Rojo (2018)
mijn stem
27 stemmen
Argentinië / Brazilië / Frankrijk / Nederland / Duitsland
Drama / Mystery
109 minuten
geregisseerd door Benjamín Naishtat
met Darío Grandinetti, Andrea Frigerio en Alfredo Castro
In de jaren 70 komt een vreemdeling aan in een rustig dorpje. In een restaurant valt hij, zonder reden, plotseling de bekende advocaat Claudio aan. Deze krijgt steun van de gemeenschap, terwijl de vreemdeling vernederd en verbannen wordt. Wanneer Claudio en zijn vrouw Susana naar huis vertrekken, worden ze onderschept door diezelfde onbekende persoon die vastberaden is om wraak te nemen.
0
kappeuter (crew)
geplaatst: 21 december 2018, 16:44 uur
Vanaf 12 september 2019 in de bioscoop (September Film Distribution)
0
geplaatst: 26 januari 2019, 18:10 uur
Het begint veelbelovend en ik hoopte even op een nieuwe Blood Simple te stuiten. Maar helaas zakt het na de voortreffelijke opening allemaal behoorlijk in en ontwikkelt het verhaal zich verder nauwelijks.
Tot daar plots de Chileense Columbus verschijnt en het plot weer op de voorgrond plaatst. Tot veel spannende zaken leidt het allemaal echter niet. Het is dat het zich afspeelt in het Argentinie van de jaren 70 vlak voor de coup van Videla laat zien hoe ligtvoetig Argentijnen toen al met verdwijningen omgingen dat de film nog enige diepgang krijgt.
Een hele krappe 3,5, maar de kans is groot dat ik daar morgen nog een halfje afhaal.
Tot daar plots de Chileense Columbus verschijnt en het plot weer op de voorgrond plaatst. Tot veel spannende zaken leidt het allemaal echter niet. Het is dat het zich afspeelt in het Argentinie van de jaren 70 vlak voor de coup van Videla laat zien hoe ligtvoetig Argentijnen toen al met verdwijningen omgingen dat de film nog enige diepgang krijgt.
Een hele krappe 3,5, maar de kans is groot dat ik daar morgen nog een halfje afhaal.
0
geplaatst: 12 september 2019, 20:11 uur
Uitstekende film. De film begint zelfs ijzersterk en meteen heel spannend, zakt daarna wel wat in maar de film blijft sterk. De film heeft een mooie gelaagdheid: de persoonlijke ontwikkelingen lijken op zichzelf te staan met het politieke nieuws slechts als achtergrond (dingen die je op de radio hoort) maar gaandeweg blijkt die politiek op indirecte wijze toch allesbepalend te zijn waarbij de film niet schuwt om het thema – de verdwijningen van (politieke) tegenstanders in Argentinië – op allerlei manieren te anticiperen tot aan een goochelshow aan toe.
0
geplaatst: 18 december 2020, 08:25 uur
Sterke film dit. Je zit meteen in het verhaal, in het restaurant waar de spanning om te snijden is. Voor mij weet de film continu een beklemmend gevoel vast te houden met zo nu en dan ook vervreemdende scenes, bijvoorbeeld met de dochter des huizes maar altijd is er over nagedacht en heeft het een functie. De rode draad die De filosoof aangeeft is verweven in het verhaal en er wordt aannemelijk gemaakt dat de situatie in Argentinië het gedrag van personages in zekere zin legitimeert.
* denotes required fields.
* denotes required fields.