Twin Peaks - Seizoen 1 (1990)Seizoen 2 (1990-1991)Seizoen 3 (2017)Seizoen 3 (2017)

Het blijft jammer dat Twin Peaks s3 zich voor een groot deel buiten Twin Peaks afspeelt. En qua verhaal krijg ik het idee dat Cooper dit hele seizoen gedroomd heeft (kan ik helemaal mis hebben). Maar het was grotendeels toch intrigerend en vermakelijk, met hier en daar een uitglijder - de ergste is de typsiche 80s/90s sf-horror 'finale' met de zwarte bol en Freddie met z'n groene handschoen...

Naarmate de serie vorderde viel me ook steeds meer op dat de fx en gore nogal es knullig aandeden. Toen Laura in de red room 'oploste' moest ik zelfs aan de Monty Python animaties van Terry Gilliam denken - op zich een aanbeveling misschien, maar toch niet voor deze serie. En, okay, het is David Lynch, en dan krijg je vrij typische zaken aangeboden, maar hier zaten wel véél kleine, niet ter zake doende stukken en personages in. Die afsluiters met liedjes in de Bang Bang Bar kwamen nogal es over als slaapliedjes - niet altijd onaangenaam, wel vaak wat overbodig en aanvoelend als music product placement.

Afl. 8 is wel een verhaal apart. Ergens zeker intrigerend, maar kreeg er ook af en toe een over the top gevoel bij. NIN heb ik nooit echt kunnen waarderen en had ook hier gerust in een black hole mogen blijven. En waarom kwam de echte ZZ Top niet opdagen in afl. 15? Eddie Vedder natuurlijk wel gespot - beetje overdreven nummer vond ik het, maar ach.

De vele humoristische stukjes vond ik in dit seizoen wel wat beter passen dan in de vorige, maar hier missen we dan eigenlijk ook het tegenwicht van de ontwikkelingen / ontdekking m.b.t. de gruweltragedie van Laura, waardoor het sowieso allemaal wat 'lichter' aandoet (al wil ik ter vergelijking s1 en 2 toch snel ook es terugzien). Het 'verhaal' Dale vs. Dubbelganger is ook wat dunnetjes. Dale is Dougie en beleeft zo allerlei vage avonturen, Dubbelganger is een crimineel die vooral veel moord en 'evil' kijkt.

En het is denk ik voor het eerst dat ik een rol van Laura Dern vind tegenvallen, best wel jammer. Wel blij met Naomi Watts. Die 'grappen en grollen' met de FBI en de behoorlijk grote rol voor Lynch zelf vond ik trouwens wel wat much.

Nou, dat is mijn indruk na een eerste binge watch in een nutshell. Ik ga vast s1 en 2 eens opnieuw proberen, waarna deze ook wel weer zal volgen. Voor nu hou ik het vanwege de vele voors en tegens op ruim drie sterren.

Ik kreeg het vermoeden dan er een link is met Josie Packard, maar hoe dat verder zit...?

Overigens hebben de afleveringen op de blu-ray allemaal een eigen titel (zie hier bv.) en duren de afl. gemiddeld zo'n (soms) 54 tot (meestal) 58 minuten.

Dat zou mooi zijn

David Lynch wil best vierde seizoen Twin Peaks maken | Nieuwsartikel van Twin Peaks | Serie | MijnSerie

moordt...

Dat wordt toch gewoon duidelijk in de één na laatste aflevering? Naido = Diane

Okay, dat heb ik niet meegekregen (zoals vast heel veel niet).
Ik dacht vanwege het Aziatische uiterlijk alleen aan Josie P..

Inmiddels zijn we een half jaartje verder sinds ik seizoen 3 afgekeken heb en ben ik er nogsteeds niet over uit wat ik er van moet vinden.

Die lange scene waarbij de zoon van Andy en Lucy ze komt opzoeken op hun werk had van mij volledig weggelaten mogen worden. Sowieso komen de meeste Twin Peaks scenes met Andy en Hawk erg bejaard over, alsof de acteurs niet meer in staat zijn zich in hun rol te verplaatsen.

Ook die scene waarbij een overstekend jongetje wordt doodgereden en alle omstanders als aan de grond genageld toekijken vond ik onnodig, walgelijk en onreëel. Zelfs onmenselijk. Het voegt ook totaal niks aan de serie en het verhaal toe.

En dan dat gemuteerde beest wat uit een ei kwam en in het lichaam kroop van een slapend grietje. Wat was dat?

New, ik ben er nog niet over uit. Over 1 ding ben ik wel uit en dat is dat ik de serie uiteraard nóg een keer (en nog een keer) moet gaan bekijken komende jaren.

Afgelopen zomer heb ik mij voor het eerst gewaagd aan Twin Peaks. Ik had nog nooit iets van David Lynch gezien en verwachtte van Twin Peaks eigenlijk gewoon een iets oudere versie van bijvoorbeeld Broadchurch. Dat bleek niet helemaal juist Ik was in ieder geval vrij snel verkocht en had na afloop van het tweede seizoen meteen trek in meer. Gelukkig was daar nog Fire Walk with Me en natuurlijk de complete filmografie van Lynch. Het meest benieuwd was ik echter naar dit nieuwe seizoen van de serie die samen met Lost voor mij dé ontdekking van 2018 was.

Ik weet even niet meer precies wanneer ik hiermee begonnen ben, maar ik ben er in ieder geval best lang mee bezig geweest. Ik keek de serie namelijk samen met mijn vader en doordat we meestal maar één avond in de week met zijn tweeën hebben, bleef het meestal bij één aflevering per week (een uitzondering daargelaten). Op zich niet erg natuurlijk, maar ik kreeg wel al vrij snel de indruk - en dat wordt hierboven ook al door iemand gezegd - dat je de afleveringen beter vrij kort achter elkaar kunt kijken. Lynch maakt de wereld van Twin Peaks namelijk een stuk groter door ook onder meer Las Vegas en South Dakota aan te doen en een hoop nieuwe personages te introduceren. Ik betrapte me erop dat ik af en toe niet meer zeker wist of ik een bepaald personage nou al eens eerder gezien had of dat ik iemand wel herkende, maar niet meer meteen wist wat nu ook alweer zijn of haar rol was. Daardoor zal ik ook waarschijnlijk enkele verwijzingen of hints gemist hebben. Maar goed: voornemen voor de volgende keer!

En die volgende keer gaat er zeker komen. Ik ben namelijk wel diep onder de indruk hiervan. Voor aanvang vroeg ik mij al af hoe Lynch dit in vredesnaam zou gaan klaarspelen. Twin Peaks was geweldig, maar ook wel een echt 90s product. Gelukkig weet de serie een fijne middenweg te vinden tussen iets dat van deze tijd is en iets dat heel vertrouwd voelt. Er wordt zelfs op gewiekste wijze gebruik gemaakt van het gat van 25 jaar, want de personages van toen hebben natuurlijk niet al die tijd stilgezeten (althans... iedereen op Cooper na dan). De sfeer is in ieder geval weer uitmuntend. Wanneer ik een aflevering van deze serie kijk, zit ik er volledig in. Het blijft een unieke wereld waar alles mogelijk lijkt. Dat brengt me bij nog een ander sterk punt: Twin Peaks is de meest onvoorspelbare serie die ik ken. Het kan werkelijk alle kanten op, waardoor je als kijker de ene verrassing na de andere te verduren krijgt. Hierdoor is er sprake van een onderhuidse spanning die het hele seizoen aanwezig blijft en geregeld tot uitbarsting komt.

De cast is geweldig. Diepe buiging voor Kyle MacLachlan, die zijn drie rollen stuk voor stuk geloofwaardig neerzet. Dougie is komisch, Evil Coop straalt dreiging uit en de terugkeer van de echte Cooper is misschien wel het stoerste moment uit de hele serie (''I am the FBI'' ). Briljant acteerwerk in die scène, omdat daar écht het contrast tussen Dale en Dougie opvalt. MacLachlan steelt dus de show, maar het is ook genieten van alle oude bekenden (heerlijk om onder meer Michael Horse, Dana Ashbrook, Mädchen Amick, James Marshall, Miguel Ferrer, Lynch zelf en natuurlijk Sherilyn Fenn hun rollen moeiteloos te zien oppakken). Ook nieuwkomers als Naomi Watts, Laura Dern, Amanda Seyfried, Robert Knepper, James Belushi, Jake Wardle en Eamon Farren passen eigenlijk perfect in het wereldje. Die Richard is sowieso een interessante antagonist en de plottwist omtrent zijn ouders is op zijn zachtst gezegd verrassend.

Visueel weet dit derde seizoen van Twin Peaks zich ook te onderscheiden. Aflevering 8 is een absolute lust voor het oog. Ik heb ademloos zitten kijken. Knap hoe een aflevering die eigenlijk in ieder opzicht zó ver van de originele serie staat totaal niet ongepast voelt. Ook in andere afleveringen werden weer diverse emoties bij me losgemaakt: het ene moment lig je haast in een deuk van het lachen en dan kijk je weer vol afschuw of verbazing naar het scherm. Die slotafleveringen ook... super! Natuurlijk zit je in de eerste plaats te wachten op de confrontatie tussen Cooper en BOB, maar ook daarna heeft de serie nog genoeg in petto voor de kijker. Aflevering 17 is wat dat betreft heel intens. De cliffhanger van aflevering 18 is zo mogelijk nog frustrerender dan die van seizoen 2.

Gewoon heel erg van genoten. Twin Peaks: The Return staalt ongelofelijk veel klasse uit en is net een lange film. Ik vind het gaaf hoe de serie enerzijds ontzettend vertrouwd voelt en anderzijds iets compleet nieuws doet. Het tempo, de sfeer, de muziek (inclusief de optredens aan het einde van de afleveringen): over elk detail is goed nagedacht. Het is dat er nog zo veel andere films en series zijn die ik nog moet zien, maar ik zou er geen probleem mee hebben om alles weer opnieuw te bekijken. Sterker nog: ik kijk er alvast naar uit.

Een unieke ervaring. Ik geloof best dat deze serie invloedrijk is geweest, maar volgens mij is er maar één Twin Peaks.

4,5*