Suspiria (2018)

Redelijk sterke horror mysterie film. Het verhaal is best aardig en wordt ook goed uitgewerkt door Guadagnino. De opbouw is uitstekend. Door de hele setting, muziek en goed gecaste actrices wordt er een bepaalde creepy sfeer neergezet die bij de kijker onder de huid kruipt en vrijwel de rest van de film niet meer loslaat. Vrijwel, want richting het einde slaat de film helaas wat uit de bocht. Daarvoor ontvouwt zich op mooi mysterie met een aantal sterke horror elementen. Het acteerwerk van Johnson kan beter, de film moet het met name hebben van de oudere actrices. Redelijke topper. 3.5/4.0

Volledig mee eens. Film had wel 30 tot 45 minuten korter gekund. Camerawerk is prima. Al met al eigenlijk een beetje jammer van mijn tijd. Ook van mij een 2.0

Een rommeltje en een behoorlijk lange zit, deze ambitieuze maar uiteindelijk nogal malle remake van de gelijknamige Dario Argento-film uit 1977. Hier en daar wat effectieve bizarre scenes, maar de toon van de film is te onevenwichtig en er wordt amper moeite gedaan om er een sfeervol geheel van te maken. Daar is de boel gewoonweg te maf voor, met rare personages, malle accenten en een compleet van de pot gerukte bloederige finale, die niet misstaan zou hebben in het al even gestoorde Mandy van afgelopen jaar. Dakota Johnson maakt nog wel enige indruk in de hoofdrol en levert sterk spel, maar de cast om haar heen gaat hoofdzakelijk over de top.

Goeie film waarin een Amerikaanse ballerina in Berlijn arriveert om zich daar bij een dansacademie in te schrijven. De film uit 1977 noemde ik een kunstzinnige horrorfilm, en zo kun je deze film ook noemen maar dan wel een hele andere. Hoewel deze er visueel zeer zeker mag zijn, wordt het origineel niet geëvenaard. Mooie dans-scenes, maar de finale en de dans/martel-scene steken er bovenuit. Het had wel wat korter gekund.

tbouwh McSavah Zwolle84 Ik zal gewoon de film kijken, en daarna een oordeel erover vellen, dus ik denk dat dat beter is. Ik zit al te oordelen over de soundtrack zonder dat ik hem gehoord heb, of zelfs in functie van de film (want dat is nog iets anders). Los daarvan is Eddie Vedder's bijdrage aan Into The Wild trouwens gewoon goed.

Al zal het nog niet voor morgen zijn dat ik de film kijk, gewoon ooit, op het gemakje, zonder dat ik echt mezelf forceer of verplicht want dat werkt bij mij niet.

Hoe zit het eigenlijk met de blu-ray release? Staat overal dat deze 29 januari is uitgekomen, maar kan hem nergens in Nederland op de webshops vinden.

Film die me vooral deed verlangen om het ruim veertig jaar oude origineel eens gaan te bekijken. Argento zal er, hem kennende, ongetwijfeld namelijk meer een pakkende thriller van hebben gemaakt dan de bedenkers van deze nieuwe versie. Guadagnino's interpretatie levert vooral veel bombast, visueel vaak fascinerend om te zien(wat een schitterende apotheose!), maar verhaalinhoudelijk is er vaak geen touw aan vast te knopen. Met 152 minuten ook veel te lang natuurlijk, minder is meer is een spreuk die niet aan deze nieuwlichters is besteed. Ondanks deze minpunten ook niet echt een puur slechte film, geen volledige waist of time. Als je kickt op bevreemdende kijkervaringen is dit zelfs heel goed te doen, genoeg stof voor een discussie achteraf ook, maar ik vond het zelf vooral een gemiste kans. Poging tot een mengeling van horror en kunst die maar gedeeltelijk werkt.

Zeker geen slechte remake, met toch ook wel orgineel verhaal, ze hebben er zeker geen precieze remake van gemaakt. Het orgineel is vele malen beter, die heeft meer sfeer en suspense, toch viel de suspense me best mee in deze film. De film had idd korter gekund qua speelduur.

“Love and manipulation, they share houses very often. They are frequent bedfellows.”

Regelrechte nachtmerrie. Op al de goede manieren. De film mist de audiovisuele magie van Dario Argento’s Suspiria en de lange speelduur is wat problematisch, maar daar staan genoeg sterke punten tegenover. Wat Dakota Johnson in het begin van haar carrière allemaal heeft gedaan weet ik niet, maar hier is ze helemaal in haar element als de schuchtere maar tegelijkertijd zelfverzekerde Susie.

Het laatste gedeelte gaat helemaal over the top, en dat gezicht van Johnson zal me nog wel een tijdje bijblijven. Swinton is ook fantastisch, en haar dubbelrol pakt goed uit. Hoewel de verhaallijn rond dr. Klemperer wel wat ingeperkt had mogen worden. De sterkste momenten van Suspiria vinden plaats rond de dansschool en vooral de intense dansscènes, en de manier waarop de gruwelijkheden worden getoond door Guadagnino, zijn hoogtepunten in de film. Het einde zal niet iedereen kunnen bekoren, maar ik kon mijn blik niet van het scherm afhouden.

Ugh.

Wat een trieste bedoening is dit geworden. Het origineel van Argento is één van die weinige klassiekers die mij nog wel wisten aan te spreken, maar alles wat die film dan zo leuk maakte is er hier uitgesloopt. Mag natuurlijk, maar dan moet Guadagnino het ook kundig weten te vervangen en daar gaat de film compleet de mist in.

Sowieso is de speelduur bespottelijk. Wat extra randzaken voegen helemaal niks toe, de introductie kan je bijna volledig schrappen en ook die epiloog is zinloos. Dit had gewoon een film van 90 minuutjes moeten zijn, al had dat uiteindelijk niet eens zo heel veel uitgemaakt, behalve dan dat ik er 45 minuten eerder vanaf was geweest.

Visueel is het een draak van een film. Leuk hoor, die giallo knikjes (gaap), met natuurlijk weer wat brakke zooms, stotterend camerawerk en editing alsof een blinde dartsen staat te spelen. Nee, die Guadagnino heeft echt wel z'n huiswerk gemaakt.

Ondanks dat er verder wel wat gore is, weet ook dat compleet niet te overtuigen. Vele scenes waren eerder lachwekkend dan eng, vooral dan op het einde met dat uitgezakte omaatje. Zoiets durf je toch ook gewoon niet meer in een film te steken ... rest van die scene was verder ook niet al te boeiend, aangezien het camerawerk en de editing de sfeer toch al verpest hadden.

Net als de soundtrack van Yorke trouwens, nog zoiets wat compleet schuurt met de rest van de film en de sfeer alleen maar ondraaglijker (en nee, niet op die goeie manier) maakt. Het is een compleet falen van begin tot eind, laat die vent aub geen horrorfilms meer maken. Zal het best goed doen als brave arthouse regisseur, zo oogt het in ieder geval, maar van genrewerk duidelijk geen kaas gegeten.

1.0*

Nu ben ik helemaal overtuigd van de meesterwerkstatus van deze film.

1 vd weinige films in de voorbije JAREN waar ik lang na het zien nog regelmatig aan terugdenk

een remake die het origineel overtreft mede dankzij de soundtrack , ksnap echt al die haat niet

Eén van de hoogst scorende horror films van het laatste jaar denk ik, dus qua reactie een beetje overtrokken.

Edit: nummer 5 van de 71, op basis van horror/2018/10+ stemmen

tja , jouw post erover lees ik toch een beetje als op het randje van haat

Ik vond er helemaal niks aan nee, maar ik ben toch eerder een minderheid bij deze film. En extreem negatieve/positieve stemmen vind je wel bij elke film natuurlijk, ik vind mensen bij deze Susperia net erg gul met hun waardering.

Heeft iemand er een idee van of deze in Nederland nog een Blu-rayrelease krijgt?

Edit: ah, laat maar. Vond lange tijd niets - behalve te dure versies van Argento’s origineel, dat ik al heb - maar zag net dattie vanaf 5 april beschikbaar is.

Weinig amusant dansdrama met horrorelementen. De kunstzinnige cinematografische keuzes hangen als een molensteen rond de nek van dit werk, erg vermoeiend allemaal, net zoals dat Duits de hele tijd. De Europese allure moest allicht dienen om het artistiek gehalte kracht bij te zetten. Ik vond het origineel van Dario Argento nu ook niet bijster indrukwekkend, maar dit was toch echt een goedkoop persiflage.

Gave film. Ik ken de Argento-versie niet en ben ook geen horror-liefhebber, maar als ik de reacties zo lees lijkt dat alleen maar te helpen om Suspiria uit 2018 te waarderen. De film is niet zozeer spannend als wel intrigerend en dat over de gehele lijn, ondanks de climactische opbouw. Visueel onderscheidt Suspiria zich allereerst door de decors, vooral die dansschool is bepalend en in bredere zin eigenlijk de hele setting van een grauw Duitsland dat door terreur in z'n greep wordt gehouden. Er zijn ook genoeg fraaie momenten vanuit de cinematografie zelf en de montage (met name de cross-cutting natuurlijk). Er zit duidelijk een visie achter, of je het nu mooi vindt of niet. De dubbelrol van Swinton had ik eerlijk gezegd niet herkend, het is echter vooral Dakota Johnson die indruk maakt met haar geloofwaardige transformatie. Wat ik alleen nog niet goed begrijp; was Blanc nou mother Suspirium die in Suzie gaat huizen, of was Suzie eigenlijk vanaf het begin al de belichaming van mother Suspirium? En dan de muziek, ja, dat begin en eindnummer van Yorke is natuurlijk fantastisch en wie dat niet hoort moet echt eens de bossen peterselie uit z'n oren halen.