The Girl in the Spider's Web (2018)

Als liefhebber van de Millennium-reeks en boeken van Stieg Larsson, toch de kans gegrepen wat deze film betreft, en met de kwaliteit van eerder genoemden in gedachten, tot de conclusie gekomen dat je deze best kan missen.

Zoals gezegd, met het orgineel en de remake met Craig en Mara in gedachten, toch de kans gegrepen en vooral nieuwsgierig hoe Sallander en Blomqvist hier neergezet worden, met een verhaal overigens dat al weer meer James Bond-achtig spionage aandoet dan de uitstekende plotlijnen van Larsson. Maar goed dat is opzich niet iets dat pijn hoeft te doen, ware het niet dat na een half uur het product langzaam instort. Ene Balder als opdrachtgever, waarom wordt mij niet helemaal duidelijk, die ook erg snel uit beeld verdwijnt. Een Blomqvist die tot bijrol gedegradeerd is. Wat bemoeienis van de NSA die toevallig een hacker vriendje blijkt te zijn. Bad guys in het geval van The Spiders die ik nergens eng vind op het tafereel na van de man die door Blomqvist wordt ondervraagt en zijn litteken toont. Sylvia Hoeks voegt ook weinig toe. En dan dat Firefall zelf, wie bedenkt zoiets?

Claire Foy probeert er nog het beste van te maken en samen met de crash van de auto in het bos, is de technologie van het sluipschutters geweer erg aardig te zien. Net als trouwens de ontsnapping te motor over het ijs. Het zijn spaarzame lichtpuntjes in een film die weinig tot niets met zijn bestaansnaam heeft uit te staan en ook niets nieuws laat zien. Sallander op de vlucht, problemen met de familie, zaken die met de veiligheidsdienst te maken hebben, verschillende narrow escapes van deze keiharde dame en weliswaar geen coïtus maar wel de aanwezigheid van een lesbian lover. Het is allemaal al eens uitgevoerd en ook vele malen beter.

Een verloren avond is het zien van The Girl In The Spidersweb niet meteen, maar opzoek naar de kwaliteit van Millennium kan deze gerust overgeslagen worden.

Dus, uhh, Libby is zo'n beetje super intelligent. Zwemt als 'n vis in 't water in en door de cyberwereld, speelt van jeugd af aan schaak, maar ziet niet eens dat ze schaakmat staat? Wat is dit? Humor of toch gewoon een belediging van 't intellect van de kijker? En zo kan de hele film samengevat worden door een bak rommel vol met ongeloofwaardige toestanden. Het origineel was een paar treden beter, maar ook al niet om van de daken te schreeuwen. Snel vergeten, dus maar.

Steengoed

Toen ik begon met het bekijken van deze film was ik erg in de war met The Girl with the Dragon Tattoo. Niet zo gek natuurlijk aangezien beide films tot een 'franchise' horen. Maar genoeg gepraat over andere films. Specifiek kijkend naar deze film was hij zeker niet slecht. De sfeer was lekker rauw, maar kon nog wel wat grimmiger. De 16+ rating kwam niet echt goed aan bod helaas. Wel waren de shooting scènes goed weergegeven. De plot werd ook wel goed verteld. Al met al was er voldoende actie en de film keek lekker weg.

3.5/5

Jeetje, ik was (eer)gisteren weer eens verveeld aan het zappen toen ik bij deze film uitkwam. Ik dacht dat ik ze allemaal al had gezien. Niet dus. Wist niet eens dat ie bestond.
Op zich wel aardig hoor. Hoog popcorngehalte. Ziet er strak gevormd gestroomlijnd uit. James Bond-achtig (Daniel Craig). Veel zwart. Maar niemand overtreft Noomi Rapace. Ook deze Claire Foy niet, haar 'coolness' wordt wel erg dik aangezet.
De film is op momenten ook nog eens ongeloofwaardig. Het moment bijvoorbeeld dat zij, Lisbeth Salander, de kans krijgt die twee ontvoerders dood te schieten en dat niet doet. Tuurlijk joh... daarna volgt weliswaar nog een korte achtervolging, maar toch.. Dat had je heel eenvoudig kunnen oplossen door haar wel te laten schieten, maar dat bijvoorbeeld de kogels op zijn. Heel cliché, maar nog altijd beter dan ongeloofwaardig.
Ook de scènes op de luchthaven hangen van toevalligheden aan elkaar.
En gewoon doorlopen als je scheenbeen naar buiten steekt haha..

Arme hagedis.

geen verkeerde film maar de uitvoering mat Naomi Rapace is wat beter.

geen moment verveeld hoor