The Neon Demon (2016)

Moet ik ook nog kijken

De benoeming 'style over substance' had ik al vaker voorbij zien komen bij deze film, maar ik heb me er toch maar aan gewaagd. Persoonlijk mist er voor mij toch teveel het plot. Ik begrijp dat dit niet de intentie van de film is en dat het voornamelijk op sfeer gericht is, maar om het écht een goede film te vinden heb ik persoonlijk toch wat meer dat narratieve element nodig. Het liet me echter niet met een teleurgesteld gevoel over, maar ik weet ook niet zo goed wat ik ervan moet vinden. Hou me daarom een beetje in het midden met een *3.

Refn trok in 2011 mijn aandacht met het vrij toegankelijke Drive. De neon-versie van de western met de zwijgzame cowboy. Door die film trok hij opnieuw volk naar de opvolger Only God Forgives, waarin Ryan Gosling ook meespeelde. Maar Refn laat daar de teugels van het verhaal wat losser om nog meer visueel in te zetten. Ik heb mensen toen de zaal zien uitwandelen. The Neon Demon bouwt er mooi op voort. Refn kiest voor een visuele trip met een paar bekende gezichten en een verhaal dat weinig structuur kent.

De hoofdrol is voor Elle Fanning als jong model die als een neon verlichting een fascinerende aantrekkingskracht lijkt te hebben. Fanning op moment van de film 18 jaar en heeft op dat moment al samengewerkt met Tony Scott, David Fincher, Alejandro Gonzalez Inarritu, Sofia & Francis Ford Coppola en andere grote namen. Niet slecht! Ze is best goed in deze rol. In de bijrollen is er ook een kleine maar leuke rol voorzien voor Keanu Reeves. Maar de belangrijkste tegenspeelster van Fanning is Jena Malone die schittert in dit soort rollen.

Na deze film kreeg Refn het aanbod om de James Bond film Spectre te maken, maar wees het aanbod af. Wie weet welke film we dan hadden gekregen.

Bijzondere film, prachtig filmwerk, het verhaal zelf vond ik wat minder.

Im prijs mijzelf echt gelukkig met de zeldzame Duitse 4k uhd uitgave. De film is namelijk pure audio visuele porno!

Refn’s laatste film is een voorbode van zijn series en duidelijk een eerste vingeroefening voor Too young to die old: Traag, gruwelijk, maar bloed mooi. Dat alles ondersteunt door een fantastische soundtrack van Cliff Martinez.

Een film over uiterlijk vertoon, jaloezie, haat en honger. Ergens is deze film het bloederige zusje van Mulholland Dr. Zou een mooie dubbel bill zijn over de desillusie van Hollywood.

Verdient toch wel de volle score.

5*

Herzien met de goede hoop op meer waardering, maar dat is er niet van gekomen. Op visueel vlak verzorgt regisseur Nicolas Winding Refn zijn film uitstekend, met prachtige beelden en sfeervolle decors. Er wordt altijd wel een manier gevonden om een scene op esthetisch vlak beeldschoon te presenteren, maar de inhoudelijke opvulling daarentegen is amper interessant te noemen. Daarbij komt kijken dat ik Elle Fanning uiterst ongeschikt voor haar rol vind en alle figuren acteren alsof ze in een Yorgos Lanthimos-film spelen. Het is moeilijk om je in te leven met de situaties die hier worden neergezet en dat resulteert in een relatief taaie kijkervaring. Daar kwam Refn tijdens de eerste helft nog mee weg vanwege de plaatjes, maar eenmaal de horror uit de doeken wordt gedaan maakt de film een nogal geforceerde indruk om discomfort aan te jagen. Ik vond het maar onoprecht, ondanks dat ik The Neon Demon geen slecht resultaat kan noemen. Het is alleen niet voor mij persoonlijk weggelegd.

Een lachwekkend slechte film

The Neon Demon was een pijnlijke zit. Laten we beginnen met de casting. Elle Fanning in de hoofdrol is een domme keuze. Jesse moet heel prachtig zijn maar Elle Fanning is dat totaal niet. Abbey Lee is vele malen knapper dus waarom heeft zij niet de hoofdrol gekregen? Dat was een stuk beter geweest maar er is nog een probleem. Het acteerwerk in deze film is verschrikkelijk. De beste van beide werelden is een actrice kiezen die knap is maar ook echt kan acteren. Ik weet niet of dit door Refn zijn regie komt maar wat is de line delivery in deze film hilarisch. Het voelde alsof videospel NPC's menselijk probeerde te gedragen. Ik neem aan dat dit de bedoeling is maar het is een beetje maf.

Ik denk dat ik nog nooit eerder een film heb gezien die zo onsubtiel is. In bijna elke scene voelt het alsof er een baksteen in je gezicht geramd wordt met de onderliggende thema's van de film. Het voelt belachelijk en kinderachtig aan. Eerlijk gezegd is deze film ook best kinderachtig. De symboliek is te overduidelijk en soms moest ik echt mijn ogen rollen, voornamelijk het kannibalisme in de film. Het is niet schokkend, interessant of goed uitgedacht. Gaat de kritiek van de mode industrie ver genoeg dan tenminste? Dat blijft helaas heel erg oppervlakkig.

Als laatste wil ik het hebben over de style van deze film. Mensen noemen The Neon Demon ook wel eens style over substance, waar ik helemaal geen probleem mee heb. Redline is bijvoorbeeld een film die dat geweldig doet. The Neon Demon helaas niet. Ik wordt persoonlijk een beetje moe van films tegenwoordig die denken dat veel neon erin gooien met felle kleuren een interessante stijl is. Het is echt afgezaagd en ik heb het nu al zo vaak zien voorkomen. De belichting en de composities zijn ook best smakeloos wat deze hele film ook eigenlijk is.

The Neon Demon is een film die ik graag maar vergeet.

Ik wist niet goed wat te verwachten van deze film.

Een jong model trekt naar een groot stad om daar topmodel te worden. Door haar natuurlijke, pure schoonheid en onschuld maakt ze onmiddellijk carriere. Tot grote jaloezie van enkele gevestigde modellen.

Het klinkt niet zo opwindend, maar deze film zul je niet rap vergeten.

Zeer goed.

Shocktober 7

Ben de gelukkige eigenaar van de Duitse 4k UHD.

Visueel schitterende en bizarre horrorfilm van Refn.

4,5 blijft staan.

Kan je beter een komedie noemen dan een horrorfilm

Dat je het een slechte film vindt: dat kan, smaken verschillen, maar dit is toch echt geen komedie.

Mag het ook beide zijn? Film is inderdaad ook erg geestig.

Nee, Refn had het duidelijk niet zo bedoeld. Helaas is deze film moeilijk serieus te nemen met de onsubtiele symboliek en het lachwekkende acteerwerk. Het lijkt oprecht alsof de NPC's van het videospel Oblivion op beeld zijn gebracht.

Klopt, had vooral gelachen bij die eindscene waar ze doodgaan. Wat een grapjas is die Refn ook

Jammer dat je het dan niet kan waarderen terwijl je de humor er wel van inziet…..

Ik betwijfel ten zeerste of er een humoristische toon erin zit. Mijn kijk erop is dat dit gewoon een zeer matige film is die een kleine cult status heeft gekregen omdat het gewoon veel haat kreeg. Dat betekent echter niet dat dit geen mainstream film is, dat is het namelijk wel. Dit is vooral te merken aan de afgezaagde stijl wat je al duizend keer hebt voorbij zien komen. Er zijn talloze films die de lelijke belichting ook hebben met de typische neon erin gegooid. Er zijn ook genoeg films die vele malen moeilijker te doorgronden zijn dan deze film. Refn faalt gewoon op elke vlak als je het mij vraagt.

Kijk eens wat meer Refn. Hij is een van de grondleggers van deze stijl (met Drive), dus je kunt m moeilijk verwijten dat hij neon gebruikt.

Zijn humor zit er ook vanf de opening in, dus als je niet vanaf het begin doorhebt dat het hier om satire gaat, mis je wel erg veel.

En wat maakt het uit dat andere films ‘moeilijker te doorgronden zijn’? Dat is toch totaal niet wat de film beoogt. Hij is toch ook niet moeilijk te doorgronden. De satire en maatschappijkritiek ligt er eerder behoorlijk dik bovenop.

Maar wat wilde Refn volgens jou bereiken? Dat zul je toch eerst moeten benoemen, voordat je kan stellen dat hij heeft gefaald.

Zelf ben ik van mening dat hij uitstekend is geslaagd.

Refn begon er soort van mee inderdaad maar dat snijd geen hout. Het ziet er alsnog gewoon lelijk uit, dat al die andere films het ook doen maakt het alleen erger. Wat de satire betreft, zie ik het echt niet in. Ik snap ook niet wat de satire moet zijn als die er is, het komt gewoon niet goed uit de verf.

Je mist ook mijn punt die ik probeerde te maken met 'moeilijk te doorgronden'. Ik zeg ook niet dat dit het geval is, precies het omgedraaide eerder. Dit betoog ik ook in mijn review met hoe onsubtiel het is. Wat mijn punt is dat mensen zullen zeggen dat ze 'de film niet snappen'. De ironie is echter dat er vrij weinig te snappen valt, behalve wat onnozele symboliek die een kleuter zou kunnen begrijpen.

Refn wilde waarschijnlijk een soort Lynch achtige film maken met wat oppervlakkige kritiek op de mode industrie. De film waar er meer focus is op sfeer. Daar faalt hij heel erg in. De film ziet er lelijk uit helaas en de sfeer is er gewoon niet. De kritiek op de mode industrie gaat ook niet echt ver genoeg ben ik bang.

Sorry hoor, maar als jij de satire niet ziet, snap je er zelf bar weinig van.

Verder kun jij de neon look lelijk vinden. Ik vind m juist bloedmooi. Smaken verschillen, maar Refn slaagt er wel in zijn film een overtuigende look mee te geven. Eentje die overigens perfect past bij het wereldje dat hij op de hak neemt.

En of het ver genoeg gaat? Ik zou niet weten hoe hij nog verder zou moeten gaan eerlijk gezegd.

Ja, ik zal er vast niks van begrijpen. Ik kan niks van de zogenaamde 'satire' vinden waar jij het constant over hebt. Niet op Wikipedia, Letterboxd of wat dan ook. Die is er hoogstwaarschijnlijk ook niet. The Neon Demon is een film met kritiek op de mode industrie. Deze film zuigt echt heel erg wat mij betreft en niks zal dat veranderen.

Dan mis je ook veel op google. Ongeveer elke review noemt het een satire.

Wylie Writes Reviews 'The Neon Demon' - wyliewrites.com

Review: 'The Neon Demon' aims for sharp satire but draws no real blood | TribLIVE.com - archive.triblive.com

‘The Neon Demon’ Review: Beauty and Brains From the Director of ‘Drive’ - screencrush.com

De eerste link wordt er niks relevants in vermeld. Ik snap ook niet waarom je die erbij hebt gezet.

De tweede link gebruikt het woord wel maar de schrijver van de artikel betoogt zelf of dat überhaupt de correcte woord is om te gebruiken.

De derde link gebruikt het en probeert het ook uit te leggen maar nogmaals, dit was niet Refn zijn intentie denk ik. Daar laat ik het ook bij want anders gaan we voor eeuwig door.

De eerste review vermeldt in de eerste zin dat het een satire is.

Maar goed, de film ligt je niet. Prima, smaken verschillen.