Suspiria (2018)

Mooi om te vernemen dat je deze film wel goed vond. Ik had beide films tot voor een half jaar geleden ook nog niet gezien en de remake was dan ook mijn eerste kennismaking met Suspiria. Een week later zag ik het origineel voor het eerst.
Compleet omvergeblazen door het origineel, liet deze remake mij volledig koud. Teveel onnodig gezever, onnodig uitwaaierende plotlijnen zorgden ervoor dat ik niet meer bij de les was. Daar waar het origineel me meteen wist te raken.

Beide films moeten het hebben van een bepaalde sfeer en zorgen beiden voor een totaal andere beleving en interpretatie. In dat opzicht is het mooi dat de remake voor een deel zijn eigen weg volgt op dat gebied. Maar de kracht en het visionaire vakmanschap van Argento mis ik toch wel heel erg hier. Het origineel blijft zich ook meer focussen op de kern van het verhaal, waardoor ik meer gegrepen werd in z'n algeheel.

Leuk feitje overigens is dat Jessica Harper, die de hoofdrol speelt in het origineel, hier ook weer mee doet. Maar dat even terzijde.

Prachtig eerbetoon aan een klein meesterwerkje dat geen verfilming behoeft. Luca Guadagnino heeft een goed oog voor beeld maar heeft naar mijn idee er te veel een kunstfilm van proberen te maken en is een beetje vergeten dat het ook nog eng moet zijn.

Uit eerbetoon aan de grootmeester durf ik hier niet naar te gaan kijken. Daar wil ik het bij laten en gezien de recensie van de zeer betrouwbare Onderhond.

Ik had er echt geld op ingezet dat deze film mij niet zou bevallen. Ik heb weinig met het origineel van Suspiria en die enorme speelduur zat me ook in de weg. En had al zo'n gevoel dat deze film vooral een hoop moeilijkdoenerij zou bevatten. Misschien zijn het deze lage verwachtingen geweest, maar deze Suspiria is me goed bevallen, zelfs een stuk beter dan het origineel. Een remake die op veel vlakken behoorlijk verschilt met het origineel. Bij het origineel van Argento was scenario compleet ondergeschikt aan kleur en stijl. In de versie van Luca Guadagnino is veel inhoudelijker en minder gericht op audiovisueel spektakel. Sterker nog, de film is visueel het tegenovergestelde van die van Argento; de film is grauw en kleurloos. Een goede keuze, je kunt immers op audiovisueel vlak niet veel kleurrijker en extremer dan die van Argento. Guadagnino kiest bewust voor een totaal andere aanpak, eentje waar veel meer tijd gaat naar het achterliggende verhaal.

Dat 'veel meer tijd' werkt soms wel een beetje tegen. Want ja, met ruim 150 minuten is dit een enorme zit. En niet elke scène in Suspiria is boeiend. Ik vond zelfs het eerste half uurtje behoorlijk taai om door te komen. Guadagnino is dan ook niet heel rechtlijnig in zijn vertelling en met allerlei gekke tussenshots en ongebruikelijke edits krijgt het allemaal een nogal kunstzinnig gevoel. Wie dus rechttoe-rechtaan horror verwacht, komt hier flink bedrogen uit. Maar de film bevat wel een paar fantástische scènes, met als hoogtepunt de dans met Susie en Olga. Damn! Hetzelfde geldt voor de climax, zulke scènes vergeet je niet heel snel. Een stuk sneller vergeet ik al die tussendoortjes met die Dr. Klemperer, die haalden wel flink wat tempo uit de film. En het is mij ook volstrekt onduidelijk waarom die rol door Tilda Swinton werd gespeeld. Make-up was prima, maar de stem was toch overduidelijk een vrouw. Maar dit komt nergens echt terug. Maar ach, het is ook niet heel vreemd dat een film als dit vooral veel vragen oproept. Merkte dat ik het interessanter vond om over die vragen na te denken dan de vragen waar het origineel je mee liet zitten.

3,5 sterren.

Erg sterk...ik heb het origineel nooit gezien maar ik vond deze erg goed.
Heerlijke geheimzinnige sfeer en een aantal bloederige scenes....ik hou ervan.
Het acteerwerk is bovengemiddeld en dat is ook wel een fijn voor een film in dit genre.

Gauw het origineel kijken!! Heel gauw !!

Deze remake ook eens bekeken en vond het toch wel een geslaagde film. De film is geen klakkeloze remake. De dansscènes zijn hier veel uitgebreider. Ook is deze film minder kleurrijk. Dakota Johnson had ik eigenlijk niet herkend, ze zag er helemaal anders uit. Toch ook positief dat ze in Duitsland Duits spreken ipv Engels.
Het origineel heb ik slechts éénmaal gezien, maar deze versie vond ik zeker ook de moeite om gezien te hebben.

Een zeer lange zit en dus ook geen geslaagde. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik ook geen fan van het eerste uur was van het origineel. Die vond ik eerder middenmoot en had net als deze behoorlijke beperkingen. Het bombastische geluid vind ik hier eigenlijk niet meer in terug. Net als de felle kleuren, enkel op het einde worden heel rode tinten gebruikt. Qua plot probeerden ze deze Suspiria wat minder vaag te maken, maar het blijft allemaal heel chaotisch en onnoemelijk saai na een tijd. Op bepaalde momenten wordt er zodanig veel ge-edit dat het allemaal wat te artistiek wordt voor mij. Dat maakt voor mij ook dat de film een beetje een identiteitscrisis heeft. Dan snelle editing, dan weer een heel traag tempo, dan weer grijs/grauwe tinten en plots toch weer kleur. Er heersen felle contrasten en dat doet voor mij de film geen deugd. Mijn eerste film van Guadagnino en meteen een tegenvaller. Gelukkig kan de rest alleen maar meevallen en vallen die in een compleet ander genre dan Suspiria.

Het origineel van Dario Argento (één v m'n favoriete regisseurs uit die periode, samen met Fulci en Deodato) vond ik geweldig, MAGNIFIEK. Dus had hoge verwachtingen en ben niet teleurgesteld, integendeel, wat een heerlijke film is deze remake, maar zeker niet vr de mainstream. Ik was na het kijken vergeten dat we 2u30 verder waren, omdat de film me volledig meenam, totale beleving dit, meeslepend tot het eind. Hier wordt uitmuntend geacteerd, combinatie van muziek, dance-art en horror is hier een voortreffelijk triple-huwelijk. Dus ook deze Italiaanse regisseur weet me meer dan te bekoren. Staande ovatie en een nederige buiging passen hier wel op zijn plaats. Meer van dit!

Het origineel blijft fantastisch.
Ik heb het lang uitgesteld om deze remake wat geen remake genoemd mag worden te bekijken.
Wat kan ik zeggen. Ergens had ik toch nog gehoopt dat deze film me zou verrassen.
Helaas is dat niet gebeurd.
Nee voor mij liever de Argento uitvoering.

Nu weet ik weer waarom ik vrijwel nooit een remake kijk. Die evenaren namelijk nooit het origineel. Deze film is ook nog eens veel te lang voor het relatief eenvoudige verhaal. Zonde hoor.

Nee dus. Gisteren alsnog maar gekeken en dik spijt.

Ik wil mijn tijd terug!

Soms moet je bepaalde risico's nemen bij het bekijken van een film waarbij kijkers in twee kampen verdeeld zijn. Natuurlijk zijn er altijd de nodige voor en tegenstanders, maar met name bij de titels die niet voor de mainstream bedoeld zijn, heb je al sneller een grotere verdeeldheid.

Zo ook bij Suspiria, waardoor ik op voorhand al wist waar ik aan begon. Wat mij met name geïrriteerd heeft is dat ik de eerste anderhalf tot maximaal twee uur ondanks het trage verloop, prima doorkwam, maar dat het verhaal vervolgens zo vaag en onsamenhangend werd dat ik al mijn interesse verloor. Het was ook nog niet eens alleen dat. Na het lezen van een duidelijke uitleg over het einde bleef het een feit dat wat de explosieve finale had moeten zijn, in zijn totaliteit nog steeds een grote teleurstelling was.

Beelden waren onduidelijk en veel te donker, er werd gebruik gemaakt van lelijke slow motion shots, een overdaad aan CGI en lelijke, totaal niet passende muziek. Het ten tonele verschijnen van madame Markos bleek daarnaast ook nog eens een enorme anti climax. Waar zij eerst nog een mysterieus personage was waar veel dreiging omheen hing, bleek zij uiteindelijk meer een lachertje dan dat zij een huiveringwekkende verschijning was. Alle opgebouwde spanning en mysterie vielen hier in een klap weg en kwamen tot een gigantisch, teleurstellend slot. Dit had niet zozeer met het slot zelf te maken, maar meer met de manier van het in beeld brengen hiervan, zoals hierboven al aangehaald.

Het gevolg was dat ik mij behoorlijk 'genaaid' en beroofd van mijn tijd voelde. Aanvankelijk sprak het verhaal mij ondanks zijn trage verloop namelijk wel aan. Het is ook duidelijk bedoeld voor een publiek wat meer op zoek is naar een intelligente horror, omdat voortdurend opletten om alles mee te krijgen, ook van de kijker verwacht wordt. Suspiria biedt namelijk een verhaal wat eveneens dieper ingaat op thema's als feminisme, fascisme en in verscheidene historische gebeurtenissen duikt. De hele investering voelde voor mij alleen zo nutteloos wanneer je als kijker vervolgens zo'n onbevredigend slot akkoord voorgeschoteld krijgt. Ik vond dit enorm jammer, omdat ik Suspiria aanvankelijk wel een hele sfeervolle film vond. Ondanks de positieve elementen is het laatste deel van het verhaal zo dramatisch slecht in beeld gebracht dat dit een van de grootste anti climaxen is die ik ooit gezien heb.

1,5*

Nee, dit is me toch een tikkeltje te veel kunst academie, mij kon bijvoorbeeld dat gedans maar weinig bekoren. Plot technisch is dit het soort film dat je eigenlijk 2x moet kijken om te om de puzzelstukjes te ordenen, maar in dit geval vond ik dat nou niet bepaald een aantrekkelijk idee. Het werd me allemaal net wat te chaotisch op het einde, cinematografisch kon het me ook niet bekoren en het sfeertje dat ongetwijfeld als beklemmend bedoeld is liet mij vrijwel koud.

Desalniettemin vond ik die Berlijnse setting dan wel weer leuk werken en was het acteerwerk ook meer dan prima. Zoals eigenlijk iedereen zegt, met het origineel heeft het weinig te doen, dat hoeft natuurlijk ook niet, maar ik vond deze toch wel wat minder