Rojo (2018)

Vanaf 12 september 2019 in de bioscoop (September Film Distribution)

Gave poster!

Het begint veelbelovend en ik hoopte even op een nieuwe Blood Simple te stuiten. Maar helaas zakt het na de voortreffelijke opening allemaal behoorlijk in en ontwikkelt het verhaal zich verder nauwelijks.

Tot daar plots de Chileense Columbus verschijnt en het plot weer op de voorgrond plaatst. Tot veel spannende zaken leidt het allemaal echter niet. Het is dat het zich afspeelt in het Argentinie van de jaren 70 vlak voor de coup van Videla laat zien hoe ligtvoetig Argentijnen toen al met verdwijningen omgingen dat de film nog enige diepgang krijgt.

Een hele krappe 3,5, maar de kans is groot dat ik daar morgen nog een halfje afhaal.

Uitstekende film. De film begint zelfs ijzersterk en meteen heel spannend, zakt daarna wel wat in maar de film blijft sterk. De film heeft een mooie gelaagdheid: de persoonlijke ontwikkelingen lijken op zichzelf te staan met het politieke nieuws slechts als achtergrond (dingen die je op de radio hoort) maar gaandeweg blijkt die politiek op indirecte wijze toch allesbepalend te zijn waarbij de film niet schuwt om het thema – de verdwijningen van (politieke) tegenstanders in Argentinië – op allerlei manieren te anticiperen tot aan een goochelshow aan toe.

Sterke film dit. Je zit meteen in het verhaal, in het restaurant waar de spanning om te snijden is. Voor mij weet de film continu een beklemmend gevoel vast te houden met zo nu en dan ook vervreemdende scenes, bijvoorbeeld met de dochter des huizes maar altijd is er over nagedacht en heeft het een functie. De rode draad die De filosoof aangeeft is verweven in het verhaal en er wordt aannemelijk gemaakt dat de situatie in Argentinië het gedrag van personages in zekere zin legitimeert.

Argentijnse thriller begint in 1975 wanneer advocaat Claudio [Darío Grandinetti] en zijn vrouw Susana [Andrea Frigerio] betrokken zijn bij een zelfmoordactie van een radeloze cliënt. Claudio besluit het incident geheim te houden en begraaft het lichaam in de woestijn, maar die keuze komt hem duur te staan. Aangenaam ironische thriller biedt een interessante, kritische kijk op Argentinië in de aanloop naar de coup van 1975. Zeer goed geacteerd bovendien.

Het begin van de film is één en al om uw nieuwsgierigheid naar het vervolg op te wekken en onmiddellijk wordt een toon van bedreiging ingesteld.

Onderwege lijkt de film wat nevenverhaaltjes aan te snijden maar de rode draad van onconfortabel gevoel en beklemming blijft er zeker inzitten.

Het slot is dan weer uitermate boeiend en op originele manier uitgewerkt.

Knappe dialogen en uiterst sterke vertolkingen.

Verrassend sterke film.

Best een erg intrigerend begin van de film die me meteen zin gaf voor anderhalf uur topplezier. Verwachtingen konden echter niet geheel ingelost worden omdat het grootste gedeelte van de film opvulsel was en weinig toevoegde. Nochtans was elke scène waarbij de advocaat en de detective aanwezig waren van topniveau.

Het was uitkijken naar hun dialogen en deze scènes waren ijzersterk en brachten de film naar een hoger niveau. Zeer bizar personage trouwens deze detective die op een erg stoïcijnse manier zijn ondervraagden een onbehaaglijk gevoel gaf. Vooral ook naar het einde toe een prima climax en afhandeling van het plot.

Aa ja deze heb ik al eens gezien het begint heel apart en zeer direct, die kerel word precies op zijn gevoelige snaar geraakt!. Maar daarna ben ik afgehaakt omdat ik de sfeer zo vreemd vond hmm toch maar even een herkansing geven.

Een Argentijnse film over een advocaat die zich steeds verder in de nesten werkt tot er een tv-detective opduikt die een zaak komt onderzoeken. De film bouwt super langzaam op. In het begin is de film nog erg boeiend met hele interessante scenes tijdens de begintitels. We zien vanuit een vast camerastandpunt hoe een huis door heel diverse mensen langzaam wordt leeg gehaald. En later een hele mooie scene van een man die een andere man maant om zijn plaats aan hem af te staan in het restaurant omdat hij toch maar niet bestelt, terwijl hij honger heeft en wel wil bestellen, maar op hem moet wachten omdat er verder geen plaats in het restaurant is. Maar die voorvallen hebben later wel een betekenis in het verdere verloop van de film. Zoals gezegd een langzaam en subtiel opbouwende film die waarschijnlijk symboliek staat voor het Argentinië van de jaren zeventig. Een film over mensen die zich heel belangrijk voelen en zogenaamd goed en belangrijk voor het land zijn, maar die eigenlijk een stel corrupte bandieten zijn. Althans, zo heb ik de film geïnterpreteerd. Echt helemaal duidelijk werd de film ook niet. Daar was het ook allemaal bewust te kunstzinnig voor gefilmd en vormgegeven met een flink aantal zijlijntjes. Een film waar je dus ook nog de aandacht bij moest houden. En dat viel met dat tempo niet altijd even goed mee.

Na een spannend begin volgen heelwat onnavolgbare kronkels die uiteindelijk tot niets leiden! Saaie bedoening!!