• 10.795 nieuwsartikelen
  • 162.330 films
  • 10.192 series
  • 29.835 seizoenen
  • 614.968 acteurs
  • 193.272 gebruikers
  • 8.985.579 stemmen
Avatar
 
banner banner

Masters of Horror (2005-2007)

Horror | 2 seizoenen
2 seizoenen
3,10 34 stemmen + Mijn stem

Status: Beëindigd

Genre: Horror

Oorsprong: Canada / Verenigde Staten / Japan

Ontwikkeld door: Mick Garris

Met onder meer: Jeffrey Combs, Karen Austin en William Forsythe

IMDb beoordeling: 7,4 (13.239)

Oorspronkelijke taal: Engels

Release datum: vrijdag 28 oktober 2005

Eerst uitgezonden op: Showtime (Verenigde Staten)

  • On Demand:

  • Netflix Niet beschikbaar op Netflix
  • Pathé thuis Niet beschikbaar op Pathé Thuis
  • Videoland Niet beschikbaar op Videoland
  • Amazon Prime Niet beschikbaar op Amazon Prime
  • Disney+ Niet beschikbaar op Disney+
  • Google Play Niet beschikbaar op Google Play
  • Google Play Niet beschikbaar op Ziggo

Plot Masters of Horror

De serie bestaat uit 26 verschillende horrorverhalen van erkende regisseurs uit de horrorwereld zonder een centraal thema of karakters.

logo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimage

Externe links

Video's en trailers

Alle Media

Meningen over Masters of Horror

Let op: Onderstaande reviews en/of comments zijn slechts een willekeurige greep van het totaal. Wanneer je een review wilt schrijven of een comment wil plaatsen kan dat op een seizoenspagina.

avatar van Donkerwoud

Donkerwoud

  • 1130 berichten
  • 558 stemmen
maandag 2 januari 2017
Masters of Horror seizoen 1 3* Incident On and Off a Mountain Road Een niet onappetijtelijke Bree Turner zet een sterke 'the final girl' neer die ten strijde trekt tegen een demonische seriemoordenaar.Twee verhaallijnen (herinneringen aan haar vriendje en het overleven in het huis van de killer) komen passend bij elkaar aan het einde. Deze aflevering van 'Masters of Horror' is niet eens heel bijzonder, maar de de feminiene girlpower van het vrouwelijke hoofdpersonage is een alleraardigste variatie binnen het genre van de slasher-film. Erg bevredigend dat zij vanaf het begin al een waardige partij is tegenover de bovennatuurlijke 'Moonface' met zijn gruwelijke verzameldrift. 2.5* Homecoming Tikkeltje gedateerd, deze politieke satire over oorlogsveteranen die terugkeren als zombies om hun democratische stem op te eisen. Niet echt grappig. Niet echt eng. Origineel is het wel, maar op zich heb je daar weinig aan als het niet vermaakt. 'The Screwfly Solution' (2006) van Joe Dante was een stuk scherper. Die had tenminste nog een veelheid aan ideeën om je steeds op het verkeerde been te zetten, terwijl deze eerste bijdrage weinig doet met het minimale uitgangspunt. 2.5* Deer Woman Brian Benben is leuk als de uitgerangeerde cop van middelbare leeftijd en Cinthia Moura is amusant als het zwijgzame hertenmonster. Op zich had hier dus best een sterke 'creature feature' ingezeten, maar er wordt te veel tijd verspild aan niet grappige gesprekken op het politiekantoor en bij de lijkschouwer. Het gevolg is een sfeerloos gebeuren dat spannend noch eng wil worden, omdat het veel tijd kwijt is aan randzaken terwijl het monster in kwestie nergens dreiging oproept. Het uitgangspunt van een indianenmythe die tot leven komt in hedendaags Amerika- waar zelfs de indianen niet meer geloven in die onzin- had een veel grappigere film op kunnen leveren dan er is uitgehaald. 3* John Carpenter's Cigarette Burns Deze televisieproductie geeft John Carpenter de creatieve vrijheid die hem de laatste jaren lijkt te worden ontzegd in zijn nieuwe studioproducties. Terug naar de spielerei met andere dimensies met andere wezens die onze realiteit beïnvloeden. Vlak voor deze film zag ik het soortgelijke 'In the Mouth of Madness' (1994) en dan wordt het zichtbaar dat Carpenter hier minder budget tot zijn beschikking had. Voor het grootste gedeelte bestaat Cigarette Burns namelijk uit slecht acterende mensen die het plot voortstuwen met plot exposition. Pas op het einde trekt Carpenter zijn sadistische trukendoos helemaal open om ons te geven waar we al die tijd naar hebben gesmacht. Het is een smakelijke climax, maar het gevoel blijft dat de iconische regisseur te weinig middelen had om zijn vroegere hoogtepunten te evenaren. 2* H.P. Lovecraft's Dreams in the Witch-House Regisseur Stuart Gordon kwam in 'Masters of Horror:The Black Cat' beter weg met de gotische horrorsfeer. Deze vertelling blijft trouw aan de stijl en sfeer van H.P. Lovecraft, maar door de jaren '80 effectjes en de cartooneske slechteriken wordt het onbedoeld lachwekkend. Ezra Godden is ook niet het acteertalent dat Jeffrey Combs was in TBC, waardoor de psychologische terreur beperkt blijft tot een hoofdfiguur die sporadisch verschrikt kijkt. Het helpt niet mee dat de beste man een jaar of vijftien te oud is om geloofwaardig de rol te kunnen spelen van een armlastige student. Zijn vrouwelijke tegenspeelster heeft als enige memorabele kenmerk dat zij, in een volstrekt overbodige naaktscène, getoond wordt met een grotere boezem dan verwacht. Dat absurde beeld past wel bij deze middelmatige bedoening. 3* Jenifer Mannen die vrouwen redden in films. Ze blijven het doen, maar het lost nooit iets op. Giallo-legende Dario Argento doet een ranzig filmje vol vrouwen hatende mannen en een monsterlijke vrouw die haar aanbidders gruwelijk naar de afgrond leidt. Net als in het latere MoH-deel 'Pelts' (2006) heeft het de groezelige, unheimische sfeer waar Argento zijn B-films mee kruidt. Vrij bizarre seksuele fetisj: een vrouw met een misvormd hoofd en het lichaam van een pornoster. Zo absurd dat het grappig wordt. 3* The Fair Haired Child Ik wilde aanvankelijk alleen de 'Masters of Horror' bijdrages van John Carpenter, Takashi Miike en Dario Argento zien, maar het niveau is dusdanig consequent dat ik door blijf kijken. Deze korte film wordt wat naar beneden gehaald door het houterige en cheesy acteerwerrk. Vooral de flashbacks van de ouders zijn lachwekkend slecht. Toch is de bovennatuurlijke entiteit in het verhaal buitengewoon gaaf vorm gegeven met zijn schokkerige, onnatuurlijke bewegingen. Een zeldzaam geval van CGI die bijdraagt aan het unheimische en er geen afbreuk aan doet. Alleen jammer dat het beperkt blijft tot één toffe scène waarin hij/het lang in beeld komt en één korte scéne die indruk maakt. En ik ga nog wel even door met deze korte films. De volgende is Pelts van Dario Argento...! 2* Sick Girl Een lesbische horrorkomedie met insecten. De soort film waarin iedereen praat alsof hij/zij een serieus spraakgebrek heeft. Voor een film van nog geen uur neemt het erg lang zijn tijd om op gang te komen, maar op zich is het wel schattig om de twee jonge vrouwen in de eerste fase van hun prille relatie te zien. Iets te weinig gore. Al is het slotstuk - een hommage aan The Fly- wel de moeite van het wachten waard. 2* Pick Me Up Twee psychopaten, één doelwit. Een 'torture porn' die vooral uitblinkt in slecht acteerwerk en een middelmatig script. Niet grappig. Niet spannend. Niet origineel. Alleen het westerndeuntje op de soundtrack en de imposante hoed van één van de slechteriken spreken tot de verbeelding, maar cultregisseur Larry Cohen geeft zijn publiek verder echt te weinig. Oké, alleen het einde is wel een hilarische afsluiter. 2.5* Imprint Miike vliegt hier toch een beetje mee uit de bocht. Niet alleen omdat de Amerikaanse hoofdrolspeler (Billy Drago) tussen de in steenkolenengels wauwelende Japanse acteurs alsnog het meest onverstaanbaar blijkt. Heeft hij op acteerschool gezeten met de beruchte Tommy Wiseau!? De Japanse regisseur is zelf óók niet op zijn best met een extreem vrouwonvriendelijke versie van het Rashomon effect: een onbetrouwbare verteller kleurt de werkelijkheid steeds net iets anders in. In handen van deze moderne verteller is de uitkomst eerder onzinnig dan dat het een prettige verwarring oproept. En toch is het ergens jammer dat de productie uiteindelijk faalt, want de setting van een hels bordeel is sfeervol gevonden en er zitten enkele onderhoudende horrorscénes in. Het is leuk gevonden om Amerikaanse kijkers te confronteren met een geperverteerd oriëntalisme waarmee vooroordelen en seksuele fantasieën op de hak worden genomen.

renzoroy_mm

  • 1314 berichten
  • 979 stemmen
donderdag 14 juli 2016
Masters of Horror seizoen 1
DionneDarko schreef:
De beschrijvingen van de plots kloppen wel alleen de afleveringen van de titels niet. Ik heb er nu 2 gezien en de eerste heet Family en de tweede Pelts.
Dat zijn beide afleveringen van het tweede seizoen en de dvd volgorde is inderdaad anders dan de uitzenddatums. Wat jij zegt is de dvd volgorde... en qua uitzending is Family de 2e ep van seizoen 2 en pelts zelfs de 6e aflevering.. Die is trouwens erg vet, met Meat Loaf haha... Family ook trouwens... Ok ok, ik vind heel die serie vet... jammer dat er maar 3 seizoenen zijn als je Fear Itself meetelt.