Braid (2018)

Release staat momenteel gepland voor 2019. Blue Fox Entertainment heeft de rechten aangekocht.

En een intense, 2 minuten durende eerste clip uit de film.

Lijkt me weer 'n hele boeiende en spannende film te worden.

'Braid': Blue Fox Entertainment Acquires Trippy Tribeca Thriller - Bloody Disgusting - bloody-disgusting.com

"Dream forever, for time in dreams is frozen"

Deze film is erg intrigerend, een gelaagd doolhof vol adembenemende beelden, metaforen en raadsels. Dat het zo spannend en raadselachtig is, komt voor een gedeelte doordat de lijnen tussen droom en werkelijkheid erg vaag blijven.

De twee meiden Tilda en Petula besluiten door omstandigheden waar ze in verkeren om te gaan stelen van hun rijke, maar psychotische, oude vriendin Daphne, maar om dat te doen, moeten ze meegaan met haar fantasieën. 'Dat spel; Moeder, dochter en doktertje' bezit drie regels; 1. Iedereen moet het spelen. 2. Geen buitenstaanders toegestaan. 3. Niemand verlaat het spel.

De film begint als een soort trashy, enigszins trippy B-film horror-thriller, echter neemt het steeds meer een soort brein-brekende trip aan die in de laatste handeling behoorlijk maf eindigt.De beelden in de film bezitten soms een claustrofobische atmosfeer mede doordat de dames snoepen van PCP. Maar later blijkt ook hoe verstrengeld deze vrouwen eigenlijk met elkaar zijn. De film is gemaakt door Mitzi Peirone een vrouw en ook de cast bestaat voornamelijk uit vrouwen. Een echte vrouwen-film dus en bij deze film is dat absoluut in de positieve zin! Actrice Madeline Brewer is fantastische als de Psycho-bitch. Van de andere twee dames viel Sarah Hay mij ook nog op.

Nu had ik gehoopt dat het wat meer los ging met de horror helaas was dat niet het geval en ook op het gebied van naakt was het netjes. Echter samen met hier en daar wat oneffenheden in het verhaal blijft te film wel genoeg intrigeren om van een zeer leuke film te spreken!

ziet er interessant uit. Binnenkort maar is kijken

Yep, leuk filmpje. Over drie maffe meiden die dol zijn op rare spelletjes, waarbij het flink uit de hand kan lopen. Mooi kleurrijk en best wazig, tof vrouwenfilmpje.

Heerlijke rollercoaster van een film. All over the place, steeds verrassend en zeer onvoorspelbaar. Begint als een soort fugitives on the run met wat weirde visuals, maar al gauw kom je in een soort draaikolk aan genres terecht waarin horror, fantasy en zwarte komedie elkaar op ludieke wijze afwisselen om uiteindelijk in een ware mindfuck te eindigen. Niets is wat het lijkt in deze film en om de haverklap slaat Peirone een andere richting uit. Qua camerawerk, kleurgebruik (die tripscene in het paars ) en editing verder ook om je vingers bij af te likken. Audiovisueel een erg levendige film waarin duidelijk de hand van een jonge, ongeremde filmmaker te herkennen valt.

Zeer veelbelovend debuut. Had weinig verwachtingen van deze film maar dit is duidelijk het werk van een regisseuse met veel visie en lef. Naar verluidt is ze al bezig met twee nieuwe films, dus ik ben erg benieuwd. Ruime 4*.

Klinkt bijzonder interessant, waar te zien?

Er is een DVD. Komt waarschijnlijk ook ooit wel een blu-ray aan. Verder geloof ik ook nog op diverse VOD diensten te zien (US iTunes bijv).

Audiovisueel een mooie film maar met het verhaal kon ik nu niet bepaald veel. Beetje te surrealistisch allemaal. De dames zagen er niettemin best wel aardig uit maar die scène toen ze met z'n drieën in de badkuip zaten was dus helemaal niks. Wat een preutsheid. Zelfs de blote borsten mochten niet gezien worden. Weer een typisch Amerikaans filmpje dus dit Brait.

3,0*

Fijn.

Een filmpje dat een aardige afstand aflegt. Van het wat trashy begin tot het mindfuck einde, Peirone weet er in ieder geval goed het mysterie in te houden. Zo blijft het allemaal redelijk onvoorspelbaar, iets wat een film als deze wel kan gebruiken.

Toch ook omdat de afzonderlijke stukken net wat minder origineel ogen. Ook net iets te braaf zijn over het algemeen. Zowel qua horror als qua stijl gaat het wel redelijk los ... maar zoveel filmpjes zijn er niet die los gaan en als je ze dan eens tegenkomt dan hoop je toch net op iets meer. Ik vond dit nét wat te netjes, te braaf.

Maar da's eerder een klein kritiekpunt. Verder is het fijn geacteerd, ziet het er erg netjes uit en blijft het tot op het einde interessant. Een zeer goed debuut, al moet Peirone zich dan nog wel bewijzen met een tweede film. Meestal zijn die net wat braver, terwijl het net de andere kant uitmoet met deze regisseur. Maar al wie graag eens een wat andere horror voorgeschoteld krijgt, heeft aan deze film een fijne aanrader.

3.0*

Aardige film waarin twee vriendinnen samen een oude jeugdvriendin bezoeken om daar geld te stelen. Redelijk stijlvol in beeld gebracht en ook zeker niet te lang, waardoor het wel gemakkelijk wegkijkt. Vanwege het toneelstukje wat wordt opgevoerd door de drie hoofdpersonages wel wat kunstmatig en daardoor afstandelijk. Verder had het allemaal best wat bruter gemogen.

Pareltje.

Van de hand van een vrouwelijk regisseur met talent. Sinds Revenge (2017) niet zo veel stijlvol lef in een debuut gezien. Kleurgebruik, camera, montage, muziek; alles ademt een gecontroleerd losse hand zoals je die graag ziet in een eerste film. Liever mét visie en een beetje buiten de lijntjes dan binnen een veilig kader scoren. Peirone is er zeker een om in de gaten te houden. Als regisseur maar zeker ook als schrijver.

De film hanteert een vluchtige, bijna associatieve manier van vertellen. Niet zozeer per dialoog (dat haast misleidend rechtlijnig is), maar wel per scene. Na bijna iedere cut krijg je een beeld of situatie voorgeschoteld waar minimaal één vraagteken rijst. En door die dromerig fragmentarische aaneenschakelingen, stapelen de vraagtekens zich gestaag op.

Het is een aangename dubbelzinnigheid die de dingen nét niet helemaal duidt maar liever net iets in het midden laat. Een echte mindfuck wordt het nooit, maar ik vond het zich qua mysterie in een erg prettig schemergebied nestelen.

Solide acteerwerk van de drie dames ook. Alledrie brengen een mooi spectrum van doortastendheid tot instabiliteit in hun rol. Brewer maakte al grote indruk met Cam (2018) - ook al zo’n fijne psychologische thriller - Waterhouse en Hay waren mij nog onbekend.

Sfeervolle locatie, ogenschijnlijk kleine, simpele opzet, drie actrices en een uitgesproken eigen uitwerking die laat zien dat Peirone weet wat ze doet. Weinig minpunten hier. Kleine 4,5*

Wat een hoog gemiddelde hier op MM.

Het was een trippy filmpje maar helaas voor mij niet op een goede manier. Vaak kan ik dit soort films wel waarderen maar het was maar een saai werkje. Ik weet niet waarom, maar ik had een bloederig filmpje verwacht en dat was dit totaal niet. Het verhaal wist mij dan ook niet te boeien, alleen was de cast wel oké.

2,0*

Dit noemen ze een regie-debuut van zuivere klasse...als het ware uw visitekaartje afgeven. Het ambieert pracht, stijl en durf, die deze mind-fuck naar een hoger niveau tilt. Deze prent zou absoluut waardeloos geweest zijn in verkeerde handen...Een fijne verrassing....

Gevalletje style over substance... erg jammer.

Als debuut gaat het er misschien nog net mee door, maar eigenlijk was dit niet om over naar huis te schrijven. Die drie dolle grieten gingen na verloop van tijd wel vervelen. De makers zijn creatief geweest, maar met een spanningsboog als een slappe lul en een oninteressant plot, was het gewoon niet goed genoeg.

Ik vond de effecten nogal goedkoop. Soms interessante shots en decors, maar de post production effecten waren maar zo zo. Kon ook maar weinig coherentie (in betekenis of symboliek) terugvinden in de chaos van de 'trip'. Lijkt vooral op een fragmentarisch probeersel daardoor. De hoge waardering verbaast mij enigszins.

De optimist in mij zegt dat scenarist/schrijver Peirone zich in heeft laten inspireren door meesterwerken als M (1931), Zero de Conduite (1933), The Great Dictator, Les Yeus Sans Visages, Psycho (1960) en The Godfather. De realist in mijn stelt echter vast dat Peirone niet verder is gekomen dan een ratjetoe aan losse (en stuk voor stuk slechte) ideeën met een puinhoop als resultaat. Scenario, regie en acteerwerk zijn van een abominabel niveau. Het verhaal, voor zover je daarvan kunt spreken, betreft drie jeugdvriendinnen die een nieuwe betekenis geven aan een spelletje dat ze vroeger speelden. Waarom? Geloof me, dat wil je niet weten.

Verrassend leuk filmpje, dat me echt vrij goed wist te boeien en dit in stijgende lijn en die Imogen Waterhouse, geen misse in deze film.

Op IMDb krijgt deze film de tag "Horror" mee, terwijl men hier op MM het over een "Mysterie/Thriller" heeft. Mysterieus is het in ieder geval. Zo mysterieus, dat ik eigenlijk geen flauw idee heb waar het nu over ging. Heel surrealistisch en vaag. Het einde was voor mij een groot vraagteken, net zoals meerdere dingen in deze krankzinnige film. Was Daphne nu de enige gestoorde vrouw. Of hadden de drie hartsvriendinnen een gezamenlijke psychotische trip? Ze zagen er in ieder geval appetijtelijk uit. maar als horror viel het toch best tegen.

2*

Mooie beelden maar vrij wazig idd