Bankier van het Verzet (2018)

Boeiende oorlogsfilm gebaseerd op waargebeurde verhalen.

Stoor me eerder aan het feit dat men duidelijk de hand ziet van de EO dan dat men het niet zo nauw neemt met historische feiten.

Wel spannend gegeven hoe men het verzet financierde en goede acteerprestaties.

Al bij al geslaagde film over de verzetshelden.

Waarom trek ik nederlandstalige films niet....ik trek het gewoon niet...

Eindelijk is dit verhaal verder onder de mensen gebracht. Mij vielen 2 dingen op aan deze en de Nederlandse film in het algemeen:

Het geluid was eindelijk eens redelijk tot goed en de acteerprestaties bijzonder te noemen.

Boeiende film naar een waar gebeurd verhaal. Is bijna altijd een pluspunt.

Wat is de overeenkomst tussen de Nederlandse vlag en Rost van Tonningen? Ze hangen allebei na de bevrijding.

Aardige film met een erg interessant verhaal. Barry Astma als Walraven van Hall zorgt samen met broer Gijs (Jacob Derwig) voor de financiering van het verzet en neemt hierbij steeds meer risico, ondanks zijn bezorgde meer terughoudende broer. Rost van Tonningen (Pierre Bokma) probeert als nazi gezinde DNB directeur de verzetshelden te ontmaskeren.

Het was soms wat rommelig en onduidelijk wat er precies gebeurde maar verder kijkt de film aardig weg en is het best spannend. Acteurs spelen goed al komen ze vaak wat te modern over. Zo was het taalgebruik niet uit die tijd.

Goed dat dit verhaal verfilmd is.

Een behoorlijke misser als je het mij vraagt, nipt ietsje beter dan Zwartboek maar 0,1 of 0,2 kunnen we niet uitdelen en er niet bij doen.

In deze film zou je bijna voorbijgaan aan het feit dat er zowaar dingen zijn die kloppen, ook al moet je ze bijna met een vergrootglas zoeken, is dat erg? Nee, hoeft niet, het weegt wel mee wat mij betreft samen met andere pijnpunten. Laten we zeggen dat 20 procent van het getoonde klopt. De operatie van de Van Hall broers kenmerkte zich juist door degelijkheid en een dergelijke goede opzet dat er geen chaotische toestanden met verzetsstrijders en schietpartijen aan te pas kwamen. Het spanningselementen om de kijker te vermaken en volk naar de bios te trekken lijkt belangrijker dan een historisch correct verhaal. Tsja, waarom neem je dan uberhaubt kloppende feiten, bedenk dan een fictief persoon...

Is dat het enige...? Nee, behalve het accentloze stuitende ABN dat praktisch alle acteurs praten, stoor ik me best wel aan de toon van de film die naar mijn gevoel vooral op dramatisch vlak erg geforceerd indruk probeert te maken met spanningsmomenten of bijvoorbeeld de martelingen, feiten die ook nog al erg verdraaid zijn. Mensen die naar het schijnt nooit gemarteld zijn en dus wordt er wel heel geforceerd een zwart wit beeld van goed tegen kwaad je strot in gedouwd. Slechts een scene als bij de kapper, iets dat in grote lijnen echt gebeurt is wordt dan wel weer erg goed opgebouwd, de schietpartij op straat schijnt dan juist weer uit de lucht gegrepen.

Onnodig te zeggen hangt Bankier van het Verzet aan elkaar van het opgeklopt effectbejag. Is het daardoor een slechte film? Nee, voor sommigen wellicht niet maar het doet mij allemaal erg weinig. Eenmaal ingelezen in de ware historie had mits een goed script en regie een psychologische thriller van formaat gecreëerd kunnen worden, helaas kiest de producent liever voor de gemakkelijke tussenweg.

Goed gesproken! Mijn drie sterren zijn vermoedelijk gegeven in een goede bui en ik had me kennelijk niet verveeld.

Zo rondom Bevrijdingsdag had ik wel weer eens zin in een goed Nederlands oorlogsdrama. Deze had ik op het oog, maar kon hem niet zo 1,2,3 op de kop tikken. Gisteren zag ik hem op NPO Start staan en zo alsnog kunnen kijken.

Hoewel het achtergrond verhaal aanknopingspunten genoeg heeft, slaat men de plank toch aardig mis. Het verhaal is slap uitgewerkt en ontbeert een goede dosis gif. Het blijft allemaal te tam en het wil nergens echt een drama/thriller of oorlogsfilm worden. Scènes lijken als los zand aan elkaar te hangen en de sfeerzetting is zwak. Je weet dat het in de jaren 40’ speelt, maar zo voelt het echt nergens aan. Het voelt aan als een futloze rit van A naar Z. Dit had toch zeker wel de basis voor een goede thriller/drama film.

Wat ik vreemd vind is dat men deed alsof de regering niet op de hoogte was van hoeveel geld er nou precies verwerkt werd. Ik las via andere bronnen dat men hier in Londen juist wel goeddeels van wist.

Geen film die een hele diepe indruk achterlaat, om redenen die hierboven genoemd worden maar wat ik wat makkelijker mee om kan gaan.

Wel vreemd dat de EO het verwijt krijgt dat Bankier van het Verzet het niet zo nauw neemt met de historische feiten: een keertje googelen leert dat Lürsen dit in overleg met de familie van Van Hall heeft gedaan. De hele financiële constructie begreep ik niet en het boeide me ook verder niet zo: veelal dezelfde poppetjes in weer de zorgvuldig aangeklede straten en dan oorlogje spelen, maar een film die me meer dan twee uur boeit is tegenwoordig zeldzaam. Prachtige muziek ook van Merlijn Snitker.

3,5*

Bankier Van Het Verzet is een verfilming van het waargebeurde verhaal van Walraven (Wally) van Hall. De film kreeg kritiek vanwege de vele historische fouten. Zo wordt in de film het idee gewekt dat het Nationaal Steunfonds dé financier was van het gehele verzet, maar daarmee worden andere stichtingen, zoals de Landelijke Organisatie voor hulp aan onderduikers behoorlijk tekort gedaan.

Voor effectbejag hebben schrijvers Marieke van der Pol en Thomas van der Ree het verhaal bewust gedramatiseerd om zo het grote publiek te paaien. Dat is overigens niets nieuws onder de zon. Dat wordt zo’n beetje bij elk historisch verhaal gedaan. Het is vooral bedoeld om het grote publiek te paaien. In het geval van Bankier van het Verzet, heeft dit enigszins gewerkt, want met 406.015 bezoekers was Bankier van het Verzet na Bon Bini Holland 2 de best bezochte Nederlandse film van 2018.

Bankier van het Verzet is dan ook een goed verzorgde film met prima camerawerk en mooie decors en kostuums. Barry Atsma speelt een degelijke rol, maar het is vooral Jacob Derwig die opvalt. Hij kreeg hiervoor een Gouden Kalf als Beste Acteur (hoewel zijn personage een bijfiguur is). Ook Fockeline Ouwerkerk kreeg een Gouden Kalf voor haar bijrol als de bezorgde vrouw van Wally en de film zelf werd ook bekroond met een Gouden Kalf.

Een schoolvoorbeeld van een subsidiespons. Volledig door belastinggeld gefinancierde staatspropaganda en geschiedsvervalsing.

Wat bedoel je precies?

Dat weet ie zelf ook niet. Een beetje populistische steekwoorden herhalen die hij op Facebook wel eens oppikt.

Hij gebruikt nogal wat grote woorden, maar volledig ongelijk heeft hij echter niet. Deze film is te betrappen op een aantal historische onjuistheden. Op verschillende punten wordt er behoorlijk afgeweken van de daadwerkelijke gebeurtenissen.

Soms is dat nodig om een film interessant te maken voor het witte doek. Er zijn echter ook punten verdraaid, waarmee bepaalde personen en organisaties te kort mee worden gedaan.

De een stoort zich daar aan en de ander niet. In de Vrij Nederland is een artikel te vinden die deze film op de historische juistheid heeft beoordeeld Dit artikel is mijns inziens aardig onderbouwd.

Geen blote borsten c.q blote billen.

Dat is héél bijzonder voor een Nederlandse speelfilm !

Al 30 jaar preutser dan de Amerikanen

Vlakke film met historische onjuistheden.

Met de productie value is het best in orde, maar wat een ontzettend vlakke vertelling. Nergens wordt het spannend of is er sprake van goede dynamiek. Het lijkt wel of alle scènes in elkaar overlopen zonder ook maar enige verandering van tempo of toon.

Zonde want het is best een aardig verhaal.

Krappe 3

Het probleem met oorlogsfilms, zeker met films over verzetshelden, is dat je jezelf een lul voelt als je kritiek hebt op de film. Alsof je geen waardering hebt voor de daden van de dappere mannen en vrouwen. En dat heb ik zeker wel. Zo vind het het absurd dat we nog steeds straten vernoemen naar Braziliaanse zangvogels of Texelse helmgraskevers maar dat er nog altijd verzetslieden zijn naar wie nog geen straat of plein is vernoemd.

Dat gezegd hebbende, is dit geen perfecte film. De acteurs doen het prima. Atsma altijd oké, Derwig stelt nooit teleur en Bokma natuurlijk, heerlijke vent. Al moest ik wel steeds denken aan zijn "joellie hebben allemaal onvoeldoendeeehhh" typetje uit Rundfunk.

Wat me opviel zijn de kleine frames op de sets. Straten waarbij je steeds maar een paar huizen in beeld ziet. Het vinden van authentiek ogende locaties is anno vandaag natuurlijk lastig. Anachronismen loeren op elke hoek. Je filmt drie huizen en moet dan een vestiging van BELCOMPANY rechts buiten beeld houden. Maar af en toe wil je wel eens wat wide shots. Ook weinig props en voertuigen gezien. Het flinterdunne budget zie je er wel een beetje aan af.

Het huis waar Van Hall woont is een perfecte bouwstijl uit die tijd, maar ze hadden de gevel wel even mogen reinigen. Je ziet in de film veel gebouwen die destijds nieuw zouden zijn geweest, maar die er vandaag de dag groezelig uitzien. Even een middagje hogedrukreiniger en klaar. Jammer.

Punt van irritatie is dat de verzetsmensen hun clandestiene operaties bespreken in openbare zalen, hallen en andere ruimtes met talloze mensen erbij. Dat kan aan het mixen van het geluid hebben geleden. Dialoog te hard, ambient noise te zacht. Je had echt het idee dat ze veel te hard praatten, dat gaf een ongemakkelijk gevoel.

Of de feiten helemaal kloppen in historische zin? Wellicht niet, maar het is een film, geen documentaire. In die zin had er nog wel wat meer fictie in gemogen voor het entertainment. De scène bij de barbier, zo had er meer in gemoeten.

Maar wat ik achteraf het slechtste vind is dat Van Hall binnen ongeveer drie seconden overtuigd is om mee te doen met het verzet. Om wat zeelieden te betalen of zoiets. Hiervoor zet hij dan familie, huis, haard, boompje en beestje op het spel. Omdat hij zelf ook op een schip had gewerkt? Oké.

Na het ontdekken van een paar lijken wordt hij nog wat vastberadener, maar het was beter geweest als hij een innige band had gehad met de overledenen. Een wraakmotief doet wonderen voor de inleving van de kijker.

Kortom: het motief van Van Hall is buitengewoon onduidelijk, tenzij hij eigenlijk een beetje zelfingenomen was en het deed omdat het kon en/of omdat hij het leuk vond om iets te flikken en er mee weg te komen omdat hij zo slim was. Kan ook.

3 sterren

Jacob Derwig, Barry Atsma en Pierre Bokma: drie topacteurs in één film. Met name van Derwig ben ik altijd erg onder de indruk.

De film zelf vond ik op sommige momenten wat verwarrend, sommige zaken worden terloops afgehandeld zoals contacten met Londen ed.

Voor de rest wel een indrukwekkende film.

3,5☆

Over het ingenieuze van het project en de mate hoe de radartjes in elkaar moesten schuiven om op grote schaal te frauderen - want dat was het uiteindelijk wel - spreek ik me niet uit. Ik doe geen verregaande poging om elke stap te begrijpen. Feit is dat het moet gewerkt hebben destijds en dat verdient toch alle lof.

Naar Lage Landennormen een prima opgezette film binnen de eigen (financiële) mogelijkheden. Ik zou graag zo'n Belgische productie over dit onderwerp willen zien, want die verhalen hebben wij ook. Waar ik soms een beetje op vastloop - het Nederlandse acteerwerk - is hier meer dan prima. Derwig, Atsma en Bokma, bij mij klinken die namen me minder bekend in de oren, doen het voortreffelijk.

Ik snap wat sommigen bedoelen met de kleine setting. Ik had ook niet altijd het gevoel me in WO II te bevinden. De dreiging, angst en sfeersetting kwam er niet altijd uit. Al bij al en in vele scènes is er van naziverkeer weinig zichtbaars. Maar nogmaals, met de beperkte middelen is dit zeker goed opgelost.

Een film voor een breder publiek dat lekker wegkijkt. Echt dreigend wordt het nooit al staat de spanningsboog wel een goed niveau. De regisseur geeft duidelijk duidelijk te kennen welke richting hij uit wou met de film. Op zich niets mis mee.

Echt zo'n flauw cliché inderdaad. Naakt in Nederlandse cinema is inmiddels net zo tam als ons softdrugsbeleid.

De bankier als verzetsheld. Na hun samenwerking in 'Klem' duiken Barry Atsma en Jacob Derwig opnieuw in de woelige wereld van verborgen geldstromen en de criminele kant van de belastingdienst. Nu dan met een heroïsch tintje om de bezetters tijdens WO II een hak te zetten. Deze invalshoek maakt 'Bankier van het Verzet' (2018) tot een alleraardigste toevoeging tussen al die andere Nederlandse films over de oorlog. Je ziet wel duidelijk dat ze geen megabudget tot hun beschikking hadden om het tijdsvak tot leven te brengen. Veel kleine, afgesloten ruimtes en weinig levendige straattaferelen vol figuranten. Maar 'Banker van het Verzet' (2018) weet met bescheiden middelen toch een beklemmend sfeertje neer te zetten met een continue dreiging. Misschien is Pierre Bokma nog wel het leukst als wandelende pestbuil Rost van Tonningen. Of zoals je continu hoopt dat deze gladjakker en eeuwige meeloper opgeknoopt wordt aan de hoogste boom.

Sfeer en straffe feiten uit de oorlog en het Verzet met heerlijk dichtbij-feeling, in vergelijking met Amerikaanse films.

Twee Nederlandse broers-bankiers gaan stapsgewijze over met een reusachtige operatie om mensen, onderduikers, activisten, strijders, stakers en hun familie voeding en lonen te financieren.

Wat een moed!

Wat een visie!

Wat een ambitie!

Bankier Walraven Van Hall en zijn broer Gijs wordt gevraagd of zij hun financiële contacten voor het verzet willen inzetten. Zij bedenken een riskante constructie om grote leningen af te sluiten om het Verzet mee te financieren.

Als dat niet genoeg is bedenken de broers de grootste bankfraude uit de Nederlandse geschiedenis. Tientallen miljoenen gulden worden onder het oog van de bezetters uit de Nederlandse bank gesluisd.

Omgerekend gaat het om bijna een miljard euro in hedendaags geld.

Een must see voor iedereen met interesse in de tweede wereldoorlog en in het Verzet.

Deze film kent iets minder actie dan veel oorlogsfilms, maar wel veel harde scenes met martelingen door de SD en de SS. Het laatste kwartier ging ik van spanning en uit eerbied voor de verzetslui, bankiers en makers van de film rechtop staan. Een soort staande ovatie in onze home cinema.

Regisseur is Joram Lürsen en het jaar van productie is 2018. Mede gefinancierd door de Evangelische Kerk van Nederland.

Waarom niet?

Wist de bezetter kruisende treinen altijd en overal te vermijden?

Het waren trouwens meestal veewagens, geen goederenwagens.

Op zulk knap werkstuk had ik graag geen futiele kritieken.

Blij met deze zakelijke, wat uitgediepte en positieve bespreking.

Voor mij was de film overigens nooit saai.

Goederentrein, veewagon... veel verschil zit daar niet in in deze wereld, helaas.

Ik heb het weer even zitten terugkijken, hij stond nog op Netflix; er komt een trein voorbijgereden, we zien een rastervormig luchtrooster (dus toch een veewagon, chapeau voor jou!), door het rooster worden een tiental hulpvragende handjes gestoken, ook zo idioot, gedeporteerde mensen bleven gewoon kalm hoor. Had wel iets weg van een Romero. Daarbovenop ook nog 's het geluid van kermende, schreeuwende mensen.

Beter was geweest als Atsma ergens op een perron had gestaan en van een afstand aanschouwd had hoe mensen de wagons in werden gedreven. Niet dit valse sentiment, deze krampachtige poging Spielberg na te bootsen.

Echt? Ja, ik zie het zo voor me..

Nou, de enige keer dat ik voor een film ben gaan staan is toen ik last kreeg van m'n rug van het verkeerd liggen en me even moest rekken.

En over futiel gesproken.. ik kan nauwelijks uit jouw mening opmaken waarom je deze film nou zo geweldig vindt?

Bankier van het Verzet begint nogal plompverloren, met Gijs die wordt ondervraagd door leden van de Nederlandse regering. Dan begint Gijs te vertellen. Een wat vreemde keus deze structuur omdat een hoop dingen vanuit het gezichtspunt van broer Wally worden verteld, die Gijs helemaal niet kan weten. Een overbodige extra laag die voelt als een kunstgreep en die ook niet goed werkt. Gelukkig is het verder degelijk, zonder dat het meeslepend wordt, maar misschien is daarvoor het verhaal ook minder geschikt. Alle schietpartijen en ondervragingen ten spijt gaat het om bankfraude, en om dat heel spannend in beeld te brengen is niet zo eenvoudig.

Acteerprestaties waren wel in orde, hoewel de namen me licht bekend voorkwamen kende ik zowel Atsma als Derwig niet. Bokma natuurlijk wel en die zet een goeie rol neer als Rost van Tonningen. Wel kleinschalig van opzet qua settings en figuranten wat zich toch een beetje wreekt, en soms vergallopeert de film zich. Jammer ook wel dat achteraf blijkt dat veel dingen zijn geromantiseerd of gewoonweg niet kloppen.

Niet zo veel te zeggen over dit drama, gewoon degelijk gespeeld, door iedereen, tis wel ooit goed als er ondertiteling bij zit ,op videoland was dit niet het geval, daarom maar op netflix gekeken.

Dit genre is sinds 45 uitvoerig behandeld in de Nederlandse naoorlogse cinema en het lijkt alsof we er geen genoeg van kunnen krijgen. Ditmaal is een waargebeurd verhaal als uitgangspunt genomen om op traditionele oerHollandse wijze te verfilmen. Het ziet er allemaal keurig verzorgd uit, de nostalgische toets wordt gevonden door veel in blauw/bruin palet te werken. Natuurlijk ontbreekt een heftige Hollandse regenbui uit een sproeinstallatie niet en worden we zelfs getrakteerd op een CGI sneeuwlandschap.

Ondanks de medewerking van 6 schrijvers aan het scenario zijn de dialogen oppervlakkig functioneel maar weinig gelaagd en subtekst, waarbij meer wordt gesuggereerd dan direct gezegd, ontbreekt. Ondanks de hoofdstedelijke setting spreekt iedereen keurig ABN, behalve als op een illegale bijeenkomst een boertje uit Drenthe met een duidelijk plat accent het woord neemt . Verschil moet er zijn.
De overgangen ogen soms wat rommelig en aan scenes wordt naar mijn smaak te weinig inhoud toegevoegd. Deze duren vaak té lang voor de beperkte handelingen en dialogen die er in plaats vinden.
Om toch de nodige dynamiek te geven spreken de verzetsmensen breedvoerig en met luide stem over hun illegale praktijken. Of het nou op de vloer van de beurs is te midden van tientallen medewerkers of in een nachtclub in het bijzijn van Duitse officieren, men kent geen schroom. Het houdt de vaart in de film maar is ongeloofwaardig.

In een poging om wat meer dhiepgang te geven start de film met een korte onderwaterscene waarvan de duiding pas op het eind wordt vrijgegeven. Het past niet helemaal goed in het voorgeschotelde vuit erhaal en is eigenlijk gewoon overbodig. Om het dramatisch effect te verhogen van de arrestatie van Walraven valt gelijktijdig op een andere locatie zijn zoontje uit de boom. Het oogt als een goedkoop trucje en past niet in de sfeer van de film.

De acteerprestaties zijn prima. Jacob Derwig overtreft Atsma door zijn naturel charisma. Bokma laat zijn rol misschien iets teveel op een van zijn typetjes lijken. Grappig detail is de aanwezigheid van George van Houts, bekend van de theatervoorstelling Door de bank genomen, die ook hier weer een bankier speelt.

Ik kan alleen maar zeggen een zeer goede top film van Nederlandsche bodem Ik geef het een 10, oké een beetje overdreven dan ik geef het een 9! Het verhaal is echt gebeurd en het is een echte triller om naar te kijken, deze film moet je gewoon gezien hebben, een topper!!!

Redelijke Nederlandse film. Beste vind ik het verhaal dat ik niet kende en zodoende weer wat geleerd over WO2. Minder vond ik het wat luchtige, bijna nonchalante acteerwerk van sommigen. Weet niet goed of dat waarheidsgetrouw is in de zin of het de karakters van de echte personen waarop het verhaal gebaseerd is weerspiegelt. Vond dat minder passend gelet op de gevaarlijke omstandigheden. Verder begrijp ik dat de waarheid soms niet is gevolgd. Ben daar niet verder ingedoken overigens, maar oa te vinden en lezen op Wiki. Al met al een film die toch goed wegkijkt.