Het gebruik van echte menselijke skeletten tijdens één van de verschrikkelijke scènes in de populaire horrortrilogie Poltergeistleidde tot de dood van vier castleden. Althans, dat is waar verschillende bijgelovige fans wereldwijd van overtuigd zijn. De bewuste acteurs overleden allemaal binnen een tijdsbestek van zes jaar na de release van de originele film.
Ieder zichzelf respecterende horrorliefhebber zal ongetwijfeld bekend zijn met de populaire Poltergeist-reeks uit de jaren '80. De eerste film, die in 1982 door Tobe Hooper naar het witte doek werd gebracht, kan inmiddels worden beschouwd als een klassieker, en ook het daaropvolgende tweede en derde deel zijn door veel mensen bekeken. Niet alleen bevatten deze films enkele van de meest iconische scènes uit het horrorgenre, ook heerst op de franchise een heuse vloek. Althans dat is wat verschillende fans van over de hele wereld geloven. Diverse castleden uit de wereldberoemde franchise overleden namelijk binnen zes jaar na de release van de eerste film. En hoewel dat op het eerste gezicht niet eens zo heel bijzonder lijkt, is men ervan overtuigd dat dit komt door het gebruik van echte skeletten tijdens één van de gruwelijke scènes uit de eerste film. Een heuse vervloeking dus.
Vier overleden acteurs
Het eerste en meest opvallende slachtoffer die men rekent tot de 'vloek van Poltergeist' is de destijds 22-jarige actrice Dominique Dunne, die het personage Dana Freeling voor haar rekening nam in de eerste film. Dunne, wiens personage in de tweede film naar de universiteit gaat om te studeren, werd op de avond van 30 oktober 1982 op brute wijze vermoord door een wraakzuchtige ex-vriend. Hij was bij haar langsgegaan om het één en ander uit te praten en weer bij haar in te trekken, maar toen Dunne tegenstand bood viel hij haar aan en wurgde hij haar. Ze werd nog naar het ziekenhuis gebracht en aan de beademing gelegd, maar medische hulp kwam te laat. Ze kon het incident niet navertellen.
Hoewel de andere overleden acteurs wellicht wat minder gruwelijk aan hun einde komen, is het vooral de tijdspanne die voorstanders van de theorie verdacht vinden. Zo overleed acteur Julian Beck, bekend als de 19e-eeuwse sekteleider uit de tweede Poltergeist-film, op 14 september 1985, nog voor dat de post-productie van het vervolg in kannen in kruiken was, aan maagkanker. En ook Will Sampson, die we in Poltergeist IIvoorbij zien komen als de Indiaanse sjamaan Taylor, kwam niet lang na de opnames aan zijn eind. Hij leed echter aan sclerodermie, een chronische degeneratieve aandoening die onder meer leidt tot ernstige complicaties aan het hart. Buitengewoon tragisch is overigens ook de dood van het vierde slachtoffer, hoofdrolspeelster Heather O'Rourke, die in alle drie de films het personage van Carol Anne Freeling voor haar rekening nam. O'Rourke was slechts twaalf jaar oud toen ze in 1988 overleed aan een acute darmobstructie. Door haar overlijden moest het einde worden herschreven en gespeeld worden met een dubbelganger.
Vloek
Mensen met een nuchtere geest zullen hoogstwaarschijnlijk vinden dat de vloek je reinste lariekoek is en mensen nou eenmaal komen te overlijden. Toch zijn er opvallend veel fans die van mening zijn dat er een soort vloek rust op de franchise. Deze zou zijn oorsprong vinden in het feit dat in één van de scènes uit de eerste film echte menselijke skeletten als rekwisieten werden gebruikt. In de bewuste scène zien we JoBeth Williams als haar personage Diane Freeling in een modderig zwembad belandt waaruit menselijke resten naar boven komen dobberen. Hoewel dat luguber lijkt, is het gebruik van menselijke skeletten helemaal niet ongebruikelijk aldus visagist Craig Reardon. "Geen enkele low-budget B-film ging iemand betalen om een menselijk skelet te boetseren, terwijl je alleen maar naar een biologisch onderzoekscentrum hoefde te gaan en een menselijk skelet kon kopen. Dat is echt de manier waarop het werkte," zo zei hij.
Overigens zijn er maar weinig mensen bij de film betrokken die zelf in de vloek van de franchise geloven. Neem bijvoorbeeld acteur Oliver Robins, die Robbie Freeling speelde in de originele film. "Om heel eerlijk te zijn, denk ik niet dat iemand die bij de film betrokken was, de vloek ooit echt serieus heeft genomen. Er is geen vloek - het zijn gewoon tragische toevalligheden," zo zei hij.
Reacties (3)