Ready Player One (2018)

Ik wil er uiteraard geen welles-nietes spelletje van maken plus dat smaken verschillen maar ik heb er een "filosofie" over en die wil ik delen mede omdat ik wel nieuwsgierig ben naar de eventuele tegenreactie want ik moet erkennen verder geen verstand te hebben van wat mogelijk is of hoe het beter had gekund.

Mijn "filosofie"; De VR personages zien er zo uit omdat het een videospel is en daar moet aan herinnerd blijven worden plus dat binnen het spel eigenlijk alleen de VR personages Art3mis en Parzival er als echte mensen uitzien want de rest zijn fantasiefiguren en daar kunnen ze niet te veel tegen afsteken want dat is geen porum, het geheel moet homogeen zijn. Ik denk dat daarom besloten is het op deze manier op te lossen want zo gaan ze goed op in de rest van de VR en ik vind dat een prima besluit omdat ze namelijk in een videospel zitten en dat mag je tijdens de film niet vergeten, dat is essentieel voor de film, daar moet aan herinnerd blijven worden.

Maar nogmaals, ik heb er verder geen verstand van dus ben wel nieuwsgierig naar hoe het beter had gekund. Dacht ook op te merken, btw, dat de VR personages door de acteurs gespeeld worden middels zo'n pak waardoor de computer de bewegingen kopieert.

Op de een of andere manier schoot deze film bij mij in het goede keelgat, mocht dat nog niet duidelijk zijn

Of net niet. Iemand die zich zwaar verdiept in de sciencefiction literatuur vind dit misschien maar een oppervlakkige actiefilm of een aaneenschakeling van 'cinematics' uit een computerspel.

Wat vind de schrijver van het boek?

heerlijk nostalgische film
En met dat nostalgisch heb ik het natuurlijk over die ouwe gamers zoals ikzelf.
Opgegroeid met de eerste Nes en Commodore 64,ben ik gewoon verknocht aan games.
Deze film neemt je mee op een reis in een toekomst waarin games virtual reality zijn geworden.
En dat hebben ze briljant gedaan,sterke punten genoeg zoals:
- prachtige beelden en cgi
- boeiend verhaal
- veel herkenbare game figuren
- goeie muziek,veel 80s
- veel actie
Al met al een prachtige avondvullende film die ik nog vaak zal bekijken

Ik vrees dat dit simpelweg niet mijn ding was.
Film zelf ziet er prima uit, goed en gelikt , laat dat maar aan Spielberg over.
Veel actie, veel spektakel, technisch fraai in beeld gebracht, al had ik dit keer meer 3D effecten verwacht dan in een gemiddelde film met deze techniek omdat dit een Spielberg produktie is.
Verder kon mij deze "Ready for Player one" niet echt boeien.
Teveel animatie en computer spelletjes geneuzel. Heb ik niet zoveel mee. En dan zit je inderdaad niet zo goed bij "Ready Player One"
2.5*

Replica Ready.

Dat Steven Spielberg erg belangrijk is geweest voor de filmwereld, is een understatement. Hij heeft menige parel op zijn cv staan. Toch voelt Ready Player One meer als een kopie aan. Een replica afkomstig van een copycat zelfs. Want dat zijn producties een revival meemaken, reikt vaak wat verder dan 'slechts' de jaren 80 dupliceren. Denk aan de Netflix-serie Stranger Minds. En dus kopieerde Spielberg - in navolging van al zijn bewonderaars - nu eens zelf het een en ander.

Dat de regisseur een grote liefde voor animatiefilms heeft, is geen geheim. Daar hoef je De GVR, Kuifje of zijn nieuwste animatie-serie niet voor te gaan zien. Grotendeels speelt de film zich af in een virtuele game-wereld. En voor animatiefilms gelden andere wetten. Veel regisseurs zullen zich er daarom niet aan wagen, maar Spielberg lijkt op safe te willen spelen en heeft het verhaal volgepropt met referenties aan de film- en gamewereld. Een vermoeiende zet. Herkenning betekent niet automatisch bevrediging.

Ready Player One is evengoed voldoende entertainend en met name in 3D erg mooi om te aanschouwen, maar in 2D zal alles echt een tandje minder zijn. Laat staan dat je dit op een Tv-scherm moet gaan aanschouwen. En als je de film verder ontleedt van alle grafische pracht blijft er nog minder over. De inhoud is namelijk saai en voorspelbaar. En ondanks dat de regisseur meestal een simpel verhaal omtovert tot iets spectaculairs, is dat hier op een sterk begin na niet het geval.

In Ready Player One is geen Richard Dreyfuss of Robert Shaw te ontdekken. Zelfs geen Tom Hanks of Harrison Ford op de auto-pilot. Enkel uitdrukkingsloze avatars en cliché-karakters met een VR-bril op hun neus. Meeleven zit er dus nauwelijks in. En dat is jammer want de film heeft genoeg potentie. Zelfs zonder acteerkanonnen. De regisseur is echter druk bezig zijn liefde te betuigen aan oude filmvrienden, games en al wat dies meer zij. Het leidt allemaal teveel af en schiet zijn doel voorbij.

***

Met dank aan Warner voor het recensie-exemplaar.

Helemaal mee eens. Maar het verhaal was ook niet mijn ding helaas. 2,0*

“ GoldenEye - Oddjob “

Ik heb genoeg games gespeeld om hier de "vaktaal" van te begrijpen en dat was best handig. Met een virtuele wereld van jewelste ziet Ready Player One er onwerkelijk geweldig uit. De talloze nerdy easter eggs, referenties en jaren 80 muziek waren voortreffelijk. Dat het verhaaltje best mager is, deed er vervolgens weinig toe. Qua tempo, geluid en beeld is dit namelijk gewoon een groot spectaculair feest!

"I'm not crazy about reality, but it's still the only place to get a decent meal."

Een heerlijke entertainende film van de hand van Steven Spielberg, die me geen moment heeft verveeld. De vele verwijzingen naar andere games en films vond ik geweldig om te zien. Verder is het gegeven verhaal leuk bedacht en uitgevoerd, ziet het er visueel fantastisch uit, en wordt er goed geacteerd door de aanwezige cast. 4 Sterren.

Die is vast en zeker blij met het bedrag van de filmrechten die hij heeft gekregen.

Ik vind deze film zwaar beneden het niveau van Spielberg en hij gebruikt zijn naam en faam om dit goedkoop ogende vehikel te verkopen aan de massa..ik hoop dat het een flop wordt...
Ik heb de moeite gedaan om deze film uit te kijken, maar was op geen enkel ogenblik aan het scherm gekluisterd van spanning....het verhaal is mijlenver voorspelbaar en de constante overgang van realiteit naar fictie maakten het alleen maar chaotischer.
Over de quest naar de drie sleutels wordt met duizenden players, jaren gezocht...maar uiteindelijk ligt de ultieme oplossing in een Atari spelletje van de jaren '80 waar ik waarschijnlijk op cafe tussen pot en pint uren op gespeeld heb....en het wellicht ook uitgespeeld heb
Je kunt het toch zo zot niet bedenken....dan had ik op zijn minst toch gekozen voor een meer SF spel zoals Tron of Star Wars.....
Het enige wat mij bevreesde en wat waarschijnlijk snel realiteit zal worden, dat waren de zoektochten met de drones...dit doet je toch even nadenken over de wereld waar we naartoe aan het gaan zijn...

Flink spektakel. Een interessante blik op een virtuele wereld waarin jacht wordt gemaakt op de erfenis van de maker van de Oasis. De film ziet er visueel prima uit, heeft een hoop bekende aanknopingspunten voor de liefhebbers van vooral de jaren '80 games en kent ook de nodige bekende koppen uit de film en serie wereld. De film is vrij spannend, de actiescènes zijn vermakelijk en het verhaal is vrij degelijk. Met 140 minuten een ruime speelduur, die nergens te lang aanvoelt en de volle speelduur vermaakt.

Ready Player One is een film die ik zomaar gemist zou hebben als de naam "Spielberg" er niet op geplakt zou zijn. Gezien de inhoud van de film en de leeftijd van Steven Spielberg kun je je afvragen in hoeverre dit echt uit de ziel van Spielberg komt, maar terzijde.

Het staat natuurlijk buiten kijf dat dit een film is met CGI-effecten van de bovenste plank. Niet alleen van de VR-wereld maar ook de 'echte' wereld in de film ziet er geweldig uit. De scènes uit The Shining zijn ook een waar visueel kunststukje.

De film moet het niet hebben van een geniaal verhaal, diepgaande karakters of baanbrekend acteerwerk. De voornaamse gimmick is hier toch wel een enorme lading aan popcultuur verwijzingen, met name naar de jaren 80 en het begin van de jaren 90. Dat was leuk in de Guardians of the Galaxy films en dat is het nog steeds. Gewoon een heerlijk foute periode, mijn jeugd, mijn sentiment. Prachtig.

Het paradoxale hieraan is wel, dat ik het gevoel heb dat ik met mijn 36 jaar alles wel kan plaatsen... Maar de meeste verwijzingen zijn naar muziek, games en popcultuur fenomenen uit een periode die zeker 5-10 jaar vóór het geboortejaar van de doelgroep ligt. Ik bedoel... Atari? Back to the Future? Michael Jackson's Thriller outfit? A-ha? En, hier komen mijn persoonlijke favorieten: Chucky, de thumbs up van een robot in vuur (Terminator 2) en "Hadouken!!" uit StreetFighter. De gemiddelde Fortnite-spelende, op Enzo Knol geabonneerde tiener maakt hier anno 2018 geen chocola van.

Doordat een groot deel van de film zich afspeelt in een fantasiewereld waarin alles mogelijk is, blijft iedere afloop mogelijk en dat houdt de film zeker vermakelijk.

Dat Ready Player One tot aan de nok gevuld is met clichés, zal ik maar vergeven. Bijvoorbeeld een groep zwervers die strijdt tegen een machtig syndicaat (hallo The Matrix). Of de generieke avatars. Waarom is de hoofdpersoon niet een dikke kale trol? Waarom is 'het stoere meisje' een cyberpunk girl met paars haar en niet de liefdesbaby van een elf met lepra en een zombie-giraffe? Of ben ik de enige die een beetje fantasie heeft bij het aanmaken van een avatar in een game? COME ON!

Ik vond het personage van Halliday, gespeeld door een veel te oude Mark Rylance, dan ook alles behalve geslaagd. Het is een archetype van een archetype van een archetype nerd gereduceerd tot ééndimensionale mensenschuwe sociale mislukkeling. Zelfs Disney zou dit nog te cliché vinden. En dat lange haar? En die bril? Alsjeblieft. Ik weet trouwens 100% zeker dat deze rol naar Robin Williams was gegaan als hij nog had geleefd. Lijkt voor hem geschreven.
De badguy van dienst (Ben Mendelsohn) wordt hoe langer hoe meer een karikatuur van De Baron uit Bassie en Adriaan. Steeds als je jezelf als volwassene serieus genomen voelt, dan tovert de film weer een kinderachtige aap uit de mouw.

Toch heeft het - dankzij de naam Spielberg - een bepaalde lading. De film wil iets zijn wat over 30 jaar wordt gezien als een bepalende film in dit decennium. Wat ET was in 1982. Wat Jurassic Park was in 1993
.
Sorry Spielberg, dit keer lukt het niet.

Het is - naast een prachtige commercial voor de Oculus Rift VR-bril en de nieuwe HTC Vice Pro (schijnt momenteel de beste te zijn, gratis tip van mij, graag gedaan) een moraliserend verhaaltje dat we eigenlijk wat socialer moeten zijn, dat we eens met elkáár moeten lullen bij de bushalte in plaats van op ons smartphone schermpje te staren.

Ik snap het wel. Opa Spielberg wil gewoon nog eens bezocht worden in zijn verzorgingsflat en Scrabbelen met de kleinkinders.

3 sterren

P.S. een heel groot manco vond ik wel dat de hoofdpersoon halverwege de film een persoonlijk verlies te verwerken krijgt en hij daar welgeteld 0 seconden om rouwt en in de volgende scène alweer loopt te geilen met zijn cyberpunkchick.

Ready Player One is zo'n computerspelfilm gemaakt door iemand die waarschijnlijk hulp nodig heeft om een WhatsApp te sturen. Het heeft soms wat weg van Wreck-It Ralph, Avatar of de nieuwe Jumanji. Om maar te zeggen dat Spielberg hier wel op veilig speelt en niet bepaald een klassieker neerzet. Het avontuurlijke gedeelte is niet slecht, daar is Spielberg goed in. Maar het resultaat is een leuke tienerfilm en niets meer. Dat moet ook niet natuurlijk. Maar ik vrees dat de film snel zal verouderd zijn.

Deze film is niet diepgaand of iets in die richting en dat probeert hij ook niet te zijn. Deze film is gewoon verstand op nul en volop genieten van alles dat je te zien krijgt. Als je op die manier naar deze film kijkt zul je er best van kunnen genieten. De enorme hoeveelheid eastereggs in de film is een leuke bonus voor iedereen die van pop-culture houd.

Al met al geen meesterwerk, geen diepgaande materie en geen oscarwaardige acteerprestaties. Daar tegenover staat een hoop actie, kleur en spektakel.