Bankier van het Verzet (2018)

Boeiende oorlogsfilm gebaseerd op waargebeurde verhalen.

Stoor me eerder aan het feit dat men duidelijk de hand ziet van de EO dan dat men het niet zo nauw neemt met historische feiten.

Wel spannend gegeven hoe men het verzet financierde en goede acteerprestaties.

Al bij al geslaagde film over de verzetshelden.

Waarom trek ik nederlandstalige films niet....ik trek het gewoon niet...

Eindelijk is dit verhaal verder onder de mensen gebracht. Mij vielen 2 dingen op aan deze en de Nederlandse film in het algemeen:

Het geluid was eindelijk eens redelijk tot goed en de acteerprestaties bijzonder te noemen.

Boeiende film naar een waar gebeurd verhaal. Is bijna altijd een pluspunt.

Wat is de overeenkomst tussen de Nederlandse vlag en Rost van Tonningen? Ze hangen allebei na de bevrijding.

Aardige film met een erg interessant verhaal. Barry Astma als Walraven van Hall zorgt samen met broer Gijs (Jacob Derwig) voor de financiering van het verzet en neemt hierbij steeds meer risico, ondanks zijn bezorgde meer terughoudende broer. Rost van Tonningen (Pierre Bokma) probeert als nazi gezinde DNB directeur de verzetshelden te ontmaskeren.

Het was soms wat rommelig en onduidelijk wat er precies gebeurde maar verder kijkt de film aardig weg en is het best spannend. Acteurs spelen goed al komen ze vaak wat te modern over. Zo was het taalgebruik niet uit die tijd.

Goed dat dit verhaal verfilmd is.

Een behoorlijke misser als je het mij vraagt, nipt ietsje beter dan Zwartboek maar 0,1 of 0,2 kunnen we niet uitdelen en er niet bij doen.

In deze film zou je bijna voorbijgaan aan het feit dat er zowaar dingen zijn die kloppen, ook al moet je ze bijna met een vergrootglas zoeken, is dat erg? Nee, hoeft niet, het weegt wel mee wat mij betreft samen met andere pijnpunten. Laten we zeggen dat 20 procent van het getoonde klopt. De operatie van de Van Hall broers kenmerkte zich juist door degelijkheid en een dergelijke goede opzet dat er geen chaotische toestanden met verzetsstrijders en schietpartijen aan te pas kwamen. Het spanningselementen om de kijker te vermaken en volk naar de bios te trekken lijkt belangrijker dan een historisch correct verhaal. Tsja, waarom neem je dan uberhaubt kloppende feiten, bedenk dan een fictief persoon...

Is dat het enige...? Nee, behalve het accentloze stuitende ABN dat praktisch alle acteurs praten, stoor ik me best wel aan de toon van de film die naar mijn gevoel vooral op dramatisch vlak erg geforceerd indruk probeert te maken met spanningsmomenten of bijvoorbeeld de martelingen, feiten die ook nog al erg verdraaid zijn. Mensen die naar het schijnt nooit gemarteld zijn en dus wordt er wel heel geforceerd een zwart wit beeld van goed tegen kwaad je strot in gedouwd. Slechts een scene als bij de kapper, iets dat in grote lijnen echt gebeurt is wordt dan wel weer erg goed opgebouwd, de schietpartij op straat schijnt dan juist weer uit de lucht gegrepen.

Onnodig te zeggen hangt Bankier van het Verzet aan elkaar van het opgeklopt effectbejag. Is het daardoor een slechte film? Nee, voor sommigen wellicht niet maar het doet mij allemaal erg weinig. Eenmaal ingelezen in de ware historie had mits een goed script en regie een psychologische thriller van formaat gecreëerd kunnen worden, helaas kiest de producent liever voor de gemakkelijke tussenweg.

Goed gesproken! Mijn drie sterren zijn vermoedelijk gegeven in een goede bui en ik had me kennelijk niet verveeld.

Zo rondom Bevrijdingsdag had ik wel weer eens zin in een goed Nederlands oorlogsdrama. Deze had ik op het oog, maar kon hem niet zo 1,2,3 op de kop tikken. Gisteren zag ik hem op NPO Start staan en zo alsnog kunnen kijken.

Hoewel het achtergrond verhaal aanknopingspunten genoeg heeft, slaat men de plank toch aardig mis. Het verhaal is slap uitgewerkt en ontbeert een goede dosis gif. Het blijft allemaal te tam en het wil nergens echt een drama/thriller of oorlogsfilm worden. Scènes lijken als los zand aan elkaar te hangen en de sfeerzetting is zwak. Je weet dat het in de jaren 40’ speelt, maar zo voelt het echt nergens aan. Het voelt aan als een futloze rit van A naar Z. Dit had toch zeker wel de basis voor een goede thriller/drama film.

Wat ik vreemd vind is dat men deed alsof de regering niet op de hoogte was van hoeveel geld er nou precies verwerkt werd. Ik las via andere bronnen dat men hier in Londen juist wel goeddeels van wist.

Geen film die een hele diepe indruk achterlaat, om redenen die hierboven genoemd worden maar wat ik wat makkelijker mee om kan gaan.

Wel vreemd dat de EO het verwijt krijgt dat Bankier van het Verzet het niet zo nauw neemt met de historische feiten: een keertje googelen leert dat Lürsen dit in overleg met de familie van Van Hall heeft gedaan. De hele financiële constructie begreep ik niet en het boeide me ook verder niet zo: veelal dezelfde poppetjes in weer de zorgvuldig aangeklede straten en dan oorlogje spelen, maar een film die me meer dan twee uur boeit is tegenwoordig zeldzaam. Prachtige muziek ook van Merlijn Snitker.

3,5*

Bankier Van Het Verzet is een verfilming van het waargebeurde verhaal van Walraven (Wally) van Hall. De film kreeg kritiek vanwege de vele historische fouten. Zo wordt in de film het idee gewekt dat het Nationaal Steunfonds dé financier was van het gehele verzet, maar daarmee worden andere stichtingen, zoals de Landelijke Organisatie voor hulp aan onderduikers behoorlijk tekort gedaan.

Voor effectbejag hebben schrijvers Marieke van der Pol en Thomas van der Ree het verhaal bewust gedramatiseerd om zo het grote publiek te paaien. Dat is overigens niets nieuws onder de zon. Dat wordt zo’n beetje bij elk historisch verhaal gedaan. Het is vooral bedoeld om het grote publiek te paaien. In het geval van Bankier van het Verzet, heeft dit enigszins gewerkt, want met 406.015 bezoekers was Bankier van het Verzet na Bon Bini Holland 2 de best bezochte Nederlandse film van 2018.

Bankier van het Verzet is dan ook een goed verzorgde film met prima camerawerk en mooie decors en kostuums. Barry Atsma speelt een degelijke rol, maar het is vooral Jacob Derwig die opvalt. Hij kreeg hiervoor een Gouden Kalf als Beste Acteur (hoewel zijn personage een bijfiguur is). Ook Fockeline Ouwerkerk kreeg een Gouden Kalf voor haar bijrol als de bezorgde vrouw van Wally en de film zelf werd ook bekroond met een Gouden Kalf.

Een schoolvoorbeeld van een subsidiespons. Volledig door belastinggeld gefinancierde staatspropaganda en geschiedsvervalsing.

Wat bedoel je precies?

Dat weet ie zelf ook niet. Een beetje populistische steekwoorden herhalen die hij op Facebook wel eens oppikt.

Hij gebruikt nogal wat grote woorden, maar volledig ongelijk heeft hij echter niet. Deze film is te betrappen op een aantal historische onjuistheden. Op verschillende punten wordt er behoorlijk afgeweken van de daadwerkelijke gebeurtenissen.

Soms is dat nodig om een film interessant te maken voor het witte doek. Er zijn echter ook punten verdraaid, waarmee bepaalde personen en organisaties te kort mee worden gedaan.

De een stoort zich daar aan en de ander niet. In de Vrij Nederland is een artikel te vinden die deze film op de historische juistheid heeft beoordeeld Dit artikel is mijns inziens aardig onderbouwd.

Geen blote borsten c.q blote billen.

Dat is héél bijzonder voor een Nederlandse speelfilm !

Al 30 jaar preutser dan de Amerikanen

Vlakke film met historische onjuistheden.

Met de productie value is het best in orde, maar wat een ontzettend vlakke vertelling. Nergens wordt het spannend of is er sprake van goede dynamiek. Het lijkt wel of alle scènes in elkaar overlopen zonder ook maar enige verandering van tempo of toon.

Zonde want het is best een aardig verhaal.

Krappe 3

Het probleem met oorlogsfilms, zeker met films over verzetshelden, is dat je jezelf een lul voelt als je kritiek hebt op de film. Alsof je geen waardering hebt voor de daden van de dappere mannen en vrouwen. En dat heb ik zeker wel. Zo vind het het absurd dat we nog steeds straten vernoemen naar Braziliaanse zangvogels of Texelse helmgraskevers maar dat er nog altijd verzetslieden zijn naar wie nog geen straat of plein is vernoemd.

Dat gezegd hebbende, is dit geen perfecte film. De acteurs doen het prima. Atsma altijd oké, Derwig stelt nooit teleur en Bokma natuurlijk, heerlijke vent. Al moest ik wel steeds denken aan zijn "joellie hebben allemaal onvoeldoendeeehhh" typetje uit Rundfunk.

Wat me opviel zijn de kleine frames op de sets. Straten waarbij je steeds maar een paar huizen in beeld ziet. Het vinden van authentiek ogende locaties is anno vandaag natuurlijk lastig. Anachronismen loeren op elke hoek. Je filmt drie huizen en moet dan een vestiging van BELCOMPANY rechts buiten beeld houden. Maar af en toe wil je wel eens wat wide shots. Ook weinig props en voertuigen gezien. Het flinterdunne budget zie je er wel een beetje aan af.

Het huis waar Van Hall woont is een perfecte bouwstijl uit die tijd, maar ze hadden de gevel wel even mogen reinigen. Je ziet in de film veel gebouwen die destijds nieuw zouden zijn geweest, maar die er vandaag de dag groezelig uitzien. Even een middagje hogedrukreiniger en klaar. Jammer.

Punt van irritatie is dat de verzetsmensen hun clandestiene operaties bespreken in openbare zalen, hallen en andere ruimtes met talloze mensen erbij. Dat kan aan het mixen van het geluid hebben geleden. Dialoog te hard, ambient noise te zacht. Je had echt het idee dat ze veel te hard praatten, dat gaf een ongemakkelijk gevoel.

Of de feiten helemaal kloppen in historische zin? Wellicht niet, maar het is een film, geen documentaire. In die zin had er nog wel wat meer fictie in gemogen voor het entertainment. De scène bij de barbier, zo had er meer in gemoeten.

Maar wat ik achteraf het slechtste vind is dat Van Hall binnen ongeveer drie seconden overtuigd is om mee te doen met het verzet. Om wat zeelieden te betalen of zoiets. Hiervoor zet hij dan familie, huis, haard, boompje en beestje op het spel. Omdat hij zelf ook op een schip had gewerkt? Oké.

Na het ontdekken van een paar lijken wordt hij nog wat vastberadener, maar het was beter geweest als hij een innige band had gehad met de overledenen. Een wraakmotief doet wonderen voor de inleving van de kijker.

Kortom: het motief van Van Hall is buitengewoon onduidelijk, tenzij hij eigenlijk een beetje zelfingenomen was en het deed omdat het kon en/of omdat hij het leuk vond om iets te flikken en er mee weg te komen omdat hij zo slim was. Kan ook.

3 sterren

Jacob Derwig, Barry Atsma en Pierre Bokma: drie topacteurs in één film. Met name van Derwig ben ik altijd erg onder de indruk.

De film zelf vond ik op sommige momenten wat verwarrend, sommige zaken worden terloops afgehandeld zoals contacten met Londen ed.

Voor de rest wel een indrukwekkende film.

3,5☆

Over het ingenieuze van het project en de mate hoe de radartjes in elkaar moesten schuiven om op grote schaal te frauderen - want dat was het uiteindelijk wel - spreek ik me niet uit. Ik doe geen verregaande poging om elke stap te begrijpen. Feit is dat het moet gewerkt hebben destijds en dat verdient toch alle lof.

Naar Lage Landennormen een prima opgezette film binnen de eigen (financiële) mogelijkheden. Ik zou graag zo'n Belgische productie over dit onderwerp willen zien, want die verhalen hebben wij ook. Waar ik soms een beetje op vastloop - het Nederlandse acteerwerk - is hier meer dan prima. Derwig, Atsma en Bokma, bij mij klinken die namen me minder bekend in de oren, doen het voortreffelijk.

Ik snap wat sommigen bedoelen met de kleine setting. Ik had ook niet altijd het gevoel me in WO II te bevinden. De dreiging, angst en sfeersetting kwam er niet altijd uit. Al bij al en in vele scènes is er van naziverkeer weinig zichtbaars. Maar nogmaals, met de beperkte middelen is dit zeker goed opgelost.

Een film voor een breder publiek dat lekker wegkijkt. Echt dreigend wordt het nooit al staat de spanningsboog wel een goed niveau. De regisseur geeft duidelijk duidelijk te kennen welke richting hij uit wou met de film. Op zich niets mis mee.