Dark - Seizoen 3 (2020)

De serie verloor mij dit seizoen, tot en met aflevering 8. De finale was zo bloedstollend mooi dat die het hele derde seizoen redde. Ik ben blij dat ik door gezet heb. Alles valt perfect op zijn plaats voor mij. Een vader die dingen recht wil zetten én een moeder die vecht voor haar dochter, gaan voorbij grenzen.

De serie verloren en toch een hoog cijfer geven??

*

Ik zit nu bij seizoen 3 aflv 2 en ik vind het echt heel traag, stroef gaan. Het komt bij mij over alsof de cast niet op hun best speelt. De drie nieuwe figuren die bij zijn gekomen, doen mij niets. Ik heb in twee dagen tijd met moeite door de eerste en tweede aflevering moeten heen worstelen. Mede ook omdat het voor mij nu helemaal ingewikkeld wordt.

Noud

Doordat de finale voor mij alles op zijn plaats liet vallen. Alle seizoenen werden voor mij een geheel. Uitermate knap gedaan. Mijn advies; doorzetten dus. Ik herken de stroefheid die je schetst aangaande de eerste afleveringen. Ik herkende mij dan ook, achteraf, in de recensie van de NRC: ‘Dark’ bezwijkt onder zijn eigen gewicht - NRC

Als je alles afpelt en abstraheert tot de kern blijft er een ontzettend mooi en ontroerend verhaal over.

Kan het niet helemaal eens zijn met de NRC.

Als je de serie nog een keer helemaal kijkt valt pas op hoe geweldig het geschreven is. En bij de tweede keer kijken zijn de eerste vier afleveringen van seizoen drie ook opeens veel logischer.

Maar inderdaad is seizoen drie iets taaier door de opzet, aflevering vijf en zes schakelen dan tandje bij om in aflevering zeven helemaal los te gaan en dan de afronding in acht op de enige juiste manier te doen.

Het gesprek met Tannenhaus in aflevering 10 van seizoen 1... dat is zo sterk opeens!

Puzzelen voor gevorderden, ook in dit derde en laatste seizoen. Voor de volhouders biedt ook deze reeks weer geweldig, complex en intelligent uitgewerkt duister entertainment, mooi gespeeld en subliem in beeld gebracht. De serie wordt daarnaast op bevredigende wijze afgesloten. Voor het prachtige einde wordt voor de verandering ook eens ruimschoots de tijd genomen. Daar kunnen andere series nog wel het één en ander van leren.

Seizoen 1 vond ik geweldig, en krijgt van mij een dikke 5*. De wereld en het verhaal werden op een schitterende manier opgebouwd, de personages overtuigden meteen, en ondertussen werd er ook nog duchtig rondgestrooid met het ene intrigerende plotpunt na het andere.

Achteraf gezien misschien iets te duchtig: in seizoen 2 moesten de makers noodgedwongen door grote hopen plot ploegen, wat naar mijn gevoel de geloofwaardigheid van de personages en hun acties niet ten goede kwam. Te vaak verwerden het tot marionetten waarvan je heel duidelijk de draadjes kon zien hangen, terwijl het toch een beetje de bedoeling is dat je die draadjes voor de kijker onzichtbaar weet te houden. Steeds meer dialogen bestonden uit twee personages die compleet naast elkaar praten en geen idee hebben wat de andere bedoelt, en op zich wel cool dat er steeds meer tijdreizigers bijkomen, maar er ontstaan soms wel wat vreemde situaties door (dus Mikkel/Michael wist dus gewoon dat zijn vader hem naar het verleden achterna was gereisd en daar in een gesticht is gezet? En hij heeft hem daar altijd laten zitten? Huh?). Nog altijd een goed seizoen dat ik met 4* heb beloond, maar de liefde bekoelde wat. De magie verdampte.

Seizoen 3 eerder vandaag uitgekeken, met een 3.5* tot gevolg. Het was allemaal weer best mooi, maar zonder terreinwinst te behalen op seizoen 2, waar ik stiekem wel op hoopte. De keuze om (bijna letterlijk) een hele nieuwe dimensie aan het verhaal toe te voegen zorgde er wel voor dat de frisheid die Dark in S02 voor mij een beetje was kwijtgeraakt, toch enigszins terugkwam. Alleen jammer dat het daardoor wel 'de grote Jonas en Martha-show' werd, met veel personages die toch wel in meer of mindere mate tussen de mazen van het net vielen. Over de grote finale van de serie heb ik gemengde gevoelens: ergens was het wel mooi, maar tegelijkertijd vind ik het altijd jammer wanneer series eindigen met een druk op de grote reset button, zodat vrijwel alles waar je de voorbije jaren naar hebt gekeken uiteindelijk helemaal niet zo belangrijk bleek te zijn.

Mijn eindconclusie: Dark is een hele straffe en originele serie, maar wel een die zich uiteindelijk toch enigszins verslikt heeft in zijn eigen ambitieuze premise.

Met dat laatste helemaal eens. De laatste aflevering is een goedkope deus ex machina: Je kan immers de verloop van dingen binnen een bepaalde tijdlijn/wereld niet veranderen (wat is gebeurd zal altijd weer opnieuw gebeuren, wat je ook doet), daar hamert de serie (tot vervelens aan toe) drie seizoenen lang op. Maar opeens (in de laatste aflevering) is er een derde tijdlijn waarbij dat allemaal wel mogelijk is: Martha en Jonas voorkomen de dood van Tannhaus zijn familie en daarmee het ontstaan van de tijdmachine. Dit zou een fundamentele onmogelijkheid (Tannhaus zijn familie zal altijd sterven, wat er ook gebeurd) moeten zijn volgens de series eigen 'logica'.

Het ergste is dat (bijna) iedereen er gewoon in trapt en zelfs berichten plaatst als: "Alles valt perfect op zijn plaats". No it doesn't, its a jerk off!

Helemaal mee eens. Ik ben een groot liefhebber van de eerste twee seizoenen. Deze derde vond ik zelfs met een uitgebreide stamboom erg lastig te volgen. Nog steeds interessant, maar zeker ingewikkeld. De sfeer en de muziek blijven uniek.

Ik heb nog nooit zo vaak Was soll das heißen?! gehoord .

Op La Casa de Papel na toch wel de meest overschatte serie van de laatste jaren denk ik. Hoe complex het verhaal ook in elkaar steekt, uiteindelijk is de serie toch een veredelde soap met oninteressante personages die allemaal met elkaar vreemdgaan. Dit seizoen verliest de serie ook wat van zijn geloofwaardigheid vind ik. Dat gedoe rondom die alternatieve werkelijkheid is vrij onzinnig.

Daarnaast zijn de acteurs ook niet altijd even goed. Jonas wordt heel het seizoen met zwaar opgevoerde emoties gespeeld. Iedere scène lijkt hij op het punt te staan om in tranen uit te barsten. De toon van het seizoen is weer veel te ernstig. Als personages niet huilerig zijn dan zijn ze al snel erg griezelig.

Dat zo'n red-de-wereld-verhaal vrij afgezaagd is kan ik nog wel goed hebben, maar als je zoveel van de relatie tussen Jonas en Martha af laat hangen, maak ze dan in elk geval interessant. Dit is gewoon een tienerromance die tot epische proporties wordt opgeblazen. Ik was op een gegeven moment zo klaar met dat eeuwige gedoe rondom de motieven van "Adam" en "Eva". 3.0*.

Uitermate intrigerende serie. Heel apart. Als je beetje into Sci-Fi en van tijdreizen houdt, DE serie. Aan de ene kant wel jammer dat het einde zo is, zoals het nu is gegaan, aan de andere kant, ja, je kunt wel weer door blijven gaan, en wellicht een ander einde gewild hebben, maar het is prima zo. Erg genoten

Jammer. In dit laatste seizoen vervalt deze aanvankelijk leuke serie in een vermoeiende, zich eindeloos herhalende reeks dialogen en 'onthullingen' die niets spannends of mysterieus meer bevatten. 'Je kunt het wel/niet/wel/niet/wel/niet veranderen! Je moet hem wel/niet/wel/niet vertrouwen'. 'Die en die heeft gelogen!. Etcetera. De afleveringen lijken ook steeds langer te worden, terwijl ze vaak voor nog geen kwartier aan noemenswaardige ontwikkelingen bevatten. Een serie die verstrikt raakt in zijn eigen pogingen om maar zo complex en onnavolgbaar mogelijk te zijn en daarbij de factor kijkplezier uit het oog verliest. Het uitermate zwakke slot maakt de deceptie compleet.

Mijn ervaring met Duitse series was grotendeels beperkt tot dingen uit mijn kindertijd als Derek, Tatort, Die Schwarzwaldklinik,.. Ik begon dus vol vooroordelen aan Dark. Maar ik waagde het toch, vooral omdat er regelmatig aan Stranger Things werd gerefereerd als ik er iets over las. Wat overigens maar zeer beperkt terecht is.

Maar wat een fe-no-menale reeks bleek dit te zijn!

Het voordeel van het feit dat ik de serie pas nu bekeken heb is dat ik alles achter elkaar kon zien. Want het wordt complex, zeer complex zelfs in het derde seizoen. Maar de Deutsche Gründlichkeit wordt absoluut in dit plot doorgetrokken. Dit zit minutieus in elkaar. Waar veel andere films en series die zich op het gladde ijs van het tijdreizen begeven de mist in gaan, lijken de makers hier een perfecte puzzel te hebben ontworpen.

Ik moet toegeven dat het bij het derde seizoen tijdens de eerste afleveringen naar mijn gevoel ook wat stroever leek te lopen. En de toevoeging van meerdere dimensies leek me eerst een overbodige uitbreiding van het verhaal. Tot blijkt dat alles aan het eind perfect in elkaar past.

Verder zoals vaak aangehaald, wat een casting! Subliem hoe geloofwaardig verschillende personages doorheen hun leven door verschillende acteurs neergezet worden. Telkens weer een feest om puur op basis van het uiterlijk al het personage in kwestie te herkennen (in een oudere of jongere vorm). Ook de muziek was een meerwaarde. Zeker tijdens seizoen één kreeg ik er regelmatig de stuipen op mijn lijf door gejaagd. Nadien trad er wel wat gewenning op, maar ook hier een topprestatie.

De zeer serieuze toon doorheen de ganse serie stoorde me niet, in tegendeel. Ik vond het verfrissend om een SF verhaal op dergelijke manier behandeld te zien. Niet alles hoeft altijd doorspekt te worden met humor naar mijn gevoel.

Ik kan alleen maar besluiten dat dit een topreeks is. En ik kan eigenlijk niet wachten om me een tweede maal in de gebeurtenissen te Winden te laten onderdompelen.