It Chapter Two (2019)

Hij was maar een clown

Als fan van het boek en teleurgestelde kijker van het eerste deel, kon ik alsnog niet om dit vervolg heen. Waarom? Twee redenen. De eerste reden was om te zien of de overgewaardeerde regisseur Andy Muschietti dit vervolg nog meer kon laten teleurstellen. Helaas bleek dit het geval, en hoewel het met een vijf slechter had gekund, is dit deel alsnog een stukje minder dan het in 2017 verschenen deel. Ten tweede blijf ik een zwak voor horror houden, ook al weet ik van tevoren dat 90% binnen dit genre tegenvalt.

Wat mij al snel opviel was dat dit slot vaak gehaast aanvoelde. Heel knap, wanneer je je realiseert dat de speelduur bijna drie uur beslaat. Dit vervolg voelt als een samenvatting van het volwassenen deel in het boek en voelt veel te vol gepropt aan. De verhaallijn van Henry Bowers was een enorme teleurstelling t.o.v. de verhaallijn in het boek, en de situaties waarin de losers zich bevonden vlak voordat ze bij elkaar kwamen bleef veel te onderbelicht. Volgens mij heet zoiets character-building, en is de regisseur aan dit feit voorbij gegaan. Ook het verhaal voelde als een herhalen van zetten, wanneer alle losers stuk voor stuk op zoek gaan naar hun eigen token ter voorbereiding in een ritueel, met de hoop om zo Pennywise te kunnen verslaan. Deze individuele "quests" voelde geforceerd en bijna videogame-achtig aan, alsof er steeds een level met obstakels werd opgeworpen die elke loser individueel moest weten te voltooien. Een van de sterkste punten van zijn voorganger was de sterke sfeer, maar ook deze viel in dit vervolg grotendeels weg. Daarnaast voelde de balans tussen horror en humor (waarom zat hier überhaupt humor in) vaak zoek, en misplaatst aan. Hierdoor voelde de film vaak clownesk (no pun intended) aan, wat naar mijn idee nooit de bedoeling kan zijn geweest.

Het scheelt wellicht dat ik hier met lage verwachtingen ingestapt ben, want ik wil wel met een positieve noot eindigen. Ik had dit vervolg namelijk nog wel een stuk dramatischer verwacht. Ik was namelijk wel steeds benieuwd op welke manieren Pennywise de groep zou gaan terroriseren en hier kwamen best een aantal leuke vermakelijke momenten uit voort met tof creature design. Daarbij stoorde dit vervolg mij op visueel vlak ook minder erg dan zijn voorganger en was ik op dit gebied positief verrast. Ik had namelijk het idee dat de CGI in het vorige deel minder goed was, maar opnieuw, dit komt wellicht ook omdat ik mijn verwachtingen al laag ingesteld had.

Hoewel mijn tijd dus niet als volledig weggegooid voelde, verdient het bronmateriaal alsnog een stuk beter dan dit. Als ik de twee delen een totaal cijfer zou geven zou ik namelijk op een 5,5 (2,75*) uitkomen waarmee ik kan concluderen dat deze moderne remake van dit inmiddels klassiek geworden verhaal, niet in de buurt kan komen van het oorspronkelijke boek.

2,5*

Vond 'm eigenlijk best vermakelijk. Heel veel te zien een redelijk plot, maar wel een lange zit. Daarnaast zat er weinig rust in de film. Een soort van rollercoaster van bijna 3 uur lang. Kan me voorstellen dat sommige mensen overgevoelig zijn voor alle prikkels die je huiskamer binnenkomen. Zowel qua beeld als geluid wat er overigens uitstekend is verzorgd. Moet wel zeggen dat ik met de oude cast meer heb dan met de nieuwe. Het blijft met kinderen toch altijd leuker om naar te kijken. Pennywise is in alle opzichten wel flink gegroeid na 27 jaar. Het neemt zelfs monsterlijke vormen aan. I.T. Chapter two is dan ook een soort The Thing/Indiana Jones/The Mummy geworden. De horror is er zeker nog wel, maar het is nu wel een mix van alles wat geworden. De film begint met best wel grof homogeweld. Jammer dat we hier geen gevolg zien, maar Pennywise kijkt alleen naar makkelijke prooien. De mix van de jongere garde naar de 27 jaar oudere generatie vond ik prettig en goed gevormd. De cast van 2017 doen het nog steeds goed ook in deze film. Hier en daar is de film wel wat rommelig en chaotisch. I.T. chapter two blijft (te) druk. Maar we zien wel heel erg veel moois voorbij komen. Smerig of niet de beelden en kleuren blijven fraai. Het plot zelf is natuurlijk een herhaling van zetten tot deze film dan. De dood van Pennywise had misschien beter gekund, maar ach kon er mee leven. Het duurde overigens wel lang dat eindstukje.

Hoe dan ook ondanks de rollercoaster van momenten heb ik me prima vermaakt.

Film 3.5
Beeld (4K) 5.0
Geluid Dolby Atmos 5.0
Extra's 5.0

Pompeuze brij.

Een heftig, maar vooral flauw, begin met een brute gay bashing. Zó stereotiep ook. De (te) lange speelduur waarbij het ondanks een gebrek aan rustpunten eigenlijk maar wat voortkabbelt. De volwassen acteurs van het loser-clubje zijn ook een stuk minder leuk om naar te kijken, soms zelfs behoorlijk irritant (mede door het script). Allemaal behoorlijke minpunten.

Tja en dan hebben nog Pennywise die weer weinig speeltijd heeft en vast ook met wat honger bleef zitten. Bill Skarsgård vertolkt hem overigens weer geweldig!

Al met al vond ik het nog best een vermakelijke film, met minpunten in overvloed.

Gay bashing? Dit is simpelweg overgenomen uit het boek.

Gay bashing, zeker. Lijkt me prima verwoord. Vond de scene nogal een nutteloos overdreven en opgeblazen (én dus stereotiep) ding.

Wat het boek betreft, dat spreek ik toch niet tegen..?! Heb het overigens niet gelezen.

Ik vond het eerste deel best wel goed , maar dan het 2e deel ... het begint nochtans wel top vond ik . Maar dan werd het echt ronduit slecht , niet normaal hoe je dit zo zwaar kan verprutsen , ik vond het hele verhaal van de tweede film echt ronduit slecht

Ik begrijp niet dat sommigen deze film zoveel minder gaan waarderen terwijl ze de eerste prima vonden. Ik zie niet zoveel verschillen tussen beide films; zelfde kwaliteit, zelfde regisseur en blijven allebei aan een deftig tempo horror en drama afwisselen. De clown komt hier wat laat uit zijn hol maar maakt dat het dan zo dramatisch?