt bent. Vanaf dat moment springt de film ineens van saai en vervelend naar boeiend en veelbeloevend. Dan zitten er nog wel een paar van die verwaarloosbare delen in, zoals als ze die schotel gaan ophangen. Het begeleiden en laten vechten van de starfighter was rommelig en ook zomaar ineens voorbij. Uiteindelijk plegen die bad guys dan zelfmoord door een bepaalde aantrekkingskracht van een maan? och... De ingreep om het plot extra spanning te geven door een kloon van Alex op aarde te laten rondlopen voorkwam eentonigheid, de met handgemaakte effecten van de beta-Alex in begin stadium vond ik er verekte goed uitzien, en idem dito voor het moment waarop de helm van een van die gerimpelde gedroogde pruimgezicht-apen eraf wordt geslagen. Preston was ook een lichtpuntje, al viel dat natuurlijk op tussen al dat houterige geacteer en gestaar. Dan denk je op een gegeven moment, nee he, is dit echt al het einde? Dat kan niet, er staat nog aardig wat tijd op de afteller. De deur stond zeker op een kier voor een vervolg. Sinds ze dat nooit hebben gedaan -waaronder enkele recente pogingen- is het einde wel erg vreemd. The last last starfighter movie.

Een kinderfilm, met de special effects die bij zo'n film uit de jaren '80 horen. In de categorie kinderscifi kies ik dan toch voor Zathura: A Space Adventure (2005). Het verhaal van The Last Starfighter is te rechtlijnig om tot het einde te kunnen boeien. Ruime 2*.