It Chapter Two (2019)

Hij was maar een clown

Als fan van het boek en teleurgestelde kijker van het eerste deel, kon ik alsnog niet om dit vervolg heen. Waarom? Twee redenen. De eerste reden was om te zien of de overgewaardeerde regisseur Andy Muschietti dit vervolg nog meer kon laten teleurstellen. Helaas bleek dit het geval, en hoewel het met een vijf slechter had gekund, is dit deel alsnog een stukje minder dan het in 2017 verschenen deel. Ten tweede blijf ik een zwak voor horror houden, ook al weet ik van tevoren dat 90% binnen dit genre tegenvalt.

Wat mij al snel opviel was dat dit slot vaak gehaast aanvoelde. Heel knap, wanneer je je realiseert dat de speelduur bijna drie uur beslaat. Dit vervolg voelt als een samenvatting van het volwassenen deel in het boek en voelt veel te vol gepropt aan. De verhaallijn van Henry Bowers was een enorme teleurstelling t.o.v. de verhaallijn in het boek, en de situaties waarin de losers zich bevonden vlak voordat ze bij elkaar kwamen bleef veel te onderbelicht. Volgens mij heet zoiets character-building, en is de regisseur aan dit feit voorbij gegaan. Ook het verhaal voelde als een herhalen van zetten, wanneer alle losers stuk voor stuk op zoek gaan naar hun eigen token ter voorbereiding in een ritueel, met de hoop om zo Pennywise te kunnen verslaan. Deze individuele "quests" voelde geforceerd en bijna videogame-achtig aan, alsof er steeds een level met obstakels werd opgeworpen die elke loser individueel moest weten te voltooien. Een van de sterkste punten van zijn voorganger was de sterke sfeer, maar ook deze viel in dit vervolg grotendeels weg. Daarnaast voelde de balans tussen horror en humor (waarom zat hier überhaupt humor in) vaak zoek, en misplaatst aan. Hierdoor voelde de film vaak clownesk (no pun intended) aan, wat naar mijn idee nooit de bedoeling kan zijn geweest.

Het scheelt wellicht dat ik hier met lage verwachtingen ingestapt ben, want ik wil wel met een positieve noot eindigen. Ik had dit vervolg namelijk nog wel een stuk dramatischer verwacht. Ik was namelijk wel steeds benieuwd op welke manieren Pennywise de groep zou gaan terroriseren en hier kwamen best een aantal leuke vermakelijke momenten uit voort met tof creature design. Daarbij stoorde dit vervolg mij op visueel vlak ook minder erg dan zijn voorganger en was ik op dit gebied positief verrast. Ik had namelijk het idee dat de CGI in het vorige deel minder goed was, maar opnieuw, dit komt wellicht ook omdat ik mijn verwachtingen al laag ingesteld had.

Hoewel mijn tijd dus niet als volledig weggegooid voelde, verdient het bronmateriaal alsnog een stuk beter dan dit. Als ik de twee delen een totaal cijfer zou geven zou ik namelijk op een 5,5 (2,75*) uitkomen waarmee ik kan concluderen dat deze moderne remake van dit inmiddels klassiek geworden verhaal, niet in de buurt kan komen van het oorspronkelijke boek.

2,5*

Vond 'm eigenlijk best vermakelijk. Heel veel te zien een redelijk plot, maar wel een lange zit. Daarnaast zat er weinig rust in de film. Een soort van rollercoaster van bijna 3 uur lang. Kan me voorstellen dat sommige mensen overgevoelig zijn voor alle prikkels die je huiskamer binnenkomen. Zowel qua beeld als geluid wat er overigens uitstekend is verzorgd. Moet wel zeggen dat ik met de oude cast meer heb dan met de nieuwe. Het blijft met kinderen toch altijd leuker om naar te kijken. Pennywise is in alle opzichten wel flink gegroeid na 27 jaar. Het neemt zelfs monsterlijke vormen aan. I.T. Chapter two is dan ook een soort The Thing/Indiana Jones/The Mummy geworden. De horror is er zeker nog wel, maar het is nu wel een mix van alles wat geworden. De film begint met best wel grof homogeweld. Jammer dat we hier geen gevolg zien, maar Pennywise kijkt alleen naar makkelijke prooien. De mix van de jongere garde naar de 27 jaar oudere generatie vond ik prettig en goed gevormd. De cast van 2017 doen het nog steeds goed ook in deze film. Hier en daar is de film wel wat rommelig en chaotisch. I.T. chapter two blijft (te) druk. Maar we zien wel heel erg veel moois voorbij komen. Smerig of niet de beelden en kleuren blijven fraai. Het plot zelf is natuurlijk een herhaling van zetten tot deze film dan. De dood van Pennywise had misschien beter gekund, maar ach kon er mee leven. Het duurde overigens wel lang dat eindstukje.

Hoe dan ook ondanks de rollercoaster van momenten heb ik me prima vermaakt.

Film 3.5
Beeld (4K) 5.0
Geluid Dolby Atmos 5.0
Extra's 5.0

Pompeuze brij.

Een heftig, maar vooral flauw, begin met een brute gay bashing. Zó stereotiep ook. De (te) lange speelduur waarbij het ondanks een gebrek aan rustpunten eigenlijk maar wat voortkabbelt. De volwassen acteurs van het loser-clubje zijn ook een stuk minder leuk om naar te kijken, soms zelfs behoorlijk irritant (mede door het script). Allemaal behoorlijke minpunten.

Tja en dan hebben nog Pennywise die weer weinig speeltijd heeft en vast ook met wat honger bleef zitten. Bill Skarsgård vertolkt hem overigens weer geweldig!

Al met al vond ik het nog best een vermakelijke film, met minpunten in overvloed.

Gay bashing? Dit is simpelweg overgenomen uit het boek.

Gay bashing, zeker. Lijkt me prima verwoord. Vond de scene nogal een nutteloos overdreven en opgeblazen (én dus stereotiep) ding.

Wat het boek betreft, dat spreek ik toch niet tegen..?! Heb het overigens niet gelezen.

Ik vond het eerste deel best wel goed , maar dan het 2e deel ... het begint nochtans wel top vond ik . Maar dan werd het echt ronduit slecht , niet normaal hoe je dit zo zwaar kan verprutsen , ik vond het hele verhaal van de tweede film echt ronduit slecht

Ik begrijp niet dat sommigen deze film zoveel minder gaan waarderen terwijl ze de eerste prima vonden. Ik zie niet zoveel verschillen tussen beide films; zelfde kwaliteit, zelfde regisseur en blijven allebei aan een deftig tempo horror en drama afwisselen. De clown komt hier wat laat uit zijn hol maar maakt dat het dan zo dramatisch?

Dit tweede hoofdstuk bekeken en vond het een prima deel. De cast deed het goed en het verhaal werd mooi verdergezet. Opnieuw een lang zit, maar vervelen deed hij niet. Omdat ik de miniserie al had gezien, was het einde niet verrassend, maar vond het hier toch beter uitgewerkt. Vond hem even geslaagd als het eerste deel.

Krijgt net als het eerste deel. Wederom een prachtig schouwspel! En wat is die Pennywise fantastisch! In de making of zie je ook de acteur zonder make-up dezelfde gezichtsuitdrukkingen doen. Fantastisch. Zelfs dat kwijlen komt uit hem zelf. Het enige minpuntje vond ik de lengte van de film. Dat had van mij wel iets minder gemogen. Voor de rest smullen maar!

Het eerste uur was behoorlijk grimmig en sfeervol. Complimenten voor de makers dat ze qua slachtoffers nog wel eens de ‘grens’ opzochten.

Wat er daarna gebeurde was een complete verandering van genres wat mij absoluut niet beviel. Van een mysterieuze en grimmige film veranderde het in een slappe actie/fantasy film met vreemde creatures en wendingen. De spanning viel voor mij volledig weg en wat over bleef was een zwaar teleurstellend gevoel. De film duurt ook zeker een half uur te lang waardoor de concentratie richting het einde wat weg zakte.

2,5*

Wauw, dit was nog slechter dan Chapter One. Om te beginnen de veel te lange speelduur. Alles werd zo ontzettend lang uitgesponnen dat ik op de helft al klaar was met de film. De aanloop naar de confrontatie is ellenlang, en zit vol all-over-the-place herinneringen, flashbacks en queestes waarin alle Losers hun token moeten vinden. Ondanks enkele creepy scènes kakt het vaak in.

Verder vind ik het maar vreemd dat de Losers hun gang kunnen gaan in Derry maar er verder totaal geen interactie lijkt te zijn met dorpsbewoners.
Er raken kinderen vermist, ze worden vermoord door Pennywise, maar dat komt verder nooit meer terug in het dagelijks leven.
Of wat te denken van het feit dat ze een restaurant trashen na wat hallucinaties, maar gewoon de deur uit kunnen lopen zonder dat de politie wordt gebeld? Of dat ze Henry Bowers in de bieb doden nadat ze door hem zijn aangevallen, waarna Richie een flauwe opmerking maakt en ze ter plekke rustig gaan bespreken wat hun plan is. Ik snap dat dit een film is waar suspension of disbelief nodig is, maar zelfs binnen die bovennatuurlijke wereld moet er toch zeker een bepaalde logica en consistentie zijn?

De schrikmomenten vielen tegen. Het zijn voornamelijk flauwe jumpscares met Pennywise in één van zijn vele gedaantes, maar voor mij zit horror hem juist in het scheppen van een beklemmende sfeer. De scares worden met name bewerkstelligd met flauwe (soms lelijke) cgi, facial distortion en audiovisuele nabewerking en zijn daarmee weinig origineel.

Ook het script was vaak waardeloos. Bill Hader's personage Richie zorgde voor de komische noot, maar flauwe one-liners in een spannend bedoelde scène stoppen verneukt elke sfeer.
Zeker het laatste uur met de confrontatie was ondermaats. Aan de cast lag het niet eens zozeer, met James McAvoy en Jessica Chastain, maar ze konden er niet veel mee.

2.5*. Niet zo cheesy als de miniserie, maar wel slecht op zijn eigen manier.

Niet al te best, deel 1 was een stuk beter te pruimen. De film duurt te lang en ik kon mijn aandacht er niet bijhouden, waardoor ik het kijken over twee avonden heb verspreid. Toch nieuwsgierig hoe het af zou lopen. Eigenlijk boeit het allemaal niet en de film blijft ook helemaal niet in het geheugen hangen.
Af en toe had ik het gevoel naar een slechte remake van the Goonies te kijken, die was toch een stuk leuker.
Dat er bijna nul interactie is met de gewone wereld maakt de film bijzonder ongeloofwaardig en zeker niet spannender, hier en daar verdwijnt er iemand maar verder wordt daar geen enkele aandacht aan besteed.
Een film met grote pretenties die ze niet kan waar maken.

had hem idd wel wat spannender / schokkender verwacht.
Er zitten paar goede schrikmomenten in, maar op een gegeven moment schrik je gewoon niet meer.

Moest toch ook wel nadenken wie wat had meegemaakt in het eerste deel.
het leuke is dat er ook oude ( niet vertoonde) scenes in zitten die bij het eerste deel horen, die dus destijds al waren opgenomen om in dit deel verwerkt te worden.
Alleen viel het wel op, dat deel 1 dus dan wel iets anders had moeten zijn aangezien ze daar niks over deze gebeurtenissen vertelden ( wat natuurlijk toch wel belangrijk was om aan je vrienden te vertellen destijds)

Film is wel lekker lang, het kijkt wel lekker weg, maar was toch ook wel blij dat het eind in zicht kwam.
Had ook wel verwacht dat er wat meer kinderen vermoord zouden worden.

Fijn vervolg, alleen is de Loser's Club inmiddels volwassen en missen we hier het fijne Stand By Me-sfeertje. Maar verder is het weer bijna 3 uur genieten. Lekker sfeertje verder wel, af en toe een flashback naar het eerste deel en Pennywise is toch wel een fijn horror-icoontje.

It Chapter Two is minder dan chapter One. Dit was ook zo bij het tweede gedeelte van de miniserie en eigenlijk ook in het boek. Dit heeft alles te maken met het ware gedaante van Pennywise. Het neemt de angst rondom het figuur volledig weg. Misschien was dit ook wel Kings bedoeling? Hoe ze het ook hadden aangepakt het had waarschijnlijk altijd op een anticlimax uitgedraaid want het verhaal is gewoon zo. Desondanks is ook deze filmversie beter dan de miniserie. Niet allen visueel ook qua verhaal. De toevoeging van de moord op de homoseksuele man in het begin vond ik een verrijking voor het verhaal omdat het toont hoe verdorven Derry als gemeenschap eigenlijk is en hoe diep het kwaad er geworteld zit maar ook de plottwist dat Richie homoseksueel is vond ik een prima toevoeging, ondanks dat hij niet in het boek zat. Het verklaard gewoon iets meer van Ritchie zijn irritante gedrag. Je mist in Chapter Two wel minder de oude Pennywise omdat hij gewoonweg minder voorkomt in het verhaal maar daar zit dan ook de crux waarom het allemaal wat minder is. Een vuilspuitende zombie of een monsterlijk beeld van Paul Bunyan is toch minder eng dan Pennywise. Er zit ook een kleine rol van Stephen King zelf in. Ik geef hem 2,5 * op basis van de effecten en het spel maar omdat de film overall minder spannend is en met een anticlimax eindigt is hij als film gewoonweg minder en daarom moet hij een dikke 1,5 * inleveren op Chapter One.

Vanavond dit 2de deel pas gekeken en het boek vond ik wel heel goed, en de eerste verfilming vond ik destijds ook aardig maar deze nieuwe is toch wel in alles beter vind ik. De cast is ook zorgvuldig gekozen, de jongen acteurs en de oudere versie. Goed gecast.

This is Derry. I'm kinda getting used to it.

Na enkele jaren terug Chapter 1 gezien te hebben dan nu eindelijk 2 aan de buurt. Een deel dat niet erg goed gewaardeerd wordt. En hoewel geen hoogvlieger pakte de film voor mij meer dan acceptabel uit en snap ik de soms nogal negatieve reacties niet helemaal.

In de behoorlijke lange maar nergens vervelende speelduur maken we weer kennis met de jeugd van weleer die volwassen is en opgeroepen wordt tot terugkeer. Wat ooit verslagen leek lijkt terug te zijn. Het begin kabbelt wat aan en verloopt niet al te bijzonder. Na een half uur, tijdens het etentje, komt er een meer dan uitstekende spanning bij de personages naar boven drijven en ontaardt het eten zelf na de wenskoekjes in een carnavaleske horrorshow. Nadat de groep eerst uit elkaar lijkt te vallen, dan toch weer de koppen bij elkaar steekt en hun oude hoofdkwartier vind, gaan ze hun eigen tijdelijke weg op zoek naar verborgen angsten en herinneringen. Een fase die uitstekend gebracht wordt vanuit alle personages, en het heftig en lekker gruwelen is met wat ze te zien krijgen. De krachten worden weer gebundeld, de locatie van het kwaad gezocht en de rest is bekend.

Van het boek kan ik me niet veel meer herinneren, behalve dat ik het altijd wel goed vond. De miniserie uit '90 staat me alleen bij als langdraderig en gedateerd. Dus beide gevallen vallen weg als referentie. Wellicht dat dit juist goed uit pakt in een acceptabele film die vermaakt, met een prima Chastain, McAvoy, Stephen King zelf en een geweldige Skarsgard als Pennywise. Even lijkt men de hand wat mij betreft in het begin te overspelen met een uitermate irritante Eddie Kaspbrak maar die dimt behoorlijk naarmate de film vordert. Verder zitten er in de één op één situaties tussen de karakters en Pennywise enkele uitstekende griezel momenten en valt de film in het algeheel op met een prima sfeer.

It: Chapter 2 is voor mij dan ook een prima en ronduit vermakelijke film.

Deel 1 is iets leuker maar gelukkig is dit deel 2 wel een pak beter dan de oude versie.

Ik vond It Chapter One nog wel leuk en een goede en spannende remake van het origineel. Maar ik heb zelden eerder zo'n slechte film gezien als It Chapter 2. Wat ongelooflijk slecht dit.